پیش‌بینی برندگان اسکار 2018

این روزها و در زمانی که آرام‌آرام به ساعت‌های آخر فصل جوایز نزدیک می‌شویم، در همه‌ی دنیای هنر هفتم، صحبت درباره‌ی یک مراسم در مکانی به خصوص است. اسکار 2018، به عنوان نودمین دوره‌ی این مراسم سالانه‌ی جوایز آکادمی علوم و هنرهای سینما که ساعت ۰۴:۳۰ بامداد دوشنبه آغاز می‌شود، از مناظر زیادی، لیاقت تماشا شدن دارد. اول از همه می‌شود به حضور دوباره‌ی جیمی کیمل به عنوان مجری امسال اشاره کرد که سال گذشته و پس از اتفاق دیوانه‌واری که هنگام اعلام جایزه‌ی بهترین فیلم از نگاه آکادمی رخ داد و به خاطر آن، بار اول همگان La La Land دیمین شزل را برنده‌ی این جایزه دانستند و پس از چند دقیقه، مشخص شد که جایزه در اصل باید به دستان سازندگان Moonlight برسد، روی استیج ایستاد و با لبخند گفت دیگر به آن‌جا باز نخواهد گشت! شخصی که اجرای دوست‌داشتنی و خنده‌آورش را فراموش نمی‌کنیم و انصافا، یکی از برترین مجریانی است که با نگاهی به عملکرد فوق‌العاده‌اش در دنیای تلویزیون، آکادمی می‌توانست برای میزبانی مراسم امسال، انتخاب کند. اما فارغ از خود او، ۲۰۱۸ را می‌توان یکی از هیجان‌انگیزترین سال‌های سینمایی این اواخر دانست. سالی که در آن، پیش‌بینی‌ها درباره‌ی برندگان مراسم‌های جوایز، بارها و بارها غلط از آب درآمده‌اند و خیلی‌ها می‌خواهند بدانند که در انتهای کار، کدامین آثار جایزه‌های اسکار را که شاید برای بسیاری مهم‌ترین مراسم در برابر مابقی باشد به خانه می‌برند. زومجی هم با توجه به نظر منتقدان بزرگِ برخی از معتبرترین رسانه‌های سینمایی جهان و با در نظر گرفتن پیشینه‌ای که از آکادمی و انتخاب‌هایش در ذهن داریم، از بین نامزدهای امسال فیلم‌ها و اشخاصی را که در نگاه ما بیش‌ترین شانس ممکن برای بردن جوایز را دارند، در این مقاله معرفی می‌کند. البته مثل همیشه، وقتی صحبت از پیش‌بینی به میان می‌آید، یعنی ممکن است صد درصد برنده‌های احتمالی نوشته‌شده در این مقاله، غلط از آب دربیایند.

پیش‌بینی برندگان در ۲۴ بخش متفاوت

به مانند تمامی ادوار اخیرِ مراسم‌های اسکار، امسال هم نامزدها در بیست و چهار بخش گوناگون که به نوعی می‌توان گفت تمام قسمت‌های اصلی دخیل در آفرینش یک فیلم را دربرمی‌گیرند، به رقابت با یکدیگر می‌روند. فیلم‌هایی که بعضی از آن‌ها، تحسین‌ها و جوایزشان را به دست آورده‌اند و این‌جا به دنبال بیشتر کردن پیروزی‌های‌شان هستند و تعداد بسیاری از آن‌ها هم با آخرین امیدها، به سمت این مراسم مهم می‌آیند و امید به آن دارند که با دریافت جایزه‌ی معتبر اسکار، به تعداد بیشتری از آدم‌ها لیاقت و ارزش سینمایی‌شان را اثبات کنند. پس بیایید با مرور تک به تک بخش‌های مختلف حاضر در رقابت امسال، از این بگوییم که کدام اثر یا فرد در هر بخش، شانسی بیشتر از دیگران برای پیروزی دارد. البته دقت کنید که شانس بیشتر یک فیلم یا سازنده در بخشی به خصوص برای پیروزی، هیچ ارتباط مستقیمی با نظر زومجی درباره‌ی آن نامزد ندارد.

بهترین انیمیشن کوتاه

برنده‌ی احتمالی: Dear Basketball

• انیمیشن Dear Basketball
• انیمیشن Garden Party
• انیمیشن Lou
• انیمیشن Negative Space
• انیمیشن Revolting Rhymes

امسال و در قسمت بهترین انیمیشن کوتاه اسکار، با این که Lou ساخته‌ی استودیوی دوست‌داشتنی پیکسار، به شدت اثر محترمی است و مثل تمام ساخته‌های دیگر این استودیو شانسی جدی برای بردن جایزه‌ها دارد، باید پذیرفت که نامه‌ی احساسی کوبی برایانت به ورزش مورد علاقه‌اش و چیزی که بخش زیادی از عمرش را در آن درخشیده یعنی بسکتبال، بیشترین شانس ممکن برای بردن جایزه‌ی این بخش را یدک می‌کشد. چرا که Dear Basketball، به صداگذاری و تهیه‌کنندگی خود کوبی برایانت و کارگردانی گِلِن کین، هم کمپین قدرتمندی برای تبلیغات در نزد داوران دارد، هم تا به امروز تحسین‌های زیادی را دریافت کرده و هم به موضوعی شاید شیرین و امیدوارکننده، از آن چیزهایی که اسکار دیوانه‌وار دوست‌شان دارد می‌پردازد. این وسط، نباید یکی از پرطرفدارترین ساخته‌های این لیست یعنی Garden Party را هم فراموش کرد که پیروز شدنش در اسکار 2018، آن‌قدرها هم تعجبی ندارد.

بهترین فیلم کوتاه

برنده‌ی احتمالی: DeKalb Elementary

• DeKalb Elementary
• The Eleven O'Clock
• My Nephew Emmett
• The Silent Child
• Watu Wote/All of Us

به سبب تیراندازی انجام‌شده داخل یکی از مدارس شهر پارک‌لند ایالت فلوریدای آمریکا، آن هم دقیقا یک هفته قبل از آغاز رای‌گیری‌های آکادمی از داورانش برای انتخاب بهترین فیلم کوتاه، تقریبا همه با اطمینان می‌گویند که اثر لایق احترام DeKalb Elementary، که دقیقا موضوع تیراندازی در مدارس را زیر ذره‌بین خودش گرفته، بیشترین شانس ممکن برای بردن جایزه‌ی این قسمت از مراسم را دارد. هرچند که اگر بخواهیم از این موضوع بگذریم، در کنار این اثر، The Eleven O'Clock هم از منظر هنری به اندازه‌ای درخشیده که شانس دریافت جایزه در اسکار امسال را داشته باشد.

بهترین مستند کوتاه

برنده‌ی احتمالی: (Heroin(e

• مستند Edith+Eddie
• مستند Heaven Is a Traffic Jam on the 405
• مستند (Heroin(e
• مستند Knife Skills
• مستند Traffic Stop

نت‌فلیکس امسال هم به مانند اسکار 2017، به کمک (Heroine(e، یعنی مستند کوتاهی که با نگاه خودش به بررسی مسئله‌ی اعتیاد و مواد مخدر پرداخته، شانس بسیار خوبی برای بردن جایزه‌ی این بخش دارد. افزون بر آن اما Edith+Eddie، به عنوان قصه‌ی زوجی غیر قانونی که به اجبار از یکدیگر جدا شده‌اند، Heaven Is a Traffic Jam on the 405 که به قصه‌ی هنرمندی در حال مبارزه با بیماری ذهنی‌اش می‌پردازد و Traffic Stop که مسئله‌ی خشونت‌های پلیس‌ها را ذره‌بین می‌برد هم، مستندهای کوتاهی هستند که اصلا و ابدا نمی‌شود پتانسیل‌شان برای پیروز شدن در برابر مابقی رقبا را انکار کرد. اصلا ما از کجا می‌دانیم! شاید جایزه برخلاف تصور همگان، به Knife Skills برسد.

بهترین فیلم خارجی

برنده‌ی احتمالی: A Fantastic Woman

• فیلم A Fantastic Woman از کشور شیلی
• فیلم The Insult از کشور لبنان
• فیلم Loveless از کشور روسیه
• فیلم On Body and Soul از کشور مجارستان
• فیلم The Square از کشور سوئد

در قسمت بهترین فیلم خارجی‌زبان، امسال آثار گوناگون و ارزشمندی، برای انتخاب شدن توسط اعضای آکادمی به عنوان فیلم لایق دریافت جایزه، نامزد شده‌اند. یک طرف ماجرا، The Insult از کشور لبنان را داریم که به خوبی، چگونگی تبدیل شدن یک رخداد کوچک در یک مکان به بحرانی بزرگ برای تعداد زیادی از آدم‌ها را به تصویر می‌کشد و آن طرف، با The Square یعنی کمدی سیاهی مواجهیم که به طرز توقف‌ناپذیری، ناتوانی انسانِ امروز برای ایستادن در مقابل غرایزش و غلبه کردن بر آن‌ها، به هدفِ کمک رساندنِ حقیقی به هم‌نوعان خود را به تصویر می‌کشد. اما می‌دانید چرا در عین بزرگ بودن این دو نامزد و حتی دو فیلم دیگر حاضر در بین نامزدهای این بخش، خیلی‌ها با قطعیت A Fantastic Woman از کشور شیلی را برنده‌ی جایزه‌ی اسکار 2018 خطاب می‌کنند؟ چون این اثر، یکی از آن فیلم‌های کم‌یابی است که شاید بتوانند نگاه تعداد زیادی از تماشاگران‌شان به دسته‌ای از انسان‌های حاضر در سرتاسر جهان را عوض کنند!

بهترین انیمیشن

برنده‌ی احتمالی: Coco

• انیمیشن The Boss Baby
• انیمیشن The Breadwinner
• انیمیشن Coco
• انیمیشن Ferdinand
• انیمیشن Loving Vincent

صحبت درباره‌ی زیبایی‌ها، جذابیت‌ها، لحظات دوست‌داشتنی و جلوه‌های تمام‌ناشدنی هنر پیکسار در «کوکو»، تازه‌ترین ساخته‌ی آن‌ها، بدون شک احتیاج به ستایش‌های زیادی دارد. اما همین‌قدر بدانید که اثر جدید سازندگان بزرگ WALL-E، در عین آن که یکی از امیدوارکننده‌ترین ساخته‌های انیمیشنی انتشاریافته در سال‌های اخیر به حساب می‌آید، در عین آن که به طرز فوق‌العاده‌ای دست به بررسی فرهنگ ارزشمند حاضر در یک کشور که شاید این روزها جلوه‌های سنتی‌اش را خیلی‌ها مسخره کنند می‌زند و در عین آن که به نگاه همگان، تعریفی متفاوت‌تر درباره‌ی جهان پس از مرگ می‌بخشد، به این دلیل باید بارها و بارها و بارها ستایش شود که در هیچ ثانیه‌ای، ارزش‌هایی را که به آن‌ها باور داشته فدای چیزی نمی‌کند. «کوکو»، همان‌قدر که دنیای امیدوارکننده‌ی اطراف‌مان را نشان‌مان می‌دهد، به داشته‌های‌مان و چیزهای پر ارزش و خانواده‌های عزیزی که بعضی مواقع به سادگی فراموش‌شان کنیم هم به شکلی کمال‌گرایانه می‌پردازد. اسم پیکسار، این حجم از عالی بودن، درخشش پایان‌ناپذیر و کانسپت‌های ارزشمند بررسی‌شده وسط ثانیه‌های اثر، کاری می‌کنند که شرط بستن روی هر کدام از رقبای محترم این اثر در بخش «بهترین انیمیشن» اسکار 2018، تقریبا غیر ممکن باشد و بچگانه به نظر برسد. بالاخره داریم درباره‌ی انیمیشن بزرگی صحبت می‌کنیم که تعدادی از منتقدان، باور داشتند باید در قسمت بهترین فیلم سال اسکار هم، نامزد دریافت جایزه بشود.

بهترین جلوه‌های ویژه

برنده‌ی احتمالی: War for the Planet of the Apes

• فیلم Blade Runner 2049
• فیلم Guardians of the Galaxy Vol. 2
• فیلم Kong: Skull Island
• فیلم Star Wars: The Last Jedi
• فیلم War for the Planet of the Apes

بگذارید صحبتم درباره‌ی دو نامزد اصلی این بخش که بیشترین شانس ممکن برای بردن جایزه‌ی آن را دارند یعنی Blade Runner 2049 و War for the Planet of the Apes را با شرح و بسط دادن دلایل آن که چرا این دو اثر بزرگ، یقینا در نگاه من از چهار نامزد حاضر در بین ۹ نامزد بهترین فیلم سال اسکار 2018، به مراتب لیاقت بیشتری برای حضور در آن جایگاه را دارند، تلخ نکنم. چون راستش را بخواهید هنوز هم نمی‌دانم چه طور ممکن است کسی این دو فیلم محترم و بزرگ اکران‌شده در سال، که به سختی می‌شود چیزی شبیه به آن‌ها را در سینمای امروز یافت ببیند و به عنوان یکی از بهترین ساخته‌های سینمایی ۲۰۱۷، شانس رقابت کردن با آثاری دیگر را از این فیلم‌های ارزشمند، دریغ کند. اما بگذارید به سراغ قسمت اصلی حرف‌هایم در این پاراگراف یا همان «بهترین جلوه‌های ویژه» بروم و با گفتن این که انصافا تمامی نامزدهای حاضر در این بخش لیاقت ستایش شدن به خاطر تصاویر با کیفیت و دیوانه‌کننده‌ی کامپیوتری‌شان را دارند اما «جنگ برای سیاره‌ی میمون‌ها»، به واقع یک دستاورد هنری بزرگ است که اگر حاصل نمی‌شد، مت ریوز نمی‌توانست چنین شاهکار تماشایی و معناداری بیافریند، صحبتم را تقریبا به پایان برسانم! راستی، وقتی حرف از جلوه‌های ویژه‌ی فیلم War for the Planet of the Apes می‌زنیم، نباید از اَندی سرکیس، این بازیگر اعجوبه و توان‌مند که فقط با حس‌گرهایی روی صورت و بدنش به قهرمانی خاکستری و عجیب با نام سِزار جان بخشید، غافل شویم. اَندی سرکیسی که پیش‌تر در سه‌گانه‌ی ارباب حلقه‌ها هم خوش درخشیده بود. همان سه گانه‌ای را می‌گویم که از اسکار، جایزه‌های زیادی از جمله، جایزه‌ی بهترین جلوه‌ی ویژه‌ی سال را دریافت کرد.

بهترین میکس صدا | بهترین تدوین صدا

برنده‌ی احتمالی: Dunkirk

• فیلم Baby Driver
• فیلم Blade Runner 2049
• فیلم Dunkirk
• فیلم The Shape of Water
• فیلم Star Wars: The Last Jedi

«دانکرک»، فیلم به ظاهر جنگی و در حقیقت بقامحور کریستوفر نولان، همان‌قدر که در داستان‌گویی تصویری جذاب و خواستنی جلوه می‌کند، از منظر صوتی هم به معنای حقیقی کلمه، در قامت اثری شنیدنی و شگفت‌انگیز ظاهر می‌شود. به همین سبب، در هر دو قسمت میکس و تدوین صدا، Dunkirk در نگاه تعداد زیادی از منتقدان، شانس بسیار زیادی برای پیروز شدن دارد. شانسی که البته همگان آن را برای Baby Driver، ساخته‌ی ادگار رایت، به خصوص در قسمت میکس صدا هم قائل می‌شود. چون تک به تک تماشاگران این اثر، قطعا به یاد دارند که چگونه ادگار رایت فیلمی ساخته که حتی دنده‌ی ماشین‌ها هم در آن مطابق با وزن موسیقی عوض می‌شود و در تمامی بخش‌های مربوط به صدا، عالی به نظر می‌رسد. همه‌ی این‌ها یعنی با این که شانس مابقی نامزدها هم صفر نیست، باید پذیرفت که این دو جایزه، به گونه‌ای مابین این دو فیلم تقسیم خواهند شد؛ هرچند که پیروزی یکی از آن‌ها در هر دو بخش هم، رخدادی تماما محتمل است.

بهترین طراحی صحنه

برنده‌ی احتمالی: The Shape of Water

• فیلم Beauty and the Beast
• فیلم Blade Runner 2049
• فیلم Darkest Hour
• فیلم Dunkirk
• فیلم The Shape of Water

با این که نگاه سرراست سکانس‌های «تاریک‌ترین ساعات» به بخشی پراهمیت از تاریخ معاصر، جزئیات بالای محیط‌های به کار گرفته شده برای خلق این فیلم را نشان‌مان می‌دهند، با این که نولان در «دانکرک»، به همراه طراحان صحنه‌اش قسمتی از جنگ را در ابعادی متفاوت و تماشایی قاب‌بندی کرده است و با این که Beauty and the Beast، صحنه‌هایی بزرگ، روشن، زیبا و دوست‌داشتنی دارد، اما حقیقت آن است که جایزه‌ی این بخش، به احتمال بسیار زیاد، فقط می‌تواند به Blade Runner 2049 و The Shape of Water برسد. آن‌چه که در مورد اولی می‌دانیم، چیزی نیست جز این که تعداد بیشتری از منتقدان سینمایی، ساخته‌ی ویلنوو را در این بخش لایق دریافت جایزه خطاب می‌کنند و برگ برنده‌ی دومی در اسکار 2018 هم آن است که در مراسم‌های اخیر از جمله بفتا، به عنوان فیلمی با «بهترین طراحی صحنه» از میان نامزدان حاضر در فصل جوایز امسال، روی صحنه‌ها رفته است. برگ برنده‌ای که بر طبق خاطرات‌مان از اسکارهای قبلی، شانس بیشتری را برای پیروزی، نصیب یک اثر سینمایی می‌کند.

بهترین موسیقی متن

برنده‌ی احتمالی: The Shape of Water

• فیلم Dunkirk
• فیلم Phantom Thread
• فیلم The Shape of Water
• فیلم Star Wars: The Last Jedi
• فیلم Three Billboards Outside Ebbing, Missouri

به مانند همیشه، سنگینی حضور یک فیلم به خصوص در مراسم اسکار، شانس اثر برای پیروز شدن در تک‌تک بخش‌ها را با افزایش انکارناپذیری مواجه می‌کند. از طرف دیگر، پیروز شدن یک فیلم در بخش «بهترین موسیقی متن» میان دقایق دو مراسم گلدن گلوب و بفتا هم به تنهایی، احتمال بسیار زیاد جایزه بردن آن در اسکار را نشان همگان می‌دهد. این دو مورد مهم را به علاوه‌ی اصوات احساسی و شیرین حاضر در آلبوم موسیقی متن «شکل آب» کنید، تا بفهمید چرا در عین لایق ستایش بودن موسیقی‌های جانی گرین‌وود برای فیلم «نخ خیال» و حضور شاهکار هنری هانس زیمر در «دانکرک» مابین نامزدها، می‌گوییم The Shape of Water احتمالا بدون هیچ مشکلی جایزه‌ی این بخش را به خانه خواهد برد. جایزه‌ای که قطعا ساخته‌ی دل‌تورو لیاقت به چنگ آوردنش را دارد اما اگر دو ماه قبل از هر کسی سوال می‌کردید، می‌گفت قطعا هانس زیمر آن را به خانه خواهد برد.

بهترین آهنگ اوریجینال

برنده‌ی احتمالی: Remember Me

• آهنگ Mighty River از فیلم Mudbound
• آهنگ Mystery of Love از فیلم Call Me By Your Name
• آهنگ Remember Me از انیمیشن Coco
• آهنگ Stand Up For Something از فیلم Marshall
• آهنگ This Is Me از فیلم The Greatest Showman

به مانند بخش‌های دیگر مراسم، در قسمت «بهترین آهنگ اوریجینال» با این که اسما مابین پنج نامزد در حال جریان یافتن است، ولی رسما باید پذیرفت که فقط This Is Me از فیلم The Greatest Showman و Remember Me از انیمیشن Coco، تنها نامزدهای حاضر در این بخش با شانسی قابل اعتنا برای بردن، به حساب می‌آیند. نامزدهایی که اولی‌شان را همان موسیقی‌نویسان «لا لا لند» که سال گذشته با یک اسکار به خانه رفتند نوشته‌اند و دومی، آهنگ فوق‌العاده‌ای است که تمام هویت زیبای «کوکو» را میان ثانیه‌هایش، خلاصه می‌کند. حال برای مشاهده‌ی نتیجه باید تا لحظه‌ی اعلام برنده صبر کرد و دید هنگام اهدای این جایزه، چه اشخاصی هیجان‌زده و خوشحال، از جای‌شان بلند می‌شوند.

بهترین گریم

برنده‌ی احتمالی: Darkest Hour

• فیلم Darkest Hour
• فیلم Victoria & Abdul
• فیلم Wonder

شاید بتوان کاری که گریمورهای خارق‌العاده‌ی Darkest Hour با صورت گری اولدمن دوست‌داشتنی کرده‌اند و به کمک آن، از یک بازیگر خوش‌چهره که شاید به سختی می‌شد کوچک‌ترین شباهتی مابین او و وینستون چرچیل پیدا کرد، با بیش از ۲۰۰ ساعت گریم و طراحی چهره، سیاست‌مدار بزرگی را که انگلستان برای همیشه به حضور او در تاریخش افتخار خواهد کرد ساخته‌اند، نوعی معجزه دانست. معجزه‌ی بزرگی که به خاطر رخ دادنش، به سختی باید در صورت وینستون چرچیل از گور بازگشته میان ثانیه‌های Darkest Hour نگاه کنید تا بفهمید در حقیقت او بعد از مرگ زنده نشده و این گری اولدمن است که پشت آن گریم‌ها، تبدیل به نسخه‌ی دوم وی شده است. این‌ها را به علاوه‌ی پرداختن ‌«تاریک‌ترین ساعات» به بخشی مهم از تاریخ، جذابیت خود فیلم، تحسین‌های بسیاری که دریافت کرده و چندین و چند چیز دیگر کنید، تا بفهمید چرا احتمالا از همین حالا می‌توانیم یکی از اسکارها را برای Darkest Hour کنار بگذاریم.

بهترین تدوین

برنده‌ی احتمالی: Dunkirk

• فیلم Baby Driver
• فیلم Dunkirk
• فیلم I, Tonya
• فیلم The Shape of Water
• فیلم Three Billboards Outside Ebbing, Missouri

راستش را بخواهید، در قسمت «بهترین تدوین» اسکار ۲۰۱۸، سه فیلم به ۳ دلیل مختلف، شانس‌های خوبی برای دریافت جایزه را دارند. اول از همه Baby Driver را داریم که پیروزی اخیرش در این بخش میان دقایق بفتا ۲۰۱۸، شانس او را به طور انکارناپذیری برای دریافت این جایزه در اسکار افزایش داده است و سپس باید به The Shape of Water اشاره کنیم که به مانند صحبت‌های قبلی‌ام، باید بگویم که سایه‌ی سنگین نامزدی‌های زیاد و حضور قدرتمندش در مراسم اسکار امسال، می‌تواند در تمامی بخش‌ها برایش همه کار بکند. با این حال، جایزه‌ی این بخش با شانس بسیار زیادی، احتمالا نصیب «دانکرک» خواهد شد. بالاخره داریم درباره‌ی فیلمی حرف می‌زنیم که تصاویر سیال و توقف‌ناپذیرش بارها و بارها مخاطب را در طول پیش‌روی دقایقش خیره می‌کردند، حتی در تریلرهایش می‌شد کات زدن مابین هواپیمایی زاویه گرفته و یک کشتی در حال غرق شدن را دید و ناخواسته شگفت‌زده شد و همین اواخر، جایزه بهترین فیلم درام انجمن تدوینگران سینمای آمریکا را به دست آورد. راستی «دانکرک» فیلمی جنگی است که کانسپت‌های ضدجنگ در تمام نقاطش پیدا می‌شوند؛ یکی از آن ویژگی‌هایی که یدک کشیدنش در اسکار، قطعا به نفع یک فیلم تمام خواهد شد.

بهترین طراحی لباس

برنده‌ی احتمالی: Phantom Thread

• فیلم Beauty and the Beast
• فیلم Darkest Hour
• فیلم Phantom Thread
• فیلم The Shape of Water
• فیلم Victoria & Abdul

وقتی صحبت به جایزه‌ی «بهترین طراحی لباس» در اسکار ۲۰۱۸ می‌رسد، شاید تصور این که فیلمی درباره‌ی یک طراح لباس سخت‌گیر، با دنیایی از طرح‌ها و لباس‌های پیچیده برنده‌ی این جایزه نشود هم عجیب باشد. اثری درباره‌ی جلوه‌هایی از هنر و مفاهیمی گوناگون و عمیق، که شاید نتوان در دنیایی که گوگل بعد از سرچ کردن اسم Phantom Thread برای‌تان در صدر اخبار این که جنیفر لارنس نتوانسته بیشتر از سه دقیقه به تماشای این اثر ادامه دهد (معرفی می‌کنم. سینماشناس برتر جهان: جنیفر لارنس!) را می‌آورد، به جایزه بردنش در بخش‌هایی گوناگون امید داشت اما انصافا اسکار برای نبخشیدن جایزه‌ی این قسمت به مارک بریجز طراح آن، باید دلایل عجیب و غریبی داشته باشد.

بهترین فیلم‌برداری

برنده‌ی احتمالی: Blade Runner 2049

• فیلم Blade Runner 2049
• فیلم Darkest Hour
• فیلم Dunkirk
• فیلم Mudbound
• فیلم The Shape of Water

شاید باورش سخت باشد اما راجر دیکنز، شخصی است که تا به امروز چهارده بار برای دریافت جایزه‌ی بهترین فیلم‌برداری اسکار نامزد شده اما هرگز، این جایزه را به دست نیاورده است. مرد محترمی که فیلم‌برداری‌های فوق‌العاده‌اش یکی از عناصر مهمی بودند که به دنیای Blade Runner 2049 سر و شکل بخشیدند و کاری کردند که مخاطبان بسیاری هنگام تماشای بعضی از شات‌های این اثر، فقط مات و مبهوت تصاویر روبه‌روی‌شان را نگاه کنند. با این حال، از شانس انکارناپذیر «دانکرک» با آن سکانس‌های جذابش (به قول یکی از منتقدان سینمایی، شگفت‌انگیز بودن فیلم‌برداری در یک اثر جنگی شاید در آن شاتی از «دانکرک» که دوربین روی خود برانکارد قرار گرفته، خلاصه شود) و «شکل آب» (فیلمی که برای من نهایتا اثری معمولی است اما خب ستایش‌های زیادی را دریافت کرده) هم نمی‌توان گذشت. راستی، ریچِل موریسِن، نخستین زن در تاریخ است که به خاطر فیلم‌برداری Mudbound، نامزد دریافت این جایزه‌ی اسکار شده و با این که شکی در لیاقت او برای نامزد شدن وجود ندارد، بیایید امیدوار باشیم که این‌دفعه همه‌ی بازیگران زن بی‌خیال سیاه‌پوش شدن بشوند که خدایی‌ناکرده، اسکار هم برای همراهی‌شان جایزه را از دیکنز دریغ نکند!

بهترین فیلم‌نامه‌ی اوریجینال

برنده‌ی احتمالی: Three Billboards Outside Ebbing, Missouri

• فیلم The Big Sick
• فیلم Get Out
• فیلم Lady Bird
• فیلم The Shape of Water
• فیلم Three Billboards Outside Ebbing, Missouri

همان‌قدر که جردن پیل، به خاطر کیفیت فیلم‌نامه‌ی اوریجینال و ارزشمندش که در قالبی به خصوص، موضوعات و کانسپت‌های بسیاری را به زیر ذره‌بین برده، برای بردن جایزه‌ی این بخش شانس دارد، «سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری» به قلم مارتین مک‌دونا هم با ستایش‌های زیادی که دریافت کرده، می‌تواند برنده‌ی این بخش باشد. هرچند که نمی‌شود از شانس بالای فیلم‌نامه‌ی تحسین‌شده‌ی «لیدی برد» هم برای رساندن جایزه‌ی این بخش به گرتا گرویک گذشت. راستی، «شکل آب» هم به خاطر پرداختن به عشقی نامتعارف و تبدیل شدن به یکی از معدود فانتزی‌های تحسین‌شده در جشنواره‌ها، ممکن است این جایزه را به دست بیاورد. اصلا خدا را چه دیدید، شاید یک‌دفعه آکادمی به اوج روشن‌فکری رسید و خواست در هر حرکتی که یک نفر هم پیش‌بینی‌اش نکرده، جایزه را به فیلم‌نامه‌ی The Big Sick بدهد. خلاصه که با چشمانی باز این بخش از مراسم را تماشا کنید. چرا که یکی از تنگاتنگ‌ترین رقابت‌های حاضر در مراسم امسال، موقع اهدای جایزه‌ی این بخش، رقم می‌خورد.

بهترین فیلم‌نامه‌ی اقتباسی

برنده‌ی احتمالی: Call Me by Your Name

• فیلم Call Me By Your Name
• فیلم The Disaster Artist
• فیلم Logan
• فیلم Molly’s Game
• فیلم Mudbound

با این که The Disaster Artist، احتمالا یکی از بهترین فیلم‌هایی است که این روزها می‌توانید تماشا کنید و Mudbound برای بردن جایزه‌ی بهترین فیلم‌نامه‌ی اقتباسی اسکار ۲۰۱۸ شانس کم اما قابل اعتنایی دارد، باید پذیرفت که اقتباس جیمز آیوری از کتاب «من را با نام خودت صدا کن»، بیش از همگان پتانسیل بردن این اسکار به خانه را یدک می‌کشد. چرا که در عین لایق بودن تمامی نامزدها، به قدری تحسین‌های دیوانه‌وار منتقدان از این اثر زیاد بوده که تقریبا به سختی می‌توانید از بین‌شان شخصی را پیدا کنید که آن را محتمل‌ترین گزینه برای دریافت این جایزه خطاب نکند. پس برخلاف قسمت «بهترین فیلم‌نامه‌ی اوریجینال»، این بخش از مراسم آن‌قدرها جذاب نیست. چون تقریبا همه می‌دانند که کدام فیلم، جایزه را به چنگ می‌آورد.

بهترین بازیگر نقش مکمل زن

برنده‌ی احتمالی: آلیسون جَنی

• مری جی بیلگ برای فیلم Mudbound
• آلیسون جنی برای فیلم I, Tonya
• لزلی مانویل برای فیلم Phantom Thread
• لوری متکالف برای فیلم Lady Bird
• اکتاویا اسپنسر برای فیلم The Shape of Water

تا پیش از آغاز رسمی فصل جوایز، تقریبا تک به تک پیش‌بینی‌کنندگان سینمایی، اعتقاد داشتند که لوری متکالف و آلیسون جَنی که امسال با فیلم‌های تازه‌شان در جلوه‌ی دو مادر تماما متضاد با یکدیگر ظاهر شده‌اند، اشخاصی هستند که برای «بهترین بازیگر نقش مکمل زن» در مراسم‌های گوناگون رقابت خواهند کرد. با این حال، در این لحظه که تقریبا به اواخر فصل جوایز رسیده‌ایم، دیگر کسی آن‌قدرها برای رسیدن جایزه‌ی اسکار به لوری متکالف شانسی قائل نیست. چون آلیسون جَنی تقریبا در تمامی مراسم‌های موجود، جایزه‌ی این بخش از رقابت را در مقابله با او به دست آورده است و بنا به شناخت‌مان از اسکار، احتمالا در این مراسم هم این بازیگر به خاطر اجرای لایق تحسینش، تبدیل به بهترین بازیگر نقش مکمل زن می‌شود.

بهترین بازیگر نقش مکمل مرد

برنده‌ی احتمالی: سم راکول

• ویلیام دفو برای فیلم The Florida Project
• وودی هارلسون برای فیلم Three Billboards Outside Ebbing, Missouri
• ریچارد جنکینز برای فیلم The Shape of Water
• کریستوفر پلامر برای فیلم All the Money in the World
• سم راکول برای فیلم Three Billboards Outside Ebbing, Missouri

موقع تماشای The Shape of Water اثر گیرمو دل تورو، با این که در اوج ناامیدی خودم را در برابر ساخته‌ای کیلومترها عقب‌تر از تصوراتم پیدا کرده بودم، رویارویی با کیفیت فوق‌العاده‌ی دوتا از اجراهای حاضر در آن یعنی درخشش کم‌نقص سالی هاوکینز در قالب کاراکتر اصلی و ریچارد جنکینز به عنوان همراه همیشگی او برایم به شدت لذت‌بخش بود. از طرف دیگر، وودی هارلسون شاید برای من در تمام ثانیه‌های فوق‌العاده‌ی اثر بزرگ مارتین مک‌دونا، حکم مرکز تمام احساسات حاضر «سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری» را داشت و در وسط فیلم‌های ارائه‌شده در سال ۲۰۱۷، بدون شک The Florida Project به سبب همراه شدن با نقش‌آفرینی ساده، دوست‌داشتنی و درگیرکننده‌ی ویلیام دفو، در جلوه‌ی نهایی این‌قدر خواستنی و تماشایی شده بود. با همه‌ی این‌ها اما بگذارید این جایزه به مردی برسد که شدت گیرایی اجرایش نه فقط در حد ارائه‌ی تصویری بی‌نقص از کاراکتر نوشته‌شده توسط فیلم‌ساز، بلکه به گونه‌ای بود که به خاطر اجرای او، شخصیت هم چند لول بالاتر می‌رفت و به هم‌ذات‌پنداری مخاطب با او اضافه می‌شد. همان سم راکولی را می‌گویم که اغراق و احساس، در کنار یکدیگر وسط تمام ثانیه‌های اجرایش قابل تماشا بودند و بدون هیچ حرف اضافه‌ای، می‌شود گفت که نقش‌آفرینی‌اش یکی از ستون‌های Three Billboards Outside Ebbing, Missouri محسوب می‌شد. فارغ از این‌ها اما بگذارید یک بار دیگر هم حرف دلم راجع به یکی از نامزدهای حاضر در این بخش را بگویم؛ شخصی که پس از اخراج بچگانه‌ی کوین اسپیسی از یک فیلم بیاید و در چند ساعت با قرار گرفتن در مقابل دوربین، در کنار کارگردان سکانس‌های ضبط‌شده توسط او را مجددا ضبط کند، به هیچ عنوان لیاقت حاضر شدن در میان نامزدهای جایزه‌ی بهترین بازیگر نقش مکمل مرد اسکار و هیچ مراسم دیگری را ندارد!

بهترین بازیگر نقش اصلی زن

برنده‌ی احتمالی: فرانسیس مک‌دورمند

• سالی هاوکینز برای فیلم The Shape of Water
• فرانسیس مک دورماند برای فیلم Three Billboards Outside Ebbing, Missouri
• مارگو رابی برای فیلم  I, Tonya
• سیرشا رونان برای فیلم Lady Bird
• مریل استریپ برای فیلم The Post

درخشش فرانسیس مک‌دورمند میان سکانس‌های مختلف Three Billboards Outside Ebbing, Missouri، به قدری واضح و قابل لمس است که به واقع کمتر کسی می‌تواند لیاقت تمام و کمال آن برای پیروز شدن را زیر سوال ببرد. با این حال، اجرای بدون صدا و خارق‌العاده‌ی سالی هاوکینز در The Shape of Water، سختی‌ها و دشواری‌های عجیب و غریبی که مارگو رابی برای خلق تصویری کمال‌گرایانه از تونیا هاردینگ تحمل کرده، نقش‌آفرینی پراحساس و بی عیب و نقص سیرشا رونان داخل لحظات Lady Bird و اجرای مریل استریپ که یک بار دیگر ثابت کرده انگار توانایی‌اش برای بازی کردن‌های فوق‌العاده تمام‌ناشدنی است هم در کنار کار عالی فرانسیس مک‌دورمند، لیاقت اسکار گرفتن را دارند. همه‌ی این‌ها، باعث آن می‌شوند که بپذیریم روی کاغذ، این بخش از مراسم می‌توانست به یکی از غیر قابل حدس‌ترین و هیجان‌انگیزترین قسمت‌های آن تبدیل شود و یکی از نفس‌گیرترین رقابت‌ها را نشان‌مان دهد اما از آن‌جایی که فرانسیس مک‌دورمند این روزها تمام جوایز را دانه به دانه درو کرده، می‌توان با شانس خیلی زیادی حدس زد که این بار هم این بازیگر توانمند و مثال‌زدنی بعد از باز شدن پاکت «بهترین بازیگر نقش اصلی زن»، روی استیج سخنرانی خواهد کرد.

بهترین بازیگر نقش اصلی مرد

برنده‌ی احتمالی: گری اولدمن

• تیموتی شلمی برای فیلم Call Me By Your Name
• دنیل دی لوییس برای فیلم Phantom Thread
• دنیل کالویا برای فیلم Get Out
• گری اولدمن برای فیلم Darkest Hour
• دنزل واشنگتن برای فیلم Roman J. Israel, Esq

دنیل دی لوییس در Phantom Thread، اثر تازه‌ی یکی از اساتید سینمای معاصر یعنی پُل توماس اندرسون، به مانند همیشه اجرایی عالی، پرجزئیات و خیره‌کننده ارائه داده که شاید در ابتدای فصل جوایز خیلی‌ها به پیروز شدن آن در اسکار برای چهارمین و صد البته آخرین بار امیدوار بودند اما بازیِ فوق‌العاده‌ی گری اولدمن و درخشش ستاره‌ی قدرتمند تازه از راه رسیده‌ی سینما یعنی تیموتی شلمی، عملا شانس اتفاق افتادن این رخداد را به چیزی نزدیک به صفر رسانده است. این وسط، با این که حتی بعضی از منتقدان به برتری اجرای شلمی بر نقش‌آفرینی گری اولدمن هم اعتقاد دارند، قانون نانوشته‌ی آکادمی که باعث شده جوان‌ترین برنده‌ی جایزه‌ی «بهترین بازیگر نقش اصلی مرد» در تاریخ اسکار، اِیدریِن برودیِ ۲۹ ساله به خاطر بازی در The Pianist باشد، احتمالا شانس شلمی را هم به شدت در برابر گری اولدمن دوست‌داشتنی کاهش می‌دهد. البته اگر حقیقتش را بخواهید، این اصلا نکته‌ی بدی نیست. چون بازیگر نقش نورمن اِستنفیلد در شاهکار ماندگار لوک بسون یا همان Léon: The Professional، بیش از ۲۴ سال است که لیاقت دریافت کردن این جایزه را دارد!

بهترین کارگردان

برنده‌ی احتمالی: گیرمو دل تورو

• پل توماس اندرسن برای فیلم Phantom Thread
• گیرمو دل تورو برای فیلم The Shape of Water
• گرتا گرویگ برای فیلم Lady Bird
• کریستوفر نولان برای فیلم Dunkirk
• جردن پیل برای فیلم Get Out

در عین ارزشمندی انکارناپذیر عملکرد تک‌تک نامزدهای حاضر در بخش «بهترین کارگردان» اسکار ۲۰۱۸، به عقیده‌ی حجم بالایی از منتقدان سینمایی، این جایزه یا به گیرمو دل تورو می‌رسد یا کریستوفر نولان، آن را تصاحب خواهد کرد. کریستوفر نولانی که تقریبا پس از ۲۰ سال فعالیت در عرصه‌ی فیلم‌سازی و جذب تعداد غیر قابل شمارشی از مخاطبان، بالاخره توانست با کارگردانی استادانه‌اش در اثری که حماسی بودن جنگ را به سخره می‌گرفت، آکادمی را وادار به نامزد کردنش در این قسمت از مراسم کند. فردی که شاید تا پیش از برگزاری گلدن گلوب ۲۰۱۸، خیلی‌ها او را بدون هیچ شک و شبهه‌ای شانس اول و آخر پیروزی در این رقابت هم می‌دانستند اما حالا که دل تورو در چندین و چند مراسم او را شکست داده، قطعا شانس کمتری نسبت به فانتزی‌ساز مکزیکی و کاربلد سینما برای در دست گرفتن مجسمه‌ی طلایی اسکار دارد. هر آن‌چه که باشد، ساخته‌ی دل تورو در قسمت‌های بیشتری از این مراسم تحسین داوران را برانگیخته و برخلاف «دانکرک» که به خاطر اهدافش در داستان‌گویی، هوشمندانه از کوچک‌ترین احساسات هم فاصله می‌گیرد، «شکل آب» ساخته‌ای است که شاید همه‌ی بنیان آن را احساسی عجیب شکل داده باشد و این، یکی از آن چیزهایی است که آکادمی به طرزی دیوانه‌وار، دوست‌شان دارد. البته فکر نکنید من به خاطر «معمولی» دانستن The Shape of Water و لذت کم مثل و مانندی که از «دانکرک» برده‌ام، از جایزه گرفتن دل تورو ناراحت می‌شوم. چون تا همین لحظه هم اسکار گرفتن خالق شاهکار مطلقا بدون عیب و نقصی با نام «هزارتوی پن» (Pan's Labyrinth)، نزدیک به دوازده سال عقب افتاده است.

بهترین فیلم

برنده‌ی احتمالی: The Shape of Water

• فیلم Call Me by Your Name
• فیلم Darkest Hour
• فیلم Dunkirk
• فیلم Get Out
• فیلم Lady Bird
• فیلم Phantom Thread
• فیلم The Post
• فیلم The Shape of Water
• فیلم Three Billboards Outside Ebbing, Missouri

امسال را می‌شود دربردارنده‌ی یکی از بهترین و هیجان‌انگیزترین دوره‌های مراسم اسکار در بخش «بهترین فیلم» دانست. بخشی که عملا حدس زدن برنده‌ی جایزه در آن غیرممکن شده و پنج فیلم، بدون هیچ شکی ممکن است اسکار آن را دریافت کنند. «دانکرک» که از همان ابتدای فصل جوایز، به خاطر دستاوردهای هنری و فنی سازندگانش، به عنوان یکی از محتمل‌ترین گزینه‌های پیروز شدن در این بخش معرفی می‌شد، حالا برخلاف انتظارتان، شانسش برای دریافت این جایزه از قبل هم بیشتر شده. چرا که اگر نگاهی به چند دوره‌ی اخیر مراسم‌های اسکار و گلدن گلوب بیاندازید، متوجه می‌شوید تنها در مواقعی اندک، بهترین فیلم‌ها از نگاه این دو مراسم، به مانند یکدیگر بوده‌اند. فارغ از این موضوع اما نمی‌شود شانس «سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری» را برای این بخش هم پایین دانست و از آن‌جایی که اثر مورد بحث، در چندین مراسم مختلف تبدیل به بهترین فیلم سال شده، باید قسمتی از احتمال پیروز شدن در اسکار را هم برایش در نظر گرفت. «لیدی برد» هم به عنوان اثر تحسین‌شده‌ای که جایزه‌ی بهترین فیلم کمدی/موزیکال گلدن گلوب را به دست آورده، در کنار The Shape of Water که بیشترین تعداد نامزدی در مراسم امسال را داشته، شانس قابل اعتنایی برای رسیدن به جایزه دارد. هرچند که ممکن است خیلی از احتمال دادن‌های افراد هم اشتباه از آب دربیاید و Get Out، به خاطر ذائقه‌ی خاص اسکار در چند سال اخیر و موضوعات ویژه‌ای که جردن پیل در پیرنگ‌های داستانی این فیلم به آن‌ها پرداخته، جایزه را در اوج قدرت تصاحب کند. اما با همه‌ی این‌ها، غالب منتقدان روی دل تورو و The Shape of Water شرط بسته‌اند و باید تا انتهای مراسم صبر کرد و دید در آخر، بالاخره اصلی‌ترین افراد سازنده‌ی کدام فیلم، روی استیج اصلی ایستاده و اسکار ۲۰۱۸ را به پایان می‌رسانند.

حالا، وقت آن است که شما نظرات‌تان را بگویید. درباره‌ی این که در نگاه‌تان کدام فیلم‌ها در کدام بخش‌ها، جایزه خواهند گرفت و فارغ از آن، خودتان دوست دارید کدام یک از نامزدها در کدامین قسمت، اسکار را دریافت کند؟