بررسی نسخه نینتندو سوییچ Just Dance 2017

از زمانی که نینتندو سوییچ معرفی شد، یکی از بزرگ‌ترین ویژگی‌های این کنسول که نینتندو برروی آن مانور می‌داد، این قابلیت بود که به گیمرها اجازه می‌داد کنسول خود را به مهمانی‌ها و دورهمی‌ها ببرند و در کنار دوستان خود، لحظات مفرحی را رقم بزنند. با این اوصاف به نظر می‌رسد بازی‌ای مانند Just Dance، محصول یوبیسافت، انتخاب خوبی برای کسانی باشد که قصد دارند در کنار دوستان خود لحظات شادی را سپری کنند. تقریبا ۹ سال از زمان عرضه اولین بازی سری جاست دنس می‌گذرد و یوبیسافت که وظیفه توسعه و نشر این بازی را بر عهده داشته است، آن را برروی پلتفرم‌های بسیار زیادی عرضه کرده است. اما نسخه نینتندو سوییچ Just Dance 2017، سعی کرده تا با استفاده از ویژگی‌های خاص این کنسول، کمی متفاوت‌تر از نسخه‌های دیگر این بازی ظاهر شود.

مکانیزم این بازی، دقیقا مانند نسخه‌های قبلی سری جاست دنس است و اگر شما پیش از این فرصت تجربه یکی از نسخه‌های این بازی را داشته‌اید، کاملا با بازی آشنایی خواهید داشت. به طور کلی، شما در این مجموعه بازی‌ها و در حالت‌های مختلفی که در ادامه به آنها می‌پردازیم، باید حرکات رقصی را که برروی صفحه تلویزیون شما نقش می‌بندد، انجام دهید و بر طبق آن، امتیاز دریافت کنید. بنا بر کنسول‌های مختلف، نحوه تشخیص حرکات شما متفاوت است. به طور مثال، ایکس‌باکس برای تشخیص حرکات از کینکت استفاده می‌کرد و نسخه پلی‌استیشن نیز از دوربین پلی‌استیشن. اما در کنسول سوییچ، به دلیل عدم وجود دوربین، تنها راه کنترلی شما، استفاده از جوی‌کان‌ها (کنترلرهای سوییچ) و همچنین استفاده از گوشی هوشمندتان است.

بازی از طریق نحوه حرکت جوی‌کان‌ها، حرکات شما را تشخیص می‌دهد و به شما امتیاز اختصاص می‌دهد. نسخه سوییچ بازی، می‌تواند تا ۶ بازیکن را به صورت همزمان پشتیبانی کند که دوتای این بازیکنان از طریق جوی‌کان‌ها و ۴ بازیکن دیگر از طریق گوشی هوشمند و اپلیکیشن جاست دنس می‌توانند بازی را تجربه کنند. نحوه بازی با گوشی هوشمند هم اینگونه است که شما با دانلود کردن اپلیکیشن Just Dance از گوگل‌پلی یا اپ‌استور اپل، گوشی خود را به کنسول متصل می‌کنید و بازی توانایی این را دارد که با استفاده از حسگرهای مختلف تعبیه شده در گوشی هوشمند شما، حرکات شما را تشخیص دهد. هرچند که نحوه تشخیص حرکات شما توسط بازی صد در صد دقیق نیست، اما این مسئله باعث نمی‌شود که شما دچار مشکل شوید. زیرا هدف اصلی جاست دنس، سرگرم کردن شما است که در این کار نیز تا حدود بسیار زیادی موفق است.

اما در یک بازی ریتمیک که بر مبنای موسیقی ساخته شده است، مهم‌ترین نکته، تعداد آهنگ‌های بازی است. در این نسخه از بازی، بیش از ۴۰ موسیقی از خواننده‌های جدید و قدیمی وجود دارد. همچنین اگر فکر می‌کنید که این تعداد برای شما کم است، می‌توانید از سرویسی به نام Just Dance Unlimited استفاده کنید. شما با پرداخت ماهیانه ۴.۹۹ دلار، می‌توانید به بیش از ۲۰۰ آهنگ مختلف دسترسی پیدا کنید. البته نکته خوب برای کاربران کنسول نینتندو سوییچ، این است که این نسخه از بازی، به صورت خودکار دارای ۳ ماه اشتراک رایگان سرویس Just Dance Unlimited است و شما می‌توانید به مدت ۹۰ روز، از تمام آهنگ‌های این بازی استفاده کنید.

Ubisoft برای تنوع بخشیدن به بازی، ۵ حالت مختلف برای تجربه بازی در اختیار گیمرها قرار داده است. حالت اول، حالت استاندارد بازی است که شما از بین آهنگ‌های بازی، یکی را انتخاب می‌کنید و می‌توانید به صورت تکی یا چند نفره و در قالب تیم‌های مختلف، با هم برای به دست‌ آوردن امتیاز بالاتر به رقابت بپردازید. حالت دوم، که حالت جدید این بازی است، Just Dance Machine نام دارد. یوبیسافت برای تنوع بخشیدن به این بخش از بازی، سعی کرده یک داستان سورئال را نیز برای‌ آن در نظر بگیرد. جریان از این قرار است که بیگانه‌ها در حال آمدن به زمین هستند که سوخت سفینه فضایی‌شان تمام می‌شود و شما برای تامین سوخت سفینه آنها، باید برقصید! در این حالت، آهنگ‌های پخش شده، تلفیقی از پنج سبک موسیقی مختلف هستند که شما باید تمام حرکات را به صورت درست انجام دهید تا سوخت سفینه آنها تامین شود. حالت بعدی که به نوعی حالت آنلاین بازی است، به شما اجازه می‌دهد که در یک جدول رده‌بندی، با دیگر بازیکنان Just Dance به رقابت بپردازید و حتی در تورنومنت‌ها و مسابقات خاصی که به صورت مرتب برگزار می‌شود، شرکت کنید.

حالت Dance Quest، حالتی است که شما باید در مقابل هوش مصنوعی به رقابت بپردازید و بازی را به اتمام برسانید. به این حالت می‌توانید به چشم حالت داستانی یا کمپین بازی نگاه کنید. حالت آخر بازی نیز Sweat + Playlist نام دارد و بیشتر برای کسانی طراحی شده است که می‌خواهند از این بازی به عنوان یک ورزش استفاده کنند. شما می‌توانید یک پلی‌لیست از آهنگ‌های دلخواه خود تهیه کنید و با آنها برقصید. در این حالت، کالری‌های سوزانده شده جای امتیازها را می‌گیرند و در انتها به شما گفته می‌شود که چقدر ورزش کرده‌اید.

یکی از ویژگی‌های بسیار جالب این نسخه از بازی که فقط برروی کنسول سوییچ وجود دارد، این است که شما می‌توانید بازی را در حالتی که کنسول را به صورت رومیزی استفاده می‌کنید، تجربه کنید. هرچند که صفحه کوچک نینتندو سوییچ، وقتی که تعداد از دو نفر بیشتر می‌شود، بازی کردن را بسیار سخت می‌کند اما زمانی که دوست دارید تنهایی یا با یکی از دوستانتان بازی را تجربه کنید، می‌توانید از کنسول در این حالت استفاده کنید. هرچند که برای لذت بردن از بازی، شدیدا توصیه می‌کنیم که کنسول را به تلویزیون وصل کنید.

نسخه نینتندو سوییچ بازی Just Dance 2017، صرفا یک پورت ساده از دیگر نسخه‌های این بازی است و اگر شما این بازی را برروی کنسول‌های دیگر تهیه کرده‌اید، نیازی به تهیه آن برای کنسول جدیدتان وجود ندارد. با این حال این بازی، هدف خود را به خوبی انجام می‌دهد و می‌تواند در جمع‌های دوستانه، شما را برای مدتی سرگرم کند. با این حال صفحه کوچک سوییچ، به شما این اجازه را نمی‌دهد که در مهمانی‌ها، در حالت رومیزی بازی را تجربه کنید.

این بازی برروی کنسول نینتندو سوییچ بررسی شده است.