پیش نمایش بازی Crash Bandicoot N. Sane Trilogy

کنسول پلی‌استیشن 1 یکی از کنسول‌هایی بود که بازی‌های بزرگ و فوق‌العاده زیادی داشت. بازی‌هایی که هنوز هم تجربه شیرین آن‌ها از ذهن‌مان پاک نشده است. یکی از این بازی‌ها، سری کرش باندیکوت بود که از جمله بهترین بازی‌های پلتفرمر سه بعدی تاریخ به حساب می‌آید. به همین دلیل هم خیلی‌ها همواره امیدوار بودند که سونی و اکتیویژن کاری برای آوردن این باندیکوت دوست‌داشتنی به پلتفرم‌های نسل جدید انجام دهند.

شایعه‌های پیرامون عرضه نسخه جدیدی از کرش از سال ۲۰۱۳ آغاز شد که بنا به شایعه‌های منتشر شده، گفته می‌شد سونی دوباره حق ساخت این مجموعه را از اکتیویژن خریداری کرده است. با این حال این اخبار پس از مدتی توسط اکتیویژن تکذیب شد ولی آن‌ها اعلام کردند که همواره ایده آوردن کرش به پلتفرم‌های جدید را دارند. سپس این اخبار و شایعه‌ها تا جایی ادامه داشتند که شاون لیدن، مدیر سونی، در جریان مراسم PSX 2015 با تی‌شرتی منقش به تصویر کرش در مراسم حاضر شد و همین امر باعث شد تا از ابتدا تا انتهای مراسم منتظر یک رونمایی از بازی کرش باندیکوت باشیم؛ رونمایی که هرگز اتفاق نیافتاد.

اگر نگاهی به تاریخچه سری کرش داشته باشیم، متوجه خواهیم شد که چهار نسخه اول این مجموعه که در انحصار پلی‌استیشن 1 بودند، بهترین‌های آن به حساب می‌آیند. به طوری‌که این نسخه‌ها به ترتیب متای ۸۰، ۸۸، ۸۹ و ۹۱ را ثبت کرده‌اند. اما پس از این نسخه‌ها و با مولتی‌پلتفرم شدن سری، نمره‌ها افت شدیدی پیدا کرده و برای مثال نسخه Tag Team Racing متای ۶۸ را ثبت کرده است. این نشان می‌دهد که سونی با رفتن به سراغ سه نسخه اول بازی (Crash Bandicoot، Crash Bandicoot 2: Cortex Strikes Back و Crash Bandicoot: Warped) و ساخت ریمستر آن‌ها، تصمیم درستی اتخاذ کرده و قصد دارد بهترین‌های تاریخ کرش را برای پلتفرم‌های نسل جدید به ارمغان بیاورد. نسخه‌هایی که در اصل توسط استودیو نام‌آشنای ناتی‌داگ ساخته شده بودند.

اولین مساله‌ای که در مورد یک ریمستر اهمیت دارد، گرافیک و بهبود‌های بصری آن است. اینکه بازی چقدر نسبت به نسخه اصلی پیشرفت داشته است. چون واقعیت این است که این روز‌ها آن‌قدر بازی بزرگ با گرافیک عالی تجربه کرده‌ایم که اگر بازی‌ای از حیث بصری حداقل انتظارات را رعایت نکند، لذت بردن از آن کار سختی می‌شود! منظورم این نیست که نسخه‌های ریمستر کرش حتما باید گرافیک فوق‌العاده‌ای داشته باشند، بلکه وقتی با یک ریمستر رو‌به‌رو هستید، این انتظار را دارید که گرافیک بازی نسبت به نسخه اصلی پیشرفت کرده باشد. درست است که تا زمان انتشار بازی نمی‌توان خیلی در این مورد اظهار نظر کرد، اما با دیدن ویدیو‌های مقایسه گرافیک نسخه‌های ریمستر با نسخه اصلی، می‌توان گفت که استودیو ویکاریوس ویژنز کار نسبتا خوبی در ارتقای گرافیک بازی انجام داده است. برای مثال در ویدیو پایین، این مساله کاملا به چشم می‌آید و بهبود جلوه‌های بصری بازی، بهبود طراحی شخصیت و محیط و مخصوصا افکت‌های آب کاملا مشهود است:

برای دانلود ویدیو از آپارات اقدام کنید

علاوه بر این، چند روز پیش خبری از جانب استودیو ویکاریوس ویژنز منتشر شد و سازندگان بازی اعلام کردند که آن‌ها به هیچ‌یک از کد‌های نسخه اصلی بازی دسترسی نداشته‌اند. دلیل این موضوع هم این است که نسخه‌های اصلی بازی با موتوری مخصوص کنسول پلی‌استیشن 1 ساخته شده‌اند و این موتور که به گفته ویکاریوس ویژنز «نهایت استفاده را از توان پلی‌استیشن 1 می‌برد»، پس از این کنسول دیگر هرگز استفاده نشد و در نتیجه کد‌های آن نیز قابل استفاده نبودند. به همین دلیل هم سازندگان نسخه ریمستر بازی‌ها تقریبا همه چیز را از نو ساخته‌اند. آن‌ها تنها از یک سری مدل‌های سه‌بعدی که ناتی‌داگ در اختیارشان قرار داده کمک گرفته‌اند. همچنین بنا به گفته سازندگان، با اینکه جلوه‌های بصری و حتی صوتی بازی ارتقا پیدا کرده و همچنین بازی روی کنسول پرو با رزولوشن 4K اجرا خواهد شد، اما آن‌ها همه تلاش خود را کرده‌اند تا آسیبی به هسته گیم‌پلی بازی نزنند. از این رو مکانیزم‌های بازی و کار‌هایی که باید در طول مراحل انجام دهید، عینا شبیه به نسخه‌های اصلی است تا حس و حال نسخه‌های اورجینال، فقط با گرافیک بهتر و زیباتر به مخاطب القا شود.

همچنین بازی یک سری تغییرات مفید دیگر نیز در مقایسه با نسخه‌های اصلی دارد. برای مثال از جمله این تغییرات می‌توان به چک‌پوینت‌های بهتر یا سیستم ذخیره بازی جدید اشاره کرد و البته سونی پیش از کنفرانس E3 2017 خود، اعلام کرد که هر سه نسخه موجود در مجموعه ریمستر بازی را می‌توان با شخصیت کوکو، خواهر کرش، نیز بازی کرد. البته در این بین استثنا‌هایی هم وجود دارد که شامل یک سری باس فایت‌ها و همچنین مراحل سواری با ماشین یا حیوانات می‌شوند و آن‌ها را باید با خود جناب کرش بازی کنید.

راستش را بخواهید این سوالی است که به شخصه نمی‌توانم جواب قاطعی به آن بدهم. چرا که مکانیزم‌های سری بازی‌های کرش در مقایسه با آثار امروزی تا حدود زیادی ساده هستند و بازی بیش‌تر شبیه به آثار رانر (Runner) امروزی است که در آن باید مسیر خاصی را طی کرده، با چرخیدن یا پرش دشمنان را از بین برده، یک سری آیتم با شکستن جعبه‌ها جمع کرده و در نهایت به انتهای مسیر برسید. از طرفی دیگر بهبود‌های بصری بازی هم به حدی نیست که بتوان آن را با بازی‌های روز مقایسه کرد و در نتیجه شاید بازی در جلب مخاطب جدید نتواند خیلی موفق ظاهر شود و بیش‌تر برای افرادی جذاب باشد که در گذشته با این سری و دنیایش خاطره داشته‌اند. البته تا زمانی که بازی منتشر نشده، نمی‌توان در این مورد با قطعیت نظر داد و این صرفا یک نظر شخصی بود.

از طرف دیگر، جیم رایان، مدیر بخش اروپای سونی، چندی پیش اعلام کرده بود که عرضه نسخه‌های ریمستر و استقبالی که از آن‌ها می‌شود، ممکن است باعث این شود که در آینده شاهد ساخته‌شدن نسخه‌های جدیدی از سری Crash Bandicoot باشیم. به همین دلیل هم شخصا امیدوارم که استقبال خوبی از این نسخه‌های ریمستر شود تا در آینده بتوانیم شاهد بازی‌های بیش‌تر و کاملا جدیدی با محوریت این کاراکتر دوست‌داشتنی باشیم.

در نهایت نظر شما در مورد Crash Bandicoot N. Sane Trilogy چیست؟ ایا این مجموعه موفق خواهد شد کاربرانی را که شناختی از این شخصیت نداشتند جذب کند؟ نظرات خود را با زومجی در میان بگذارید.