چه انتظاراتی از بازی Mirror's Edge Catalyst داریم؟ [E3 2015]

در E3 سال ۲۰۱۳ استودیو دایس اعلام کرد که آن‌ها مشغول به ساخت نسخه جدیدی از بازی Mirror’s Edge هستند. از آن زمان به بعد اطلاعات خیلی زیادی از بازی منتشر نشد، اما مدت کوتاهی می‌گذرد که مشخص شده نام بازی Mirror’s Edge 2 نیست و عنوان اصلی این اثر Mirror’s Edge Catalyst نام دارد. کمپانی EA به تازگی اعلام کرده که این بازی در E3 امسال حضور خواهد داشت و می‌توان اطلاعات تکمیلی از این بازی را در کنفرانس مربوط به این کمپانی به دست آورد. حال خیلی از ما دوست داریم چیزهای تازه‌ای در بازی و امکانات آن ببینیم  و البته دوست داریم بسیاری از چیزها همچنان به همان شکل باقی بمانند.

استفاده مفید از شماره گذشته

همانند بسیاری از بازی‌های دیگر، Mirror’s Edge با تمرین‌های خاص خود شروع می‌شود. تمرینات حرکاتی مانند دویدن، سُر خوردن بر روی زمین و پریدن. به دلیل اول شخص بودن این بازی و ترکیب آن با اجرای این حرکات، عادت کردن به کنترل فِیث (Faith نام شخصیت اصلی و مونث ۲۴ ساله بازی) کمی زمان بیشتری نسبت به دیگر بازی‌های معمولی اول شخص داشت. شروع و چینش کار بسیار هوشمندانه صورت گرفته بود زیرا رفته رفته مشخص می‌کرد که چرا این شخصیت قادر به انجام چنین کارهای فرا انسانی است. حال شماره جدید موقعیت بسیار مناسبی است تا با تجارب شخصی فیث در مورد حرکات او آشنا شویم. او در سن ۱۶ سالگی خانواده خود را رها کرد و زندگی و سرنوشت خود را به دل خیابان‌های شهر رها کرد. واقعا دوست داریم بدانیم که در طی ۸ سال زندگی او در این خیابان‌ها چه چیزهایی یاد گرفته و چه اتفاقاتی برای او افتاده است.

یک دنیای باز اما نه سردرگم کننده

کمپانی الکترونیک آرتز در خبری اعلام کرد که نسخه بعدی Mirror’s Edge در مکانی جهان باز دنبال خواهد شد. با اینکه بازی Mirror’s Edge آزادی عمل بسیار جالبی را به بازیکن می‌داد، اما ماجرا و اتفاقات سر راه فیث روند بازی را به شکل خطی تبدیل کرد. انعطاف بیشتر بسیار خوب خواهد بود، البته تا زمانی که زیبایی بازی را خدشه‌دار نکند. اجازه محدود کردن راه‌ها، به دایس اجازه داد تا به بازیکنان به راحتی نشان دهد که آن‌ها کجا باید بروند و هدف آن‌ها چیست. در صفحه بازی هیچ محیط کاربری و نقشه و نشانه‌ای وجود نداشت. اما اگر قرار باشد در دنیایی باز این سری مشغول به انجام پارکور شویم چه چیز ما را راهنمایی خواهد کرد تا فیث را به مقصد مشخصی برسانیم؟ می‌توان با یک چیزی شبیه به GPS چنین کاری را انجام داد اما نگاه کردن و چک کردن همیشگی آن باعث می‌شود تا جریان بسیار کند شود و آن حس اصلی بازی را از بازیکن دور کند. همچنین قرار دادن یک نقشه کوچک نیز کاری ساده و البته قدیمی به شمار می‌رود. به هر حال امیدواریم استودیو دایس در جهت جهان‌باز کردن بازی، فضا و جو آن را از حالت خشک و بی‌شکل آن درآورد و چیزی شبیه به مکان‌های داخلی سازه‌های چالش برانگیزی مانند بازی Assassin’s Creed را در بازی جای دهد. فضاهای داخلی چنین بازی‌ای همراه با آن حس، طراحی و معماری مختص بازی Mirror’s Edge می‌تواند بازی را از آن حالت و ریتم ساده خارج کند. البته در کنار تمامی این موارد، امیدواریم استودیو دایس حرکتی تازه و جدید نیز برای راهنمایی بازیکن در دنیای باز این اثر در ذهن داشته باشد.

پا را فراتر نگذارید

در راه اشتباه قدم نگذارید؛ Mirror’s Edge یک اثری کاملا ساختار شکن و تازه در سال ۲۰۰۸ بود. درست است که در آن سال‌ها اولین نسخه Assassin’s Creed پا به دنیای بازی‌ها گذاشت و درخشندگی خاصی داشت اما یک بازی اول شخص که با حرکات پارکور ادغام شده بود، نسبت به بازی‌های دیگر دل‌رباتر به نظر می‌رسید. انجام حرکات اکشن از نگاه فیث بسیار نفس‌گیر بود. قدم زدن بر روی لبه سقف آسمان‌ خراش‌ها یا شناور شدن از سیم‌ها و طناب‌ها بسیار تاثیرگذار و منحصر به فرد بود. از آن زمان تا به حال، استودیوهای زیادی پارکور را در بازی خود جای داده‌اند که قابل مثال زدن‌ترین آن‌ها بازی Dying Light نام دارد. این بازی، فرد را در یک دنیای جهان باز رها می‌کند تا با مهارت‌های فردی خود در زمینه پارکور، از دنیای آخرالزمان جان سالم به در ببرند. البته هرگز دوست نداریم که زامبی‌ها را در Mirror’s Edge ببینیم اما امیدواریم که جهان باز بودن بازی و آزادی عمل در آن درست همانند چیزی باشد که استودیو تک‌لند، خالق بازی Dying Light به بازیکن ارایه داد.

بازی‌ را به خیابان‌ها ببرید

شاید برای شما هم این سوال پیش آمده باشد که چرا فیث و دیگر دونده‌ها همیشه روی سقف ساختمان‌ها چسبیده‌اند. خوب دلیل این امر چیزی نیست جز شناخته نشدن و یافته نشدن توسط نیروهای مخالف. در دنیایی که همه چیز تحت کنترل شدید امنیتی اداره می‌شود، ماندن در خیابان‌ها ریسک بزرگی محسوب می‌شود. شاید اگر قرار باشد گذشته فیث را در Catalyst دنبال کنیم، باید قادر باشیم تا به خیابان‌های این شهر وارد شویم و سرگذشت این دوندگان را روی سنگ‌فرش‌ها و کف خیابان ببینیم. دنبال کردن چندین داستانی در خیابان‌ها می‌تواند راهی جدید برای دایس باشد تا آن‌ها بتوانند با شیوه‌های مختلف، بازی را دنبال کنند. بسیار جالب خواهد بود تا از نگاه فیث مردم و تمدن روی خیابان‌ها را در دنیای Mirror’s Edge ببینیم و پارکورهای منحصر به فرد او را انجام دهیم. البته یادمان باشد رگ اصلی این بازی بر روی سقف سازه‌ها قرار دارد، پس مکان‌های اصلی بازی نیز باید در ارتفاعات دنبال شود.

استفاده از اسلحه را اختیاری نگاه دارید

در شماره اصلی Mirror’s Edge، بازیکنان این اختیار را داشتند که از اسلحه استفاده کنند. البته بازی به گونه‌ای دنبال نمی‌شد که اگر اسلحه نداشتید کار بسیار سخت و عبور از مرحله غیر ممکن شود. فیث هیچگاه یک اسلحه یا یک گجت ثانویه همراه خود نداشت، او فقط می‌توانست دشمن را خلع سلاح کند و از تفنگ آن‌ها در مقابل خود دشمن استفاده کند؛ با این حال او قادر نبود تا خشاب عوض کند و بعد از اتمام تیر، اسلحه را به طور کامل کنار می‌گذاشت. به نظر ما چنین کاری باز هم عمل جالبی نبود زیرا به عنوان یک دونده این کار سرعت او را کاهش می‌داد. استفاده نکردن از هرگونه اسلحه بازی را به شدت سریع و جذاب‌تر می‌کند. در شماره اصلی می‌توانستیم نه تنها بدون استفاده از حتی شلیک یک گلوله کار را تمام کنیم، بلکه چنین عملی برای اتمام کامل بازی یک اچیومنت قابل توجه نیز به خود اختصاص داده بود. ما بسیار امیدواریم تا استودیو دایس همین رویه را برای نسخه Catalyst دنبال کند. امیدواریم تا در این نسخه جدید بازیکن قادر باشد بر اساس میل خود بتواند دشمن را خلع سلاح کرده و از اسلحه استفاده کند یا بر عکس بتواند بعد از خلع سلاح به سرعت فرار کند و به کار خود ادامه دهد، اما هرگز بازی به گونه‌ای نباشد که فیث تبدیل به یک ترمیناتور تبدیل شود که استفاده از اسلحه سرعت او را کم کند.

با ما راحت رفتار نکنید

شماره نخست Mirror’s Edge یک بازی راحت نبود، حتی اگر تصمیم بر این داشتید که از راهی ساده کار خود را دنبال کنید. بازی به شکلی منصفانه پیش می‌رفت، اگر زمانی فیث شکست می‌خورد یا تیر به او اصابت می‌کرد، مشکل از بازی نبود بلکه این تقصیر شما بود که اشتباه کردید. آسیب پذیری فیث یکی از بخش‌های درست و به جای بازی بود و او یک ماشین ضد ضربه ساخته نشده بود. امیدواریم تا دایس برای جذب بازیکنان بیشتر سعی بر آسان کردن بازی نداشته باشد و سختی قابل قبول بازی همچنان حفظ شود.

تخریب کنید

استودیو دایس اشاره کرده بود که بازی Mirror’s Edge Catalyst توسط موتور گرافیکی فراست‌بایت ۳ اجرا می‌شود؛ موتوری که در گذشته قدرت تخریب پذیری محیط خود را اثبات کرده است. بر خلاف شماره اصلی، حال می‌توان دنیای بازی را با ابزاری که استودیو سازنده در اختیار دارد بسیار پویا تر و زنده‌تر از گذشته دید. مثلا شلیک دشمنان از پشت دیوار برای متوقف کردن فیث می‌تواند شما را از ایستادن بیش از حد و استراحت کردن پشت دیوارها یا از این قبیل اتفاقات که تنها با تخریب پذیری درست و منطقی محیط صورت می‌گیرد دور کند. چنین اتفاقی می‌تواند بازی را از چیزی که هست بهتر و زیباتر کند.

کنفرانس کمپانی الکترونیک آرتز در تاریخ ۲۶ خرداد ماه ساعت ۰۰:۳۰ بامداد آغاز خواهد شد.

[alert variation="alert-info"]اگر مایل هستید تا از بازی‌های تایید شده نمایشگاه E3 2015 مطلع شوید، مقاله لیست بازی‌های تایید شده برای E3 2015 را از دست ندهید. [/alert]

[alert variation="alert-warning"]نمایشگاه E3 2015 از ۱۶ تا ۱۸ ژوئن (۲۶ تا ۲۸ خرداد) برگزار خواهد شد. با پوشش کامل و جامع اخبار و حواشی این نمایشگاه، همراه زومجی باشید [/alert]

منبع: گیم اینفورمر