بررسی نسخه‌ی اندروید بازی ایرانی آسمان دژ

آسمان‌دژ که یکی از بازی‌های آنلاین قابل تحسین ایرانی است و شاید حتی بهترین آن‌ها باشد، با استفاده از فناوری‌های روز وب و تیم قوی توسعه‌دهنده، توانسته طرفداران بسیاری پیدا کند که وقت گران‌بهای خود را پای آن می‌گذارند. شرکت توسعه‌گر شبیه‌ساز با بیش از بیست سال تجربه در تولید محصولات شبیه‌سازی آموزشی، در سال ۸۹ نسخه‌ی اول آسمان‌دژ را عرضه کرد که به عنوان اولین بازی پرجمعیت چندنفره‌ی آنلاین (MMO) کاملاً ایرانی به شمار می‌رفت. بعد از موفقیت نسخه‌ی اول، این شرکت تصمیم بر ساخت آسمان‌دژ ۲ گرفت که از فناوری HTML5 در پیاده‌سازی وبسایت خود استفاده می‌کرد و موتوری مبتنی بر جاوااسکریپت داشت. آسمان‌دژ ۲ در جشنواره‌ی بازی‌های رایانه‌ای تهران در سال ۹۲ موفق به دریافت جایزه‌های بهترین بازی سال و بهترین بازی آنلاین سال شد و در جشنواره‌ی برترین بازی‌های آنلاین دنیا در آلمان در سال ۲۰۱۳، عنوان بهترین بازی آنلاین مستقل را از آن خود کرد.

چند ماه پیش تیم سازنده تصمیم گرفت نسخه‌ی اندروید این بازی را نیز تولید و عرضه کند. ابتدا نسخه‌ی آزمایشی آن به چند داوطلب جهت تست و بررسی داده شد و در تاریخ ۲۰ شهریور اولین نسخه‌ی آن روی مایکت قرار گرفت. آسمان‌دژ حدود دو هفته‌ پیش با راه‌اندازی سرور جدید، بر روی بازار نیز منتشر شد که از ويژگی پرداخت درون‌برنامه‌ای هم بهره می‌برد. شاید تنها جنبه‌ی اشتراکی که نسخه‌ی اندروید بازی با نسخه‌ی تحت مرورگر دارد، داستانش باشد. از این پس هر چه در مورد موفقیت‌های آسمان‌دژ گفتیم را کنار می‌گذاریم و به نسخه‌ی اندرویدی آن به عنوان یک بازی مستقل نگاه می‌کنیم، بازی‌ای که ای کاش حداقل با دقت و وسواس بیشتری ساخته می‌شد و اعتبار نسخه‌ی اصلی‌اش را خدشه‌دار نمی‌کرد. در مورد بازی‌های استراتژیک، داستان مهم‌ترین عاملی نیست که باعث موفقیت آن‌ها می‌شود، اما آسمان‌دژ با بهره‌گیری از یک داستان گرچه کلیشه‌ای، توانسته برای گیم‌پلی خود هدفی مشخص کند و بازیکن را به ادامه‌ی بازی ترغیب کند. هنگام شروع بازی، خط کلی داستان همراه با تصاویر هنری زیبایی روایت می‌شود و کاربر از همه‌جا بی‌خبر امیدوار می‌شود که با یک بازی حرفه‌ای طرف است اما در لحظه‌ی ورود به محیط آن، همه‌ی امیدهایش نقش بر آب می‌شود. داستان در سال ۲۸۰۸ می‌گذرد، جایی که بشر در اوج پیشرفت تکنولوژیکی خود به سر می‌برد، عمر متوسط ۱۵۰ ساله دارد و منظومه‌ی شمسی دیگر تنها خانه‌اش نیست. چون امکان ندارد داستانی در مورد آینده باشد و اثری از روبات‌ها در آن نبینیم، داستان آسمان‌دژ نیز جنگ انسان با ربات را دست‌مایه‌ی اصلی خود قرار داده، اما با زیرکی از روایت یک قصه‌ی کلیشه‌ای سر باز زده است. جدال انسان و روبات هسته‌ی اصلی داستان نیست، بلکه مفهومی عمیق‌تر را شاهد هستیم. پیام کلی این است که هشتصد سال دیگر هم هنوز انسان‌ها با یکدیگر می‌جنگند و به دنبال تسخیر منابع یکدیگرند و فرقی ندارد این منابع روی کره‌ی زمین باشد یا در کهکشان‌هایی چند صد سال نوری دورتر.

بعد از این که وارد محیط اصلی بازی شدید، باید وقت و حوصله‌ای نامحدود داشته باشید تا بتوانید بازی را پیش ببرید. آسمان‌دژ در زمینه‌ی گیم‌پلی، دقیقاً هیچ کاری برای ترغیب مخاطب نمی‌کند و حتی مأموریت‌های پیشنهادی‌اش به ساختن ساختمان‌ها، آموزش سرباز و از این دست کارهای بسیار ابتدایی خلاصه می‌شود. چندین ساعت اول بازی را باید به گشت و گذار در محیط آن، شناختن ساختمان‌ها و نحوه‌ی عملکرد هر کدام و این که در کل قرار است چه کار کنید، می‌گذرانید و البته همه‌ی این‌ها در صورتی امکان‌پذیر است که بازی را بعد از ده دقیقه از روی گوشی خود حذف نکرده باشید! مانند بازی‌های مشابه، ابتدا باید یک ساختمان اصلی بنا کنید و سپس معادن تیتانیوم و پرسیوم را که برای تأمین سوخت و انرژی مورد نیاز ساخت بقیه‌ی ساختمان‌ها استفاده می‌شوند بسازید. بعد از آن به انبار، غذاساز، نیروگاه برق و باقی ساختمان‌ها نیاز دارید. سال ۲۸۰۸ است و بالاخره باید طراحی ساختمان‌ها نیز پیشرفت کرده باشد، اما آن‌ها به قدری عجیب و غیرقابل تشخیص طراحی شده‌اند که حتی بعد از چند بار بازی برای اینکه بفهمید کدام ساختمان مسئول چه کاری است، باید آن‌ را انتخاب کنید تا نام‌اش را ببینید. سمت راست صفحه میزان موجودی شما از هر ماده، میزان برق، جمعیت، پول و سایر اطلاعات قرار دارد و با انتخاب بعضی از آن‌ها جزئیات بیشتری نمایان می‌شود. برای پی بردن به این که کدام مورد را می‌توانید انتخاب کنید راهی جز آزمون و خطا ندارید و چون حجم زیادی از آمار در گوشه‌ی کوچکی از صفحه گنجانده شده،انگشت شما باید با دقت چند پیکسل روی هر آیتم کلیک کند تا پنجره‌ی جزئیات آن باز شود. کاربرد دقیق بعضی از این موارد را تا مدت‌ها نخواهید فهمید و آن‌ها فقط آن‌جا هستند تا جلوه‌ی پیچیده‌تری به محیط بازی بدهند.

گیم‌پلی بازی تقریباً به همین ساختمان‌سازی خلاصه می‌شود و حتی با وجود سربازها و نیروهای نظامی، هیچ و جنگ و مبارزه‌ای به معنای واقعی‌اش وجود ندارد. دو ساختمان سرباز‌خانه و سفینه‌سازی برای آموزش و ساخت نیروی‌های نظامی و سفینه‌های جنگی و حمل و نقل وجود دارد و بازیکن قادر به ایجاد پنج ارتش مختلف با ترکیب‌های مختلف سرباز و سفینه است. مبارزه در این بازی و البته تقریباً اکثر بازی‌های مشابه، به این صورت است که با رفتن به بخش رادار و مشاهده‌ی دیگر سیاره‌ها، یکی از آن‌ها را بر می‌گزینید و گزینه‌ی حمله را انتخاب می‌کنید. بر اساس فاصله سیاره‌ی مورد نظر و سرعت ارتش‌تان، زمانی طول می‌کشد که نبرد آغاز شود. منظور از «نبرد»، تنها گزارشی است که چه نتیجه‌ای به دست آمده، از چه نیروهایی استفاده شده و تعداد تلفات نیروهای خودی و دشمن چقدر است. بخش گزار‌ش‌ها اطلاعات جامعی از هر نوع فعالیت بین‌سیاره‌ای را شامل می‌شود، از گزارش‌های نظامی گرفته تا مأموریت‌ها و جزئیات انتقال و خرید و فروش منابع. با بنا کردن ساختمان مرکز تجارت، می‌توانید به مبادله‌ی منابع با دیگر سیاره‌ها بپردازید که ویژگی مفیدی به نظر می‌رسد، اما در اوایل بازی چندان به انجام این کار نیاز پیدا نمی‌کنید و اگر هنوز حوصله‌تان سر رفته، با ساخت و ارتقای معدن‌ها منابع مورد نیازتان تأمین می‌شود.

تنها ساختمان دفاعی موجود در بازی، سیستم پدافند نام دارد و البته سرباز‌های موجود در ارتش‌ها، هنگام حمله‌ی دشمنان از سیاره دفاع می‌کنند. هر سرباز قابلیت‌های خاص خود را دارد و برای آموزش نیروهای پیشرفته‌تر مثل تکاور و ریزر، باید ساختمان فناوری را احداث کنید و آن را ارتقا دهید. غیر از پیاده‌نظام، سفینه‌هایی در بازی وجود که بعضی از آن‌ها مانند ترنسپورتر و رپتر کاربرد نظامی ندارند و برای حمل و نقل سربازها و منابع استفاده می‌شوند. ابتدای بازی با یک سیاره کار خود را شروع می‌کنید اما با پیشرفت بیشتر می‌توانید سیاره‌های دیگری را نیز به تسخیر خود درآورید و درست مثل سیاره‌ی اولیه در آن‌ها مشغول ساخت و ساز شوید. برای این کار نیاز به یک مام ناو دارید که با ارتقای ساختمان فناوری به سطح هفت، قابل ساخت است. آسمان‌دژ یک بازی در سبک استراتژی چندنفره‌ی کلان آنلاین است و ساختمان مجلس مسئول رسیدگی به بخش چندنفره‌ی بازی است. با احداث این ساختمان می‌توانید در خواست عضویت در فدراسیون‌ها را بدهید و اگر قصد دارید برای خودتان یک فدراسیون بسازید، باید مجلس را به سطح چهار ارتقا دهید. در بازی‌هایی در این سبک، عضویت در گروه‌ها همیشه یکی از مهم‌ترین جنبه‌های بازی است و رقابت با دیگر گروه‌ها از جذاب‌ترین لحظات بازی است.

گفتیم داستان آسمان‌دژ یکی از نقاط قوت آن است و هدفی که برای کاربر تعیین کرده، به او انگیزه‌ی پیشرفت و ادامه‌ی کار را می‌دهد. این هدف که در بازی از آن به عنوان «مهم‌ترین و محرمانه‌ترین مأموریت منظومه» یاد می‌شود، پیدا کردن آیتم‌های پرتال است. آن طور که در توضیحات این ساختمان آمده، «پرتال، درگاه رهایی و نجات انسان‌ها از خطر نابودی توسط روبات‌ها است. ساختن این ساختمان توسط یک فدراسیون هدف نهایی منظومه است.» برای ساخت نیاز به پیدا کردن ۱۰ آیتم دارید و هر فرمانده‌ای که بتواند اولین پرتال را در منظومه احداث کند و آن را به بالاترین سطح ممکن ارتقا دهد، فاتح آن منظومه خواهد بود. پیدا کردن آیتم‌های پرتال اصلاً کار راحتی نیست و برای هر فرمانده و فدراسیون مدت‌ها طول می‌کشد که به این هدف برسند و به همین خاطر است که در نسخه‌ی وب بازی جایزه‌ی یک و نیم میلیون تومانی برای فاتح منظومه در نظر گرفته شده است.

آسمان‌دژ بدون شک یکی از بهترین بازی‌های آنلاین ایرانی است ولی نسخه‌ی اندروید آن عملکرد بسیار ضعیف و غیرقابل قبولی دارد که شاید حتی باعث خدشه‌دار کردن اعتبار بازی اصلی شود. اگر هدف از توسعه‌ی نسخه‌ی اندروید، تنها ایجاد زمینه‌ای برای کاربران وب بازی بوده که روی گوشی خود نیز بتوانند بازی را ادامه دهند، آسمان‌دژ راه زیادی را باید طی کند تا به یک همراه مناسب تبدیل شود و اگر سازندگان به نسخه‌ی اندرویدی به عنوان یک بازی مستقل نگاه می‌کنند، حداقل در این نسخه‌های اولیه موفق به جلب نظر کاربران تازه‌کار نشده‌اند.

دیدگاه‌ نویسندگان دیگر زومجی در مورد نسخه‌ی موبایل آسمان دژ چیست؟

میثم خلیل زاده: بشر آینده خود را می‌سازد. بعد از خواندن داستان آسمان‌دژ این اولین جمله بود که به ذهنم رسید. نوع روایت داستان در ابتدای ورود به بازی خوب، اما کوتاه و بسیار ناقص بود. اما شما با ادامه ماموریت‌ها، بیشتر به عمق ماجرا پی خواهید برد. بررسی آسمان‌دژ می‌تواند در دو نسخه صورت بگیرد. نسخه اول تحت مرورگر با نام آسمان دژ ۲ و نسخه دوم اپلیکیشن موبایل. به شخصه اعتقاد دارم اگر شخصی شروع به انجام بازی در اپلیکیشن موبایل کند. در اندک زمانی دست از ادامه ماجرا خواهد کشید. تصاویر متوسط و در مواردی مبتدی و بی کیفیت، پیکان راهنمایی بزرگ و متحرک که بسیار ناراحت کننده است، طراحی آیکان‌های مبتدی و در نهایت مشکل در تشخیص دقیق انتخاب‌ها، از مواردی است که استودیو توسعه‌گر شبیه‌ساز باید برای رفع آنها اقدام کند. شاید بهتر بود با توجه به ارتباط نسخه موبایل و نسخه تحت مرورگر، شرکت سازنده از همان گرافیک‌ها و ویژگی‌های کاربرپسند موجود‌ در آسمان دژ ۲ برای نرم‌افزار موبایل استفاده می‌کرد. در آخر آسمان دژ، پیشرو در بازی‌های آنلاین در ایران بوده است و دریافت جایزه برترین بازی مستقل MMO ۲۰۱۳ با رای کاربران، خود گویای کاربر پسند بودن این بازی است. از نظر من اپلیکیشن موبایل راه طولانی برای رسیدن به استاندارد‌های جهانی دارد.

دانلود از کافه بازار

تهیه شده در زومجی

چگونه زومجی یک بازی را بررسی می‌کند؟