بررسی پی سی گیمینگ ROG G20AJ ایسوس

حتما می‌دانید شرکت‌های بزرگی هستند که در عرصه‌ی پی‌سی های قدرتمند و گیمینگ فعالیت دارند و محصولاتِ متنوعی تولید می‌کنند. اما کمتر محصولی از این شرکت‌ها را سراغ داریم که با امکاناتِ سطحِ بالای بازی با استانداردهای امروزی ، اما در ابعادِ کوچک تولید شود و در عینِ حال از نظرِ طراحی و راندمان، وجه تمایزی با سایرِ محصولات ارائه کرده و حرفی برای گفتن داشته باشد. اگر از این زاویه به محصولِ جدیدِ اِیسوس نگاه کنیم، باید اذعان کنیم که قدم بزرگی در این مسیر برداشته و حتی از بعضی جهات، شرکت‌های قدیمی‌تر فعال در این عرصه را پشتِ سر گذاشته است.

یکی از بزرگترین مزایایِ پیشرفتِ فناوری این است که ابزار و دستگاه‌های کوچکِ ما روز به روز و طی نسل های مختلف قدرتمندتر و بهینه‌تر عمل می‌کنند. این الگو همچنان که در مورد گوشی‌های موبایل و تبلت‌ها صادق است، در موردِ سخت افزارِ پی‌سی و تجهیزاتِ مربوط به آن هم صدق می‌کند و در این زمینه تا جایی پیش رفته‌ایم که شرکتِ ایسوس توانسته یک پی‌سی اختصاصی گیمینگ را در ابعادِ استانداردِ سیستم‌های کوچک تولید کرده و آن را با نشانِ انحصاری و تجاری معتبرِ خود یعنی Republic of Gamers) ROG) روانه‌ی بازار کند. سیستم ROG G20AJ در ابعادِ Mini – ITX ، چیزی در حَدُ و اندازه‌ی کنسول‌های امروزی اما با قدرت و امکاناتی به مراتب بیشتر از آنها ساخته شده است. با زومجی همراه باشید تا به بررسی نزدیک‌ترِ این محصول می‌پردازیم.

طراحی این محصول از همان ابتدا جلب توجه می‌کند. طراحی مفهومی بدیعِ، زوایا و گوشه‌های تُند و تیز و خطوطِ موازی در هم تنیده‌ای را در بر می‌گیرد که بیشترِ ما را به یاد تم‌های فضایی و مخصوصا صحنه‌هایی از فیلمِ علمی تخیلی Interstellar می‌اندازد، جایی که قهرمانِ داستان، کوپِر ، پس از سرگردانی در فضا می‌خواهد اطلاعاتی را از بُعدِ پنجم به دُخترش مُورف منتقل کند. البته خودِ ایسوس طراحی مذکور را برگرفته از آثارِ اقوامِ باستانی مایا (اقوامی پیشرفته که در آمریکای مرکزی می‌زیسته‌اند) معرفی می‌کند که در محصولاتِ دیگر سری ROG نیز رُسوخ کرده است.

پوششِ بدنه از پلاستیکِ ماتِ مشکی و با کیفیتِ ساخت بالایی تولید شده که روی یک شاسی فلزی به فرمِ Mini – ITX قرار گرفته است. ضخامتِ بدنه در بالا ۶۱ میلی‌متر و در پایین ۱۰۴ میلی‌متر است. ارتفاعِ این کیسِ ایستاده هم ۳۴ سانتی‌متر و درازایش ۳۵.۸ سانتی‌متر است. در مجموع طراحی خلاقانه‌ی محصول چیزی برای انتقاد باقی نمی‌گذارد و ابعادش نیز آن را برای استفاده در فضاهای نسبتا کوچک هم مناسب کرده است. چیزی که شاید نتوان از عکس‌ها برداشت کرد، اما ما آن را از نزدیک حس کردیم، بدنه‌ی بسیار مستحکمِ این پی‌سی است که در عینِ زیبایی، احساسِ متمایزی از برتری کیفیتِ آن را نیز القا می‌کند. استفاده از زبانِ طراحی یکسان در محصولات دارای نشان ROG، دستِ کاربران را برای انتخابِ طیفِ متنوع و هماهنگی از محصولاتِ جانبی مناسب در کنارِ این پی‌سی باز می‌گذارد.

اگر بخواهید این کیس را باز کنید، گارانتی محصول را باطل می‌کنید، اما بدانید که باز کردنِ آن به سهولت کیس‌های مُتَعارِف نیست. از آنجایی که محلِ قرار‌گیری قطعات هم متفاوت و فشرده است، طراحی داخلی آن را بیشتر از پی‌سی، شبیه لپ‌تاپ‌ها کرده است. در پایین‌ِ کیس محفظه‌ی کارت گرافیکی قرار دارد که طبیعتا تهویه‌ی آن بر عهده‌ی فنِ خودِ کارت است، اما در بالا و روی پردازنده و اسلات‌های حافظه، سیستمِ تهویه‌ی اصلی قرار داده شده که شاملِ دو فنِ توربینی ( مانند چیزی که در لپ‌تاپ‌های گیمینگ سراغ داریم) بر روی سینکِ حرارتی مخصوصی است که جریانِ هوا را از زیرِ کیس به داخل کشیده و حرارت را از دریچه‌ی بالایی آن دفع می‌کنند. واضح است که چنین سیستمی برای ارتقا و افزودنِ قطعات مناسب نیست، اما این کار غیر ممکن هم نیست و فقط به زحمت و تلاشِ زیادی نیاز دارد.

در تصویرِ مقابل از زاویه‌ی بهتری می‌توان نوارِ خروجی سیستمِ تهویه را در بالای پی‌سی مشاهده کرد. جریانِ هوای داغ از این دریچه‌ که توسطِ پوششِ پلاستیکی بدنه اِستِتار شده، دفع می‌شود. درست در زیرِ این دریچه، سینک حرارتی و در پایین آن هم فن‌های توربینی رو به بالا قرار گرفته‌اند و انتقالِ حرارتِ پردازنده به سینک حرارتی از طریقِ دو لوله‌ی مسی که در تماسِ مستقیم با سطحِ پردازنده هستند انجام می‌شود.هوای ورودی نیز از مَجاری مشابهی که در زیرِ کیس قرار گرفته، هم به سمتِ کارتِ گرافیک و هم به سمتِ خنک‌کننده‌ی اختصاصی ایسوس در این سیستم جریان می‌یابد.

مورد غیر منتظره‌ی دیگر در این پی‌سی دسکتاپِ دوست داشتی، منبعِ تغذیه‌ی آن است که بر خلافِ پی‌سی‌های متعارف، برای استفاده در بیرونِ آن طراحی شده تا بتواند تا حدِ امکان از ابعادِ بدنه کاسته و از ایجادِ محدودیت در فضای موردِ نیاز برای قطعاتِ اصلی پرهیز کند. البته این منبعِ تامینِ برق، شامل جعبه‌ای اختصاصی متشکل از دو منبعِ تغذیه‌ی مجزا است که یکی برای تامینِ توانِ قطعاتِ اصلی و یکی هم برای تامینِ توانِ اختصاصی کارتِ گرافیکِ حرفه‌ای آن در نظر گرفته شده است.

اِیسوس در واقع با مجزا کردنِ منابعِ تغذیه‌ی کارتِ گرافیکِ پر مصرف از بقیه‌ی اجزای سیستم، توانسته مدارِ تبدیلِ الکتریکی و تامینِ ولتاژهای موردِ نیاز را بجای یکپارچه سازی در یک واحدِ بزرگ و مستلزمِ تهویه، در ابعادی کوچک و بی نیاز از خُنک کننده‌ی اکتیو و دارای فن طراحی کند. چیزی که دقیقا مشابه‌ی آداپتورهای برقِ لپ تاپی اما در ابعاد کمی بزرگتر است. اما پیامدی که در ازای داشتن این منبعِ تغذیه‌ی بیرونی و طراحی فشرده‌ی کیس به آن دچار می‌شویم، نیاز به یافتنِ دو سوکتِ برقِ مجزا برای آن است که ممکن است کمی نامناسب به نظر برسد و داشتنِ یک جعبه‌ی تقسیمِ برق یا اصطلاحا چند راهی مجزای برق را ضروری کند.

ASUS ROG G20AJ Gaming PC

پردازنده

(Intel Core i7-4790 (Quad-Core, 3.6GHz

مادربرد

ASUS G20AJ (H97)

حافظه

(2x 8GB Samsung DDR3-1600 (11-11-11

کارت گرافیک

NVIDIA GeForce GTX 980 4GB

ذخیره ساز

Toshiba Desktop HDD 2TB 7200 rpm

دیسک نوری

SuperMulti DVD RW

صدا

Realtek ALC887

ابزار بی سیم

802.11ac & Bluetooth 4.0

اتصالات

2x DVI, 1x HDMI, 1x DisplayPort 4x USB 3.0, 4x USB 2.0 6 Audio Ports 1x Ethernet

منبع تغذیه

(230W (PC) & 180W (GPU

لوازم جانبی

Windows 8.1 Kensington Lock Includes keyboard and mouse

ضمنا مادربردِ سیستم یک مُدل در ابعاد‌ِ Mini – ITX بر مبنای سری تراشه‌ی H97، طبیعتا ساختِ خودِ ایسوس و با امکاناتِ جانبی متداول و موردِ نیاز مثلِ بلوتوث و کارتِ شبکه‌ی بی سیم با استانداردِ پر سرعت 802.11ac، کارتِ شبکه‌ی LAN گیگابیت ساختِ Realtek و تراشه‌ی پردازشِ صدای نسبتا با کیفیتِ Realtek ALC 887 است.

۳- کارت گرافیک

کارِ پردازشی بخشِ گرافیک در این محصول به کارتِ گرافیکِ رده بالای GeForce GTX 980 با ۴ گیگابایت رمِ گرافیکی سپرده شده است. این کارت از بُرد و خُنک کننده‌ی مرجع استفاده می‌کند، بنابراین فرکانسِ کاری و مشخصاتِ قطعاتِ بکار رفته در آن نیز مطابقِ اطلاعاتِ طرحِ رِفرِنسِ اِنویدیا است. در خبرهای قبلی دیده بودیم که محصولِ ROG G20 از بَدوِ تولد دارای گزینه‌های دیگری هم برای کارتِ گرافیک بوده که شاملِ GTX 760 و GTX 780 نیز می‌شده است.

کارتِ مرجعِ انویدیا معمولا بینِ ۵ تا ۱۰ درصد از مدل‌های اختصاصی و اورکلاک شده‌ی سازندگانِ مختلف کندتر است، اما در عوض می‌تواند بر خلافِ آن مدل‌ها، حرارتِ تولیدی کارت را از سمتِ عقبِ کارتِ گرافیک به بیرون هدایت کند. این موضوع علتِ اصلی انتخابِ مدلِ مرجع برای استفاده در چارچوبِ کوچک و فشرده‌ی چنین سیستمی است.

۴-ذخیره سازی

بعد از شناسایی قطعاتِ اصلی سیستم، نوبت به Storage یا ذخیره سازِ سیستم می‌رسد. در اینجا یک دیسکِ سخت داریم که ساختِ شرکتِ توشیبا است، ۷۲۰۰دور بر دقیقه سرعت داشته و یک بافرِ ۶۴ مگابایتی دارد.

دیسکِ سختِ توشیبا با مدلِ DT01ACA200 به رابط SATA 3.0 متصل شده و فضای ۲ ترابایتی را برای سیستمِ عامل، برنامه‌ها و بازی‌ها در اختیار کاربر قرار داده است. اما چیزی که توجه ما را در اینجا جلب کرد، گزارش دمای ۵۲ درجه‌ی سانتیگرادی توسطِ برنامه‌ی CrystalDiskinfo بود که در صورتِ صحت، بیش از دمای متعارفِ دیده شده‌ی ۳۵ تا ۴۰ درجه در هارددیسک های دیگر است و ظنِ عدمِ تهویه‌ی مناسب برای این دیسک ۳.۵ اینچی را بیشتر می‌کند و در دراز مدت می‌تواند ریسکِ خرابی این قطعه را افزایش دهد.

SSD، بودن یا نبودن

اما بزرگترین کاستی این محصول را در بخشِ ذخیره سازی مشاهده کردیم. با علمِ به اینکه محفظه‌ی داخلی دستگاه قابلیت اتصالِ درایوهای ۲.۵ و ۳.۵ اینچی را دارد، در سیستمی با این سطحِ کاربری و قیمت، لحاظ کردنِ تنها یک دیسکِ سختِ مکانیکی بدونِ استفاده از SSD برای ما تعجب برانگیز بود و این سوال را مطرح کرد که چرا مهندسینِ ایسوس، استفاده از یک دیسکِ SSD پُرسرعت و کم ظرفیت را برای نصب و اجرای سیستمِ عامل در این محصول در تمام ترکیب‌ها به طور ثابت و نه اختیاری، پیش بینی نکرده‌اند. طبقِ تجربه‌ی ما و قیمت‌های رو به کاهش SSD های مدرن، عدمِ استفاده از SSD را دیگر نمی‌توان به عواملی مثل قیمت یا عدمِ پایداری و دوام آنها نسبت داد و نداشتن آن در سیستمِ قدرتمندی مثلِ این ، می‌تواند حسِ پویایی، پاسخگویی سریع و اجرای بدونِ وقفه‌ی برنامه ها را از آن سَلب کند.

۵- پورت‌ها و اتصالات

۶- ماوس و صفحه کلید

بجز خودِ کیس، یک ماوس و کیبوردِ معمولی نیز در بسته‌ی این کامپیوتر وجود دارد که هر چند از سری مد‌ل‌های حرفه‌ای و گیمینگِ ایسوس و متناسب با کیفیتِ سیستمِ اصلی نبودند، اما دستِ کم برای راه اندازی سیستم در اتاقِ نشینمن و در کنارِ تلویزیون کفایت می‌کردند. چون با وجودِ این دو قطعه و بر خلاف پی‌سی های دیگر، مراحلِ نصب و راه اندازی این سیستم، درست مثلِ کنسول‌های خانگی تکمیل می‌شود و ضرورتی به خریدِ لوازمِ اضافی مثل مانیتور و اِسپیکر برای تست و راه اندازی آن نیست.

در صفحه‌ی بعد به بخشِ نرم افزارِ محصولمان خواهیم پرداخت.

شرکتِ ایسوس همیشه بهترین و مُفیدترین بسته‌های نرم افزاری را به همراهِ محصولاتش عرضه می‌کند و این مورد هم استثنا نیست. پی‌سی دوست داشتنی ما به همراه مجموعه‌ای از پیش نصب شده از ابزارهای کاربردی و امنیتی ضروری برای ویندوز عرضه شده که در اینجا قصد داریم به تفصیل، کاربرد و امکاناتشان را با هم بررسی کنیم.

ASUS Command

مرکزِ مدیریتی ابزارهای اختصاصی ایسوس، ASUS Command نام دارد. با این برنامه به تمامِ ابزارها و برنامه‌های کاربردی در نظر گرفته شده‌ی ایسوس به صورتِ یکجا دسترسی خواهید داشت. عدمِ وجودِ ابزارِ یکپارچه و ساده‌ای که بتواند دسترسی و کاربری برنامه‌های مختلف را در سیستم سهولت بخشد، همواره یکی از نقصیه‌های اصلی سیستم‌های تولید شده توسطِ سازندگانِ بزرگِ پی‌سی ها و لپ‌تاپ‌های ویندوزی بوده و هنوز هم هست و ایسوس با این ابتکارِ کارآمدِ خود، الگوی جدیدی را پیش روی رقبای دیگر قرار داده است.

ASUS Command شامل ۶ بخشِ اصلی مجزا است که شامِلِ Power، Update، Security، Backup & Recovery،Tools و Support می‌شود که هر یک از این بخش‌ها خود شاملِ زیر مجموعه‌های دیگری هستند. پر استفاده‌ترین بخش از نظرِ ما Tools است که قصد داریم ابتدا معرفی آن را آغاز کنیم.

• Tools

بخش Tools شامل ۴ برنامه‌ی دیگر است که در اینجا کارکردِ هر یک را مرور می‌کنیم.

Ai booting

با این قابلیت می‌توانید سیستم را ریستارت کرده و از منوی بوتِ UEFI در بایوس، انتخاب کنید که از دیسکِ سخت، درایوِ نوری، فلش دیسک یا وسایلِ ذخیره سازی دیگر، پی‌سی را با سیستم عامل های سازگار با آن راه اندازی کنید. البته مثلِ همیشه می‌توان در هنگامِ روشن کردن سیستم و در صفحه‌ی بایوس، از کلیدِ F8 هم برای ورود به منوی انتخابِ رسانه‌ی بوت استفاده کرد. توجه داشته باشید که در بایوس‌های مدرن با استانداردِ UEFI، فرصتِ کوتاه‌تری برای دسترسی به این گزینه‌ها در اختیار است و تکمیل مراحلِ راه اندازی سیستم به سرعت به ویندوز سپرده می‌شود.

Lighting

این بخش، کنترلِ یکی از ابزارهای تزیینی و جالبِ توجه پی‌سی را در خود جای داده است. در این قسمت می‌توانید رنگ و نور پردازی ۳ ناحیه‌ی مجزای نمای بیرونی کیسِ ایسوس را در پالت‌هایی به نامِ Zone تعیین کنید. این Zone ها در جلوی کیس، سمتِ چپ و راستِ آن و زیرِ کیس را با LED های تمام رنگی RGB نورپردازی می‌کنند و کاربر تنها با حرکتِ یک اسلایدر و انتخابِ یک نقطه در یک حلقه شاملِ تمام رنگ‌ها می‌تواند ترکیبِ نورهای ساطع شده از این کیس را طبقِ دلخواهِ خود و هماهنگ با اجزای دیگرِ سیستم مثلِ کیبورد و ماوسِ گیمینگ تنظیم کند.

Audio Wizard

این قسمت پنجره‌ای را باز می‌کند که از طریق آن می‌توان حالت‌های پیش فرض مختلفی را برای کارکردِ بخشِ صوتی دستگاه فعال کرد که شاملِ ۶ پروفایلِ پیش فرض برای گزینه‌هایی مثلِ حالتِ نمایشِ فیلم و اجرای بازی می‌شود.

AEGIS

یک داشبوردِ شَکیل و تخیلی در یک مرکزِ فرماندهی فضایی، که مانندِ ابزارِ مانیتورینگِ مستقلی، وضعیتِ حسگرهای مختلف از قبیلِ دما و فرکانس را به نمایش می‌گذارد. البته این اطلاعات از نرم افزارهای دیگر مثل AI Suite هم قابل دسترسی هستند، اما سهولتِ کاربری این برنامه را ندارند.

• Backup and Recovery

در اینجا میانبرهایی به برنامه‌ی Backup و Restore ویندوز برای پشتیبان گیری و بازگردانی داده ها به حالتِ پیش فرض کارخانه‌ای یا حالتی که قبلا ذخیره سازی شده، در اختیارِ کاربر قرار می‌گیرد.

گزینه‌ی System Protection هم به کاربر امکانِ ایجادِ یک تصویر یا Restore Point از فایل‌های سیستمی می‌دهد که در صورتِ بروزِ اشکال بتوان سیستم را به موقعیتی که توسطِ این قابلیت ذخیره شده، بازگرداند.

• Update

برای بِروز رسانی‌ آسان درایورهای سیستم و یا نرم افزارهای خود ایسوس کاربرد دارد و می‌تواند جای سر زدنِ متوالی به صفحه‌ی درایورهای مربوطه برای بررسی وجودِ بروز رسانی‌های جدیدِ احتمالی را بگیرد.

• Power

دارای ۳ زیرمجموعه است که به ترتیب به کارکرد آنها می‌پردازیم.

Ai Charger II

فعال کردنِ این گزینه مثلِ تمامِ مادربردهای مدرن ایسوس، می‌تواند امکانِ شارژِ سریع‌تر برای ابزارِ موبایل و گوشی‌های هوشمند را به پورت‌های USB 3.0 در جلوی کیس اضافه کند.

Power Manager

در این قسمت می‌توانید گزینه‌های ابتدایی تعیین شده برای پروفایل‌های توانِ مصرفی دستگاه را تغییر دهید که شاملِ سه گزینه‌ است. Normal برای حالتِ عادی و پیش فرضِ ویندوز و High Performance برای بالاترین گزینه‌های ممکن برای استخراجِ آخرین حدِ توان از پردازنده و اجزای اصلی سیستم بدون در نظر گرفتن توان مصرفی است و گزینه‌ی آخر هم Max. Power Saving است که تمام گزینه‌های مربوطه که سیستم را قادر به صرفه جویی در توانِ مصرفی تا سرحدِ ممکن می‌کنند را فعال می‌کند.

Family Safety

میانبری است که قابلیتِ Family Saftey خودِ ویندوز ۸.۱ را فعال می‌سازد و می‌تواند از دسترسی کودکان به سایت‌های نامناسب یا بازی کردنِ بیش از زمانِ متعارف با سیستم، جلوگیری کند.

• Security

اگر فکر می‌کنید که در این منو ابزارِ امنیتی مثلِ آنتی ویروس یا فایروالِ پیشرفته‌ای را خواهید یافت ، در اشتباه هستید. تنها زیر مجموعه‌ی این بخش PC Cleanup است که گزینه‌هایی را برای پاک کردنِ ردِ فعالیت‌هایی که در مرورگرِ اصلی ویندوز و تاریخچه‌ی اسنادِ کار شده‌ی اخیر در پوشه‌ی Recent داشته‌اید، در اختیارِ شما قرار می‌دهد. تنها مزیتِ این بخش دسترسی آسانِ آن است، وگرنه تمامِ این گزینه‌ها از تنظیماتِ خود سیستمِ عامل قابلِ دسترسی هستند.

McAfee Internet Security

نرم افزارِ امنیتی مُنتخبِ ایسوس برای نصب روی سیستمِ ما محصولِ شرکتِ McAfee بود که Internet Security 2013 و با یک ماه مهلتِ استفاده‌ی رایگان و فعال شده بود. احتمالا می‌دانید که سرورهای این شرکت به علت قوانینِ تحریم ، بدونِ تغییرِ آی پی اینترنتی در ایران قابلِ دسترسی نیست، در نتیجه آنتی ویروس به صورت خودکار بروز رسانی نخواهد شد. بنابراین استفاده از آن برای کاربرِ ایرانی معقول نیست و باید آن را با محصولِ معتبرِ دیگری جایگزین کرد. در زومجی برای ادامه‌ی بررسی سیستم، آنتی ویروسِ ساختِ ESET را روی سیستم نصب و فعال کردیم که لزوما بهترین گزینه‌ی پیش روی کاربران نهایی نیست، اما از وقفه در کاربری و عدمِ حفاظتِ سیستم تا حدِ زیادی پیشگیری می‌کند.

به حد کافی از جنبه‌های فیزیکی و نرم افزاری به قابلیت‌های محصولمان پرداختیم. بخشِ هیجان انگیزِ کار تازه در حالِ شروع است. برای بررسی راندمان‌ سیستم در بنچمارک‌ها و بازی‌ها ما را در صفحه‌ی بعدی همراهی کنید.

سیستمِ تستِ مرجعِ زومجی هم در مواردی که به آن استناد شده دقیقا همان سیستمی است که در راهنمای خریدِ سیستمِ هفت میلیون تومانی زومجی معرفی شده است.

تمرکزِ بیشتر روی فریم تولیدی در بازی‌ها برای بررسی این سیستم اولویتِ ماست، از این رو بازی‌های متعددی را برای گنجاندن در این بررسی در نظر گرفتیم.

هنگامی که اجرای بنچمارک‌های مختلف را روی G20 آغاز کردیم، در همان ابتدا با مشکلاتِ عجیبی مواجه شدیم. بیشترِ امتیازات و آزمون‌های انجام شده، نتایجی بسیار کمتر از حدِ انتظار نشان می‌دادند و این اتفاق با شروعِ بررسی بازی‌ها نیز تکرار شد. حتی در بنچمارکِ 3DMARK نیز نتایجی که بدست آمد (در این لینک می‌توانید نتیجه را مشاهده کنید) بسیار مشکوک بود و هم در تستِ گرافیک و هم تستِ پردازنده، بسیار کمتر از میزانِ مورد انتظاربود. همچنین هر بار پیغام خطایی با این مضمون تولید می‌کرد: TIME MEASURING INACCURATE. RESULTS ...

این بود که تصمیم گرفتیم از ابتدا مشخصاتِ حیاتی سیستم را از طریقِ ابزار مانیتوریگ زیرِ نظر بگیریم. بزودی با تعجب دریافتیم که پردازنده و مداراتِ تغذیه‌ی مادربرد در پایین‌ترین سطحِ ممکن فعالیت می‌کنند. با این اوصاف، شاید شما هم بتوانید علتِ اصلی مشکلاتِ ما را حدس بزنید. علت اصلی این رفتارِ سیستم، قرار گرفتنِ تنظیماتِ بایوس و همین‌طور مدیریتِ مصرف توان در حالتِ Power Saving بود که تمامِ اجزای اصلی را به حالت صرفه جویی تغییر وضعیت داده بود! عجیب این بود که قبل از این، هیچ حرکت خاصی روی سیستم انجام نشده بود و قاعدتا تنظیمات هم از حالتِ پیش فرض خارج نشده بودند. از طرفی هم انتظار نداشتیم که تنظیماتِ کارخانه‌ای از ابتدا روی حالت صرفه جویی قرار گرفته باشند، چرا که در اینصورت ممکن است بررسی‌های مشابه از این محصول را ندانسته با همین نقیصه آزمایش کرده باشند و راندمانِ آن را پایین‌تر از حدِ متعارف نشان داده باشند. در هر صورت پس از اطمینان از برطرف شدنِ مشکل، دوباره مرحله‌ی آزمایشِ بنچمارک‌ها را از ابتدا تکرار کردیم. بهتر است شما هم قبل از انجام هر تستی، در مورد وضعیتِ تنظیماتِ مدیریتِ توان در سیستمِ خود اطمینان حاصل کنید تا با تجربه‌ی ما مواجه نشوید.

آزمون فشار کاری و دما

برای شبیه سازی سناریوی کاربری سیستم در سخت‌ترین شرایطِ ممکن از ابزارِ Prime استفاده کردیم. این برنامه بر اساس الگوریتمی برای جستجوی اعدادِ اول تهیه شده و می‌تواند با تغییرِ اندازه‌ی (FFT (fast fourier transform، اجزای مختلفِ سیستم را تحتِ فشار قرار داده و وضعیتِ پایداری آنها را بسنجد. اگر در اجرای این برنامه خطایی کشف شود، نشانه‌ی ناپایداری سیستم و یا شرایطِ کاری نامناسبِ اَجزای آن خواهد بود.

این تست را به مدتِ ۳۰ دقیقه انجام دادیم (تستِ پایداری با دقتِ بالاتر نیاز به زمان بسیار بیشتری با این برنامه دارد) و بالاترین دمای ثبت شده در هسته‌ها ۷۸ درجه‌ی سانتیگراد در فرکانسِ ۳۸۰۰ مگاهرتز بود که نتیجه‌ی مطلوبی برای کیسِ فشرده‌ی ما محسوب می‌شود. در عینِ حال، هیچ اُفت فرکانس محسوسی را در هنگامِ اجرای این آزمونِ سنگین بعلتِ افزایشِ دمای بیش از حد مشاهده نکردیم و همه چیز قابلِ قبول بود. حتی مشخص بود که دورِ فن‌های مستقر روی پردازنده هم تا حدی که آزار دهنده باشد افزایش پیدا نمی‌کند و تعادلی بینِ تنظیمِ در نظر گرفته شده برای کارکرد فن‌ها در بالاترین فرکانسِ کاری و حداکثر میزانِ بارگذاری پردازنده ایجاد شده است.

بنچمارک ذخیره‌ سازی

نتایجی که برنامه‌ی CrystalDiskMark نشان می‌دهد برای یک دیسک مکانیکی ۷۲۰۰ دور، آمار مطلوبی است و حتی از دیسک‌های همرده‌ی دیگر هم کمی بهتر است. هارددیسکِ ۲ ترابایتی توشیبا در سیستمِ ما توانسته سرعتِ خواندن و نوشتنِ ترتیبی ۱۸۸ و ۱۸۳ مگابایت بر ثانیه را ثبت کند اما در خواندنِ داده های تصادفی در بلاک‌های کوچک‌تر، مثلِ تماِم دیسک‌های مکانیکی دیگر ضعیف عمل می‌کند و این همان جایی است که SSD ها بسیار بهتر ظاهر شده و از گلوگاه شدنِ دیسکِ ذخیره ساز جلوگیری می‌کنند.

از این ابزار برای بررسی سرعتِ پورتِ USB 3.0 دستگاه نیز استفاده کردیم و با دیسکِ سختِ اکسترنال WD MyPassport، به سرعت خواندن و نوشتنِ ۷۴ مگابایت بر ثانیه رسیدیم که رقم نرمالی برای این دیسکِ مکانیکی اکسترنال محسوب می‌شود. هر چند که ممکن است بتوانیم با فلش دیسک‌های پرسرعتِ جدید، به سرعتی بالاتر از این نیز روی این رابط دست پیدا کنیم.

حال اگر بخواهیم نتایجِ بدست آمده را با سیستمِ مرجعِ زومجی مقایسه کنیم، آشکارا مشخص است که تفاوتِ سرعتِ دیسکِ سخت با SSD تا چه حد می‌تواند گسترده باشد. در نظر داشته باشید که نتایجِ بدست آمده در سیستمِ مرجعِ ما با فعال بودن RAPID Mode در نرم افزارِ اختصاصی SAMSUNG 850 PRO که نوعی حافظه‌ی کَش داده‌ها در رَم است، انجام شده است.

3Dmark 2013

در این بررسی سیستمِ ما توانست با فشاری اساسی مَحَک بخورد و امتیازِ بالای ۱۱۰۱۶ را در تستِ 3DMARK Fire Strike بدست آورد. تستِ Fire Strike تنها بخشی از مجموعه‌ی 3DMARK است که اختصاصا توانِ کارتِ گرافیک را با دایرِکت ایکس ۱۱ می‌سنجد، بقیه‌ی تست‌ها در API های دایرِکت ایکس ۱۰ و دایرِکت ایکس ۹ اجرا می‌شوند و از اهمیت کمتری در بازی‌های امروزی برخوردارند. برای Graphics Score رقم ۱۳۱۶۷ و برای Physics Score هم ۱۰۵۶۳ ثبت شد که مقایسه‌ی آن را با سیستم‌های زومجی مشاهده می‌کنید.

ZoomG ASUS G20AJ 3DMARK

|

Create infographics

بنچمارک بازی‌ها

GTA V

ZoomG ASUS G20AJ GTA V 2015

Create infographics

Witcher 3: Wild Hunt

نتایجِ تستِ ثبت شده‌ی ما در بازی Witcher 3 نشان می‌دهد G20 در رزولوشنِ 1080pبه کمتر از ۶۰ فریم راضی نیست. GameWorks مجموعه‌ای از افکت‌ها و قابلیت‌ها در موردِ کیفیتِ مو در کاراکتر اصلی و موجوداتِ دیگر و تخریب پذیری اجسام و محیط را به بازی اضافه کرده که اکثرِ کاربران از افتِ فریمی که با فعال‌سازی آن ایجادمی‌شد شکایت داشتند، اما در اینجا با وجودِ فعال بودنِ این گزینه هم فریمی کمتر از ۴۰ را تجربه نکردیم. کارکردِ تراشه‌ی گرافیکی در این عنوان بسیار بهینه است و معمولا ۹۸ تا ۹۹ درصد در حالِ استفاده است.

ZoomG ASUS G20AJ Witcher 3 Wild Hunt

Create infographics

Metro: Last Light Redux

زمانی که نسخه‌ی اول این بازی منتشر شد، آنچنان از کیفیت و افکت‌های گرافیکی سطحِ بالایی برخوردار بود که حتی کارت‌های گرافیکِ پرچمدار آن زمان، از اجرای بازی با تمامِ گزینه‌های فعالِ آن عاجز بودند. مخصوصا تکنیکِ SSAA که هنوز هم فقط روی گرافیک‌های قدرتمند قابلِ فعال سازی و استفاده با فریمِ بالا است. سیستمِ قدرتمندِ ما در اینجا قادر است بدونِ افتِ فریم محسوس و در اکثر صحنه‌ها، نزدیک به ۶۰ فریم در بازی تولید کند.

ZoomG ASUS G20AJ Metro Last Light

Create infographics

Project CARS

بازی Project CARS در همین اواخر عرضه شد و از موتورِ گرافیکی قدرتمند و در عینِ حال انعطاف پذیری برخوردار است. برخی گزینه ‌های گرافیکی این بازی فوق العاده سنگین هستند و برخی تکنیک‌های جدیدِ AA هم برای اولین بار در آن تعبیه شده‌اند که فعال سازی آنها نیازمند اجرا روی سیستم‌های SLI یا CF است. در هر حال با کمترین حالتِ AA در این بازی که MSAA بود توانستیم به طورِ میانگین، نرخِ فریمِ ۵۰ فریم بر ثانیه را کسب کنیم.

ZoomG ASUS G20AJ Project CARS

Create infographics

توصیفِ صدای تولیدی سیستم همیشه کاری آسانی نیست. اگر بخواهیم عِلمی‌تر بیان کنیم، تا میزانِ ۴۰ دسیبل را باید بی‌صدا تلقی کرد، چون از صدای عادی محیط قابل تشخیص نیست. اما وقتی که در محدوده‌ی ۴۱ تا ۴۳ دسیبل باشید، می توانید آشکارا صدای تولید شده از قطعات را بشنوید و از حدِ ۴۴ دسیبل و بالاتر، محصول را می‌توان پرصدا و در آستانه‌ی نامناسب شدن به حساب آورد.

بر اساس بررسی ما میزان نویز این محصول در حالت بیکار حدود 25dBA و در حالت بار سنگین روی CPU و GPU حدود 47dBA بود که کمی بلند است اما آزاردهنده نیست و نسبت به بسیاری از محصولات همرده بسیار کم صداتر عمل می‌کند و نمره‌ی قابل قبولی را کسب می‌کند.

پی‌سی مخصوصِ بازی G20، محصولی بی بدیل و خلاقانه است که تا کنون شبیه آن را در این ابعاد ندیده بودیم. در حالی که این روزها تولید کنندگان پرشماری هستند که محصولاتی در این رده را تولید می‌کنند، G20 به مددِ ظاهرِ چشم نوازِ الهام گرفته از آثارِ اقوام مایائی و سیستمِ نورپردازی قابلِ تنظیمش، خود را از همگان متمایز می‌سازد.

ما در بررسی خود تَعَلُقِ خاطرِ خوشایندی نسبت به این محصول پیدا کردیم و از تجربه‌ی کار با آن لذت بردیم. تجربیاتی که حاصلِ داشتنِ بهترین قطعات بود. پردازنده‌ی رده اولی که جای شکی در داشتنِ بهترین راندمانِ پردازشی در این محصول باقی نگذاشت و کارتِ گرافیک قدرتمندی که در تمام بنچمارک‌ها و بازی‌های منتخب ما توانست بهترین نتایج و بالاترین فریم‌ها را ثبت کند، ضمنِ اینکه نویزِ نامتعارفی هم تولید نکرده و از سرعتش کاسته نشد. نکته‌ی مثبت دیگر در مورد این محصول، نرم افزارهای از پیش نصب شده روی آن بود. بیراه نرفته‌ایم اگر بگوییم اِیسوس همیشه یکی از بهترین مجموعه‌های نرم افزاری و کاربردی را برای محصولاتش آماده می‌کند که در عینِ حال، شامل نرم افزارهای بدون کاربُرد و مُضر هم نمی‌شود.

اما روی دیگر ماجرا هم چیزهایی بود که انتظار داشتیم یا ترجیح می‌دادیم در این محصول تجربه کنیم و مهمترینِ آنها، همان‌گونه که قبلا گفته شد دیسکِ SSD است. عدم تعبیه‌ی یک SSD پرسرعت در این محصول، بارِزترین کمبودِ آن از نگاه ما بود. در حالِ حاضر هم با افتِ قیمتِ محسوسِ این محصولات در بازار جهانی و تنوعی که در این بخش وجود دارد، لحاظ نکردن آن در سیستمی با این رده‌ی کاربری کاملا ناموجه جلوه می‌کند. لحظاتِ متعددی را تجربه کردیم که در آنها عدم وجودِ SSD کاملا مشهود و تاثیر گذار بود، مواقعی مثلِ بوتِ سیستم، اجرای همزمانِ چندین برنامه‌ی سیستمی و حتی بارگذاری بنچمارکِ برخی بازی‌ها را بخاطر داریم که تاثیرِ گلوگاه شدنِ دیسکِ مکانیکی نسبت به سیستم‌های دارای SSD کاملا به چشم می‌آمد و فقدانِ آن را کاملا حس می‌کردیم.

مورد دیگری که شاید اهمیتِ چندانی هم نداشته باشد، عدمِ امکانِ ارتقا در این کیسِ ایسوس بود که قاعدتا ثمره‌ی طراحی اختصاصی آن است و نمی‌توان آن را به عنوانِ یک ایرادِ جدی مطرح کرد، هر چند که ممکن است برای برخی کاربران بیش از افرادِ دیگر ناخوشایند باشد.

بجز موارد بالا، سیستمِ ROG G20 در بررسی ما خود را به عنوان محصولی مستحکم و پایدار اثبات کرد. محصولِ سریعی که چیزی در هنگام اجرای بازی‌ها کم نگذاشت و بر خلافِ تصورِ قبلی ما نسبت به این محصول، هیچ نشانه‌ای از حرارتِ نامتعارف و یا تولیدِ صدای نابهنجار از خود بروز نداد و این امر برای ما بسیار رضایت بخش بود، زیرا که محصولی را در ابعادِ یک کنسول در برابرِ خود داشتیم که با داشتنِ قدرتِ چندین برابری، کاملا کم صدا و مُتواضع کار می‌کرد و مشاهداتِ ما حاکی از آن است که تا مدت‌ها از وظیفه‌ی اصلی خود در جلبِ نظرِ بازی دوستان و خوره‌های حرفه‌ای بازی هم عدول نخواهد کرد.

+ نقاط قوت

- طراحی زیبا و مستحکم

- قطعاتِ سخت افزاری قدرتمند

- سیستمِ تهویه‌ی کارآمد

- کم صدایی حتی در شرایطِ کاری سخت

- نقاط ضعف

- عدمِ تعبیه‌ی SSD در محصول

- عدمِ امکان ارتقای کاملِ قطعات

بررسی اختصاصی از: زومجی