تمامی تجهیزاتی که برای ورود به دنیای واقعیتمجازی به آنها نیاز خواهید داشت
بدون شک واقعیت مجازی یکی از فناوریهایی است که تاثیر خیلی زیادی در آینده بازیهای ویدیویی و سرگرمیهای مرتبط با آن خواهد داشت. کمکم در حال نزدیک شدن به زمان عرضه هدستهای واقعیت مجازی مختلف هستیم و افراد زیادی انتظار ورود به این دنیای شگفتانگیز را میکشند. ولی سوالی که در این بین مطرح میشود، تجهیزات مورد نیاز برای بهره بردن از واقعیت مجازی است. چرا که این فناوری نیازمند ابزاری است که بتوانند حجم عظیمی از اطلاعات را در آن واحد پردازش کنند و یک تجربه بصری روان از آن ارائه دهند. در ادامه مروری خواهیم داشت بر تمامی تجهیزات مورد نیاز فناوری واقعیت مجازی که برای داشتن تجربه مناسب، باید تمامی آنها را داشته باشید:
هدستهای واقعیت مجازی:
در زمان نگارش این مطلب، فعلا فقط دو نوع هدست واقعیت مجازی (اگر بتوان آنها را هدست نامید!) در بازار موجود هستند که با نامهای Google Cardboard و Samsung Gear VR میتوان آنها را خریداری کرد. هر دو این هدستها جایگاهی مخصوص دارند که میتوان گوشی موبایل را در آن قرار داد و سپس این ابزار با عدسیهای مخصوصی که دارند، تجربهای شبیه به واقعیت مجازی را فراهم میکنند. البته برای استفاده از این هدستها، گوشی شما باید توان پردازشی بالایی داشته باشد.
ولی اگر بخواهید یک هدست واقعیت مجازی واقعی داشته باشید، باید منتظر عرضه یکی از هدستهای آکیولس ریفت از کمپانی آکیولس، وایو از HTC و پلیاستیشن VR از سونی باشید که از قضا زمان زیادی هم تا عرضه رسمی آنها باقی نمانده است. دو هدست اول برای رایانههای شخصی طراحی شدهاند و هدست پلیاستیشن هم مخصوص کنسول پلیاستیشن 4 سونی است. با این حال مایکروسافت فعلا تمایل خود را برای ورود به بازار هدستهای واقعیت مجازی نشان نداده و در حال حاضر بر روی ساخت هدست واقعیتافزوده هولولنز تمرکز دارد.
خرید یکی از این هدستها، اولین قدم شما برای ورود به دنیای واقعیت مجازی خواهد بود؛ با این حال اگر قصد استفاده از هدستهای آکیولس یا ریفت را دارید، نیاز به یک رایانهشخصی قدرتمند هم خواهید داشت.
مشخصات سختافزاری موردنیاز:
در بازار فعلی بازیهای ویدیویی پیسی، داشتن یک کارت گرافیک GTX 970 انویدیا یا معادل آن از سری R9 کمپانی ایامدی که قیمتی در حدود ۳۰۰ دلار دارند، برای اجرای بازیها در رزولوشن 1080p با بالاترین جزییات ممکن کافی است. با این کارتهای گرافیکی حتی میتوان نیمنگاهی هم به رزولوشنهای بالاتر داشت که البته باید کمی از جزییات گرافیکی بازیها بکاهید. ولی هر دو هدست آکیولس و وایو که شامل دو صفحه نمایش برای هریک از چشمها هستند، رزولوشنی برابر با 1080 در 1200 برای هریک از صفحهها ارائه میدهد که رزولوشن کلی دو صفحه را به 2160 در 1200 میرساند. Refresh Rate هریک از این صفحه نمایشها هم معادل با ۹۰ هرتز است و کارت گرافیکی باید تصاویر را در این رزولوشن پردازش کند.
به همین دلیل کمپانیهای آکیولس و HTC کارت مثل GTX 970 را حداقل کارتگرافیکی موردنیاز برای بازیهای واقعیت مجازی معرفی کردهاند و برای داشتن تجربهای روان و بدون نقص، باید سراغ کارتهای بهتر (و البته گرانتر) مثل GTX 980 Ti یا R9 Fury X بروید. بهعلاوه ترکیب دو کارت گرافیکی با استفاده از SLI و Crossfire هم نقش زیادی در بهبود تجربه واقعیت مجازی گیمر خواهد داشت. چرا که باعث میشود هریک از کارتها تصاویر مختص به یکی از نمایشگرها را پردازش کند و در نتیجه عملکرد بهتری را شاهد خواهید بود.
البته در کنار کارت گرافیکی، کمپانی آکیولس داشتن یک پردازنده اینتل i5-4590 (یا معادل آن در ایامدی) را به عنوان حداقل پردازنده موردنیاز واقعیت مجازی معرفی کرده است و حداقل میزان حافظه رم سیستم شما هم باید ۸ گیگابایت و حداقل از نوع DDR 3 باشد. این مشخصات برای هدست وایو HTC بیشتر هم میشوند؛ چرا که این هدست از دو سنسور مخصوص اضافی بهره میبرد که باعث افزایش دقت آن میشوند و در نتیجه قدرت پردازشی بیشتری را میطلبد.
بهعلاوه لازم به ذکر است که برای هدست پلیاستیشن VR سونی هم داشتن یک پلیاستیشن 4 ضروری است.
فضای محیطی مورد نیاز:
هدف فناوری واقعیت مجازی این است که گیمر حس کند به معنی واقعی شخصیت اصلی بازی و به همین منظور هم باید حرکات دستها و بدن وی در بازی شبیهسازی شوند. البته برای استفاده از هدستهای آکیولس و پلیاستیشن VR، فضای زیادی نیاز نخواهید داشت و فقط باید فضای کافی برای حرکت دادن دستها داشته باشید. ولی هدست وایو HTC هدفی فراتر از این را در سر دارد. این هدست علاوهبر شبیهسازی محیط بازی، قادر است فضای اتاق شما را هم به نسبت ۱ به ۱ (با همان سنسورهایی که در قسمت قبل اشاره کردیم) شبیهسازی کند و تمامی حرکاتتان را از قبیل راهرفتن و دویدن به بازی انتقال دهد. این قابلیت وایو توانایی شناسایی محیطهایی با ابعاد ۴/۵ در ۴/۵ متر را دارد و البته در محیطهایی با ابعاد ۲/۵ در ۲/۵ متر هم میتواند ویژگیهای مذکور را به بهترین شکل ممکن عملی کند.
پس برای داشتن تجربهای بهینه از این هدست، باید فضایی در این ابعاد را در منزل خودتان فراهم کنید که البته باید خالی از وسایل باشد تا خللی به بازی کردن شما وارد نشود. البته HTC یک تکنولوژی منحربهفرد با نان چیپرون در هدست خود تعبیه کرده است که امنیت کاربر هدست را در حین استفاده از آن تامین میکند و در حین نزدیک شدن وی به اشیا محیطی یا دیوارها، به گیمر هشدار میدهد.
نیازمندیهای مالی:
همانند تمامی تکنولوژیهای جدید، واقعیت مجازی هم در ابتدای راه خود بسیار گرانقیمت خواهد بود. در حال حاضر برای پیسی که بتواند تجربهای حداقلی را از هدستهای آکیولس یا وایو ارائه دهد، باید نزدیک به ۱۱۰۰ دلار هزینه کنید. این رقم بر اساس موردی که در قسمت سخت افزار هم اشاره کردیم و با خرید کارتهای گرافیکی گرانتر، بیشتر هم میشود. علیرغم اینکه هنوز قیمت دقیق هیچ یک از هدستهای واقعیت مجازی مشخص نشده، ولی کمپانی آکیولس اخیرا اعلام کرد که برای داشتن تجربهای معمولی از هدست این شرکت، باید مبلغی معادل ۱۵۰۰ دلار هزینه کنید؛ که این مبلغ شامل قیمت پیسی موردنیاز و خود هدست میشود. با این حال آکیولس همین امروز امکان پیشخرید هدست ریفت خود را فعال کرد که قیمت آن معادل با ۵۹۹ دلار اعلام شده است.
قابل پیشبینی است که هدستهای وایو HTC و پلیاستیشن VR سونی هم تقریبا در بازه قیمتی مشابه با آکیولس عرضه میشوند و به همین دلیل هم در ابتدای عرضه این محصولات، فقط گروه خاصی از گیمرها توان خرید آنها را خواهند داشت.
برای داشتن تجربهای مناسب از واقعیت مجازی، داشتن تمامی این پیشنیازها الزامی خواهد بود. نظر شما در این مورد چیست؟ آیا قصد خرید هریک از هدستهای واقعیت مجازی را دارید؟
منبع: How to Geek