بررسی بازی Redout: Enhanced Edition

جنون سرعت، اولین دوکلمه‌ای بود که وقتی برای نخستین بار گیم‌پلی بازی Redout را دیدم به فکرم رسید و باعث شد تا با تمام وجود بخواهم آن را تجربه کنم. مدت‌ها می‌شود که یک بازی با شکل و شمایل بازی Wipeout را در دنیای سرگرمی شاهد نیستیم و اگر هم بوده کیفیتی را در تراز یک بازی سرعتی نداشته است. در حقیقت استودیوی ایتالیایی 34bigthings باانتشار بازی Redout: Enhanced Edition باری دیگر قدرت استودیوهای مستقل را به رخ استودیوهای بزرگ کشیده است. البته این تعریف‌های ردیف شده به معنای بی نقص بودن ساخته‌ی این استودیوی ایتالیایی نیست و این بازی از برخی جهات هنوز دارای کاستی‌هایی است.

دنیای Redout: Enhanced Edition، چشم‌نواز، نورانی و طبیعتا پر از هیجان است. بازی در سال ۲۵۶۰ رخ می‌دهد؛ زمانی که بشریت آنقدر پیشرفت کرده که با ساخت جاده‌های مغناطیسی، مسابقاتی محبوب را برای عاشقان رقابت برگزار می‌کند. در حقیقت این تنها جزئیاتی است که آن هم نه در بازی بلکه قبل از انتشار سازندگان به آن اشاره کرده بودند. Redout بدون پرداختن به هیچ پیش‌درآمدی برای اتفاقات جهان بازی و چگونگی تبدیل شدن آن به دنیایی با شکل و شمایلی نورانی و پر از تکنولوژی، آغاز می‌شود.

بررسی پیش‌رو براساس نسخه‌ی پی‌سی Redout‌ نوشته شده است. متاسفانه به دلایلی نامشخص توسعه‌دهنده امکان شخصی‌سازی کلید‌های کیبورد را به روش دلخواه نداده‌اند و باید با دکمه‌های پیشفرض به تجربه‌ی این بازی رقابتی بپردازید. اگر دوست دارید تا بازی‌های ریسینگ را با گیم‌پد تجربه کنید، برخلاف عدم پشتیبانی از دوال‌شاکر 4، بازی Redout از گیم‌پد ایکس‌باکس وان در سه حالت مختلف پشتیبانی می‌کند که باتوجه به عادت خود می‌توانید یکی از سه حال Redout، کلاسیک یا آرکید را انتخاب کنید.

متاسفانه هرچند پاورآپ‌ها تا سطح ۴ ارتقاء پیدا می‌کنند، سیستم ارتقاء خودروها بسیار پیش و پا افتاده و ضعیف است. هر خودرو تنها چهار ویژگی قابل ارتقاء برای ساختار، انرژی، توربین‌ها و مغناطیس دارد که تنها یک بار ارتقاء می‌یابند. خودروها هرچند از نظر ظاهر و انتخاب رنگ متنوع هستند اما در زمینه‌ی ارتقاء پذیری امکانات بسیار کمی را در اختیار بازیکن می‌گذارند. البته ناگفته نماند که نمی‌توان منکر کم بودن تنوع مدل خودروها با توجه به قیمت ۳۵ دلاری بازی Redout: Enhanced Edition شد و سازندگان باید به سیستم ارتقاء خودرو و تنوع خودروها توجه بیشتری می‌کردند. مانند بسیاری از بازی‌های مسابقه‌ای، Redout نیز حالت‌های مختلف دوربین را پشتیبانی می‌کند که با توجه به علاقه‌ی خود می‌توانید دوربین را تغییر دهید.

رویدادها در پنج منطقه‌ی قاهره، آلاسکا، اروپا، شهر آبروتزو در ایتالیا و منطقه‌‌ای با نام آتشفشان برگزار می‌شود. برخلاف محدودیت در شهرها هنوز هم، هر منطقه چندین پیست متنوع چه از نظر بصری و چه از نظر درجه‌ی سختی را شامل می‌شود. در مجموع ۲۵ جاده‌ی متفاوت برای Redout طراحی شده که از نظر ساختار با یکدیگر متفاوت هستند. رویدادها بر اساس چهار کلاس برگزار می‌شود که باید برای ورود به آنها خودرویی با کلاس مورد نظر را خریداری کنید. علی‌رغم کلاس‌های اول تا سوم که با کمی تجربه و کلنجار رفتن با گیم‌پد و کیبورد در آنها استاد می‌شوید، با ورود به کلاس چهارم تازه چالش رقابت‌ها برای‌تان آغاز خواهد شد. به دلیل باز بودن اطراف پیست‌های منطقه‌ی آتشفشان، رقابت در رویدادهای این منطقه بسیار مشکل هستند.

در کنار حالت Career دوحالت Quick Race ‌و آنلاین نیز در بازی قرار داده شده است. در حال کوئیک ریس می‌توانید به ۱۱ حالت بازی و نقشه‌های آزاد شده در حالت Career دسترسی پیدا کنید. حالت چندنفره اما رقابت‌های ۱۲ نفره را به دو صورت عمومی و خصوصی ارائه می‌دهد.

برخلاف محدودیت در نوع و امکانات ارتقاء خودروها، به نظر می‌رسد این وسایل نقلیه کمی درزمینه‌ی بالانس دارای مشکلاتی هستند. به ویژه با آزاد شدن کلاس سه تازه متوجه این تفاوت سرعت و شتاب خودروها شده و احتمالا مجبور به تغییر خودروی خودتان خواهید شد. در زمینه‌ی هوش مصنوعی نیز هرچند نمی‌توان هوش مصنوعی بازی را قوی قلمداد کرد اما در رقابت‌ها به خوبی می‌توانند باعث آزارتان شوند تا جایی که گاهی مجبور به تکرار چندباره‌ی رویداد می‌شوید. با وجود حریفان قدر هنوز هم درصورت انتخاب خودروی مناسب می‌توانید حریفان را یک به یک پشت سر بگذارید. یکی از ویژگی‌های بازی Redout‌ پشتیبانی کامل آن از هدست واقعیت مجازی است که اگر دستگاهای لازم را داشته باشید ارزش امتحان را دارد.

وقتی با محیط‌های گرافیکی زیبا همراه می‌شویم، وجود یک هارمونی مناسب در موسیقی برای افزایش لذت و هیجان امری لازم است. موسیقی متن این بازی با توجه به جاده و کشور‌هایی که رقابت در آنها انجام می‌شود تغییر می‌کند. با این حال، تمرکز موسیقی بازی برروی آهنگ‌های الکترونیک و تند است که با اتمسفر کلی بازی و رقابت‌های نفس‌گیر آن هماهنگی دارد. البته هنوز هم تعداد آهنگ‌های استفاده شده با توجه به تعدد پیست‌ها محدود و کم هستند و سازندگان می‌توانستند تلاش بیشتری را برای تنوع بخشیدن به موسیقی بازی کنند. با توجه به نبود شخصیت‌ها تنها صداگذاری محدودی برای زمان برخورد خودرو یا اعلام برنده و نوع مدال در پایان رقابت‌ها را شاهد هستیم که همگی آنها در سطح قابل قبولی قرار دارند.

دیگر این روزها زیاد شاهد بازی‌هایی مشابه با بازی WipEout نیستیم و Redout همان مهره‌ی گم‌ شده برای عاشقان بازی‌های سرعتی در طول چند سال گذشته است. نباید فراموش کرد که این بازی محصول یک استودیوی مستقل ناشناخته در ایتالیا است که اکنون توانسته با انتشار یک بازی مهیج و با کیفیت از بُعد گرافیکی قدمی مهم را برای موفقیت بردارد. با وجود تعداد کم خودروها،‌ بی هدف بودن بازی و به ویژه بخش Career و کمبودهای سیستم ارتقاء خودروها؛ این بازی ریسینگ هنوز هم بخاطر حالت چندنفره، گیم‌پلی روان، موسیقی زیبا و بالاتر از همه‌ی اینها گرافیک هنری زیبا ارزش تجربه را دارد.