// سه شنبه, ۵ تیر ۱۳۹۷ ساعت ۱۰:۵۹

۱۰ محصول ارزان و خلاقانه که نینتندو قبل از Labo عرضه کرده بود

در این مقاله می‌خواهیم ۱۰ اسباب‌بازی ارزان قیمتی را که نینتندو قبل از Labo برای بازی کردن، عرضه کرده بود، مرور کنیم. با زومجی همراه باشید.

بدون شک نینتندو تاریخچه‌ای طولانی در تولید محصولاتی دارد که بتوان با آن‌ها بازی کرد. این شرکت همیشه در زمینه سرگرمی بهترین بوده است و نیم قرن است که اسباب‌بازی‌های شگفت‌انگیزی را برای همگان می‌سازد. شروع ساخت اسباب‌بازی‌های خلاقانه نینتندو از زمانی بود که گونپی یوکویی (Gunpei Yokoi) از اسمبل کردن قطعات خط تولید خسته شد و شروع به طراحی‌های نوآورانه خود در صنعت بازی کرد.

میراث یوکویی در جدیدترین محصول نینتندو، یعنی نینتندو Labo نقش بسته است. او یکبار فلسفه اصلی‌اش را به عنوان یک اسباب‌بازی و بازی‌ساز در این عبارت خلاصه کرد: «تفکر موازی با فناوری فصلی». این فلسفه در کنار طرح‌های شگفت‌انگیز حول تکنولوژی رایج و ارزان قیمت شکل می‌گیرد. اگر با دقت نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که طراحی ابزارهای غیرمعمول و به صرفه مقوایی، همیشه یکی از نقات قوت نینتندو بوده است. به همین دلیل، به دلیل عرضه Labo، در این مقاله ۱۰ مورد از بهترین محصولاتی را که از خلاقیات ناب نینتندو سرچشمه گرفته‌اند، معرفی می‌کنیم. با ما همراه باشید.

.

Laser Clay Shooting System

۱۰ - Laser Clay Shooting System - محصول ۱۹۷۳

خیلی قبل‌تر از آن که شما بتوانید در بازی Duct Hunt معروف کنسول‌های آرکید، اردک شکار کنید، نینتندو مکانیزم شلیک به هدف را در یک اندازه واقعی و بزرگ عرضه کرده بود. در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی، تب بولینگ بازی کردن در کشور ژاپن بسیار داغ شده بود و زمانی که این تب فروکش کرد، تعداد زیادی سالن بولینگ بدون استفاده باقی ماند. نینتندو فرصت را غنیمت شمرد و یک سیستم تیراندازی طراحی کرد که لیزر را روی دیوار سالن بولینگ شلیک می‌کرد. مردم از سلاح‌های تیراندازی لیزری خود برای شکار کردن استفاده ‌می‌کردند و هر شلیک دقیق آن‌ها بازتابی از نور را ثبت می‌کرد. برخلاف سیستم هدف‌گیری موجود در بازی Duck Hunt کنسول NES (که از این سیستم تیراندازی الهام گرفته شده بود)، شما نمی‌توانستید اسلحه خود را به صفحه بچسبانید و باید از راه دور نشانه‌گیری می‌کردید. متاسفانه این محصول بدون آنکه نینتندو مقصر باشد با شکست مواجه شد. بحران نفتی اُپِک باعث شد تا این شرکت بیخیال این سیستم تیراندازی شود و رکود اقتصادی هم باعث شد تا مردم روی ابزارهای تعاملی این چنینی سرمایه‌گذاری نکنند.

.

Virtual Boy

۹ - Virtual Boy - محصول سال ۱۹۹۵

اثر برجسته‌بینی سه‌بعدی دستگاه Virtual Boy، توسط بازتاب یک نور روی یک آینه چرخان درون سیستم ایجاد می‌شد

با آن‌که از Virtual Boy به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شکست‌های تجاری نینتندو یاد می‌شود، اما این دستگاه تمام ویژگی‌های یک محصول ساخت نینتندو را در دل جای داده بود. این دستگاه به‌وسیله یک «آینه» موفق شده بود تا با تکنولوژی دهه ۹۰ میلادی، تجربه بازی سه‌بعدی را برای همگان رغم بزند.

اثر برجسته‌بینی سه‌بعدی دستگاه Virtual Boy، توسط بازتاب یک نور روی یک آینه چرخان درون سیستم ایجاد می‌شد. سازنده اصلی این ایده، شرکت Reflection Technology Inc بود و قبل از آنکه نینتندو پتانسیل واقعی این تکنولوژی را بیابد، این شرکت، تکنولوژی مذکور را برای نزدیک به یک دهه در اختیار شرکت‌های بازی‌سازی قرار داده بود. دستگاه Virtual Boy موفق شده بود تا با استفاده از این تکنولوژی، تصاویر سه‌بعدی قابل قبول و شگفت‌انگیزی را ارائه کند. متاسفانه سنت نینتندو در ایجاد توازن بین خلاقیت و به‌صرفه بودن برای این محصول جواب نداد؛ دستگاه Virtual Boy صفحه نمایشی تک رنگ داشت و محتویات پیچیده آن به عنوان یک دستگاه پرتابل باعث شده بود تا از باتری‌های بسیاری استفاده کند و برای عملکرد مناسب حتما روی یک سطح صاف قرار گیرد که روی تجربه کاربری آن اثر منفی می‌گذاشت.

.

Light Telescope

۸ - Light Telephone - محصول سال ۱۹۷۱

در بین محصولات این لیست، شاید نتوان Light Telephone را دستگاهی ارزان قیمت قلمداد کرد. این دستگاه در دهه ۷۰ میلادی، قیمتی حدود ۹۸۰۰ ین داشت که قیمت امروزی آن حدود ۴۰۰ دلار می‌شود. اما این محصول یک نمونه بارز از علاقه نینتندو به عرضه محصولاتی منحصربفرد و جذاب همانند اسباب‌بازی از جنس مقوا بود. Light Telephone یک کاربرد جدید برای لامپ حبابی معمولی ارائه کرد. این دستگاه شباهت بسیاری به یک هندی‌کم ساده داشت، با این تفاوت که به‌جای ضبط کردن تصاویر، نور را دریافت می‌کرد و می‌خواند. با استفاده از Light Telephone دو نفر قادر بودند تا دستگاه‌هایشان را به‌سمت یکدیگر بگیرند و از طریق میکروفون پشت دستگاه با یکدیگر صحبت کنند. سپس دستگاه، آن صداها را به پالس‌های نوری تبدیل می‌کرد و باعث می‌شد تا دو نفر بتوانند در شرایطی مناسب تا فاصله ۱۰۰ فوتی با یکدیگر صحبت کنند. بدون شک این دستگاه علاوه برآنکه در دوره خود یک نوآوری محسوب می‌شد، یک رقیب جدی برای رادیوهای «باند شهروندان» و واکی تاکی‌های آن دوره به حساب می‌آمد.

.

Left RX

۷- Lefty RX - محصول سال ۱۹۷۲

دلیل نام‌گذاری این محصول این بود که Lefty RX تنها قادر بود به سمپ چپ بپیچد

در اواخر دهه ۶۰ میلادی ماشین‌های کنترل از راه دور وارد مغازه‌های اسباب‌بازی فروشی شدند، اما گران بودن آن‌ها باعث شد تا با استقبال خوبی از جانب مردم مواجه نشوند. به همین دلیل نینتندو از فرصت به‌دست آمده استفاده کرد و تصمیم گرفت جایگزینی ارزان قیمت برایشان عرضه کند و کمی بعد،‌ آن‌ها ماشین اسباب بازی کنترل از راه دور ارزان قیمت خود را ساختند. Lefty RX قیمت بسیار کمتری نسبت به ماشین‌های اسباب‌بازی رقیبش داشت، چرا که نینتندو برای ارزان کردن قیمت این اسباب‌بازی، بسیاری از قطعات متحرک و الکترونیکی خودرو و کنترلر را حذف کرده بود. دلیل نام‌گذاری این محصول این بود که Lefty RX تنها قادر بود به سمت چپ بپیچد. شاید در نگاه اول این قضیه یک محدودیت بزرگ برای این محصول باشد اما مگر غیر از این است که یک خودرو در یک مسیر دایره‌ای، تنها نیاز دارد که به یک سمت بپیچد؟ فقط مشکلش این بود که شاید کودکانی که صاحب این اسباب بازی بودند در هیچ مسابقه‌ای نمی‌توانستند پیروز شوند!

.

Game Boy

۶ - Game Boy - محصول سال ۱۹۸۹

جالب است بدانید که مخترع کنسول‌های دستی، شرکت نینتندو نبوده است. کمپانی Mattel دستگاه Microvision خود را حدودا ده سال قبل از دستگاه Game Boy معرفی کرد و شرکت Epoch هم دستگاه Pocket Game Computer را در سال ۱۹۸۴ عرضه کرده بود. هر دوی این دستگاه‌ها، زمینه را برای حضور Game Boy فراهم کردند؛ دستگاهی کوچک، باتری‌خور با صفحه LCD تک رنگ و بازی‌‌های کارتریجی قابل تعویض.

نینتندو با قرار دادن این المان‌ها در کنار یکدیگر، Game Boy را به یک تجربه لذت‌بخش برای کودکان تبدیل کرد؛ کاری که دستگاه‌های قبلی موفق به انجام آن نشده بودند. دستگاه Game Boy از پردازنده Z80 که در زمان خود در بسیاری از کامپیوترهای خانگی حضور داشت، بهره می‌برد. این پردازنده قدرت کافی را در اختیار دستگاه‌ قرار می‌داد تا تجربه بازی‌های Mario یا Zelda Adventure لذت‌بخش شود و علاوه‌ بر ارزان بودن، کار با آن‌ها هم برای برنامه‌نویسان راحت بود. Game Boy از برخی جهات تفاوت چندانی با دستگاه‌های قبلی خود نداشت. صفحه نمایش این دستگاه یک LCD تک رنگ ارزان‌قیمت بود که در مقایسه با صفحه نمایش رنگی Lynx شرکت آتاری، قیمت پایین‌تری داشت، اما هدف اصلی این دستگاه از اول هم ارزان قیمت بودن آن بود. صفحه نمایش ارزان و پردازنده بروز آن باعث شده بود تا قیمت Game Boy نصف قیمت Lynx تمام شود و مصرف باتری آن هم یک هشتم Lynx باشد. ترکیبی کامل از انواع قابلیت‌ها و سازگاری‌ها که باعث شده بود، Game Boy به تنهایی به پرفروش‌ترین کنسول قرن بیستم تبدیل شود.

.

Love Tester

۵ - Love Tester - محصول سال ۱۹۶۹

این دستگاه یک نمونه واضح از خلاقیت نینتندو در بکارگیری از یک ابزار رایج برای بازی‌ کردن است. دستگاه Love Tester چیزی جز یک ولت‌سنج نبود؛ دستگاهی که اختلاف پتانسیل الکتریکی را بین دو سطح اندازه‌گیری می‌کرد. ایده اصلی این دستگاه این بود که دو نفر دو صفحه Love Tester را لمس کنند تا دستگاه میزان علاقه‌شان به یکدیگر را اندازه‌گیری کند. البته درست است این دستگاه فقط اختلاف پتانسیل الکتریکی بین دو نفر را اندازه‌گیری می‌کرد، اما نینتندو از آن به عنوان یک دستگاه علمی تحلیل روابط عاطفی استفاده کرد تا این دستگاه به عنوان یک ابزار ساده، سرگرم‌کننده و ارزان قیمت فروش کند. دستگاه‌های Love Tester سال‌های زیادی بین مردم حضور داشتند و حتی در دهه ۸۰ میلادی در اندازه‌های بزرگ و در قالب دستگاه‌های آرکید هم عرضه شدند.

.

eReader

۴ - eReader - محصول سال ۲۰۰۲

Labo اولین محصولی نیست که نینتندو در آن از کاغذ مقوایی برای بازی‌های ویدیوی استفاده کرده است

Labo اولین محصولی نیست که نینتندو در آن از کاغذ مقوایی برای بازی‌های ویدیوی استفاده کرده است. آن‌ها قبلا هم این کار را با eReader دستگاه Game Boy Advance انجام داده بودند. در دورانی که هنوز محتواهای قابل دانلود و محتواهای دیجیتال وجود نداشتند، دستگاه eReader، یک راه ارزان برای ارائه محتوای اضافی بازی‌ها و حتی ارائه بازی‌های کلاسیک به طرفداران نینتندو پیدا کرده بود. دستگاه eReader به سخت‌افزار GBA متصل می‌شد و با استفاده از یک اسکنر نوری ساده، کدهای چاپ شده روی کارت‌های بازی را می‌خواند. این دستگاه محتواهای منحصربفردی را برای بازی‌های Animal Crossing، مراحل جدیدی برای نسخه بازسازی شده Super Mario Bros. 3 و حتی تمامی بازی‌های NES، ارائه می‌کرد. eReader در زمان خود هم شاید ساده انگارانه بنظر می‌رسید، اما به نوبه خود یک محصول ساده برای برطرف ساختن مساله‌ای پیچیده بود.

.

Famicom disk system

۳ - Famicom disk system  - محصول سال ۱۹۸۶

قابلیت خواندن فلاپی که برای کنسول Famicom (نسخه ژاپنی NES) عرضه شده بود، دو مساله‌ای را که این کنسول در سال ۱۹۸۶ با آن مواجه بود، هدف قرار داد: بالا رفتن قیمت کارتریج‌ها و انتشار غیرقانونی بازی‌ها. برای مواجهه با این مسائل، کمپانی نینتندو تصمیم گرفت تا کنسول خود را به یک درایو فلاپی سه اینچی تحت عنوان «Quick Disk» مجهز کند. 

این قابلیت باعث شد تا قیمت بازی‌هایی که پیش از این روی کارتریج‌ها عرضه می‌شدند، کاهش یابد. همچنین این تکنولوژی مفهوم خلاقانه عرضه دیجیتالی محصول را شکل داد؛ گیمرها می‌توانستند دیسک‌های خالی خود را به راحتی به مغازه‌های رسمی دیسک بازی یا فروشگاه‌های لوازم الکترونیکی ببرند تا با مبلغ اندکی، بازی‌های جدید عرضه شده را دانلود کنند. در این میان، نوآوری اصلی این تکنولوژی، رویکردی بود که نینتندو در آن زمان در رابطه با جلوگیری از دزدی محصول اتخاذ کرده بود؛ نینتندو با استفاده از یک روش قفل هوشمندانه، سعی کرد تا جلوی مردم را از کپی کردن بازی‌های Quick Disk بگیرد. بدین منظور روی یک لبه هر دیسک رسمی تولید شده، عبارت NINTENDO ثبت شده بود و سخت‌افزار دستگاه با استفاده از زبانه‌های داخلی خود عبارت NINTENDO را بررسی و قفل دیسک را باز می‌کرد.

.

Ultra Hand

۲- Ultra Hand - محصول سال ۱۹۶۶

اولین محصول نوآورانه واقعی نینتندو در اواسط دهه ۶۰ میلادی عرضه شد و راه را برای دیگر محصولات آینده نینتندو هموار کرد. Ultra Hand یک وسیله ضربدری پلاستیکی قیچی شکل بود که با باز و بسته شدن کوچک و بزرگ می‌شد. در سمت دیگر این وسیله یک جفت چنگک وجود داشت که با یک مکانیزم ساده فنری عمل می‌کرد. این دستگاه، یک وسیله فریبنده بسیار ساده بر اساس یکی از ساده‌ترین مکانیزم‌های موجود در جهان بود، اما با عرضه آن به عنوان یک اسباب بازی و ارتقای ارزش بازی کردن آن، نینتندو ایده یک چنگک درازشونده را به محصولی تبدیل کرد که میلیون‌ها کودک (و احتمالا تعداد زیادی بزرگسال) در سراسر جهان بتوانند از آن لذت ببرند.

.

Game & Watch

۱ - Game & Watch - محصول سال ۱۹۸۰

Game & Watch در واقعیت چیزی بیشتر از یک ماشین حساب جیبی نبود

به جرات می‌توان Game & Watch را خلاقانه‌ترین محصول نینتندو دانست. Game & Watch در واقعیت چیزی بیشتر از یک ماشین حساب جیبی نبود، اما نکته‌ای که آن را بسیار فوق‌العاده می‌کرد این واقعیت بود که این دستگاه به‌جای استفاده از مدار الکتریکی برای محاسبات اعداد، از آن برای اجرای بازی‌های ویدیوی استفاده می‌کرد. صفحه نمایش Game & Watch دارای یک LCD است که روی آن طرح‌های مشخص هر بازی کشیده شده است و به‌جای نشان دادن اعداد و ارقام، انیمیشن‌های ساده بازی‌های مخصوص هر دستگاه نشان داده می‌‌شود.

اگرچه خط تولید این وسیله با عرضه نسخه‌هایی همانند دستگاه‌های مجهز به چندنمایشگر با مرور زمان جاه‌طلبانه‌تر شد، اما باز هم هر کدام از دستگاه‌های اصلی Game & Watch از قطعات ماشین حساب استفاده می‌کردند و این بدین معنی بود که آن‌ها در ارائه محتوا و بازی‌های مختلف، محدودیت‌های بسیاری داشتند. ولی با این حال هر دستگاه Game & Watch جدید که عرضه می‌شد، تجربه‌ای جدید و متفاوت را در اختیار گیمرها قرار می‌داد و این شامل کاراکترهای محبوبی همانند ملوان زبل (Popeye) و ماریو (Mario) می‌شد و همه این‌ها با هم تنها با هزینه‌ای اندک به‌دست می‌آمد. علاوه بر آن، در زمانی که قصد نداشتید با آن‌ها بازی کنید، می‌توانستید از Game & Watch به عنوان یک ماشین حساب یا آلارم ساعت استفاده کنید که همین مساله باعث می‌شد در هر صورت، این وسیله بسیار کاربردی باشد. Game & Watch بدون شک با استانداردهای امروزی شاید بسیار ابتدایی به‌نظر برسد اما همانند Labo، دستگاهی بود که با به‌کارگیری خلاقانه یک سری مواد اولیه و ابزار گوناگون، تجربه‌ای وصف نشدنی را برای همگان رقم می‌زد.

همانطور که مشاهده کردید نینتندو در کودکی همه ما حضور داشته است و خاطرات فوق‌العاده‌ای را برایمان رقم زده است. نظر شما راجع با این محصولات چیست؟ شما با کدامیک از آن‌ها خاطره دارید؟ اگر اسباب‌بازی دیگری از نینتندو سراغ دارید که جایش در لیست خالی است، می‌توانید نام آن را در بخش نظرات زومجی با ما درمیان بگذارید.


منبع IGN
اسپویل
برای نوشتن متن دارای اسپویل، دکمه را بفشارید و متن مورد نظر را بین (* و *) بنویسید
کاراکتر باقی مانده