بررسی بازی Harry Potter: Hogwarts Mystery

Harry Potter: Hogwarts Mystery یک بازی آنلاین در سبک نقش آفرینی است که هدف اصلی آن حضور بازیکن به عنوان یک دانش‌آموز در مدرسه جادوگری هاگوارتز است تا بتواند علوم و فنون جادوگری را آموزش ببیند. ایده بازی در نگاه اول بسیار جذاب به نظر می‌رسد و اگر سازندگان می‌توانستند از این پتانسیل به خوبی استفاده کنند، ما شاهد یک بازی جذاب و هیجان‌انگیز بودیم و در بهترین حالت، این بازی می‌توانست به یک اثر ماندگار تبدیل شود. اما با بررسی کارنامه استودیو Jam City، به این مورد پی می‌بریم که بیشتر بازی‌های این استودیو کیفیت چندان قابل قبولی ندارند. آنها بازی‌های مختلفی از مجموعه‌های مهمی چون ‌Avengers و Family Guy و Snoopy توسعه داده‌اند که هرکدام با وجود داشتن ایده‌های جذاب، بازی‌های ضعیف و بی‌کیفیتی محسوب می‌شوند و به نوعی این استودیو، استاد خراب کردن ایده‌های خوب است و خب ایده‌های خوب بازی Hogwarts Mystery را هم در بدترین حالت ممکن اجرا کرده است.

پس از این نکات گفته شده در بالا، بازیکن وارد مراحل اصلی بازی می‌شود و در کلاس‌های مختلف مدرسه شرکت می‌کند و در کنار آن کارهای مختلف دیگری را انجام می‌دهد. در هر سال با حفظ کلاس‌های سال قبل، کلاس‌های جدیدی به بازی اضافه می‌شود و کلاس‌های مختلفی از قبیل آموزش معجون سازی، پرواز با جاروی جادویی، آموزش ورد‌های جادویی و چندین کلاس دیگر در بازی وجود دارند. بازی آیفون و اندروید Hogwarts Mystery یک خط داستانی کلی را دنبال می‌کند و در کنار آن، در هر سال از این بازی، ماجرای مجزایی نیز روایت می‌شود. داستان بازی از ماجراهای اصلی کتاب هری پاتر الهام گرفته شده است اما آن عمق و جذابیت داستان کتاب را ندارد و با یک داستان ضعیف و به اصطلاح دم دستی روبرو هستیم که پر از دیالوگ‌های خسته‌کننده و روایت کند است. داستان Harry Potter: Hogwarts Mystery دارای شخصیت‌پردازی‌های تک‌بعدی است به طوری که شخصیت‌ها یا خیلی خوب مطلق هستند یا بد مطلق و آنطور شخصیت‌های منعطفی نیستند که بتوان با انتخاب دیالوگ‌های مختلف که برای مکالمات تعبیه شده است، نظر آنها را تغییر داد تا مسیر داستانی بازی تغییر کند. یکی از ایرادات شخصیت‌پردازی به خود کاراکتر اصلی بر‌می‌گردد که کاملا یک کاراکتر ایده‌آل از نظر اخلاقی است و خیلی راحت با چند کلمه قدرت تغییر دادن نظرات دیگران را دارد.

همه ما خوب می‌دانیم که اصلی‌ترین و مهمترین عنصر هر بازی گیم‌پلی آن است. آثار زیادی وجود دارند که با وجود ضعف داستانی یا گرافیکی، تجربه گیم‌پلی روان و غنی را برای بازیکن به ارمغان آورده‌اند. حال با این توضیح، گیم‌پلی بازی Harry Potter: Hogwarts Mystery یکی از پرایرادترین بخش‌های آن محسوب می‌شود؛ بی‌دقتی و عدم توجه استودیو Jam City به این بخش مشهود است و ما با یک گیم‌پلی کند و کلافه‌کننده طرف هستیم. روند بازی شامل چند بخش مثل انتخاب دیالوگ و صحبت با شخصیت‌ها، حضور در کلاس و چند مرحله مختلف مانند دوئل کردن می‌شود.

بازی Hogwarts Mystery وابستگی شدیدی به سیستم خریدهای درون برنامه‌ای دارد؛ بازیکن برای پر کردن نوار انرژی، خرید آیتم‌های شخصی‌سازی و باز کردن مراحل بعدی بازی نیاز به الماس دارد. الماس‌ها دارای قیمت‌هایی گران و نامتعارف هستند که واقعا ارزش هزینه کردن را ندارند. بازیکن زمانی این مشکل را به خوبی درک می‌کند که برای سپری کردن مرحله بعدی باید مدت زمانی را صبر کند تا مرحله بعدی باز شود. هرچه مراحل و فصل‌ها به پایان نزدیک‌تر می‌شوند، مدت زمان باز شدن مرحله بعدی بیشتر هم می‌شود. به عنوان مثال بازیکن برای تجربه مرحله‌ای از فصل هشتم سال دوم بازی، باید به مدت ۸ ساعت صبر کند تا مرحله بعدی باز شود یا اینکه سراغ خرید‌های درون برنامه‌ای برود. در کنار موارد عجیب الماس و نوار انرژی، این نکته را هم باید بگوییم که بازیکن برای ورود به هر مرحله، باید هزینه‌ای با سکه‌های داخل بازی پرداخت کند که اگر این سکه‌ها تمام شود، باز هم باید از فروشگاه بازی سکه خریداری کرد. البته این مورد نسبت به نوار انرژی و الماس آنقدر آزاردهنده نیست و این امکان وجود دارد که بازیکن تا پایان بازی نیازی به شارژ سکه پیدا نکند. روند کلی بازی Harry Potter: Hogwarts Mystery به خودی خود کند است و با اتمام نوار انرژی و قفل بودن مرحله بعدی، این کندی غیرقابل تحمل‌تر هم می‌شود.