نگاهی به طرح روی جلد بازی Doom: زشت، بیروح و نامفهوم!
Doom یعنی خشونت؛ به راستی بازیهای کمی وجود دارند که بتوان آنها را این چنین در یک کلمه توصیف کرد. وقتی از Doom صحبت میکنیم منظورمان محیطهای مرده و هراسانگیزی است که در و دیوارشان با خون رنگآمیزی شدهاند؛ هر لحظه ممکن است دشمنان بدریخت و مشمئز کننده، از گوشه و کنار این محیطها ظاهر شوند و با بیرحمانهترین شکل ممکن به شما حمله کنند. اما خشونت در Doom یک مفهوم دو سویه است؛ یعنی اگر شخصیت اصلی خشنتر و قلچماقتر از دشمنان نباشد، دست کمی هم از آنها ندارد. همین که میتوانید با شاتگان کله موجودات فضایی را بترکانید یا با اسلحه لیزری آنها را به بخار تبدیل کنید، این موضوع را تایید میکند. حتی در نمایشهایی که از گیمپلی جدیدترین نسخه این مجموعه دیدهایم، شخصیت اصلی بازی گردنکلفتتر شده و با ابزارهای جدید به سلاخی دشمنانش میپردازد.
تقریبا با قاطعیت میتوان گفت که Doom جدید، خشنترین بازی این مجموعه خواهد بود و همین یک مورد برای جلب رضایت طرفداران کافی است؛ ولی برخی از بازیکنها نیز هستند که چنین سطحی از خشونت را نمیپذیرند و حتی استفاده بیش از حد آن در یک بازی ویدئویی را نامناسب میدانند. با وجود تمام اختلاف نظرهایی که وجود دارد، تقریبا همه افراد روی یک موضوع همعقیده هستند: طرح روی جلد بازی Doom یک فاجعه است!
جلد بازی Doom یک تصویر کلی، کاملا ساده و خستهکننده است که هیچ ویژگی چشمگیری ندارد. این جلد از فرمولی تکراری که این روزها در طراحی جلد اکثر بازیهای تیراندازی دیده میشود استفاده میکند (یک سرباز + یک اسلحه + لوگوی بازی) و بدون ارائه کوچکترین جزییاتی، صرفا یک تصویر پرتره از یک سرباز فضایی را به نمایش میگذارد. به جز سلاح سنگینی که در دست سرباز دیده میشود، هیچ المان دیگری از بازی در این تصویر به چشم نمیخورد. نه خبری از دشمنان بازی است و نه حتی حال و هوای آن توصیف میشود.
احتمالا طراح هنری این جلد قصد داشته یک سرباز خفن را نشانمان بدهد که شبیه به هیچ یک از قهرمان شناخته شده بازیها نیست، اما میتوان حدس زد که او آشنایی زیادی با بازیهای ویدئویی نداشته، چون اگر تنها یک تصویر از سری Halo دیده بود حتما متوجه شباهتهای انکار ناپذیر شخصیتهای این مجموعه با سرباز خفنی که طراحی کرده است میشد. حتی اگر از شباهت این جلد با سایر بازیها بگذریم، بی ارتباطی و عدم تناسب آن با مجموعه Doom قابل چشمپوشی نیست. کار جالبی که طرفدارن بازی از همان ساعات اولیه معرفی جلد انجام دادند، قرار دادن لوگوی بازیهای مختلف روی این تصویر بود. معنی این کار آنها یعنی این جلد میتواند متعلق به Call of Duty یا Crysis و یا هر بازی دیگری باشد، اما Doom نه.
من به طرح روی جلد اولین شماره BioShock نگاه کردم، در حالی که به شدت مجذوبش بودم و آن را ستایش میکردم. سپس سعی کردم یک قدم به عقب بروم و تصور کنم یک فرد معمولی هستم که به بازیها علاقه دارم اما اخبارآنها را دنبال نمیکنم. در این صورت با مشاهده جلد این بازی چه فکری خواهم کرد؟ احتمالا گمان میکنم که این بازی درباره یک ربات و یک دختربچه است. من تلاش میکردم که با خودم صادق باشم. به من اعتماد کنید؛ من وقت زیادی را برای خلق این شخصیتها صرف کردهام و عاشق آنها هستم. اگر من فقط ۶۰ دلار داشته باشم و در طول سال تنها ۳ بازی بخرم، آیا این بازی را انتخاب میکنم؟ آیا اصلا جعبهاش را برمیدارم؟ در مورد بازی System Shock که اهمیت بسیار زیادی هم دارد (این بازی تاثیرات زیادی روی من داشت، چون System Shock 2 اولین بازی بود که ساختم) به خاطر دارم که جعبه بازی را برداشتم، آن را نگاه کردم و با خود گفتم هیچ ایدهای در مورد آن ندارم و از آنجایی که در آن زمان پول کافی نداشتم، بازی را مجددا درون قفسه قرار دادم. من [با طرح جلد بازی BioShock Infinite] به دنبال افرادی هستم که آگاهی کافی ندارند و برای مثال پیگیر مطالب سایت IGN نیستند. [چنین افرادی] جعبه بازی را برمیدارند و میگویند: «جالب به نظر میرسه؛ بذار اون طرفشو ببینم... اوه! یه شهر پرنده!» سپس در پشت جعبه الیزابت و یک موجود عجیب و غریب را میبینند و شروع به خواندن و فکر کردن در مورد آن میکنند.
از نظر لوین هر چقدر هم که جلد یک بازی زیبا و خلاقانه باشد، اگر کسی آن بازی را نخرد هیچ فایدهای نخواهد داشت. شاید این ضربالمثل قدیمی که میگوید «در مورد یک کتاب از روی جلدش قضاوت نکنید» درست باشد، اما خیلی از مردم هستند که فقط با نگاه کردن به جلد یک کتاب، فیلم یا بازی آن را خریداری میکنند. با در نظر گرفتن این موضوع، شاید این سوال مطرح شود که نظر طرفداران یا رسانهها در مورد جلد Doom چه اهمیتی دارد؟ مهم این است که جلد بازی بتواند درون قفسه جذاب و چشمگیر باشد و نظر افرادی را که برای خرید به فروشگاه مراجعه میکنند به خود جلب نماید. همان افرادی که به قول لوین «ناآگاه» هستند. اما آیا واقعا نمیتوان جلدی طراحی کرد که هم جذاب باشد و هم اطلاعات کلی در مورد بازی به مخاطب بدهد؟ قطعا پاسخ منفی است، چون قبلا جلدهای زیادی را با این ویژگیها دیدهایم؛ یکی از بهترین مثالها در این مورد نیز جلد اولین شماره از همین مجموعه Doom است که در سال ۱۹۹۳ منتشر شد.
جلد نسخه کلاسیک Doom علاوه بر اینکه خاص و منحصربهفرد است، جزییات بسیار زیادی دارد و اطلاعات فراوانی به مخاطب میدهد. مثل دشمنانی که از دل زمین (بهتر است بگوییم مریخ) بیرون آمدهاند و به قهرمان بازی حمله میکنند. با اینکه چهره شخصیت اصلی به خوبی معلوم نیست، اما در همین تصویر نیز ظاهر جذابی از او میبینیم؛ مخصوصا که با پاره شدن لباسش، سیکسپکهای او نیز نمایان شدهاند! این تصویر دقیقا به شما میگوید که در نسخه کلاسیک Doom چه چیزی انتظارتان را میکشد: یک محیط جهنمی که در آن باید شیاطین را نابود کنید. واقعا اغراق نیست اگر بگویم با نگاه کردن به این تصویر حتی میتوان بوی گوگرد و حرارت محیط را نیز حس کرد.
علاوه بر تمام مسائلی که به آنها اشاره کردیم، یک نکته دیگر هم وجود دارد؛ امروزه بسیاری از ما بازیها را به صورت دیجیتالی تهیه میکنیم و هیچ اهمیتی به تصویر روی جلد آنها نمیدهیم. دیگر کمتر کسی پیدا میشود که برای خرید یک بازی به فروشگاه برود و وقت خود را صرف تماشای جلد بازیها کند. بنابراین شاید یک جلد خوب و زیبا تاثیری روی فروش بازی نداشته باشد، اما طرفداران بازیهای بزرگی مثل Doom همواره بهترینها را میخواهند.
بازی Doom که یک بازآفرینی برای این مجموعه تیراندازی اولشخص است، به وسیله استودیوی اید سافتور ساخته میشود و قرار است در تاریخ ۱۳ می ۲۰۱۶ (۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۵) برای رایانههای شخصی، پلیاستیشن 4 و ایکسباکس وان منتشر شود.
تهیه شده در زومجی با اقتباس از مقالات Polygon / Forbes / Destructoid / Kotaku