گزارش باکس آفیس: Blair Witch و Snowden حریف Sully نشدند

بسیاری انتظار داشتند تا «جادوگر بلر» (Blair Witch) به عنوان دنباله‌ی یکی از جریان‌سازترین و تحسین‌شده‌ترین فیلم‌های ترسناک سینما، حداقل در حد نامش ظاهر شود، اما فیلم فقط ۹/۷ میلیون دلار به عنوان افتتاحیه کسب کرد تا به این ترتیب باز دوباره این کلینت ایستوود و تام هنکس باشند که برای هفته‌ای دیگر صدر جدول را تصاحب می‌کنند. این رقم ناامیدکننده‌ای برای «جادوگر بلر» محسوب می‌شود. چرا که بسیاری پیش‌بینی می‌کردند فیلم حداقل کارش را با ۲۰ میلیون دلار آغاز خواهد کرد. اما به نظر می‌رسد انگار واقعا تمام تلاش‌های سازندگان برای تکرار تبلیغات غیرمتعارفِ فیلمشان به سبک فیلم اول آن‌قدرها نتیجه نداده است. یا شاید هم سینماروهای جوان‌تر چندان با قسمت اول آشنا نبوده‌اند. چون «پروژه‌ی جادوگر بلر» فیلمی است که انقلابی گسترده در تبلیغات اینترنتی و پخش راه انداخت و اگرچه فقط با ۶۰ هزار دلار ساخته شده بود، اما در نهایت از سرتاسر جهان ۲۴۸/۶ میلیون دلار کسب کرد.

اما خب، برخلاف قسمت اول که رسما سبک «تصاویر یافت‌شده» را به جریان اصلی وارد کرد، «جادوگر بلر» به جز نحوه‌ی رونمایی غافلگیرکننده‌اش برای طرفداران فیلم اول چیز هیجان‌انگیزی برای کسانی که با این مجموعه آشنا نیستند نداشت. این در حالی است که اگر استفاده از تکنیک تصاویر یافت‌شده برای قسمت اول یک حرکت بسیار خلاقانه بود، امروز این تکنیک برای خودش به یک زیرژانر نخ‌نماشده تبدیل شده است که سالی چندتا فیلم از درونش بیرون می‌آید. در حال حاضر با توجه به ۲۰ میلیون دلاری که کمپانی سازنده خرج تبلیغات کرده است، این یک شکست محسوب می‌شود. ظاهرا هر فیلم موفقی نمی‌تواند به یک مجموعه موفق تبدیل شود. شاید هم با توجه به فیلم‌های ترسناک موفقی که تاکنون اکران شدند و هم‌اکنون نمایش دارند، مردم یوا‌ش یواش دارند از فیلم‌های ترسناک زده می‌شوند! روی هم رفته تحلیلگران باور دارند که ما نباید صرفا به خاطر نام فیلم انتظار غیرمعقولی از «جادوگر بلر» داشته باشیم. فیلم شاید ناامیدکننده ظاهر شده باشد، اما یک شکست مطلق نیست. حالا باید صبر کنیم و ببینم تا چندی دیگر «حلقه‌ها» (Rings) و سال بعد ریبوت «اره» (Saw) چگونه عمل خواهند کرد.

تازه‌اکران بعدی جدول اما یک شکست مطلق است و بعد از «جادوگر بلر» دومین دنباله‌ی این هفته است که خیلی از روزگار خوش دیروز فاصله گرفته است! کمدی «بچه‌ی بریجت جونز» (Bridget Jones Baby) فقط ۸/۲ میلیون دلار به عنوان افتتاحیه کسب کرد. این کمدی که رنی زلوگر، پاتریک دمپسی و کالین فرث را به عنوان بازیگران اصلی‌اش دارد، دنباله‌ی «خاطرات بریجت جونز» و «بریجت جونز: نکته‌ی باریک» محسوب می‌شود که به ترتیب ۱۵ و ۱۲ سال پیش اکران شده بودند. فیلم اول اکرانش را با کسب ۱۰ میلیون دلار شروع کرد و ۷۰ میلیون دلار در خانه و ۲۸۱ میلیون دلار در دنیا فروخت و قسمت دوم هم با ۸/۶ میلیون دلار افتتاح شد و در نهایت ۲۶۲ میلیون دلار در سرتاسر جهان فروخت. به همین دلیل سوال این است که چرا با چنین فروشی، کمپانی سازنده همان موقع به فکر قسمت سوم نیافتاد و این همه بین این دو قسمت فاصله انداخت! «بچه‌ی بریجت جونز» همچنین ۲۹/۹ میلیون دلار نیز از کشورهای خارجی کسب کرد و مجموع درآمدش را در هفته‌ی اول به ۳۸ میلیون دلار رساند. مخاطب این مجموعه همیشه سینماروهای خارجی بوده‌اند. بنابراین اگر این قسمت هم برای سومین بار در بازارهای خارجی موفق ظاهر شود، احتمال این وجود دارد که «بریجت جونز» به «عصر یخبندان» دیگری تبدیل شود!

تازه‌اکران مهم بعدی «اسنودن» (Snowden) است. این فیلم زندگینامه‌ای به کارگردانی الیور استون است که به مسئله‌ی بحث‌برانگیز فاش شدن اطلاعات سری سازمان NSA توسط ادوارد اسنودن می‌پردازد و حدود ۸ میلیون دلار به عنوان افتتاحیه کسب کرده است. این درام که جوزف گوردون لویت و شیلین وودلی را به عنوان بازیگران اصلی‌اش دارد، نقدهای متوسطی دریافت کرد و این افتتاحیه هم کم و بیش در حد پیش‌بینی‌ها قرار می‌گیرد. اگرچه عملکرد فوق‌العاده‌ای نیست، اما خیلی بهتر از افتتاحیه‌ی ۳ میلیون دلاری «طبقه‌ی پنجم» (The Fifth Estate)، فیلم زندگینامه‌ای جولین آسانژ (بندیکت کامبربچ) است. روی کاغذ می‌توان تصور کرد که یک درام بزرگ‌سالانه از سوی یک فیلمساز شناخته‌شده درباره‌ی یک موضوع مهم در جدول دوام بیاورد، اما دو مشکل وجود دارد. اول اینکه خود فیلم موفق نشده چندان به عنوان یکی از شانس‌های اسکار معرفی شود و دوم اینکه هفته‌ی بعد «هفت دلاور» (The Magnificent Seven) و «دیپ‌واتر هورایزن» (Deepwater Horizon) اکران می‌شوند!

اما این «سالی» بود که برای دومین هفته‌ی متوالی به پرفروش‌ترین فیلم جدول تبدیل شد. فیلم در هفته‌ی دوم اکرانش ۲۲ میلیون دلار فروخت که به معنای ۳۷ درصد افت فروش نسبت به افتتاحیه‌ی ۳۵ میلیون دلاری‌اش است. در همین زمینه باید گفت این افت فروش بیشتری در مقایسه با افت ۲۶ درصدی «پل جاسوس‌ها» (۱۷ میلیون دلار افتتاحیه) در هفته‌ی دومش و خیلی کمتر از افت ۴۰ درصدی فیلم «پرواز» (۲۴ میلیون دلار افتتاحیه) است و تقریبا با افت ۳۶ درصدی «کاپیتان فیلیپس» (۲۵/۷ میلیون دلار افتتاحیه) مساوی است. خب، پس روی هم رفته می‌توان گفت افت فروش بالایی است. مجموع فروش جهانی «سالی» پس از ۱۰ روز ۷۰/۶ میلیون دلار است. اگر فیلم عملکردی شبیه به «کاپیتان فیلیپس» داشته باشد، در پایان دوره‌ی اکران خانگی‌اش ۱۴۰ میلیون دلار خواهد فروخت. اما مسئله این است که هفته‌ی بعد «هفت دلاور» رقیب بسیار سرسختی خواهد بود. لازم به ذکر است که اگر فیلم بتواند از مرز ۱۰۸ میلیون دلار عبور کند تبدیل به بهترین فروش خانگی تام هنکس در بین آثار لایو اکشنش می‌شود. این رکورد هم‌اکنون در اختیار «فرشتگان و شیاطین» است.

سونی هم طبق معمول با «نفس نکش» (Don’t Breathe) دوام شگفت‌انگیزی را تجربه کرد. این تریلر ترسناک جمع‌و‌جور ۵/۶ میلیون دلار دیگر در چهارمین هفته‌ی اکرانش فروخت و به این ترتیب مجموع درآمد خانگی این فیلم ۱۰ میلیون دلاری به ۷۵/۴ میلیون دلار رسید. «نفس نکش» پتانسیل این را دارد تا از مرز ۹۰ میلیون دلار نیز عبور کند. اتفاقی که فیلم را در زمینه‌ی سرعت فروش بالاتر از قسمت اول «احضار» (The Conjuring) و «اره» قرار می‌دهد.

تمام اینها در حالی است که «جوخه‌ی انتحار» (Suicide Squad) کماکان دارد در صورت تحلیلگرانی که سقوط فیلم را پیش‌بینی کرده بودند می‌خندد. آخرین ساخته‌ی کمپانی دی‌سی کامیکس در هفتمین هفته‌ی اکرانش ۴/۷ میلیون دلار کسب کرد و مجموع درآمد خانگی‌اش را به ۳۱۳ میلیون دلار رساند و آن را از مجموع ۳۱۲ میلیون دلار «مرد آهنی ۲» عبور داد. و بله، احتمالا تا هفته‌ی بعد بدترین ضدقهرمانان دی‌سی ۳۱۸ میلیون دلار درآمد «مرد آهنی» را هم پشت سر خواهند گذاشت. «جوخه‌ی انتحار» هم‌اکنون ۷۱۸/۹ میلیون دلار در دنیا فروخته است که آن را بالاتر از «مرد عنکبوتی شگفت‌انگیز ۲» (Amazing Spider-Man 2) با ۷۰۹ میلیون دلار و «کاپیتان امریکا: سرباز زمستان» (Captain America: Winter Solider) با ۷۱۴ میلیون دلار درآمد جهانی قرار می‌دهد.

Blair Witch

یکی از بزرگ‌ترین سورپرایزهای ماه‌‌های اخیر رونمایی از دنباله‌/ریبوت فیلم ترسناک «پروژه‌ی جادوگر بلر» بود که قبل از این با نام «جنگل» شناخته می‌شد. اتفاقی که طرفداران فیلم جریان‌ساز اول را حسابی سر ذوق آورد. داستان «جادوگر بلر» درباره‌ی دانشجویانی است که برای سر درآوردن از مرگ خواهر یکی از دوستانشان که ظاهرا به افسانه‌ی جادوگر بلر مربوط می‌شود، قدم به درون جنگل‌های بلک هیلز ایالت مری‌لند می‌گذارند. در ابتدا همه‌چیز عالی پیش می‌رود و حتی چندتا از محلی‌ها هم برای راهنمایی به آنها می‌پیوندند، اما به محض فرا رسیدن شب آنها متوجه چیزی می‌شوند که حضورش احساس می‌شود، اما خودش ناپیداست و در نتیجه کم‌کم فشار روانی افسانه‌ی جادوگر بلر که حالا اصلا شبیه افسانه به نظر نمی‌رسد آنها را به مرز از دست دادن عقلشان از وحشت می‌کشاند.

بن تراورس از ایندی‌وایر که فیلم را دوست داشته می‌نویسد: «"جادوگر بلر" درست شبیه فیلم اول فیلمبرداری، ساختاربندی و اجرا شده است و حتی اگر همه‌چیز خیلی برای بقیه‌ی ما آشنا است، اما فستیوال ترس آرام‌سوزِ فیلم به مزاق طرفداران سختگیر ژانر خوش خواهد آمد. به‌طوری که شاید دوباره بحث آغاز مجموعه را باز کند». منتقد اینترتینمنت ویکلی که از فیلم راضی است می‌آورد: «"جادوگر بلر" هالیوودی‌سازی فیلمی است که این صنعت را تعریف کرده بود و این حرکت فقط به این دلیل نتیجه داده است که واقعا می‌توان احترام عمیق آن را به قسمت اصلی که در زیر نحوه‌ی فیلمبرداری‌اش مخفی است احساس کرد و گروه بازیگرانی که خیلی جذاب هستند». منتقد سایت شیکاگو سان تایمز می‌نویسد: «با تشکر از نویسنده‌ی فیلم سایمون برت برای خلق سناریویی که حاوی این همه پیچ و تاب می‌شود. درست در زمانی که فکر می‌کنید داستان در یک مسیر مستقیم قرار گرفته است، با چندتا شوک خوب و پیچش‌های غافلگیرکننده روبه‌رو می‌شوید». منتقد هالیوود ریپورتر که چندان از فیلم راضی نیست می‌نویسد: «فیلم به‌طرز کورکورانه‌ای به الگوی قسمت اول "جادوگر بلر" چسبیده است. نتیجه به جای یک ابتکار کاملا جدید، یک بازخوانی بی‌حس‌و‌حال است که فقط گروه بازیگرانش را افزایش داده است، ولی به همان عناصر پایه‌ای یکسان چسبیده است». امتیاز متاکریتیک این فیلم ۴۶ است.

Snowden

اُلیور استون، مرد سیاسی سینمای دنیا با یک سوژه‌ی مهم بازگشته است. «اسنودن» داستان شخصی ادوارد اسنودن (جوزف گوردون-لویت) را روایت می‌کند. مامور سازمان NSA که اطلاعات محرمانه‌ی سازمان را فاش کرد و طبق این اطلاعات مشخص شد که بله، این سازمان به‌صورت غیرقانونی اطلاعات مردم را تحت نظر دارد و این‌گونه اسنودن به یکی از تحت‌تعقیب‌ترین افراد دنیا تبدیل شد. کسی که توسط برخی قهرمان نامیده می‌شود و توسط برخی دیگر خیانتکار. خب، این سوژه‌ی فوق‌العاده‌ای برای استون بود تا یک فیلم بحث‌برانگیز دیگر به کارنامه‌اش اضافه کند، اما اکثر منتقدان باور دارند که «اسنودن» اگرچه فیلم خیلی خوبی است، اما در حد بهترین کارهای او نیست.

منتقد واشنگتن پست که از فیلم راضی است می‌نویسد: «فارغ از اینکه تماشاگران چه احساسی نسبت به شخصیت اصلی دارند، اکثر آنها احتمالا سینما را در حالی ترک می‌کنند که هوشمندی غریزی استون به عنوان یک فیلمساز و درکش از زبان تصویر، نه به عنوان ابزار داستان‌گویی، بلکه به عنوان ابزاری برای رسیدن به هسته‌ی احساسی داستان، دوباره به آنها اثبات شده است». منتقد ورایتی که فیلم را فوق‌العاده دوست داشته می‌نویسد: «"اسنودن" فقط هیجان‌انگیزترین کار این کارگردان از زمان "نیکسون" (۱۹۹۵) نیست، بلکه مهم‌ترین و جذاب‌ترین درام سیاسی یک فیلمساز آمریکایی در سال‌های اخیر هم محسوب می‌شود». جیمز براردینلی که دو و نیم ستاره به فیلم داده می‌آورد: «برای کارگردانی که شهرتش براساس پرداختن به موضوعات و استایل‌های شوکه‌کننده است، "اسنودن" در میان جداافتاده‌ها قرار می‌گیرد. پروژه‌ای که اگرچه از کمبود عشق رنج می‌برد، اما بدون چشم‌انداز نیست». امتیاز متاکریتیک این فیلم ۵۸ است.

گزارش باکس آفیس هفته‌ی گذشته