بررسی بازی Sniper Elite 4

با وجود سال‌ها تجربه و انتشار نسخه‌‌های متفاوت از مجموعه‌ی اسنایپر الیت (Sniper Elite)، این مجموعه هنوز هم نتوانسته به یک سری خاطره‌انگیز در مقایسه‌ با سایر بازی‌های مخفی‌کاری نظیر هیتمن (Hitman) تبدیل شود. داستان سری اسنایپر الیت همواره در دوران جنگ‌ جهانی دوم از سال ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۵ روایت می‌شود و ستوان کارل فربورن از برلین گرفته تا آفریقا و ایتالیا را برای تارومار کردن فاشیست‌ها و نازی‌ها سفر کرده است. اینکه کارل فربورن، تک‌تیرانداز ماهر آمریکایی کی درنهایت به هدف خود رسیده و بیخیال دوران جنگ جهانی دوم می‌شود، هنوز معلوم نیست و سازندگان هم توضیحی در این مورد ارائه نکرده‌اند.

داستان اسنایپر الیت 4 به هیچ عنوان جذاب و درگیرکننده نیست و اساسا اگر هیچ اطلاعی از داستان مملو از نام‌ها و اسم شهرها نداشته باشید باز هم می‌توانید در بازی پیشروی کنید و به ترکاندن قلب و جمجمه‌ی دشمنان‌تان ادامه دهید. متاسفانه توسعه‌دهندگان سعی کرده‌اند با اسم بردن از نام‌های تاریخی فاشیست جوری القا کنند که انگار دارند داستانی جذاب و مهم را روایت می‌کنند. این در حالی است که شما با صدای شیوای کارل فربورن تنها اسم‌ها و نام شهرهای مختلف را می‌شوید که به‌نوعی درکنار یکدیگر نشسته‌اند و درنهایت داستانی خطی و بدون عمق را تشکیل داده‌اند. درحالی‌که می‌شد با باز کردن هرچه بیشتر مشکلات پارتیزان‌ها و درگیری‌های مافیای ایتالیا روایتی دقیق‌تر و ملموس را روایت کرد.

کارل فربورن هنوز هم همان تک‌تیرانداز افسانه‌ای است که تنهایی به دل صدها دشمن میزند. یکی از ویژگی‌هایی که مانور بسیاری روی آن داده شد، کیل‌کم‌های (KillCam) معروف مجموعه بودند. در چهارمین ماجراجویی فربورن کیل‌کم‌ها باری دیگر با تنوع بیشتری بازگشته و شما می‌توانید در طول بازی جمجمه، قلب، شش یا اجزای دیگر بدن نازی‌ها را با یک تیر اسنایپر از هم بپاشانید. هرچند باتوجه‌به نسل حاضر صنعت بازی‌های ویدیویی انتظار بیشتری را از طراحی ویژگی‌ کیل‌کم و دشمنان داشتم بااین‌حال، هنوز هم زودتر هدف گرفتن یک اسنایپر در کمین لذت خودش را دارد. برخلاف طراحی خوب اجزای داخلی بدن، متاسفانه توسعه‌دهندگان سعی نکرده‌اند ظاهر دشمنان را بعد از برخورد تیر طراحی و مدل‌سازی کنند. با اینکه گلوله‌ی شما مغز دشمنان را منفجر می‌کند، اما با نزدیک شدن به دشمنان تنها شاهد بدن بی‌جان آن‌ها روی زمین هستید که در یک تناقض جدی با کیل‌کم پخش شده است. از طرفی گاهی تصاویر برخورد تیر با امعاء و احشاء دشمنان نمایش داده نمی‌شود که نبود طراحی ذکر شده به‌شدت به نمایش کیل‌کم ضربه می‌زند.

نقشه‌های اسنایپر الیت 4 این‌بار گستردگی بیشتری نسبت به شماره سوم دارند و از نظر طراحی نیز بسیار متنوع و به واقع زیبا هستند. در حقیقت طراحی محیطی و نقشه‌های بازی چه در بخش داستانی و چه در بخش چندنفره نسبت به شماره سوم بهتر بوده و به نقطه‌ی قوت شماره‌ی چهارم تبدیل شده است. با ورود به هر یک از هشت مرحله‌ی بازی باید درکنار انجام مأموریت اصلی،‌ برخی مأموریت‌های فرعی را نیز انجام دهید. دزدیدن نقشه‌ی حرکت کامیون‌ها، ترور ژنرال‌ها، دزدیدن نقشه‌ی نازی‌ها، ازبین‌بردن توپخانه یا ترکاندن تانک‌ها و خودروهای زرهی دشمن بخشی از مأموریت‌های فرعی و چالشی اسنایپر الیت 4 هستند. در هر مرحله نامه‌های مختلف و آیتم‌های متفاوتی قرار داده شده است که با برداشتن آن‌ها می‌توانید با شخصیت‌ها و داستان‌های فرعی آشنا شوید. آزادی نحوه‌ی به اتمام رساندن مراحل یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های اسنایپر الیت 4 است، اینکه ترجیح می‌دهید به دل دشمن بزنید یا قبل از ورود به منطقه‌ی مشخص شده یک به یک دشمنانتان را از سر راه بردارید همگی به استراتژی و شیوه‌ی بازی‌تان بستگی دارد. گاهی می‌توانید با قرار دادن تله و در معرض نمایش قرار دادن جسد یکی از نازی‌ها، سایر دشمنان را به سوی مرگ دعوت کنید، گاهی هم می‌توانید با هدف گرفتن منبع سوخت کامیون به سرعت سربازان اطراف آن را تارومار کنید.

یکی از نقاط قوت مجموعه اسنایپر الیت تعامل با مواد منفجره‌ی تعبیه شده در مراحل است. به‌عنوان مثال، با نزدیک شدن دشمنان به سمت بشکه‌های انفجاری می‌توانید بدون جلب توجه دشمنان، تنها با یک تیر دشمنان خودتان را از بین ببرید، از دیگر ویژگی‌های که در شماره چهارم بازگشته، می‌توان به بهره بردن از صدای وسایل نقلیه یا توپخانه برای پوشاندن صدای شلیک گلوله‌ی اسنایپر اشاره کرد. با رد شدن هواپیما، قایق نازی‌ها یا حتی شلیک توپخانه در زمان محدود می‌توانید مغز یک یا دو نازی را منفجر کنید. علاوه‌بر این، هدف گرفتن زنجیر بالابر یا پایه‌ی سکو کمک می‌کند تا به‌راحتی مرگ دشمنان را به شکلی رقم بزنید که گویی یک حادثه رخ داده است.

مشابه با گذشته، چهارمین ماجراجویی کارل فربورن نیز با سیستم لولینگ و افزایش سطح همراه است. با اتمام هر مرحله براساس عملکرد و میزان XP کسب شده، سطح شما افزایش می‌یابد. در حقیقت سیستم لولینگ بازی نه آنقدر قوی است که تمام انتظارات را برطرف کند و نه آنقدر ضعیف است که بتوان به آن انتقاد جدی کرد. با جستجوی اجساد نازی‌ها می‌توانید دلارهایی را به‌دست بیاورید که برای آزادسازی سلاح‌های جدید کاربرد دارد. درکنار آن به ازای هر پنج سطح افزایش لول می‌توانید مهارت ویژه‌ای را از میان دو گزینه انتخاب کنید. کاهش ضربان قلب یا افزایش سرعت مارک کردن دشمنان با دوربین بخشی از مهارت‌هایی هستند که ستوان فربورن می‌تواند به مرور به‌دست بیاورد. سلاح‌ها نیز هر یک به‌صورت جداگانه قابلیت ارتقاء دارند که باید برای این کار اهداف خاصی را مانند تعداد مشخصی هدشات یا کشتن نازی‌ها از فاصله‌ای خاص را انجام دهید. متاسفانه قابلیت‌های شخصی‌سازی سلاح‌ها نسبت به شماره‌ی سوم یک عقب گرد داشته و جای تعجب دارد که چرا ربلیون (Rebellion Developments) امکانات خوب تغییر ظاهری ویژگی‌ اسلحه را حذف کرده است.

اگر حالت تکنفره را تمام کردید بازی حالت‌های آفلاین و آنلاین دیگری مانند حالت Survival (بقا) را شامل می‌شود که به‌صورت تکنفره یا به همراه ۳ بازیکن دیگر قابل انجام است. در این حالت باید سعی کنید تا دربرابر ۱۲ موج حمله‌ی نازی‌ها از مناطق تعیین شده‌ی OSS محافظت کنید که واقعا لذت بخش و جذاب است. خوشبختانه تنوع انتخاب شخصیت هم در حالت Co-op و هم در حالت چندنفره بسیار زیاد است و با انجام یک سری اهداف قادر به انتخاب شخصیت‌های مختلف از نازی‌ها گرفته تا پارتیزان‌ها هستید. متاسفانه روی رایانه‌های شخصی سرورهای بازی خالی از سکنه هستند و به غیر از چند سرور انگشت شمار، سایر سرورها بدون بازیکن هستند. در مجموع ۶ حالت مختلف برای بخش چندنفره تدارک دیده شده که مخصوصا حالت کنترل جذابیت بیشتری را نسبت به حالت‌های دیگر دارد. در این حالت باید مناطق خاصی را تسخیر کنید و دربرابر حمله‌ی تیم حریف از آن‌ها دفاع کنید. حالت‌های دس‌مچ و تیم‌دس مچ درکنار دو حالت دیگر متاسفانه جذابیت و سرعت لازم مانند سایر بازی‌های شوتر را ندارند و بعد از مدتی از انجام آن‌ها خسته می‌شوید.

طراحی‌های محیطی و انفجارها پیشرفت قابل توجهی نسبت به بازی Sniper Elite 3 دارد و در حقیقت گذشت زمان تاثیر مثبتی را روی افکت‌های انفجار بازی گذاشته است؛ حال این را درکنار طراحی زیبای مراحل قرار دهید تا به خوبی لذت گشت‌و‌گذار مخفیانه در اطراف نازی‌ها را درک کنید. اگر تازگی‌ها اسنایپر الیت 3 را تجربه کرده باشید می‌دانید که گرافیک این بازی هرچند کم و کاستی داشت اما از نظر بصری زیبا بود. اسنایپر الیت 4 نیز گرافیک هنری خوبی را دارد و مسلما از تجربه‌ی آن لذت می‌برید. بااین‌حال هنوز هم برخی ویژگی‌ها نظیر طراحی برگ‌ها و چهره‌ی شخصیت‌ها آنچنان که انتظار می‌رفت خوب به نظر نمی‌رسد. شخصیت‌ها عمدتا نمی‌توانند احساساتشان را با حرکت چهره نشان دهند و این موضوع در برقراری ارتباط با آن‌ها مشکل ایجاد می‌کند.

در طول تجربه‌ی نسخه‌ی پی‌سی این بازی مشکلاتی مانند افت فریم و دیر لود شدن بافت‌ها را شاهد نبودم و بازی به‌راحتی روی ۶۰ فریم در ثانیه و بالاتر اجرا می‌شود. با وجود انتقاد‌هایی که به مدل‌سازی و ویژگی‌های بصری ناقص کیل‌کم‌ها دارم، نورپردازی چشم‌نوازی را در اسنایپر الیت 4 شاهد هستیم. در زمینه‌ی هوش مصنوعی نیز همان‌طور که گفتم، هوش مصنوعی دشمنان متناقض و ضعیف است. دشمنان گاهی مانند عقاب شما را شکار کرده و گاهی نیز از کنارتان آنقدر راحت رد می‌شوند که از دیده‌ نشدنتان تعجب می‌کنید؛ به شکلی که در پایان بازی از خود می‌پرسید بالاخره کی دشمنان ما را می‌دیدند و کی نمی‌دیدند.

اگر از ظاهر مراحل Sniper Elite 4 بگذریم همیشه موسیقی برای شخص من اهمیت بسیاری دارد. اسنایپر الیت آنچنان که باید دارای موسیقی گوش‌نوازی نیست و آهنگ‌های بازی به چند قطعه‌ی تکراری برای زمان حمله‌ی دشمنان یا ورود به مکان‌هایی خاص خلاصه می‌شود. تم کلی موسیقی اسنایپر الیت 4 در موارد مختلف یکی بوده و برخلاف تیرهایی که امعاء و احشاء دشمنان را متلاشی می‌کند، در پوست و گوشت شما نفوذ نمی‌کند.

صداگذاری بازی اما نقطه‌ی قوت اسنایپر الیت 4 است و در زمینه‌ی صداگذاری شخصیت‌ها، شلیک گلوله، افکت صوتی حرکت رودخانه‌ها یا حرکت تانک‌ها و صحبت‌های نازی‌ها راضی کننده است. درواقع با شنیدن صدای دشمنان می‌توانید جای آن‌ها را در درجه‌ی سختی هاردکور پیدا و آن‌ها را از بین ببرید. حالت هاردکور هیچ نقشه‌ای را شامل نمی‌شود و به پایان رساندن مراحل در این درجه‌ی سختی، چالشی بسیار جدی است.

اسنایپر الیت 4 می‌تواند ۷ تا ۹ ساعت شما را سرگرم کند؛ اما این بازی در گذر زمان تفاوت چندانی را نسبت به شماره سوم نداشته و اساسا اگر این تفاوت‌ها را نیز نداشت انتشارش بی معنی بود. البته چهارمین ماجراجویی کارل فربورن در جنگ‌جهانی دوم هنوز هم جذاب و ارزش یک بار تمام کردن را دارد هرچند ساخته‌ی ربلیون به غیر از کیل‌کم‌های پرخشونتش هیچ چیز دیگری را برای هک شدن در خاطرات ما ارائه نمی‌دهد.