پیش نمایش بازی Dying Light

امتیازات خوب و حضور بهتر از آن در بازار، سران Deep Silver را ترغیب به ساخت دنباله‌ای از Dead Island کرد. استودیوی Techland همانند نسخه‌ی پیشین موظف به ساخت بازی شد. اما به یک‌باره این استودیو از ادامه‌ی ساخت بازی انصراف داد تا پروژه‌ی شماره دوم Dead Island به استودیوی Yager منتقل شود. تنها دلیل کناره‌گیری استودیوی Techland، عنوان Dying Light بود. طراحان این استودیو خواستار این بودند تا تمامی تمرکز خود را روی این عنوان بگذارند. در ابتدای معرفی بازی، کنسول‌های پلی‌استیشن 3 و ایکس‌باکس 360 هم در کنار کنسول‌های نسل جدید و همینطور PC قرار داشتند، اما ناگهان استودیوی Techland در صفحه اجتماعی رسمی خود اعلام کرد به دلیل ناتوانی سخت‌افزاری کنسول‌های پلی‌استیشن 3 و ایکس‌باکس 360، عرضه‌ی بازی برای آن‌ها منتفی شده است. آن‌ها خواهان استفاده از حداکثر قدرت کنسول‌های نسل جدید در Dying Light هستند. خواسته‌ای بسیار جاه‌طلبانه که برآورده کردن آن نیاز به تلاش و پشت‌کار فراوانی دارد. Smektela، تهیه‌کننده‌ی بازی سعی کرد از سخنان سران استودیوی Techland حمایت کند. او در یکی از مصاحبه‌های خود دلیل به زبان آوردن این گفته‌ها را اعلام کرد. آشنایی با سبک وحشت، سه برابر شدن تیم سازنده نسبت به زمان ساخت Dead Island و تلاش شبانه‌روزی طراحان بازی از دلایلی یاد شد که توانسته بودند این اعتماد به نفس را به سازندگان بازی بدهد. عنوان Dying Light را از هر سو بنگریم هیچ شباهتی به Dead Island ندارد. در این عنوان همه‌چیز جدی و بالغ‌پسندتر از عنوان Dead Island شده است. شاید بهتر باشد گفته شود Dying Light سبکی نظیر Mirror's Edge در دنیایی Dead Island گونه دارد. بازی‌کننده‌ها به صورت اول شخص به بازی خواهند پرداخت. شخصیت اصلی بازی از توانایی‌هایی که در پارکور دارد در مقابل زامبی‌ها و سایر دشمنان استفاده می‌کند. به همین دلیل برچسب Free Running را هم باید به جلد این عنوان اضافه کرد.زامبی‌ها تنها دشمنان شما در بازی نخواهند بود. ارتشی‌های جنگ دیده، خلافکاران حرفه‌ای و حتی انسان‌های معمولی نیز در کنار این‌که خواهان بقا می‌باشند، به دنبال سلطنت در دنیای ویران Dying Light هستند. نباید فراموش کرد همواره انسان‌های سلطنت‌طلب می‌توانند خون‌خوارتر از دسته‌ی بزرگ زامبی‌ها عمل کنند، پس تا آن‌جا که راه دارد باید از این نوع انسان‌ها دوری کرد. دنیایی که بازی‌کننده‌ها در آن حضور پیدا خواهند کرد فراتر از دنیای Open-World می‌باشد. نقطه به نقطه‌ی شهر را می‌توان زیرورو کرد. پاداش گردش در شهر، ماموریت‌های جانبی است. ماموریت‌هایی نظیر نجات انسان‌های بی‌گناه و کسب امتیازات لازمه برای ارتقای توانایی‌های شخصیت اصلی داستان. انسان‌های نجات یافته هم در ادامه‌ی روند داستانی نقش خواهند داشت و آزادی آن‌ها بی‌ثمر نمی‌ماند. یکی از ویژگی‌های بازی، وجود چرخش شبانه‌روزی است که به صورت مستقیم بر روند گیم‌پلی تاثیر خواهد گذاشت. زامبی‌ها تا زمانی کُند و کم‌خطر هستند که همچنان تاریکی شب بر آفتاب‌سوزان شهر غلبه نکرده باشد. در هنگام شب، زامبی‌ها خطرناک‌، سریع و کشنده‌تر از روز خواهند بود و همچنین قابلیت دویدن و بالاکشیدن از دیوارها هم به آن‌ها اضافه خواهند شد. در حالتی دیگر باید گفته شود در شب زامبی‌ها قابلیت کمتری نسبت به شخصیت اصلی بازی ندارند و پابه‌پای او به دنبال شکار می‌باشند. البته نباید تصور بر آن داشت تمامی ماموریت‌های اصلی را می‌توان در روز انجام داد تا به هنگام شب با زامبی‌های خطرناک روبه‌رو نشد. چند ماموریت اصلی بازی در شب اتفاق خواهد افتاد و بازی‌کننده‌ها مجبور به دست‌وپنجه نرم کردن با این نوع زامبی‌های سخت‌جان می‌باشند. بیش از 100 نوع اسلحه در بازی وجود دارد که سلاح‌های گرم از کمیاب‌ترین آن‌ها خواهد بود. باید برای شلیک هر گلوله برنامه داشت و در زمان‌های بسیار ضروری از آن‌ها استفاده کرد. البته سلاح‌های سرد نیز در هنگام رویارویی با زامبی‌ها مفید واقع می‌شوند. در بالا به وسعت جهان‌باز بودن بازی اشاره شد. بازی‌کننده‌ها با توجه به قابلیت سرکشی به تمامی مناطق می‌توانند سلاح‌های متفاوتی را برای نبرد خود پیدا کنند. در این نبر‌د‌ها از نور یک چراغ قوه نیز می‌توان بهره برد. با تابش مستقیم نور آن به چشم زامبی‌ها، آن‌ها از خود واکنش نشان می‌دهند و در آن حال می‌توان با ضربه‌ی یک چکش یا چوب بیسبالی که در اتاق یک بازیکن یافت شده، زامبی را از بین برد.نبرد‌های تن‌به‌تن از ویژگی‌های اصلی و مهم گیم‌پلی بازی می‌باشد. سلاخی زامبی‌ها زمانی لذت‌آور است که در دسته‌های کوچک و یا تک‌نفره به سمت بازی‌کننده‌ها بیایند، اما همیشه نبرد با دسته‌های بزرگ‌تر امری عاقلانه نمی‌باشد. در این زمان باید با توجه به توانایی‌های شخصیت اصلی در پارکور، از دیوارها و یا تیرهای چراغ برق بالا رفت. البته به مانند دنیای واقعی، هر وسیله و یا حتی سقف ساختمان‌ها مدت ماندگاری محدودی دارند. اگر از سقف ساختمانی به مدت زیادی رفت و آمد شود ممکن است زیرپای شخصیت بازی خالی و او به داخل ساختمان سقوط کند. یکی دیگر از ویژگی‌های گیم‌پلی، به کار گذاشتن تله برای شکار دشمنان می‌باشد. بهترین زمان کارگذاشتن آن‌ها، روز است. تنها در زیر نور آفتاب فرصتی برای تله‌گذاری پیدا خواهد شد. روز را برای مسائل استراتژیکی و شب را نیز برای شکار باید در نظر گرفت. سازندگان همه‌جوره بازی‌کننده‌ها را در شب تنها نگذاشته‌اند. با قابلیت Night Sense آن‌ها قادر خواهند بود بفهمند زامبی‌ها دقیقاً در کجای محیط پنهان شده‌اند. با شناسایی آن‌ها، بازی‌کننده‌ها می‌توانند از چندطریق به مانند تولید صدا زامبی‌ها را از هم جدا کرده تا در دسته‌های کوچکتری قرار گرفته و به سادگی این دشمنان تشنه‌ی خون را از میان بردارند. بخش گرافیکی بازی هم به صورت انحصاری برای کنسول‌های نسل جدید طراحی شده است، پس باید انتظارات بالایی از آن را داشت. انجین مورد استفاده، Chrome Engine 6 نام دارد. انجین انحصاری استودیوی Techland که قرار است در Dying Light اولین بازده آن مشاهده شود. سایر عناوین نسل بعد این استودیو نظیر HellRaid هم از آن استفاده خواهند کرد.با توجه به تصاویر و ویدیوهای منتشر شده از عنوان Dying Light، گرافیک و جلوه‌های بصری در سطح بسیار خوبی قرار دارند. طراحی محیط به گونه‌ای انجام گرفته تا بازی‌کننده‌ها به خوبی تجربه‌ی یک بازی آخرالزمانی را حس کنند. گوناگونی زامبی‌ها نیز بسیار قابل توجه و دیدنی خواهد بود. سعی شده زامبی‌های یکسانی از لحاظ ظاهر با بازی‌کننده‌ها روبه‌رو نشوند. تفاوت ظاهری دشمنان از نکات مهم گرافیکی بازی محسوب می‌شود که از تکراری شدن صحنه‌های خون و خون‌ریزی به شدت کاهش می‌دهد. در محیط بازی نمی‌توان اشیایی را یافت که وقت زیادی را برای طراحی آن به کار نگرفته باشند. همه‌ی اشیای درون محیط با حداکثر جزئیات طراحی شده‌اند و به ریزترین نکات آن‌ها نیز توجه شده است. به طور دیگر می‌توان گفت همه چیز در دنیای Dying Light جان دارد، حتی بی‌روح‌ترین آن‌ها. در حالت معمول نور به دیدن اشیا و محیط کمک می‌کند، اما زیبایی گرافیک این بازی را در شب بهتر می‌توانید درک کنید. اما همه چیز در یک بازی، گرافیک یا گیم‌پلی نیست. موسیقی و صداپردازی نیز می‌توانند تکمیل‌کننده‌ی دو بخش گفته شده باشند.دنبال کردن ریتم موسیقی سبک وحشت که مو را بر بدن سیخ می‌کند از مهم‌ترین قابلیت‌های زنده‌ماندن در Dying Light است. اگر بازی‌کننده‌ها بتوانند به خوبی از گوش‌های خود استفاده کنند، در ادامه‌ی بازی موفق عمل خواهند کرد. در این عنوان از یک بطری بی‌استفاده گرفته تا یک زامبی صدا بلند می‌شود. اگر زامبی در پیرامون بازی‌کننده قرار داشته باشد می‌توان قبل از مشاهده‌ی او، از صدای وحشت‌آلودی که به گوش می‌رسد مسافت او را حدس زد. آنطور که مشخص است موسیقی و صداپردازی بازی نیز به همان اندازه‌ی بخش‌های گرافیک و گیم‌پلی بازی‌کننده‌ها را به چالش خواهد کشید. سراسر بازی را قرار نیست تنها بخش داستانی بازی پر کند. در بخش چندنفره می‌توان تا چهارنفر به صورت Co-op به بازی پرداخت و یک بخش انحصاری نیز با عنوان Be The Zombie وجود دارد و با پیش‌خرید آن می‌توان در نقش یک زامبی با سایر بازی‌کننده‌ها نبرد کرد. به هر حال پس از کش و قوس‌های فراوان و عقب جلو کشیدن تاریخ عرضه قرار شد عنوان Dying Light از سوی ناشر بازی، Warner Bros در ماه ژانویه 2015 برای کنسول‌های PS4، Xone و PC منتشر شود. باید منتظر ماند و به تماشا نشست که آیا سازندگان استودیوی Techland موفق خواهند شد با ترکیب دو عنوان Mirror's Edge و Dead Island یک خروجی خوش‌ساخت و جذاب در سبک وحشت ماجراجویی داشته باشند یا خیر.