PlayStation Vue، برگ برنده سونی در بازار تلویزیون های کابلی

ارائه‌ی محتوا به کاربران تلویزیون از طریق سرویس‌های استریم اینترنتی روز به روز افزایش می‌یابد و این علاقه به استفاده از اینترنت به جای شبکه‌های کابلی یا ماهواره‌ای، تنها منحصر به سرویس‌هایی مانند نتفلیکس یا هولو پلاس نیست و شبکه‌های کابلی بزرگی مانند CBS و HBO هم به این روش رو آورده‌اند. برخی شرکت‌ها مانند دیش نتورک، بسته‌های پیشنهادی با قیمتی مناسب عرضه می‌کنند که شامل شبکه‌های اصلی و محبوب می‌شود. این شرکت سرویس Sling TV را در فوریه‌ی امسال با هزینه ۲۰ دلار در ماه راه‌اندازی کرد که شامل ۱۷ شبکه از جمله ESPN می‌شد. خبرها حاکی از آن است که اپل هم در حال راه‌اندازی سرویس خود با ارائه‌ی ۲۵ شبکه در پاییز امسال است. اما سونی با پلی‌استیشن ویو راه دیگری را در پیش گرفته است. این سرویس که از امروز در شهرهای نیویورک، فیلادلفیا و شیکاگو برای کنسول‌های پلی‌اسیتشن 3 و 4 در دسترس قرار گرفته، اقدامی مهم است که قصد دارد جای شبکه‌های کابلی تلویزیون را بگیرد. این سرویس در سه نوع با قیمت‌های ۵۰، ۶۰ و ۷۰ دلار در ماه ارائه می‌شود. بر اساس گزارش کمیسیون ارتباطات فدرال که بر اساس اطلاعات سال ۲۰۱۳ به دست آمده، میانگین هزینه برای یک بسته‌ی شبکه‌های کابلی در آمریکا از ۲۲.۶۳ دلار برای سرویس ابتدایی تا ۶۴.۴۱ دلار در ماه برای شبکه‌های محبوب است. به جای رقابت در زمینه‌ی هزینه، سونی در مورد پلی‌استیشن ویو بیشتر بر ویژگی‌های این سرویس تکیه کرده و به گفته‌ی خودش سرویسی بهتر و بروزتر از تمام موارد مشابه موجود ارائه می‌کند. اما با لیست‌ شبکه‌هایی که هم‌اکنون چند شبکه‌ی بزرگ و پرطرفدار را در خود ندارد، آن ویژگی‌ها شاید برای موفقیتش کافی نباشد.

نگاهی به آینده‌ی تلویزیون

هدف اصلی سونی در رابطه با پلی‌استیشن ویو، ارائه‌ی برنامه‌های تلویزیونیِ محبوب مخاطبان به آن‌ها به ساده‌ترین حالت ممکن است. سونی قصد دارد بستری فراهم کند که مخاطبانش هر موقعی که خواستند به محتوای مورد نظر خود دسترسی داشته باشند و پیشنهادهایی بر اساس علایقشان نیز به آن‌ها داده شود. مایکروسافت با ایکس‌باکس وان راهی متفاوت برای حل این مشکل در پیش گرفت. این شرکت با شبکه‌های کابلی و ماهواره‌ای همکاری کرد و حتی درگاه ورودی HDMI نیز در کنسول خود گنجاند که یک تجربه‌ی کامل تلویزیون ارائه کند. برنامه‌ی OneGuide در ابتدا برای قابلیت‌های تشخیص صدای کینکت استفاده می‌شد اما حالا پس از تقریباً ۱۶ ماه که از عمر این کنسول می‌گذرد، ویژگی‌های تلویزیونی آن و خود کینکت هم چندان موفق ظاهر نشده‌اند. در عوض برای ماندن در رقابت، مایکروسافت سرویس Sling TV را اخیراً به ایکس‌باکس وان آورده است.پلی‌استیشن ویو قرار است تجربه‌ای را که هنگام استفاده از شبکه‌های کابلی و ماهواره‌ای دارید، عوض کند. دستگاه‌های ستاپ‌باکس این شبکه‌ها رابط کاربری ضعیفی دارند و جستجو میان برنامه‌ها و پیشنهادهای آن‌ها به کندی انجام می‌شود. به گفته‌ی سونی، تجربه‌ی ویو چیزی فراتر از تمام سرویس‌های مشابهی است که هم‌اکنون موجود هستند و سال‌‌ها است که ارتقا نیافتند. قیمت مناسب آن و محتوایی که همیشه و همه‌جا آماده است،‌ از دیگر عوامل موفقیت ویو از نظر سونی به شمار می‌رود.

همچنان نیازمند پیشرفت

سونی سخت در حال تلاش است تا محتوای مورد نظر کاربرانش را در سرویس ویو تعبیه کند. شبکه‌های زنده از اصلی‌ترین ویژگی‌های ویو هستند و ۸۳ شبکه در زمان عرضه‌ی این سرویس، در دسترس خواهند بود. این لیست شامل شبکه‌هایی مثل CBS ،Fox و NBC می‌شود که ویو را از دیگر سرویس‌های آنلاین مانند Sling TV متمایز می‌کند. شبکه‌هایی که محتوای محلی و مخصوص یک شهر یا ناحیه تولید و پخش می‌کنند هم‌اکنون در شهر‌های نیویورک، شیکاگو و فیلادلفیا موجود هستند. اریک لِمپِل، قائم مقام کسب و کار شبکه‌های سرگرمی سونی در آمریکا در خلال نمایش نسخه‌ی آزمایشی ویو اظهار کرد:

کاربرانمان به گفته‌اند که آن‌ها یک تجربه‌ی محلی و شخصی‌سازی شده می‌خواهند. زمانی که آن‌ها به دنبال یک سرویس تلویزیونی هستند، اخبار و مسابقات ورزشی شهر خود را می‌خواهند. هم‌اکنون برنامه‌های تلویزیونی بسیار موجود هستند اما دسترسی به آن‌ها همیشه راحت نیست.

شبکه‌های محلی بزرگ‌ترین مشکل ویو برای گسترش به شهر‌های بیشتری نسبت به آن سه شهرِ زمان عرضه‌اش است. لمپل وعده داده که سونی تا آخر سال، سرویس ویو به بازارهای بزرگ دیگری مانند لس‌آنجلس خواهد آورد. اندرو هاوس، رئیس بخش پلی‌استیشن به وال استریت ژورنال گفته که سونی امیدوار است تا انتهای سال ۲۰۱۵، ویو را به طور جهانی عرضه کند. شبکه‌ی ABC فعلاً در لیست ویو وجود ندارد، در واقع تمام شبکه‌های وابسته به دیزنی مانند Disney Channel, ESPN و History در سرویس ویو موجود نیستند و این درحالی است که Sling TV شبکه‌های Disney Channel و شبکه‌ ورزشی بسیار محبوب ESPN را در لیست شبکه‌های خود دارد. علاوه بر این با غیبت HBO، این خلا عظیم در شبکه‌های ویو مخاطبان بسیاری را از انتخاب آن ناامید می‌کند. لمپل این امید را می‌دهد که شبکه‌های ویو در طول زمان گسترده‌تر می‌شوند و سونی نیز در حال صحبت با بسیاری از این شبکه‌ها است. ظاهراً این صحبت‌ها جواب داده چرا که بین زمان معرفی ویو در ماه نوامبر تا روز شروع به کارش، سونی ۹ شبکه‌ی دیگر از جمله شبکه‌های TNT، TBS و Cartoon Network را به سرویس خود اضافه کرده است. شبکه‌های AMC هم از ماه آوریل در دسترس هستند، درست همان زمانی که فصل آخر سریال Mad Men به نمایش در می‌آید. سونی امیدوار است لیست شبکه‌های ویو و ویژگی‌های خاص آن،‌ این سرویس را به انتخابی مناسب برای کاربران تبدیل کند. با توجه به اینکه ویژگی‌های ویو واقعاًً عالی هستند، سونی شاید در مورد تکیه به ویژگی‌ها راه درستی در پیش گرفته باشد.

تجربه‌ی ویو

اولین چیزی که هنگام کار با ویو متوجه می‌شوید، سرعت آن است. گشت و گذار در منوهای این برنامه تقریباً به همان سرعت جابه‌جا شدن در محیط داشبود پلی‌استیشن 4 است. برای استفاده از ویو تنها باید از کنترلر استفاده کنید و دستورات صوتی دوربین پلی‌استیشن پشتیبانی نمی‌شوند. شبکه‌های زنده به صورتی یک لیست افقی به نمایش در می‌آیند و حالت کلی دیگری هم برای مشاهده‌ی لیست تمام شبکه‌های زنده وجود دارد. به غیر از این دو حالت می‌توانید در حالت استاندارد بین لیست شبکه‌ها پیمایش کنید. ویو این امکان را به شما می‌دهد که شبکه‌های خاصی را به عنوان شبکه‌ی مورد علاقه علامت‌گذاری کنید و بر اساس آن‌ها و برنامه‌هایی که تماشا کردید، شبکه‌های دیگری نیز به شما پیشنهاد می‌دهد. بهترین ویژگی ویو را می‌توان توانایی آن در ضبط برنامه‌های تلویزیونی دانست. تقریباً هر زمانی،با فشار دادن دکمه‌ی R1 می‌توانید برنامه‌ی در حال پخش را به لیست ۵۰۰ تایی «برنامه‌های من» اضافه کنید. با انجام این کار، عملیات ضبط برنامه آغاز می‌شود و تا ۲۸ روز در حافظه‌ی ابری باقی می‌ماند. این برنامه‌های ضبط‌ شده بر اساس تاریخ پخششان، در بخش برنامه‌های من لیست‌ می‌شوند.هفته‌ی پیش در دمویی که برای نمایش قابلیت‌های ویو نشان داده شد، لمپل این ویژگی را با سریال The Simpsons به نمایش گذاشت. آخرین قسمت ضبط شده که در لیست نمایش‌های من وجود داشت، جدیدترین قسمت این سریال بود که شنبه‌ی هفته‌ی پیش از شبکه‌ی Fox پخش شده بود. سپس لمپل به سمت چپ لیست اسکرول کرد و تمام‌ قسمت‌های سیمپسون‌ها که در ۲۸ روز گذشته ذخیره شده بود را نشان داد. قدیمی‌ترین آن‌ قسمت‌های ضبط‌ شده به اوایل دهه‌ی ۹۰ برمی‌گشت. در نهایت لمپل یکی از قسمت‌ها را انتخاب کرد و در عرض چند ثانیه، پخش آن آغاز شد. کیفیت ویدیو در ابتدا به صورت پیکسلی بود اما بعد از مدتی به HD ارتقا یافت. مانند همه‌ی محتواهای ضبط شده، می‌توانید برنامه‌های موجود در لیست برنامه‌های من را هنگام پخش متوقف کنید، به عقب بزنید یا جلو ببرید. امکان متوقف کردن برنامه‌های زنده نیز با این قابلیت وجود دارد. ویو همچنین این قابلیت را به شما می‌دهد که در قسمت «جستجو»، بر اساس نوع برنامه، سبک آن، مدت زمان، امتیاز، شبکه‌ی پخش‌کننده و دیگر عوامل فیلترهایی تعریف کنید. این جستجو را می‌توان در بخش‌های تلویزیون زنده، لیست برنامه‌های من و دیگر بخش‌های ویو انجام داد. علاوه بر این، ویو از برنامه‌های رسمی استریم که شبکه‌ها به طور انحصاری تولید کرده‌اند، پشتیبانی می‌کند. برای مثال می‌توایند از برنامه‌های NBC Sports Live Extra و NCAA March Madness Live به وسیله‌ی شناسه‌ی شبکه‌ی پلی‌استیشن خود استفاده کنید.

آیا موفق خواهد شد؟

با توجه به دموی نیم‌ساعته‌ای که از ویو دیدیم، به نظر می‌رسد تجربه‌ای که این سرویس ارائه می‌کند، به راحتی سرویس‌های شبکه‌های کابلی و ماهواره‌ای را پشت سر می‌گذارد. رابط کاربری ویو نرم و روان طراحی شده و قابلیت ضبط برنامه‌ها به روی حافظه‌ی ابری بسیار آینده‌نگرانه است. علاوه بر این، کاربران می‌توانند تنها با خرید یک حق اشتراک، روی سه کنسول مختلف از این سرویس استفاده کنند اما باید توجه داشت به دلیل محدودیت‌های حساب‌ کاربری پلی‌استیشن 4، تنها یکی از این سه کنسول می‌تواند این کنسول نسل هشتم باشد. سونی همچنین روی سادگی قیمت‌گذاری بسته‌های مختلف ویو تأکید دارد. بسیاری از سرویس‌دهنده‌های سنتی تلویزیون مانند کام‌کست، چندین بسته‌ی مختلف و گیج‌کننده عرضه می‌‌کنند که بعضی از آن‌ها شامل قراردادهای سالیانه‌ای می‌شود که هزینه‌ی ماهیانه‌ی آن‌ها به مرور زمان افزایش می‌یابد. حق اشتراک‌های ویو، قراردادهای سالیانه‌ ندارند و برای لغو اشتراک خود نیز لازم نیست هزینه‌ای بپردازید. غیر از داشتن یک کنسول پلی‌استیشن 3 یا 4 (و به زودی آیپد)، هزینه‌ای دیگری نمی‌پردازید چرا که دانلود برنامه‌ی ویو رایگان است. با این حال هزینه‌ی استفاده از این سرویس شاید گزاف باشد. ساده‌ترین مدل این سرویس ماهیانه ۵۰ دلار است و تقریباً نیازهای بسیاری از کاربران را برآورده می‌کند. اما بسته‌های دیگر شرکت‌ها مانند ورایزن یا تایم وارنر که لیست شبکه‌های مشابهی ارائه می‌کنند، با قیمتی مشابه یا حتی کمتر در دسترس هستند. این هزینه‌ها به غیر از هزینه‌ی یک اینترنت با پهنای باند بالا است که برای استفاده از ویو ضروری است. در مجموع هزینه‌‌ای در حدود ۱۰۰ دلار در ماه برای بسیاری از کاربران پیش‌بینی می‌شود. با این حال، این هزینه همچنان کمتر از ثبت‌نام کردن در سرویس تلویزیونی یا اینترنتیِ ارائه‌دهنده‌های تلویزیون‌های کابلی یا ماهواره‌ای است، مخصوصاً اگر خواهان چهار شبکه‌ی اصلی تلویزیون و شبکه‌های محبوبی مثل ESPN باشید. سونی ادعا می‌کند کاربردهای منحصر به فرد ویو،‌ ارزش قیمتش را دارد. همچنین برای کاربرهای تازه‌وارد، یک دوره‌ی رایگان هفت روزه برای بررسی این سرویس در نظر گرفته شده است. لمپل در مورد سرویس‌های تلویزیونی مبتنی بر اینترنت می‌گوید:

ما اولین شرکتی هستیم که شبکه‌های تلویزیونی کابلی، قابلیت ضبط برنامه‌ها و برنامه‌های زنده را یک جا جمع کرده‌ایم و آن را طوری ساختیم که کاربرپسند و راحت باشد به طوری که هرکس بتواند دقیقاً چیزی را که می‌خواهد پیدا کند. همه‌ی این‌ها واقعاً در مورد تجربه‌ی کاربر است. چیزی که ما می‌خواستیم طراحی کنیم یک تجربه‌ی فوق‌العاده و نوآورانه در مورد تلویزیون تماشا کردن بود، به طوری که واقعاً امکان کنترل تجربه‌تان را هنگام تلویزیون دیدن فراهم کنیم و شما را از سختی‌هایی که هم‌اکنون در این زمینه با آن‌ها مواجه هستید، برهانیم. بنابراین این تجربه چیزی است که فکر می‌کنیم واقعاً کاربران را هیجان‌زده خواهد کرد.

حتی اگر صحبت‌های لمپل درست باشد، قیمت ویو و خلأهایی که در لیست شبکه‌هایش هنگام عرضه وجود دارد، باعث خدشه‌دار شدن آن هیجان می‌شوند. ویو هم‌اکنون در شرایط نامناسبی قرار دارد، قیمت آن چندان از شبکه‌های استاندارد کابلی تلویزیون کمتر و نیست و لیست شبکه‌هایش هم چندان چنگی به دل نمی‌زند، اما ویژگی‌هایش آن را نیست به بقیه‌ی رقبا متمایز کرده است. منبع: Polygon