اپل واچ و به وجود آمدن یک شاخه جدید در بازی‌های ویدیویی با نام میکرو-گیم‌ها
بازی‌های ویدیویی حالا به عنوان بزرگ‌ترین سرگرمی بشر شناخته می‌شوند، سرگرمی که حال به یکی از بزرگ‌ترین صنایع دنیا تبدیل شده و هر روزه معاملات تجاری بسیار زیادی در آن رخ می‌دهد. بنابراین کاملا قابل پیش‌بینی است اگر بازی‌ها یکی از اولین مواردی باشند که روی هر پلتفرم جدیدی وفق داده شده و برای آن عرضه شوند. اگرچه با توجه به اندازه‌ی صفحه نمایش و محدودیت‌هایی که این پلتفرم دارد، این نیاز حس می‌شود تا با قوه تخیل خود یک شاخه جدیدی در بازی‌ها ایجاد شود؛ میکرو-گیمینگ.
میکرو-گیمینگ چیست؟
میکرو-گیم‌ها، بازی‌های بسیار کوچکی هستند که گیم‌پلی آن‌ها بین ۱۰ تا ۳۰ ثانیه طول می‌کشد و خیلی سریع آن حس نهفته در بازی‌های ویدیویی را به مخاطب القا می‌کند. این موضوع می‌تواند بدین معنا باشد که میکرو-گیم‌ها می‌توانند ثانیه‌های درون آسانسور یا ایستادن در صف را برای شما به ثانیه‌هایی لذت بخش تبدیل کنند. مانند بازی‌های موبایل، میکرو-گیم‌ها نیز به جای پرداختن به جنبه حرفه‌ای بازی‌ها، این سرگرمی را از نگاهی ساده‌تر و روان‌تر نمایش می‌دهد. علاوه بر فاکتور سرگرمی، این نوع بازی‌ها می‌توانند به تجربه‌ای جدید تبدیل شوند، تجربه‌ای که می‌تواند در هرم بازی‌های ویدیویی، پس از مینی-گیم‌ها قرار گیرد و شاخه‌ای کاملا جدید به بازی‌های ویدیویی اضافه کند.
توسعه بازی
اپل واچ، یک مثال نقض برای رویه‌ای است که برای سال‌ها در ساخت بازی رایج بوده و همینجا است که میکرو-گیمینگ متولد می‌شود.
ساخت و توسعه بازی برای ساعت هوشمند اپل، نیازمند این است تا بسیاری از توسعه‌دهندگان نگاه خود را نسبت به طراحی بازی‌ها تغییر دهند. بسیاری از فعالان و طراحان بازی‌ها تا به امروز این ذهنیت را داشته‌اند تا بزرگ فکر کنند، تا جایی که ممکن است تکنولوژی‌های جدید و حرفه‌ای را وارد بازی‌ها کنند و سخت‌افزارها را به چالش بکشند. دلیل این طرز نگاه توسعه‌دهندگان نیز رشد پله‌ای سخت‌افزارها و میزان فضایی است که به سازندگان می‌دهند. اما عرضه اپل واچ، یک مثال نقض برای رویه‌ای است که برای سال‌ها در ساخت بازی رایج بوده و همینجا است که میکرو-گیمینگ متولد می‌شود. این‌بار بر عکس رویه معمول، فضای طراحی، معماری و همچنین قدرت سخت‌افزاری پلتفرم جدید به جای این‌که افزایش یابد، با کاهش محسوسی روبه‌رو بوده است. همین پارادوکس باعث شده تا ساخت و توسعه بازی برای اپل واچ نیازمند یک نگاه جدید به بازی‌ها و البته بازگشت به اصول این سرگرمی باشد، اصولی که در واقع ستون تبدیل شدن یک بازی به سرگرمی مفرح و جذاب هستند. بنابراین توسعه‌دهندگان باید خیلی سریع بازیکن را وارد چرخه مفرح بازی کنند و البته خیلی زود نیز به این چرخه پایان دهند در حالی که بتوانند از نکات منحصر به فرد پلتفرم نیز استفاده کنند. توسعه‌دهندگان در ساخت میکرو-گیم‌ها باید به کانسپت‌های اساسی توجه کنند: این‌که هدف بازی چیست و آیا می‌شود در ۱۰ تا ۳۰ ثانیه به آن دست پیدا کرد؟ آیا این بازی می‌تواند تعادل و توازنی بین مفرح بودن و چالش‌برانگیز بودن ایجاد کند و این‌که چه نوآوری‌ها و بهبودهایی می‌تواند موفقیت یک میکرو-گیم را تضمین کند؟
مخالفین
محض اطمینان، اپل واچ نیز از زمان معرفی تا به امروز مخالفین و منتقدان زیادی داشته است. مخالفینی که ادعا می‌کنند اپل واچ چیزی جز یک وسیله سلامتی یا یک ابزار بسیار ساده نیست. اما بگذارید به چند سال پیش برگردیم، به روزهای اولی که آیفون عرضه شد و باور عامیانه این بود که بازی روی موبایل‌ها در حاشیه خواهد بود، هرگز محبوب نخواهد شد و نمی‌توان از آن انتظار یک پلتفرم بازی داشت. پس از گذشت این همه سال، موبایل‌ها بهترین و پیشروترین دستگاه‌ها برای برقراری تماس بودند. حالا به سال ۲۰۱۵ نگاه کنید که شاخه بازی‌های ویدیویی با فاصله‌ای بیش از دو برابرنسبت به رتبه دوم، اپل استور را به تسخیر خود درآورده است.
در ابتدای امر، میکرو-گیم‌ها می‌توانند در قالب‌های ساده‌ای مانند اپلیکیشن‌های مکمل یا یک بازی ساده عرضه شوند
همین اتفاق می‌تواند برای اپل واچ نیز بیافتد؛ اگر اپل به بدعت‌گذاری و تزریق نوآوری در این پلتفرم بپردازد. در نشریات و محافل مختلف می‌خوانیم که امکان ندارد ساعت‌های هوشمند با محدودیت‌هایی که دارند بتوانند بازی‌ها را اجرا کنند یا در واقع به مکانی برای بازی کردن بدل شوند. این ایدئولوژی از روی منطق نیست. وقتی تقاضا و مشتری وجود داشته باشد، بازی‌ها رو به جلو حرکت خواهند کرد، دارای خلاقیت خواهند شد و توسعه‌دهندگان بالاخره راهی برای ساختن یک چیز جادویی پیدا می‌کنند و اینجا است که محدودیت‌های پلتفرم میزبان نمی‌تواند جلودار این انگیزه شود.
انقلاب
در ابتدای امر، میکرو-گیم‌ها می‌توانند در قالب‌های ساده‌ای مانند اپلیکیشن‌های مکمل یا یک بازی ساده عرضه شوند که می‌تواند به عنوان راهنمای مشتریان عمل کند. این تمرکز ابتدایی می‌تواند منجر به این موضوع شود که مخاطبان این پلتفرم به راحتی با آن ارتباط برقرار کنند. مانند گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها، با گذشت زمان، توسعه‌دهندگان می‌توانند به بازخورد مخاطبان این پلتفرم گوش داده و به آن‌ها عمل کنند تا بازی‌هایی تولید کنند که بیشتر مورد پسند مخاطبان قرار گیرد و اینجا است که به مرور خلاقیت شکل می‌گیرد و ایده‌ها متولد می‌شوند.
به موازات رشد و نمو تکنولوژی پیشرفته اپل واچ، میکرو-گیمینگ نیز پیشرفت می‌کند و همین موضوع می‌تواند زمینه‌ساز تبدیل شدن اپل واچ به یک پلتفرم مستقل برای بازی‌های ویدیویی شود. ما در روزهای آغازین تولد یک پلتفرم جدید هستیم و پتانسیل موجود در این دستگاه‌ها ورای چالش‌های پیش‌روی این پلتفرم در روزهای ابتدایی شکل‌گیری آن است.
این نوشته، یادداشتی از رابرت جکسون، مسئول بخش تولید محتوا استودیو بازی‌سازی MobilityWare است. استودیویی پیشتاز در زمینه بازی‌های موبایل که اولین بازی آن‌ها یعنی Solitaire جز اولین بازی‌هایی بود که در سال ۲۰۰۸ میلادی برای فروشگاه اپل عرضه شد. او در انتهای یادداشت خود درباره اپل واچ و تبدیل این ساعت هوشمند به یک پلتفرم بازی مستقل می‌نویسد:
من ۲۰ سال تجربه ساخت و توسعه بازی‌ها را در هر دو رشته بازی‌های آنلاین و موبایل دارم و به پشتوانه این تجربه می‌توانم بگویم تنها چیزی که شما نمی‌توانید هیچ‌وقت روی آن شرط‌بندی کنید، رشد تکنولوژی و تاثیرات آن روی بازی‌های ویدیویی است. رابرت جکسون، مسئول توسعه محتوا استودیو بازی‌سازی MobilityWare
منبع: Gamasutra
نظرات