بررسی بازی Forza Motorsport 7

شاید دیگر مقدمه نوشتن برای سری بازی‌های Forza، مخصوصا برای سری Motorsport، تکراری و عادی شده باشد. اینکه بخواهیم باز هم از پیشینه خوب و موفقیت‌های پیاپی استودیو ترن تن بگوییم دیگر برای خود من هم تکراری شده است، اما خب چه کنیم؟ برخی استودیوها هستند که برای موفقیت حد و مرز نمی‌شناسند و درست زمانی که فکر می‌کنیم بازی‌هایشان به تَهِ تهِ کیفیت‌شان رسیده‌اند، باز یک بازی رو می‌کنند که ما جز تحسین، کار دیگری از دست‌مان ساخته نیست. نمونه بارزش ناتی‌داگ، یا میازاکی که با دارک سولز‌ها و بلادبورن من یکی را که دیوانه خود کرد. اما در دنیای ریسینگ‌ها، این استودیو ترن 10 است که باید در لیست بهترین‌های صنعت گیم قرار بگیرد. درست زمانی که بعد از افت شدید سری Need For Speed و کم کاری استودیو پالی‌فانی، رفته رفته سبک ریسینگ رو به نابودی بود و ریسینگ‌های مستقل هم با فروش کم خود امید سازندگانش را نابود می‌کردند، استودیو TURN 10 در کنار استودیو پلی‌گراند، چپ و راست سری بازی‌های ریسینگ آرکید و شبیه‌سازی دادند که واقعا جای تحسین داشتند و هر ساله از آن‌ها لذت می‌بردیم.

هرچند وقتی استودیو پلی‌گراند بازی Forza Horizon 3 را منتشر کرد، آن بازی آنقدر خوب بود که دیگر حس کردیم این سری برای خودش آقایی شده و نیازی به کمک برادر بزرگ‌ترش یعنی Motorsport ندارد و حتی می‌تواند بهتر از آن هم باشد. من در نقد Forza Horizon 3 آن بازی را بی‌نقص و فوق‌العاده معرفی کردم و از هر نظر، هیچ ریسینگ آرکید دیگری را نمی‌توانستم در کنارش حتی قرار دهم، چه برسد به مقایسه. من فکر می‌کردم که چه برای عاشقان ریسینگ‌های آرکید و چه برای عاشقان ریسینگ‌های شبیه‌ساز، کلا بازی Forza Horizon 3 بهترین و تنها گزینه است. اما خب با گذشت یک‌ سال، می‌خواهم حرفم را پس بگیرم و بگویم که واقعا دود از کنده بلند می‌شود؛ Forza Motorsport 7، فوق‌العاده عمل کرده است!

دانلود ویدیو در سایت آپارات | تماشا در یوتیوب

برای خیلی از ما، مخصوصا آن‌هایی که بازی‌های ریسینگ را فقط برای سرگرمی دوست داریم و به دنبال حرفه‌ای بودن در آن‌ها نیستیم، شبیه‌سازها خسته‌ کننده‌ترین سرگرمی عالم هستند. حتی فورتزا موتوراسپورت‌های قبلی هم با اینکه کیفیت بسیار بالایی داشتند، اما خب واقعا نمی‌شد خسته کننده بودن آن‌ها را برای بازیکنانی که علاقه‌ای به شبیه‌ساز ندارند کتمان کرد؛ هرچند که برای عاشقان شبیه سازی تک تک شماره‌های آن همانند میوه‌های بهشتی خوشمزه بود. اما از گذشته که بگذریم، این‌ها را گفتم که به این حرف برسم؛ Forza Motorsport 7 کاری کرده که حالا بازی حتی برای آن‌هایی هم که شبیه‌ساز دوست ندارند، سرگرم کننده و هیجان‌انگیز است!

اولین نکته‌ای که پس از ورود به بازی و شروع کار نظرم را جلب کرد، گرم‌تر و جذاب‌تر بودن محیط کاربری بازی بود که حسی دوستانه و شخصی‌تر داشت. چه کاربران حرفه‌ای و چه کاربران مبتدی، به راحتی می‌توانند به بخش‌های مختلف بروند و بدون گمراه شدن به بازی خود بپردازند. نسخه‌های گذشته سری موتوراسپورت محیطی نسبتا خشک‌تر داشت که حالا جای خود را با محیطی به مراتب جالب‌تر عوض کرده‌اند. از طرفی دیگر نه تنها محیط بازی حسی شخصی‌تر به خود گرفته، بلکه به طور کلی، خود بازی نیز حسی دوستانه‌تر با شما خواهد داشت. یکی از این موارد ابتدایی که کمک زیادی به این ماجرا کرده، این است که می‌توان در ابتدا زن یا مرد بودن راننده خود را انتخاب کرد. شاید مورد ساده‌ای باشد، اما زمانی همه چیز جالب‌تر می‌شود که این بازی شبیه‌ساز رانندگی، ده‌ها مدل مختلف لباس برای همین راننده طراحی کرده و در اختیار بازیکنان قرار داده که به خودی خود بسیار جذاب و هیجان‌انگیز هستند. از لباس‌ و کلاه‌های ایمنی استاندارد با طرح‌های مختلف برای کمپانی‌ها و برندهای شناخته شده، تا لباس‌های عجیب و غریب با تم‌هایی مانند آتش‌نشان و دکتر و مزرعه‌دار، دیگر موارد جالبی هستند که قطعا توجه‌تان را به خود جلب می‌کنند. حتی این لباس‌ها به قدری با کیفیت کار شده‌اند که طعنه‌ای هم به بازی‌های نقش‌آفرینی متوسط زده است.

در کنار مسابقه‌های معمولی، Showcaseها از دیگر راهکارهای استودیو ترن 10 برای دوری از تکراری شدن مسابقات هستند. ما پیش از این بیشتر با Showcaseها در سری هورایزن آشنایی داشتیم که البته کمبود تعداد این بخش در سری‌های مختلف فورتزا، همیشه یکی از نکات منفی به شمار می‌رفت. اما حالا ترن 10 اجازه نداده باز هم کمبود این بخش جذاب ضربه‌ای به بدنه بازی وارد و طرفدارانش را ناامید کند. این مسابقات نیز همانند دیگر مسابقات معمولی بازی، از تنوع خوبی برخوردار هستند و شاهد نبردهای تکراری نخواهید بود. از جمله این مسابقات می‌توانم به بازی‌هایی نظیر بولینگ اشاره کنم که باید در آن توسط یک فورد، میله‌های بزرگ بولینگ را بیندازید و هر چه بیشتر امتیاز بگیرید، برنده هستید. یا حتی مسابقه‌ای وجود دارد که باید با یک ماشین سوپراسپورت، تا می‌توانید از فولکس‌های ریزه میزه سبقت بگیرید و اگر سبقت‌های شما به حد نساب نرسد، بازنده هستید. همچنین بازی مسابقه‌هایی را ترتیب داده که باید با درایوآتارهای رانندگان معروف مسابقه دهید و در نبردی فوق‌العاده جذاب و در تعقیب و گریزی هیجان‌انگیز، به مقام اول برسید.

البته همه چیز به بخش کریر ختم نمی‌شود. بخشی به نام Rivals در بازی وجود دارد که می‌توان در آن چالش‌های روزانه‌ای را انجام داد. چالش‌هایی مثل سرعت، اتوکراس یا دریفت زون در این بخش وجود دارد که باید در پیست‌های متنوع، رکورد دیگر بازیکنان سرتاسر جهان را که مقام اول را کسب کرده‌اند بزنید و به پیروزی برسید. جالب این است که در هر پیست و مسابقه، سه رکورد وجود دارد: رکورد جهانی، رکورد قاره‌ای که برای شما مربوط به آسیا می‌شود و در نهایت، رکوردی که بین دوستان‌تان شمارده خواهد شد. حال مسابقه را در هر زمان خاصی که به اتمام برسانید، جایگاه شما در این بین مشخص خواهد شد. به طور مثال، در یک مسابقه سرعت در حال حاضر ۱۵ هزار نفر شرکت کرده‌اند و هنگامی که مسابقه را انجام دهید، جایگاه شما مشخص خواهد شد. همچنین نفر اول تمامی مسابقه‌ها نیز مشخص و رکورد آن درج شده است تا او را هدف خود قرار دهید و برای شکست دادن او تلاش کنید.

البته فراموش نکنید یکی از عواملی که به سرگرم‌‌کننده بودن مسابقه‌ها کمک شایانی کرده،‌ همین داریوآتارها هستند. خیلی وقت است که در سری Forza، هوش‌های مصنوعی قابل پیشبینی جای خود را به درایوآتارهایی داده‌اند که در این نسخه به اوج باهوش بودن خود رسیده‌اند. درایوآتارها شامل چندین درجه سختی هستند که اگر واقعا به دنبال چالش هستید، پیشنهاد می‌کنم هرگز این درجه سختی را از حالت Expert پایین‌تر نیاورید. در چنین درجه‌ای، حریفان به رانندگانی کاملا هوشیار تبدیل می‌شوند و به خوبی برای اول شدن تلاش می‌کنند. البته در نسخه‌های قبل، این درایوآتارها، گاها به ماشین شما می‌کوبیدند و کمی آزار دهنده بودند. اما حالا در این نسخه، تنها زمانی حاضر هستند کنترل شما را از جاده خارج کنند که خطر عقب افتادن از مسابقه را احساس کنند که برای من این نکته شگفت‌انگیز بود. اما آن‌ها در درجه سختی بالا یا بهتر است بگویم با درجه هوش و مهارت بالاتر، چگونه احساس خطر می‌کنند یا برای پیروزی دست به هر کاری می‌زنند؟ طبق سنت همیشگی، همه مسابقات جدول رده‌بندی دارند و در انتهای ۴ یا ۵ مسابقه، نفر اول تا سوم به کاپ‌های خود دست پیدا می‌کنند. حال نه تنها این امتیازبندی برای داریوآتارها و اول شدنشان در درجه‌های بالا اهمیت فراوانی دارد، بلکه حالا این مورد برای شما نیز بسیار مهم‌تر خواهد بود و تبدیل به یک نکته هیجان‌انگیز شده است.

شاید فکر کنید که طراحی ۷۰۰ ماشین بازی‌‌ فورتزا یک جورهایی شبیه بازیکن‌های فیفا باشند، از چه جهت؟ شما در بازی فیفا دیده‌اید که برخی از بازیکن‌های سرشناس چهره و فیزیکی پرجزییات‌تر دارند و برخی از آن‌ها که شناخته شده نیستند، به آن صورت وقتی روی‌شان نگذاشته شده است. حال شاید با خود بگویید ۷۰۰ ماشین در بازی وجود دارد که برند لامبورگینی نقش بارسلونا را دارد و فراری‌ها نقش تیم رئال مادرید که تک‌تک‌شان با بالاترین جزییات در بازی طراحی شده‌اند و دیگر برند‌های شناخته نشده به آن صورت روی‌شان زوم نشده است. اما خب نه چنین چیزی نیست؛ شما از جزییات تک تک ماشین‌های بازی لذت خواهید برد و شاید این وسط تنها ماشین‌های مختص به مسابقات ناسکار در حد و اندازه دیگر ماشین‌ها نباشند. اما در کل، اینکه این تعداد ماشین را در یک بازی داشته باشیم، آن هم با بهترین جزییات، فیزیک و صداگذاری، قطعا چیزی جز یک نکته بسیار مهم و مثبت در بازی نیست.

ماشین‌های زیادی در این بازی وجود دارند که شاید حتی اسم برخی از آن‌ها را هم نشنیده باشید. در کنار ایتالیایی‌ها و آلمانی‌ها و انگلیسی‌ها، در کنار عضله‌های آمریکایی و ریزه‌های زبر و زرنگ آسیایی، ده‌ها ماشین مختلف دیگر نیز جای خود را به لطف لیست بلند بالای ترن 10 برای اضافه کردن‌شان به بازی، باز کرده‌اند. کلاس‌های مختلف دیگری هم در این بازی وجود دارند که از جمله آن‌ها می‌توان به کامیون‌ها اشاره کرد. همچنین فرومول E که مربوط به ماشین‌های الکترونیکی است، از دیگر کلاس‌های جالب بازی به شمار می‌رود. به طور کلی، این بخش از بازی واقعا جای ایراد گرفتن نگذاشته و می‌توانید به عنوان یک ماشین باز، نهایت لذت را ببرید.

بعد از گیم‌پلی و ماشین‌ها‌، مهم‌ترین نکته یک بازی ریسینگ، قطعا محیط‌هایی است که در آن رانندگی خواهید کرد. همانطور که محیط کاربری بازی گرم‌تر و شخصی‌تر شده، همانطور که درایوآتارها باهوش‌تر شده‌اند و همانطور که لیست ماشین‌ها به شکل قابل توجه‌ای افزایش پیدا کرده، پیست‌ها نیز به مراتب طبیعی‌تر، متنوع‌تر و هیجان‌انگیزتر شده‌اند. بیشتر از ۳۰ پیست مختلف از گوشه و کنار دنیا طراحی شده‌اند که از جمله آن‌ها می‌توان به پیست‌های دوبی، پیست‌های آلپ، پیست‌های ژاپن، پیست‌‌های جمهوری چک و کلی پیست دیگر اشاره کرد. نکته خوب ماجرا این است که آن محیط‌های توخالی و تکراری گذشته بازی‌های ریسینگ در فورتزا 7 جای خودشان را پیست‌های مختلفی دادند که جزییات آن‌ها جذاب است و می‌توانند هیجان مسابقه را به شدت افزایش دهند.

به طور کلی، بخش کریر بازی، با وجود تمامی ستون‌های گیم‌پلی، ماشین‌ها، پیست‌ها و آب و هوا، دست به دست هم داده‌اند تا بهترین تجربه و البته، سرگرم‌ کننده‌ترین تجربه یک بازی شبیه‌ساز را خلق کنند. از طرفی دیگر، می‌توانید به صورت آزادانه نیز در هر پیستی که می‌خواهید و با هر شرایط آب و هوایی مختلفی، ماشین مورد علاقه خود را انتخاب کنید و به رانندگی بپردازید. همچنین قابلیت اسپلیت اسکرین نیز به شما اجازه می‌دهد تا در کنار دوست خود به انجام بازی بپردازید. بخش چند نفره بازی نیز همانند همیشه به قوت خود باقی مانده است. هرچند فراموش نکنید که برای تجربه این بخش نیاز به اینترنت خوب و با ثباتی دارید. انواع و اقسام حالت‌ها در این بخش گنجانده شده و می‌توانید به صورت ۲ تا ۲۴ نفره به رقابتی فوق‌العاده بپردازید.

اما تنها نکته منفی بازی چیزی نیست جز خرید‌های درون برنامه‌ای، لوت‌باکس‌ها و به طور کلی، سیستم اقتصادی که یک ضد حال برای بازیکنان محسوب می‌شوند. شاید در نگاه اول این موضوع به چشم نیاید، اما خب زمانی حال‌تان گرفته می‌شود که متوجه شوید برخی از آیتم‌های خفن بازی، از لوت باکس‌هایی به دست می‌آیند که گران قیمت هستند. لوت باکس‌ها که در بازی Crate یا صندوق نام دارند، یا باید با زحمت فراوان و جمع کردن پول درشت خریداری شوند یا پول واقعی پای‌شان بریزید. اولین نکته این است که اگر بازی را روی درجه سختی پایین‌تر انجام دهید، پول کمی نسیب‌تان می‌شود و بنابراین با بالاتر بردن هوش درایوآتارها، می‌توان بیشتر پول درآورد. از طرفی با بالا رفتن سطح رانندگی شما، دیگر از آن اسپین‌ویل‌ها یا همان جایزه‌هایی که به صورت شانسی نسیب‌تان می‌شد خبری نیست. هر بار که سطح راننده بالاتر می‌رود، سه انتخاب دارید؛ پول، ماشین یا لباس برای راننده. هیچ لوت‌باکسی به راحتی به دست نمی‌آید. به مرور زمان و با بالاتر رفتن Tier پس از گرفتن هر کاپ، این سه ایتم جای خود را از سطح معمولی تا بسیار کمیاب و لجندری عوض می‌کنند. اما باز هم با این روش نمی‌توان به تمامی آیتم‌های خوب بازی دست پیدا کرد. ابزار راننده یا همان لباس و کلاه نیز قابل خریداری نیستند و تنها از طریق لوت‌ها یا همین بالاتر رفتن سطح به دست می‌آیند که کاملا شانسی هستند. همچنین در سری‌های اخیر فورتزا، شاهد کارت‌هایی به نام مادها هستیم که به جذابیت بازی کمک کرده‌اند. این مادها برای شما اهداف مختلفی تعیین می‌کنند که با انجام دادن‌شان به XP یا پول بیشتری دست پیدا می‌کنید. به طور مثال کارتی وجود دارد که باید ۲ بار در طول یک مسابقه، به صورت کامل و عالی سبقت بگیرید یا یک پیچ را به عالی‌ترین شکل ممکن رد کنید. تنوع این مادها در بازی نسبت به قبل بیشتر شده است، اما خب باز هم نکته این است که این کارت‌ها را باید از لوت‌باکس‌ها به دست آورد.

اما از نظر بصری، Forza 7 قطعا با نسخه‌های گذشته خود زمین تا آسمان فرق کرده است. همانطور که پیش‌ از این گفتم، پیست‌های بازی به نسبت گذشته حسی واقعی‌تر و آشنا‌تر دارند و آن حالت توخالی و خسته‌ کننده از بین رفته است. شاید این مورد را نتوان در پیست‌های رسمی مسابقات اتومبیل رانی متوجه شد، اما پیست‌های شهری مانند پیست فوق‌العاده پراگ، حس هیجان را به شما وارد خواهند کرد. همچنین بازی یکی از طبیعی‌ترین آب و هوا‌های پویا را بین بازی‌های ویدیویی دارد و این مورد چه از نظر فنی و چه از نظر بصری، یکی از نقاط قوت اصلی بازی به شمار می‌رود. هنوز کنسول ایکس‌باکس وان ایکس پای خود را به میدان نگذاشته تا بازی را روی این کنسول تست کنیم، اما در هر صورت بازی روی نسخه معمولی ایکس‌باکس وان نیز عالی عمل کرده و شما را راضی خواهد کرد.

در بخش صداگذاری و موسیقی نیز، Forza 7 بدون نقص کار خود را انجام داده است. مهم‌‌ترین بخش صداگذاری یک بازی ریسینگ، چیزی نیست جز صدای موتور ماشین‌ها و ترن 10 نیز از این موضوع کاملا آگاه است. تمامی ماشین‌ها صدای موتور واقعی و منحصر به فرد خود را دارند و قطعا اگر یک ماشین‌باز باشید و سرتان برای این چیزها درد می‌کند، باز هم Forza 7 برای‌تان راضی کننده خواهد بود. همچنین بخش موسیقی بازی نیز پیشرفت داشته و آهنگ‌های بسیار خوب و هیجان‌انگیزی را خواهید شنید. به طور کلی، Forza 7 توانسته از تمامی زوایای ممکن، کار خود را به ممتازترین شکل انجام دهد.