معرفی انیمیشن کوتاه Borrowed Time
تمامی ما خاطرات و تجربیات خوب و بد بسیاری داریم و در آینده نیز به تعداد آنها اضافه خواهد شد. به همان اندازه که در لحظات سختی و روبهرویی با مشکلات سعی میکنیم خاطرات خوش را به منظور پیدا کردن انگیزه و توان برای ادامه راه به یاد بیاوریم، تمام تلاش خود را به کار میبندیم که حتی کوچکترین ثانیههایی که با تلخی گذشته است را فراموش کنیم. اما به جای آنکه خاطرات را فراموش کنیم، نیروی عظیم آنها در تعیین شیوه زندگی و چارچوبهای رفتاری را از یاد بردهایم. در واقع گذشته همان دستهای پشتپردهای هستند که انسانها را به مانند عروسکهای خیمهشببازی به حرکت درمیآورند و هیچگاه از بین رفته یا فراموش نخواهند شد. انیمیشن کوتاه Borrowed Time که دوران وسترن را به عنوان پسزمینه داستانی خود برگزیده، دقیقا به سراغ این مفهوم رفته است. در خلاصه داستان این انیمیشن کوتاه میتوان چنین گفت:
انیمیشن کوتاه Borrowed Time حاصل تلاشهای پنجساله اندرو کوتز و لو هاموهاج، دو تن از انیماتورهای باسابقه صنعت انیمیشن است که پیش از این در انیمشینهای مشهوری از جمله Inside Out ،Brave و بسیاری دیگر حضور داشتهاند. اما وجه تمایز انیمیشن کوتاه Borrowed Time نسبت به ساختههای پیشین کوتز و هاموهاج در پیکسار و دیگر استودیوهای مطرح دنیا، فضای تاریک و داستان بزرگسالانه این انیمیشن است. اما این بدان معنا نیست که Borrowed Time از روح مشترک در بین آثار پیکسار عاری است، بلکه همچنان میتوان امضای این کمپانی در نوع طراحی اجزای چهره شخصیتها و وسواس در طراحی و مدلسازی محیطها و مناظر را مشاهده کرد. برای تصدیق این ادعا تنها کافی است که ۳۰ ثانیه اول انیمیشن را تماشا کنید. در واقع Borrowed Time یکی از برترین و زیباترین انیمیشن کوتاههایی است که تاکنون ساخته و منتشر شده است. تکتک اجزای تشکیلدهنده این انیمیشن اصول واقعانگاری را به زیبایی هرچهتمامتر رعایت کردهاند. فیزیک در Borrowed Time حرف اول را میزند، وزش باد و تکان خوردن موها و لباسها، گرد و خاک ناشی از حرکت و به اطراف پرتابشدن سنگریزهها به اطراف، همگی دقت مثالزدنی سازندگان را به رخ میکشند. انیمیشن کوتاه Borrowed Time از دو خط زمانی متفاوت با ویژگیها و المانهای خاص خود تشکیل شده است. نورپردازی و رنگبندی انیمیشن در هنگام به نمایش گذاشتن زمان گذشته، روشن بوده و نمودی از درون پر از امید شخصیت اصلی است. اما در مقابل فضای زمان حال به شدت تیره و تاریک طراحی شده است که روح پریشان و دردمند کلانتر را به زیبایی به نمایش میگذارد.
تکمیلکننده این بخش از Borrowed Time، وجود حس در صورت شخصیتهای کمتعداد انیمیشن است که در نماهای نزدیک این ویژگی پررنگتر میشود. دوربین در اغلب سکانسها نزدیک به شخصیتها و بر روی رفتارها و حس و حالهای آنها تمرکز دارد و در سکانسهایی که از شخصیتها فاصله میگیرد، لحظات زیبا و بینظیری از محیط غرب وحشی را تصویر میکشد که به نوعی میتوان آنها را از ویژگیهای آثار وسترن دانست. اما در این بین نباید از کاتهای بهموقع، کنترل سرعت انیمیشن و روایت موازی بین گذشته و حال چشمپوشی کرد. در Borrowed Time باری دیگر با هنر مثالزدنی گوستاوو سانتائولایا همراه میشویم که سابقا نمونه آن را در Babel و The Last of Us به گوش جان سپردیم. موسیقی انیمیشن که با تمام فرازهایش، ریتم آرام خود را حذف میکند، در همان ثانیههای ابتدایی محسورکننده ظاهر میشود که سادگیاش را از یاد خواهید برد. جلوههای صوتی نیز به دقت انتخاب شدهاند و سازندگان در کنار صداهایی از جمله دویدن و شیهه اسبها و باد، حتی صدای کشیده شدن افسار اسبها را نیز در انیمیشن قراردادهاند. دیالوگهای Borrowed Time به چند جمله کوتاه خلاصه میشوند، اما صداپیشگان همین جملات را به زیبایی ادا کردهاند.
|
انیمیشن کوتاه Borrowed Time ار آن دست آثاری است که میتوان حقیقتا آن را یک انیمیشن بزرگسال دانست. این انیمیشن نشان داد که برای جدا کردن خود از آثار معمول نیازی به طنز افسارگسیخته و سکانسهای منزجرکننده نیست و میتوان با روایت داستانی ساده اما غنی از لحاظ پرداختن به روحیات انسانی، محصولی را پدید آورد که پس از تماشای آن کمی بیشتر به سبک زندگیمان دقت کنیم. Borrowed Time وصف حال بسیاری از ماست که در گذشته به دام افتادهایم و به جای درس گرفتن و فراموش کردن آن، هیولایی را به وجود آوردهایم که نه تنها حال بلکه آیندهمان را نابود کرده است. بگذارید گذشته هرچه که بوده، خوب یا بد در همان گذشته بماند و بدانید که یادگرفتن هنر فراموش کردن چندان سخت نیست. انیمیشن کوتاه Borrowed Time تاکنون ۱۳ جایزه و بیش از ۳۰ نامزدی را را از فستیوالهای مختلف نظیر بلو پلام، نشویل و سنت لوییس دریافت کرده است و این انیمیشن را میتوان بخت اول دریافت جایزه بهترین انیمیشن کوتاه از هشتاد و نهمین دوره جوایز اسکار دانست.
نظرات