۵۰ فوتبالیست افسانه‌ای که دوست داریم در فیفا 20 حضور داشته باشند

یکی از جذابیت‌های بخش آلتیمیت تیم سری فیفا، حضور بازیکنان افسانه‌ای و بزرگ تاریخ فوتبال در قالب آیکون در آن است. درحالی‌که این بازیکنان قبلا فقط در نسخه‌های ایکس‌باکس سری فیفا حضور داشتند، از فیفا 18 به بعد برای نسخه پلی‌استیشن 4 هم در دسترس قرار گرفتند و بازیکنان می‌توانند ازطریق پک کردن آن‌ها یا تکمیل SBC‌های مربوطه، به این بازیکنان دسترسی داشته باشند. در دو نسخه اخیر فیفا آیکون‌های مختلفی از رونالدوی برزیلی گرفته تا رود گولیت و پاتریک ویرا حضور داشتند و البته جای خالی یک سری از بازیکنان مطرح تاریخ فوتبال هم در این بین همیشه حس می‌شد. به مناسبت نزدیک شدن به انتشار فیفا 20، تصمیم گرفتیم سراغ ۵۰ فوتبالیست بزرگی برویم که حضور آن‌ها به‌عنوان آیکون در بازی FIFA 20 می‌تواند فهرست این بازیکنان را بیش‌ازپیش کامل‌تر کند. در ادامه می‌توانید فهرست این بازیکنان را مشاهده کنید که رتبه‌بندی خاصی ندارد و صرفا براساس حروف الفبا مرتب شده است:

ستاره هلندی باشگاه‌هایی چون آژاکس، یوونتوس و تاتنهام که البته بیش‌ترین تعداد بازی را برای دو باشگاه اول انجام داد، یکی از بازیکنان خاص و کاریزماتیک دنیای فوتبال بود که با عینک مخصوصی که به‌دلیل مشکل گلوکوم چشم استفاده می‌کرد و همچنین سبک جالب موهایش از آن دست بازیکنانی بود که از فاصله دور هم به‌راحتی تشخیص داده می‌شد. اما شهرت داویدس فقط برای شکل ظاهری وی نبود و این ستاره هلندی، با وجود داشتن قد نه‌چندان بلند قدرت بدنی بسیار بالایی داشت و در عین حال از سرعت و تکنیک فردی خیلی خوبی هم بهره می‌برد و توانایی‌های دفاعی عالی هم او را تبدیل به یک هافبک وسط/دفاعی با‌کیفیت کرده بودند. جدا از این اگر بازی‌های داویدس را به‌یاد داشته باشید، قطعا شوت‌های فراموش‌نشدنی او را هم به‌خاطر می‌آورید. بدون شک حضور داویدس در فیفا 20 می‌تواند ترکیب ستارگان هلندی این بازی مثل کرایف، گولیت، سیدورف و دنیس برگکمپ را بیش‌ازپیش تکمیل‌تر کند.

اریک کانتونا بدون شک یکی از بهترین و در عین حال عجیب‌ترین فوتبالیست‌های تاریخ است. به هر حال کم‌تر بازیکنی پیدا می‌شود که پس از ارائه نمایش‌های فوق‌العاده‌ای مخصوصا در پیراهن باشگاه منچستر یونایتد، بهترین لحظه دوران فوتبالش را لگد زدن به یک طرفدار رقیب که به او توهین کرده بود اعلام کند! کانتونا سابقه حضور در تیم‌هایی چون مارسی، لیدز یونایتد و بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۷ در منچستر یونایتد را دارد که در دوران حضورش در بین شیاطین سرخ، ۶۴ گل در ۱۴۳ بازی به‌ثمر رساند. وی همچنین در ۴۵ بازی ملی، ۲۰ گل برای تیم ملی فرانسه به نام خود ثبت کرده است. کیفیت بالای فوتبال کانتونا با اینکه گاهی تحت تاثیر خشونت بیش‌از‌حد بازی وی و جنجال‌های خاصش قرار می‌گرفت، اما هنوز هم وقتی از بهترین‌های تاریخ صحبت می‌کنیم باید اسمی هم از کانتونا ببریم؛ بازیکنی که در سال ۲۰۰۴ و توسط پله به‌عنوان یکی از ۱۰۰ بازیکن برتر تاریخ فوتبال که در قید حیات هستند معرفی شد و در سال ۲۰۰۲ هم نامش وارد تالار مشاهیر فوتبال لیگ برتر انگلستان شد و مسئولان این سازمان، از وی به‌عنوان یکی از «جنجالی‌ترین بازیکنانی که در لیگ برتر بازی کرده» نام بردند.

وقتی بازیکن بزرگی مثل اوزه‌بیو شخصی را به‌عنوان کامل‌ترین فوتبالیست تاریخ معرفی می‌کند، بدون شک با بازیکن فوق‌العاده‌ای طرف هستیم. منظورم آلفردو دی استفانو، ستاره آرژانتینی الاصل باشگاه رئال مادرید است که البته پس از حضور در این باشگاه، بیشتر برای تیم ملی اسپانیا بازی کرد. دی استفانو فوتبالش را از ریورپلاته آرژانتین آغاز کرد و پس از حضور در چند باشگاه دیگر، بین سال‌های ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۴ برای رئال مادرید بازی کرد. دی استفانو به‌عنوان بازیکنی سریع، خوش‌تکنیک و با قدرت بدنی بالا معرفی شده که جدا از شم گلزنی عالی، در دادن پاس‌های کلیدی هم مهارت بالایی داشت. وی در حال حاضر شِشُمین گلزن برتر تاریخ لالیگا و سومین گلزن برتر رئال مادرید در لالیگا با به‌ثمر رساندن ۲۱۶ گل در ۲۸۲ بازی است. در رای‌گیری مجله فرانس فوتبال برای انتخاب بهترین بازیکنان فوتبال قرن، دی استفانو پس از پله، مارادونا و کرایف به‌عنوان چهارمین بازیکن برتر قرن ۲۰ معرفی شد.

کمی به سال‌های اخیر بیاییم و از آندره پیرلو به‌عنوان یکی دیگر از آیکون‌هایی که دوست داریم در فیفا 20 حضور داشته باشند اسم ببریم. ستاره ایتالیایی باشگاه‌هایی چون میلان، اینتر، یوونتوس که سال‌های پایانی فوتبالش را هم در تیم نیویورک سیتی پشت سر گذاشت، یکی از بهترین زنندگان ضربات آزاد و شروع مجدد بود که سبک خاصی هم در چنین ضرباتی داشت. جدا از این نگاهی به فیلم بازی‌های پیرلو همچنین پاس‌های فوق‌العاده او را به‌یادمان می‌آورد که بارها منجر به گل‌های مهمی شده‌اند. در توصیف کیفیت بالای بازی پیرلو همین بس که یوهان کرایف بزرگ، در اظهارنظری گفته که «پیرلو قابلیت این را دارد که هر کاری دلش خواست، با پاهایش انجام بدهد. او یک جادوگر است». همچنین بوفون، هم‌تیمی سابق وی هم از او درکنار روبرتو باجیو به‌عنوان بهترین استعداد‌های فوتبال ایتالیا در ۲۵ سال گذشته یاد کرده است. در فیفا ۱۹ هم شاهد آیکون‌هایی مثل لمپارد و جرارد بودیم که زمان زیادی از خداحافظی آن‌ها نمی‌گذرد و خب همین دیروز بود که الکترونیک آرتز حضور پیرلو در بازی را تایید کرد و وی تنها بازیکنی از این فهرست که حضورش قطعی شده است.

یکی از پست‌هایی که می‌توانیم شاهد حضور آیکون‌های بیش‌تری در آن باشیم، دروازه‌بان است و خب الیور کان، ستاره سال‌های نه‌چندان دور باشگاه بایرن مونیخ و تیم ملی آلمان یکی از گزینه‌های مناسب برای این مورد است. کان از آن دست دروازه‌بان‌هایی بود که جدا از داشتن کیفیت بالا در مهار توپ‌ها، یک کاپیتان واقعی هم برای تیمش به‌حساب می‌آمد و حتی بسیاری بر این باور هستند که یکی از اصلی‌ترین دلایل رسیدن آلمان به فینال جام جهانی ۲۰۰۲ حضور الیور کان و قدرت رهبری بالای او بود؛ هرچند که درنهایت آلمان در فینال مغلوب برزیل آماده آن روز‌ها شد و گل‌هایی که کان از رونالدوی برزیلی دریافت کرد هم به یکی از قاب‌های خاطره‌انگیز جام جهانی بدل شد. کان پس از آغاز فوتبالش در کارلسروهه، ۱۴ سال عضو بایرن مونیخ بود و بارها به‌عنوان بهترین دروازه‌بان سال بوندسیلگا انتخاب شده است. حضور در تیم منتخب و دریافت جایزه یاشین (بهترین دروازه‌بان) جام جهانی ۲۰۰۲ و همینطور دو بار قرار گرفتن در رتبه سوم مرد سال فوتبال جهان در سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ از دیگر افتخارات کان هستند.

ایکر کاسیاس با اینکه سال‌ها در دروازه رئال مادرید و تیم ملی اسپانیا درخشش فوق‌العاده‌ای داشته و لحظاتی فراموش‌نشدنی را رقم زده، اما دو بار هم حسابی اشک طرفدارانش را درآورده است! یک بار زمان خداحافظی احساسی‌اش با رئال مادرید که خیلی‌ها آن را تقصیر خوزه مورینیو می‌دانند و یک بار دیگر هم زمانی‌که پس از مشکل قبلی که در تمرینات باشگاه پورتو برای وی اتفاق افتاد، از فوتبال خداحافظی کرد و دیگر قرار نیست در زمین فوتبال شاهد حضور وی باشیم. شاید همین خداحافظی غیرمنتظره و ناراحت‌کننده دلیل خوبی باشد برای اینکه در فیفا ۲۰ کاسیاس را به‌عنوان یک آیکون داشته باشیم. البته در سال‌های اخیر فیزیک کلی فیفا به‌شکلی بوده که دروازه‌بان‌های نسبتا کوتاه‌قد خیلی کیفیت خوبی در بازی نداشتند و امیدواریم در صورت حضور کاسیاس، وی به شکلی باشد که بتوانیم رفلکس‌های فراموش‌نشدنی و مهارهای فوق‌العاده وی را این بار در فیفا ۲۰ ببینیم.

انگلستان تا به امروز فقط یک بار قهرمان جام جهانی فوتبال شده که آن هم در سال ۱۹۶۶ بود و بابی چارلتون، نقش بسیار مهمی در این موفقیت داشت؛ آنقدر مهم که باعث شد همان سال وی جایزه مرد سال فوتبال جهان را دریافت کند. چارلتون البته قبل از آن هم بازیکن مهمی برای انگلستان بود و حتی در سال ۱۹۹۴ نشان افتخاری شوالیه را دریافت کرد و از آن پس پیشوند Sir به اسم او اضافه شد. چارلتون بیش‌ترین دوران فوتبالش را در باشگاه منچستر یونایتد پشت سر گذاشت و ۶۰۶ بازی برای آن‌ها انجام داد. وی همچنین دومین گلزن برتر تاریخ تیم ملی انگلستان است و در بین بازیکنانی که بیش‌ترین تعداد بازی را برای این کشور انجام داده‌اند هم در رتبه هفتم قرار گرفته است. چارلتون از جمله بازیکنانی بود که از حادثه هوایی مشهوری که برای هواپیمای حامل بازیکنان منچستر پیش آمد جان سالم به‌در برد. وی همچنین در سال ۲۰۱۱ و در نظرسنجی از طرفداران منچستر یونایتد، پس از رایان گیگز، اریک کانتونا و جرج بست به‌عنوان چهارمین بازیکن برتر تاریخ این باشگاه انتخاب شد. بدون شک چارلتون می‌تواند یکی از بهترین آیکون‌های فیفا ۲۰ در پست هافبک هجومی/مهاجم باشد.

باشگاه‌های ایتالیایی معمولا به‌داشتن بازیکنان متعصبی که فقط برای یک تیم بازی کرده‌اند، مشهور هستند و برونو کونتی هم یکی از همین دست بازیکنانی است که به جز دو باری که به تیم جنووا قرض داده شده، سایر دوران فوتبالش را در باشگاه رم سپری کرد و آنقدر به این تیم وفادار بود که طرفداران رم لقب «شهردار رم» را برایش انتخاب کردند! کونتی در اصل یک وینگر بود که توانایی بالایی در استفاده از هر دو پای خود داشت و حتی گاهی هم به‌عنوان بازیکن پست ۱۰ از او استفاده می‌شد. سرعت بسیار بالا درکنار تکنیک فردی عالی کونتی را به کابوسی برای مدافعین حریف تبدیل می‌کرد. وی همچنین توانایی خیلی خوبی در دادن پاس گل داشت و بیشتر از اینکه بازیکنی گلزن باشد، برای هم تیمی‌هایش موقعیت گل خلق می‌کرد. در سری فیفا آیکون‌های ایتالیایی مختلفی از مالدینی گرفته تا باجیو و اینزاگی را شاهد بودیم و حضور کونتی می‌تواند تکمیل‌کننده این اسامی باشد.

اگر علاقه زیادی به فوتبال دارید و بازی‌های رقابت‌های مختلف این ورزش را دنبال می‌کنید، احتمالا چهره اولگ بلوخین را به‌عنوان مربی تیم ملی اوکراین یا باشگاه دیناموکیف در سال‌های اخیر به‌یاد می‌آورید. اما بلوخین پیش از آنکه یک مربی نسبتا خوب باشد، یک بازیکن فوق‌العاده بود که سال‌های طولانی درخشش فوق‌العاده‌ای در خط حمله دیناموکیف و تیم ملی شوروی داشت. وی بهترین گلزن تاریخ دیناموکیف و شوروی است و بیش‌ترین گل را در لیگ فوتبال شوروی هم به‌ثمر رسانده است. بلوخین در سال ۱۹۷۵ توانست همزمان جایزه بهترین بازیکن سال اروپا و مرد فوتبال جهان را دریافت کند و اولین بازیکن اوکراینی شد که موفق به کسب چنین عنوانی می‌شود. بدون شک حضور او درکنار آندره شوچنکو که یکی از آیکون‌های فعلی فیفا است، می‌تواند خط حمله زهرداری برای هر تیمی در آلتیمیت تیم فیفا ۲۰ باشد.

به یکی دیگر از بهترین مهاجمین فرانسه یعنی ژان پیر پاپین اشاره کنیم که در سال ۱۹۹۱ بهترین بازیکن سال فوتبال اروپا هم انتخاب شد. پاپین با اینکه در تیم‌های مختلفی چون میلان و بایرن مونیخ هم بازی کرده، اما بهترین دوران فوتبالش را برای باشگاه المپیک مارسی بین سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۲ پشت سر گذاشته است؛ سال‌هایی که در آن‌ها طی ۲۱۵ بازی موفق به ثمر رساندن ۱۳۴ گل شد و طرفدارانش به‌دلیل شم گلزنی عالی وی و همینطور ضربات والی فراموش‌نشدنی‌اش، لقب Papinades را برای او در نظر گرفتند. انتخاب به‌عنوان هشتمین بازیکن برتر قرن فرانسه و بازیکن قرن باشگاه مارسی از دیگر افتخارات پاپین هستند که می‌تواند یکی از مهاجمین سریع و خوش‌تکنیک فیفا ۲۰ باشد.

روبرتو باجیو، کریستین ویری و پائولو روسی هر سه با زدن ۹ گل، بهترین گلزنان تاریخ ایتالیا در جام جهانی هستند و درحالی‌که پیش‌تر شاهد حضور ویری و باجیو در فیفا بودیم، شاید امسال هم نوبت اضافه شدن پائولو روسی به این جمع باشد. به هر حال همواره از روسی به‌عنوان یکی از بهترین گلزنان تاریخ فوتبال ایتالیا یاد می‌شود که مخصوصا نقش پررنگی در قهرمانی این تیم در جام جهانی ۱۹۸۲ داشت و توانست در آن رقابت‌ها با زدن ۶ گل هم آقای گل مسابقات شود و هم جایزه بهترین بازیکن این رقابت‌ها را دریافت کند. در رده باشگاهی پائولو روسی عمده درخشش خود را تیم ویچنزا داشت و در ۹۴ بازی موفق به زدن ۶۰ گل برای آن‌ها شد. یوونتوس و میلان هم دیگر تیم‌های مهمی بودند که روسی بازی در پیراهن آن‌ها را تجربه کرد. با اینکه روسی برخلاف بیشتر بازیکنان آن دوران قدرت بدنی خیلی بالایی نداشت، اما سرعت عالی و تکنیک نابش این مورد را جبران می‌کردند و همین برای تبدیل شدن او به یکی از بهترین مهاجمان تاریخ ایتالیا کافی بود.

پل گاسکوئین در سال‌های اخیر، بیشتر از اینکه با مهارت‌های فوتبالی شناخته شود با اعتیاد به الکل و مشکلات مختلف دیگری شناخته شده است که حتی بارها باعث دستگیر شدن او هم شده‌اند. اما از این موارد حاشیه‌ای که بگذریم، گاسکوئین در زمان بازی یکی از بهترین هافبک‌های دوران خودش بود؛ آنقدر خوب که موزه ملی فوتبال انگلستان او را «مستعد‌ترین فوتبالیست انگلیسی در بین هم دوره‌ای‌هایش» معرفی کرد. طرفداران قدیمی‌تر فوتبال و دنبال‌کنندگان علاقه‌مند این ورزش که آرشیو بازی‌های قدیمی را تماشا کرده‌اند، درخشش گاسکوئین در جام جهانی ۱۹۹۰ و گریه‌های مشهور وی در بازی نیمه‌نهایی پس از گرفتن کارت زرد و محروم شدن از دیدار بعدی را به‌یاد دارند. جدا از این‌ها، گاسکوئین یک هافبک هجومی بسیار با‌کیفیت بود که هم قدرت گلزنی بالایی داشت و هم می‌توانست برای هم‌تیمی‌هایش پاس گل‌های خوبی ارسال کند. همچنین دوندگی بالا و تعصب خاص بازی وی باعث می‌شد تا گاسکوئین حتی در کار‌های دفاعی و گرفتن توپ از حریف هم حضور پررنگی داشته باشد و البته که حاشیه‌های مختلف و شیطنت‌های گاهی عجیب و غریب هم از دیگر خصوصیات فوتبالی گاسکوئین بودند که می‌تواند یکی از هافبک‌های جذاب فیفا ۲۰ در صورت اضافه شدن به بازی باشد.

جمهوری چک همواره بازیکنان دوست‌داشتنی را به دنیای فوتبال معرفی کرده که از جمله آن‌ها، باید به پیتر چک، پاول ندود و کارل پوبورسکی اشاره کنیم. پوبورسکی که فوتبالش را در باشگاه České Budějovice آغاز کرد، یک وینگر راست بسیار سرعتی و خوش‌تکنیک بود که شم گلزنی خیلی خوبی هم داشت. بدون شک یکی از خاطره‌انگیزترین دقایق بازی پوبورسکی، گل او به پرتغال در یورو ۹۶ بود که پوبورسکی با یک ضربه چیپ خاص دروازه ویکتور بایا را باز کرد و از آن پس این سبک از ضربات چیپ با اسم ضربه پوبورسکی شناخته می‌شوند و جالب اینکه این بازیکن یک بار هم با پیراهن بنفیکا، گل مشابهی به پورتو زده بود که از قضا این بار هم ویکتور بایا در دورازه پورتو قرار داشت! پوبورسکی جدا از قهرمانی در لیگ چک، سابقه قهرمانی در لیگ برتر انگلیس با باشگاه منچستر یونایتد را هم دارد و از حیث عناوین شخصی، در سال ۱۹۹۶ به‌عنوان بهترین بازیکن سال چک انتخاب شد و در یورو ۲۰۰۴ هم با چهار پاس گل، از این حیث بهترین بازیکن مسابقات بود. در فیفا ۱۹ شاهد حضور آیکون‌های کمی در پست وینگر راست (فیگو و بست) بودیم و همین می‌تواند احتمال حضور پوبورسکی در فیفا ۲۰ را افزایش بدهد.

با اینکه در نسخه‌های گذشته فیفا معمولا شاهد حضور بازیکنان هجومی از کشور برزیل به‌عنوان آیکون بودیم، اما این کشور در سایر پست‌ها هم همیشه ستاره‌هایی داشته که می‌توانند در چنین قالبی به فیفا 20 اضافه شوند. یکی از این بازیکنان، کلودیو تافارل، دروازه‌بان مشهور این کشور است که همواره از او به‌عنوان یکی از بهترین دروازه‌بان‌های برزیل یاد می‌شود. وی دروازه‌بان ثابت تیمی بود که قهرمان جام جهانی ۱۹۹۴ شد و درخشش تافارل باعث شد تا این تیم در مرحله گروهی فقط یک گل و در مرحله حذفی هم فقط دو گل در جریان بازی دریافت کند. در جام جهانی ۱۹۹۸ هم با اینکه برزیل قهرمان نشد، اما مهار دو پنالتی در بازی برابر هلند کمک شایانی به برزیل کرد تا بتواند در ادامه راهی فینال این رقابت‌ها شود. تافارل با اینکه حرکت خیلی خاص و ویژه‌ای در سبک دروازه‌بانی خود نداشت، اما ثبات خوبی را در دروازه برزیل یا باشگاه‌هایش ایجاد کرده بود و البته مهارت ویژه‌ای در مهار ضربات پنالتی هم داشت که او را به گلر کاملی تبدیل می‌کرد. به‌علاوه مثل خیلی از برزیلی‌ها، توانایی بازی با پای تافارل هم بالا بود و در صورت اضافه شدن وی به فیفا 20، می‌توانیم شاهد یکی از گلر‌هایی باشیم که هم سرعت خوبی در خروج‌هایش دارد و هم اینکه می‌تواند در شروع مجدد بازی پاس‌های دقیقی برای هم‌تیمی‌ها ارسال کند.

با اینکه طرفداران کم سن و سال‌تر فوتبال سوئد را احتمالا بیشتر با زلاتان ابراهیموویچ می‌شناسند، اما این کشور در سال‌های دورتر ستارگان دیگری هم داشته که از بین آن‌ها پیش‌تر شاهد حضور هنریک لارسون در فیفا به‌عنوان آیکون بوده‌ایم و شاید امسال توماس برولین هم در فیفا ۲۰ حضور داشته باشد. هرچند برولین هرگز در لیگ برتر انگلستان نتوانست درخشش خوبی داشته باشد و حتی برخی رسانه‌ها وی را جزو بدترین بازیکنان لیگ برتر هم برای دوره حضورش در لیدز یونایتد معرفی کرده‌اند، اما اگر به کمی قبل‌تر برویم، برولین در زمان خودش یکی از بهترین بازیکنان پارمای فراموش‌نشدنی دهه ۹۰ میلادی بود. وی که هم به‌عنوان مهاجم و هم به‌عنوان هافبک بازی می‌کرد، در دوران حضور پنج ساله‌اش در پارما موفق به قهرمانی در کوپا ایتالیای ۱۹۹۲ و همینطور رقابت‌های یوفا کاپ ۱۹۹۵ شد. علاوه‌بر این با به‌ثمر رساندن ۲۷ گل در ۴۷ بازی برای تیم ملی سوئد، وی جزو ستاره‌های این کشور در رده ملی هم محسوب می‌شود. البته شاید اگر مصدومیت‌های مختلف نبودند، برولین حتی می‌توانست عملکرد بهتری هم داشته باشد چرا که بازیکنی با قدرت دریبل‌زنی بسیار بالا و شوت‌های قدرتمند بود و پاس‌های وی در پست هافبک هجومی هم همیشه فرصت‌های فوق‌العاده‌ای برای مهاجمین تیم‌هایش ایجاد می‌کردند. در صورت اضافه شدن برولین به بازی، وی می‌تواند از جمله آیکون‌هایی باشد که توانایی بازی در پست‌های مختلف را از مهاجم گرفته تا هافبک دارند و از این نظر می‌تواند گزینه خوبی باشد.

مدافعین ایتالیایی زیادی را به‌عنوان آیکون در فیفا داریم که از جمله آن‌ها می‌توان به نستا، مالدینی، کاناوارو و بارسی اشاره کرد اما شاید امسال، نوبت اضافه شدن یکی از بهترین مدافعین چپ تاریخ یعنی جاچینتو فاکتی به بازی باشد تا فهرست آیکون‌های بازی در پست دفاع چپ هم تکمیل‌تر از قبل شود. فاکتی یکی از اسطوره‌های فوتبال ایتالیا و باشگاه اینتر میلان است که در تمام ۱۸ سال فوتبالش در این باشگاه بازی کرد و نقش پررنگی در ساخت دفاعی فراموش‌نشدنی برای اینتر و همینطور تیم ملی ایتالیا در آن سال‌ها داشت. قد بلند ۱۹۱ سانتی درکنار سرعت بالا، تکنیک مناسب و پاس‌های دقیق باعث شده بودند تا فاکتی هم در امور دفاعی و هم در امور هجومی بازیکن بسیار موثری باشد. فاکتی آنقدر بازیکن مهمی برای اینتر بود که شماره پیراهن ۳ این بازیکن برای حفظ یادبودش برای همیشه بایگانی شده است. علاوه‌بر این فاکتی جدا از کیفیت بازی فوق‌العاده، یک رهبر تمام‌عیار هم بود و سال‌های سال کاپیتان اینتر و تیم ملی ایتالیا به‌حساب می‌آمد. یک نکته جالب دیگر در مورد فاکتی اینکه با وجود بازی کردن در پست‌های دفاعی، وی در تمام دوران فوتبالش فقط یک بار از زمین مسابقه اخراج شد که آن هم به‌دلیل اعتراض به داور بود!

ورزشگاه سن سیرو که خانه مشترک اینتر و آث میلان است، با نام استادیوم جوزپه مئازا هم شناخته می‌شود و دلیل این نام‌گذاری ستاره سال‌های دور فوتبال ایتالیا یعنی جوزپه مئازا است. بازیکنی که بیش‌ترین تعداد از بازی‌هایش را برای اینتر انجام داده اما سابقه حضور در تیم‌های رقیب این باشگاه یعنی میلان و یوونتوس را هم در کارنامه دارد. با اینکه معمولا چنین رده‌بندی‌هایی کمی سلیقه‌ای هستند، اما برخی رسانه‌های ورزشی معتبر ایتالیا بارها در رتبه‌بندی‌های خود مئازا را بهترین بازیکن تاریخ فوتبال ایتالیا اعلام کرده‌اند و خب برای بازیکنی که توانسته تنها زمانی‌که ۲۳ سال سن داشت به رکورد ۱۰۰ گل زده در سری آ برسد، چنین لقبی شایسته هم به‌نظر می‌رسد. مئازا دو دوره پیاپی در سال‌های ۱۹۳۴ و ۱۹۳۸ با تیم ملی ایتالیا قهرمان جام جهانی فوتبال شد و در سال ۱۹۳۴ به‌عنوان بهترین بازیکن رقابت‌ها هم انتخاب شد. با وجود قد نه‌چندان بلند، مئازا بازیکنی بسیار سریع و خلاق معرفی شده است که شم گلزنی بسیار بالایی هم داشت. چهارمین گلزن برتر تاریخ سری آ و دومین گلزن برتر تاریخ تیم ملی ایتالیا، بخش دیگری از افتخارات مئازا هستند که حضور به‌عنوان یکی از بهترین‌های ایتالیا در فیفا ۲۰، می‌تواند وی را به مهاجمی بسیار محبوب در بازی تبدیل کند.

یکی دیگر از گزینه‌های ما برای پست وینگر راست در فیفا ۲۰، کسی نیست جز جرزینیو، ستاره شماره ۷ سابق برزیل در دهه ۷۰ میلادی که می‌تواند در صورت حضور، یکی از بهترین دریبل‌زن‌های فیفا ۲۰ هم باشد. جرزینیو که بیشتر دوران فوتبال باشگاهی خود را در تیم بوتافوگو سپری کرد، در ۴۱۳ بازی موفق به ثبت ۱۸۶ گل برای این تیم شد و مجله معتبر ورلد ساکر در فهرست ۱۰۰ بازیکن برتر جهان در قرن ۲۰، وی را در رتبه ۲۷ قرار داد. جرزینیو یکی از بازیکنان تیم افسانه‌ای برزیل بود که موفق شدند قهرمان جام جهانی ۱۹۷۰ شوند و نکته جالب اینکه این بازیکن در تمام بازی‌های تیمش در این رقابت‌ها موفق به گلزنی شد؛ افتخاری که تا به امروز فقط چهار نفر موفق به انجام دادن آن شده‌اند و جرزینیو هم یکی از آن‌ها است. این بازیکن همیشه از گارینشا به‌عنوان الگوی فوتبالی خود اسم برده و سبک بازی‌اش هم با سرعت بسیار بالا، تکنیک ناب برزیلی و قدرت گلزنی خوب هم شباهت زیادی به الگویش داشت. طرفداران برزیل به‌دلیل درخشش‌های جرزینیو به وی لقب «طوفان» را داده بودند و باید منتظر بمانیم و ببینیم که آیا در فیفا 20 شاهد حضور این ستاره سریع، خوش تکنیک و گلزن خواهیم بود یا خیر.

ستاره دیگری از کشور ایتالیا و این بار جیوانی ریورا. ریورا پس از آغاز فوتبالش در باشگاه محل تولدش یعنی الساندریا، در ادامه به باشگاه میلان پیوست و بین سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۹ در مجموع ۵۰۱ بازی برای این باشگاه انجام داد و ۱۲۲ گل هم به‌ثمر رساند. ریورا در دوران حضورش در میلان، برای ۱۲ فصل کاپیتان باشگاه بود و سه قهرمانی سری آ و همینطور دو قهرمانی اروپا جزو دستاورد‌های او بودند که در زمان بازی، با لقب «پسر طلایی فوتبال ایتالیا» شناخته می‌شد. در رده ملی وی در چهار دوره جام جهانی عضو تیم ملی ایتالیا بود و با اینکه این کشور در جام جهانی ۱۹۷۰ در فینال با نتیجه ۴-۱ مغلوب برزیل فوق‌العاده آن دوران شد، اما گل وی در وقت اضافه دیدار با آلمان غربی در نیمه‌نهایی این جام، منجر به پیروزی ۴-۳ ایتالیا و راهیابی آن‌ها به فینال شد. البته ریورا بیشتر از اینکه به‌عنوان یک گلزن شناخته شود، یک بازیساز تمام‌عیار بود و همواره از او به‌عنوان یکی از بهترین پاسور‌ها در دنیای فوتبال یاد می‌شود. به همین دلیل هم در صورت اضافه شدن ریورا به بازی، احتمالا شاهد قدرت پاس فوق‌العاده‌ای از او خواهیم بود که می‌تواند وی را به هافبک بسیار موثری در تیم‌ها تبدیل کند.

شاید اگر بخواهیم عجیب‌ترین بازیکن حاضر در این فهرست را معرفی کنیم، خورخه کامپوس با فاصله در رتبه اول قرار بگیرد. ستاره اهل کشور مکزیک در اصل یک دروازه‌بان بود که گاهی هم به‌عنوان مهاجم بازی می‌کرد! با اینکه در رده ملی کم‌تر چنین تجربه‌ای از او به‌یاد داریم اما در رده باشگاهی کامپوس گاهی بازی را به‌عنوان دروازه‌بان آغاز می‌کرد و در ادامه باتوجه‌به شرایط بازی در پست مهاجم بازی را ادامه می‌داد! همین ویژگی هم باعث شده تا کامپوس با وجود دروازه‌بان بودن، در طول ۴۴۴ بازی در رده باشگاهی ۳۵ گل هم به‌ثمر رسانده باشد. جدا از اینکه کامپوس با اینکه فقط ۱۶۸ سانتی‌متر قد داشت، اما دروازه‌بان با‌کیفیتی بود و توانایی بالایش در مدیریت خط دفاع، خروج‌های سریع از دروازه و همینطور قدرت پرش بسیار بالا باعث شده بودند تا خیلی قد کوتاه او به‌عنوان دروازه‌بان به‌چشم نیاید. کامپوس اکثر دوران فوتبالش را در باشگاه UNAM پشت سر گذاشته اما تجربه بازی در لیگ فوتبال آمریکا و باشگاه‌هایی مثل لس آنجلس گلکسی را هم دارد. بدون شک اضافه شدن او به فیفا 20 با اینکه دور از انتظار به‌نظر می‌رسد، اما می‌تواند جذابیت‌های زیادی داشته باشد.

وقتی از داور شوکر صحبت می‌کنیم، در اصل سراغ بازیکنی رفته‌ایم که خیلی‌ها او را بهترین مهاجم تاریخ فوتبال کرواسی می‌دانند و البته که شوکر با ۴۵ گل در رده ملی بهترین گلزن تاریخ این کشور هم به‌حساب می‌آید. پس از آغاز فوتبالش در لیگ کرواسی، شوکر در ادامه راهی لالیگا شد و بین سال‌های ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۶ پیراهن سویا را بر تن کرد و در طی این سال‌ها، همواره جزو برترین گلزنان لالیگا به‌شمار می‌رفت. در ادامه شوکر راهی رئال مادرید شد و توانست قهرمانی در لالیگا و همینطور لیگ قهرمانان اروپا را با این تیم جشن بگیرد و در دوران حضور سه ساله‌اش در این تیم همواره جزو گلزنان برتر باشگاه و لیگ به‌شمار می‌رفت. شوکر همچنین یک سال برای آرسنال هم بازی کرده که طی آن، نقش پررنگی در رسیدن این باشگاه به فینال یوفا کاپ در سال ۲۰۰۰ ایفا کرد. دریافت کفش طلای جام جهانی ۱۹۹۸ و حضور در تیم منتخب این جام و همینطور قرار گرفتن در فهرست بهترین بازیکنان قرن مجله ورلد ساکر از دستاورد‌هایی هستند که کیفیت بالای شوکر را نشان می‌دهند. وی مهاجم بسیار فرصت‌طلب و کاملی بود و قطعا در صورت حضور در فیفا ۲۰، می‌تواند جزو آیکون‌های خوب بازی باشد.

ستاره ساحل‌عاجی سال‌های نه‌چندان دور باشگاه چلسی بدون شک می‌تواند یکی از مهم‌ترین آیکون‌های فیفا 20 باشد. دروگبا مهاجم بسیار کاملی بود که سرعت بالا، شم گلزنی فوق‌العاده و حتی قدرت بدنی بالایی داشت و همین هم مهار وی را برای هر دفاعی به کار سختی تبدیل می‌کرد. دروگبا بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۲ برای باشگاه چلسی بازی کرد و ۱۰۰ گل در ۲۲۶ بازی برای این تیم لندنی به‌ثمر رساند. البته در ادامه وی یک بار دیگر هم به چلسی برگشت و یک سال دیگر برای این تیم بازی کرد. قاب‌های خاطره‌انگیز زیادی از دروگبا در ذهن طرفدارانش نقش بسته‌اند که یکی از بهترینِ آن‌ها، گل دقیقه ۸۸ او در فینال لیگ قهرمانان اروپا برابر بایرن مونیخ و در ادامه گل کردن پنالتی آخر تیمش بود که باعث شد شاگردان دی متئو قهرمان این رقابت‌ها شوند. دروگبا اولین بازیکن آفریقایی است که موفق به ثبت ۱۰۰ گل در لیگ برتر انگلستان شده است و بهترین بازیکن قاره آفریقا در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۹ و همچنین دریافت کفش طلای رقابت‌های لیگ برتر در دو فصل هم از دیگر افتخارات او هستند. دروگبا آنقدر مهاجم با‌کیفیتی بود که مدافعینی چون کارلوس پویول یا نمانیا ویدیچ در صحبت‌هایشان از او به‌عنوان خطرناک‌ترین مهاجمی که دیده‌اند، یاد کرده‌اند! دروگبا هر آنچه را که برای یک مهاجم درجه یک در فیفا لازم است از سرعت بالا گرفته تا قد بلند و فیزیک قدرتمند دارد و همین هم می‌تواند از او یک آیکون عالی در بازی بسازد.

ایتالیا همیشه دروازه‌بان‌های بزرگی داشته است اما اگر بخواهیم در این بین فقط از یک دروازه‌بان اسم ببریم، او دینو زوف افسانه‌ای خواهد بود. دروازه‌بانی که فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال او را پشت سر گوردن بنکس (دوم) و لو یاشین (اول) به‌عنوان سومین دروازه‌بان برتر قرن ۲۰ معرفی کرده است و البته که دینو زوف با ۱۱۴۲ دقیقه بسته نگه داشتن دروازه‌اش در مسابقات بین‌المللی، از این حیث رکورددار است. زوف بیشتر از اینکه دروازه‌بانی فانتزی باشد، سعی می‌کرد به شکلی ساده و در عین حال حرفه‌ای دروازه‌بانی کند و البته به‌لطف آمادگی جسمانی بسیار بالا، در مواقع نیاز شاهد سیو‌های بسیار چشم‌نوازی هم از او بودیم. بدون شک بهترین دستاورد دینو زوف در رده ملی، قهرمانی با تیم ملی ایتالیا در رقابت‌های جام جهانی ۱۹۸۲ بود که زوف در این مسابقات ۴۰ سال سن داشت و از این حیث مسن‌ترین بازیکن تاریخ است که موفق به کسب قهرمانی در جام جهانی می‌شود. آیکون‌های فیفا در پست دروازه‌بانی طی سال‌های گذشته گزینه‌های نسبتا محدودی بودند و دینو زوف یکی از گلر‌هایی است که حضورش می‌تواند فهرست آیکون‌های بازی را بیش‌ازپیش تکمیل کند.

هرچند در پی حضور دیوید بکهام در نسخه‌های اخیر سری PES احتمال اضافه شدن وی به فیفا پایین است، اما اولا چه کسی است که ستاره خوش‌تیپ انگلستانی را دوست نداشته باشد و خواهان حضورش در بازی نباشد و دوم اینکه مسئله لایسنس بازی‌های فوتبال گاهی آنقدر پیچیده و عجیب‌و‌غریب می‌شود که شاید EA بتواند راهی برای حضور بکهام در بازی پیدا کند. با اینکه بکهام خیلی بازیکن سرعتی نبود و همین هم می‌تواند برایش در بازی فیفا که معمولا سرعت در آن اهمیت بالایی دارد مشکل‌ساز باشد، اما پاس‌ها، ضربات آزاد، ارسال‌ها و حتی شوت‌های عالی بکهام می‌توانند او را به بازیکن قابل استفاده‌ای در بازی تبدیل کنند؛ مخصوصا اگر گیم‌پلی بازی مثل امسال اهمیت ویژه‌ای به گلزنی ازطریق ارسال‌ها داشته باشد! بکهام در دوران فوتبالش خاطرات فوق‌العاده‌ای را مخصوصا برای طرفداران منچستر یونایتد و رئال مادرید رقم زده و البته در دوران حضور در لس آنجلس گلکسی هم مهم‌ترین بازیکن MLS بوده که نقش مهمی در معرفی لیگ فوتبال آمریکا به دنیا ایفا کرد. چندین قهرمانی در لیگ برتر انگلستان، قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا با پیراهن شیاطین سرخ، کسب رتبه نخست لالیگا با رئال مادرید از جمله جوایز تیمی بکهام در رده باشگاهی هستند و از دستاورد‌های شخصی وی هم می‌توان به انتخاب به‌عنوان بهترین بازیکن سال یوفا و بهترین هافبک سال یوفا در سال ۱۹۹۸-۹۹ اشاره کرد. نام بکهام در سال ۲۰۰۸ وارد تالار مشاهیر فوتبال انگلستان شد.

یکی دیگر از بازیکنان انگلیسی حاضر در فهرست، دیوید سیمن است. دروازه‌بانی که پس از پیتر شیلتون بیش‌ترین تعداد بازی را برای تیم ملی انگلستان در پست خودش داشته است و البته عمده درخشش او را در پیراهن آرسنال در دهه ۹۰ میلادی به‌یاد داریم. سیمن با مدل مو‌های خاص خود، دروازه‌بان با‌کیفیتی بود که البته هر از گاهی گل‌های بدی هم دریافت می‌کرد که شاید ضربه آزادی که رونالدینیو در جام جهانی ۲۰۰۲ وارد دروازه او کرد، یکی از همین گل‌هایی باشد که در ذهن طرفداران فوتبال ثبت شده است. موردی که می‌تواند سیمن را به دروازه‌بان با‌کیفیتی در فیفا ۲۰ تبدیل کند، قد بلند ۱۹۱ سانتی وی است؛ چرا که در سال‌های اخیر همیشه دروازه‌بان‌های قد‌بلند کیفیت خوبی در بازی داشته‌اند. سیمن با پیراهن آرسنال، سه بار قهرمان لیگ برتر شد و چهار بار هم قهرمانی در FA Cup را تجربه کرد و سابقه بازی در باشگاه‌هایی چون QPR و منچستر سیتی را هم در کارنامه دارد.

EA در فیفا ۱۹ میروسلاو کلوزه را به‌عنوان آیکون به بازی اضافه کرد اما شاید امسال نوبت اضافه شدن مهاجمین آلمانی بزرگ دیگری هم به بازی باشد که یکی از آن‌ها، می‌تواند رودی فولر باشد. مهاجمی که سابقه بازی در باشگاه‌هایی چون وردر برمن، رم ایتالیا، مارسی و بایرن لورکوزن را دارد و حتی نامش وارد تالار مشاهیر باشگاه رم هم شده است. گلزنی فولر در جام جهانی ۱۹۸۶ و مساوی کردن بازی برابر آرژانتین، برای پیروزی آلمان‌ها کافی نبود و درنهایت آرژانتین ۳-۲ برنده آن بازی شد اما چهار سال بعد، فولر و یارانش با قدرت بیشتر برگشتند و توانستند قهرمانی جام جهانی ۱۹۹۰ را جشن بگیرند. در رده باشگاهی هم فولر تجربه قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا با باشگاه مارسی را دارد و از حیث جوایز فردی یک بار در فصل ۱۹۸۲-۸۳ آقای گل بوندسیلگا شده و در همین سال جایزه بهترین بازیکن سال آلمان را هم به‌دست آورده است. آقای گلی در رقابت‌های یوفا کاپ ۱۹۹۰-۹۱ هم دیگر دستاورد قابل‌توجه فولر است که مهاجمی کامل بود و مثل اکثر مهاجمین آلمانی، هم قدرت بدنی خوبی داشت و هم جاگیری‌های خیلی خوبی را از او شاهد بودیم.

شاید در سال‌های اخیر روماریو را بیشتر به‌عنوان یک سیاست‌مدار یا به‌خاطر اعتراض‌های همیشگی‌اش به پله به‌یاد بیاوریم، اما واقعیت این است که روماریو یکی از بزرگ‌ترین مهاجمین تاریخ فوتبال برزیل و حتی دنیا است. با اینکه روماریو قد بلندی نداشت و اصلا مهاجمی فیزیکی نبود، اما مهارت عجیبی در گلزنی داشت و مروری بر آمار دوران بازی وی هم این مورد را ثابت می‌کند. برای مثال، وی در پنج فصل حضورش در آیندهوون موفق به ثبت ۱۶۵ گل در ۱۶۷ بازی در تمام رقابت‌ها شده است! در ادامه وی زوج فوق‌العاده‌ای با هریستو استویچکوف در خط حمله بارسلونای افسانه‌ای کرایف ساخت و در ۴۶ بازی موفق به ثبت ۳۴ گل شد. بازگشت به فوتبال برزیل در ادامه و حضور در باشگاه‌هایی چون واسکو دوگاما، به‌معنی ادامه روند گلزنی‌های روماریو بودند و وی معمولا تعداد گل‌های نزدیکی به تعداد بازی‌هایش ثبت کرده است. در رده ملی روماریو با ۵۵ گل در ۷۰ بازی چهارمین گلزن برتر تاریخ برزیل است که قهرمانی با این تیم در جام جهانی ۱۹۹۴ و دریافت جایزه بهترین بازیکن این رقابت‌ها و همینطور انتخاب به‌عنوان بهترین بازیکن سال فیفا در همان سال را در کارنامه دارد.

سرمربی فعلی تیم ملی هلند، یک رکورد جالب در دنیای فوتبال به نام خود ثبت کرده است؛ گلزن‌ترین مدافع! رونالد کومان با اینکه بیشتر یک مدافع بود و هر از گاهی هم به‌عنوان یک هافبک بازی می‌کرد، اما تسلط بسیار زیادی روی توپ داشت و به همین دلیل اولا پاس‌های فوق‌العاده‌ای از عمق دفاع ارسال می‌کرد و ثانیا به‌لطف شوت‌های از راه دور عالی، مهارت بالا در زدن ضربات آزاد و همینطور پنالتی‌های بسیار دقیق، گل‌های زیادی هم در کارنامه‌اش دارد. به همین دلیل هم کومن در ۹۸ بازی برای PSV موفق به ثبت ۵۱ گل و در ۱۹۲ بازی برای بارسلونا موفق به ثبت ۶۷ گل شده است و ۱۴ گل هم در رده ملی به‌ثمر رسانده است. حضور چنین مدافعی در فیفا ۲۰ به‌عنوان یک آیکون، او را به بازیکن بسیار کاملی تبدیل خواهد کرد و حتی مثل لوتار ماتئوس که جزو آیکون‌های فعلی بازی است، می‌توانید از کومان هم در پست‌های مختلفی استفاده کنید. کومن سابقه قهرمانی در لیگ فوتبال هلند با تیم‌های مختلف، چند بار قهرمانی لالیگا و کسب رتبه نخست جام ملت‌های اروپا در سال ۱۹۸۸ را در کارنامه دارد و جالب است بدانید که یک بار در فصل ۱۹۹۳-۹۴ آقای گل لیگ قهرمانان اروپا هم شده است.

یکی دیگر از بهترین بازیکنان برزیلی که می‌تواند به بازی اضافه شود، زیکو است. ستاره سلسائو که از در سال‌های بازی به او لقب پله سفید را داده بودند. زیکو در پست هافبک هجومی بازی می‌کرد و مثل اکثر برزیلی‌ها، تکنیک بسیار بالایی داشت و در عین حال دقت پاس عالی و توانایی گلزنی بسیار خوب هم از دیگر ویژگی‌های او بودند که زیکو را به بازیکنی واقعا کامل تبدیل می‌کردند. زیکو همچنین یک ضربه آزاد‌زن حرفه‌ای بود و گل‌های زیادی از این طریق به‌ثمر رسانده است. به‌اعتقاد خیلی‌ها زیکو بهترین بازیکن دنیا در اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ میلادی بود و حتی پله در مصاحبه‌ای اعلام کرده که طی سال‌های طولانی، تنها بازیکنی که توانسته کیفیتی نزدیک به خودش داشته باشد زیکو است. با اینکه زیکو هرگز در قامت بازیکن تیم ملی فوتبال برزیل موفق به قهرمانی در جام جهانی نشد و فقط یک بار به مقام سوم این رقابت‌ها رسید، اما وی پس از دوران فوتبالش مدتی در فوتبال ساحلی هم فعال بود و دو بار با تیم برزیل قهرمان جهان در این رقابت‌ها شد. برترین گلزن تاریخ باشگاه فلامینگو، بیش‌ترین گل زده در استادیوم ماراکانا و همینطور بیش‌ترین تعداد گل زده‌شده توسط یک بازیکن در تاریخ باشگاه فلامنگو از رکورد‌های خاص زیکو هستند.

زین الدین زیدان که احتمالا تصویر روی جلد نسخه آلتیمیت بازی هم متعلق به او خواهد بود، یکی از آیکون‌هایی است که احتمال حضورش در بازی بسیار بالا است. زیدان که با لقب زیزو هم شناخته می‌شود، همواره به‌عنوان یکی از بهترین بازیکنان تاریخ یاد شده است و جزو بهترین بازیساز‌هایی است که به یاد داریم. تکنیک فوق‌العاده زیدان او را به بازیکنی تبدیل می‌کرد که کابوسی برای مدافعین حریف بود و البته نباید از دقت پاس‌های بی‌نظیر و ضربات دقیقش که منجر به گل‌هایی فراموش‌نشدنی شده‌اند هم غافل شد. سه بار انتخاب شدن به‌عنوان بهترین بازیکن سال فیفا در سال‌های ۱۹۹۸، ۲۰۰۰ و ۲۰۰۳ و برنده شدن جایزه توپ طلا در سال ۱۹۹۸ فقط بخشی از دستاورد‌های ستاره الجزایری‌الاصل فرانسه هستند. قهرمانی در جام جهانی ۱۹۹۸ با فرانسه، قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا به‌عنوان بازیکن رئال مادرید در فصل ۲۰۰۱-۲۰۰۲ و چند بار قهرمانی در سری آ با یوونتوس از دستاورد‌های زیدان هستند که قاب خاص خداحافظی‌اش از فوتبال با آن ضربه سری که به ماترازی در فینال جام جهانی ۲۰۰۶ زد هرگز از ذهن علاقه‌مندان فوتبال پاک نخواهد شد.

رئیس جمهور فعلی لیبریا، بدون شک یکی از بهترین بازیکنان آفریقایی تاریخ فوتبال و حتی به‌استناد برخی رسانه‌ها و منابع بهترینِ آن‌ها است. ژرژ وه‌آ دوران بسیار درخشانی در باشگاه‌هایی چون موناکو، پاریس سن ژرمن و مخصوصا میلان داشت و در سال ۱۹۹۵ موفق به دریافت جایزه بهترین بازیکن سال جهانِ فیفا و همینطور توپ طلا شد که از این حیث در بین بازیکنان آفریقایی رکورد‌دار است. چندین بار انتخاب به‌عنوان بهترین بازیکن سال آفریقا و همینطور انتخاب به‌عنوان برترین بازیکن قرن این قاره در سال ۱۹۹۶ هم تنها بخش دیگری از دستاورد‌های کلی ژرژ وه‌آ هستند که سابقه قهرمانی در سری آ و همچنین لیگ فرانسه را هم در کارنامه دارد. بدون شک یکی از ویژگی‌های اصلی ژرژ وه‌آ، سرعت بسیار بالای او بود که در ترکیب با تکنیک بالا و قدرت بدنی مناسب او را به مهاجمی زهردار تبدیل می‌کرد. وه‌آ‌ همچنین از آن دست بازیکنان پرتلاشی بود که تا سوت پایان بازی به دوندگی و تلاش ادامه می‌دادند و خب این ویژگی‌ها، مواردی هستند که می‌توانند او را به یک آیکون کامل در فیفا ۲۰ هم تبدیل کنند.

سال گذشته اضافه شدن ناکاتا به‌عنوان آیکون به بازی، نشان داد که الکترونیک آرتز گوشه چشمی به فوتبال آسیا هم دارد و خب چه کسی بهتر از علی دایی، یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران، برای اضافه شدن به فیفا ۲۰؟ هرچند به‌دلیل مسائل حاشیه‌ای احتمالا شاهد علی دایی در بازی نخواهیم بود، اما از حیث دستاورد‌های فوتبالی وی هیچ کم و کسری ندارد. دایی رکورد‌دار بیش‌ترین گل زده در رده ملی در جهان است و در ۱۴۹ بازی ۱۰۹ گل ملی برای تیم ایران به ثمر رسانده است. دایی همچنین با حضور و درخشش در تیم‌هایی چون هرتابرلین و بایرن مونیخ، جزو بهترین لژیونر‌های ایران به‌حساب می‌آید و در سال ۱۹۹۹ به‌عنوان بهترین بازیکن سال آسیا معرفی شده است. اسم دایی همچنین در سال ۲۰۰۴ وارد فهرست تالار مشاهیر فوتبال آسیا شد. بدون شک علاقه‌مندان فوتبال درکنار‌ گل‌های ملی خاطره‌انگیز دایی، گل‌های او در لیگ قهرمانان اروپا برابر چلسی و میلان را با پیراهن هرتابرلین فراموش نخواهند کرد.

قیصر یا امپراطور فوتبال آلمان و یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال. اینکه چرا EA در سال‌های گذشته بکن بائر را به بازی اضافه نکرده است، سؤال بزرگی است که من هم مثل شما دلیلش را نمی‌دانم اما شاید امسال این طلسم شکسته شود و یکی از بهترین مدافعین تاریخ را در بازی شاهد باشیم. بکن بائر نه فقط یک بازیکن بزرگ، که یک رهبر تمام‌عیار برای تیم ملی آلمان و باشگاه بایرن مونیخ بود و حتی خیلی‌ها او را خالق پست دفاعی Sweeper معرفی می‌کنند. بکن بائر درکنار زاگالو و دیدیه دشام تنها اشخاصی هستند که هم به‌عنوان بازیکن و هم سرمربی قهرمان جام جهانی شده‌اند و وی یکی از بازیکنانی است که در سال ۱۹۹۸ در تیم برتر قرن ۲۰ قرار گرفت. پنج قهرمانی در بوندسلیگا (چهار بار با پیراهن بایرن مونیخ و یک بار با پیراهن هامبورگ)، قهرمانی در جام ملت‌های اروپا ۱۹۷۲ و جام جهانی ۱۹۷۴ به‌عنوان بازیکن آلمان غربی و برنده شدن توپ طلا در سال‌های ۱۹۷۲ و ۱۹۷۶ تنها گوشه‌ای از افتخارات بکن بائر هستند که حضورش در فیفا ۲۰ می‌تواند وی را به یک آیکون عالی و محبوب تبدیل کند.

حتی اگر علاقه‌ای به بازی‌ها و بازیکنان قدیمی فوتبال نداشته باشید، احتمالا با جایزه پوشکاش که هر سال به زیباترین گل سال داده می‌شود آشنا هستید؛ جایزه‌ای که یادبودی برای فرانس پوشکاش، ستاره مجارستانی است؛ ستاره‌ای که یکی از بهترین مهاجمین تاریخ به‌شمار می‌رود و حتی فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال او را بهترین گلزن قرن بیستم معرفی کرده است. شاید بهترین کار برای توصیف کیفیت پوشکاش مرور آمار گلزنی‌هایش باشد؛ جایی که وی در مجموع ۵۳۰ بازی باشگاهی ۵۱۴ گل و ۸۵ بازی ملی برای مجارستان ۸۴ گل به ثمر رسانده است! درخشش پوشکاش در جام جهانی ۱۹۵۴ مجارستان را به فینال این رقابت‌ها رساند اما آن‌ها در بازی پایانی مغلوب آلمان غربی شدند. ولی با وجود قهرمان نشدن، پوشکاش به‌عنوان بهترین بازیکن آن رقابت‌ها انتخاب شد. سپ بلاتر، رئیس سابق فیفا در توصیف پوشکاش او را نه فقط یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال که در عین حال مردی بزرگ معرفی کرد و به همین دلیل هم جایزه پوشکاش به اسم او نام‌گذاری شده است.

اگر بخواهیم لیستی از متعصب‌ترین بازیکنان تاریخ تهیه کنیم، باید در آن اسمی هم از فرانچسکو توتی، گلادیاتور دوست‌داشتنی باشگاه رم ببریم. شماره ۱۰ سابق این باشگاه که فصل گذشته از دنیای فوتبال خداحافظی کرد و خب بعید نیست یکی از آیکون‌های فیفا ۲۰ باشد. توتی بازیکنی است که میشل پلاتینی بزرگ او را هنرمند دنیای فوتبال نام‌گذاری کرده و کارلو آنجلوتی هم یکی از حسرت‌های دوران مربیگری خودش را کار نکردن با توتی عنوان و از او تحت لقب «نماد فوتبال ایتالیا» یاد کرده است. توتی یک بازیکن پست ۱۰ تمام‌عیار بود که قدرت دریبل‌زنی بالایی داشت و در عین حال چه در دادن پاس‌های عالی و چه در زدن شوت‌های سهمگین بی‌نظیر بود. یک قهرمانی در سری آ، قهرمانی با تیم ملی ایتالیا در جام جهانی ۲۰۰۶، آقای گل سری آ در فصل ۲۰۰۶-۲۰۰۷ و بهترین گلزن تاریخ باشگاه رم با ۳۰۷ گل از جمله دستاورد‌های توتی در دوران فوتبالش هستند.

فردی لیونبرگ قطعا یکی از محبوب‌ترین بازیکنان تاریخ باشگاه آرسنال است. وینگر جنگنده، خوش‌تکنیک و خوش‌قیافه‌ای که به‌دلیل چهره خاصش حتی پس از پایان فوتبال دورانی به‌عنوان مدل هم فعالیت کرد. با اینکه پس از آرسنال لیونبرگ چندین سال هم در باشگاه‌های مختلفی از سلتیک گرفته تا حتی شیمیزو اس پالس بازی کرد، اما دنیای فوتبال او را به خاطر درخشش در پیراهن آرسنال به خاطر خواهد آورد؛ جایی که وی توانست با توپچی‌های لندن دو بار قهرمان لیگ برتر و سه بار قهرمان FA Cup شود و حتی سابقه گلزنی در فینال جام حذفی را هم دارد. لیونبرگ در سال ۲۰۰۱-۲۰۰۲ بهترین بازیکن سال لیگ برتر انگلستان انتخاب شد و می‌تواند به‌عنوان آیکونی با سرعت بالا، قدرت حمل توپ عالی، استامینای خیلی خوب و توانایی مناسب در زمینه گل‌زنی و پاس انتخابی عالی در پست وینگر در بازی فیفا ۲۰ باشد.

آلمان غربی برخی از بهترین مهاجمین و کلا بازیکنان فوتبال اروپا را در اختیار داشت و یکی دیگر از این ستاره‌ها، کارل هاینز رومینگه بود که در سال‌های اخیر وی را در پست‌های مدیریتی مختلفی دیده‌ایم. رومینگه به‌عنوان مهاجمی بسیار سریع و خلاق توصیف شده است که شم گلزنی بسیار بالایی داشت و هم در سیستم‌هایی با دو مهاجم و هم در سیستم تک مهاجمه می‌توانست مثمرثمر باشد. وی نزدیک به ۱۰ سال عضو بایرن مونیخ بود و در این مدت ۲۰۰ گل در تمامی رقابت‌ها برای این تیم به‌ثمر رساند و البته در ادامه بازی در اینترمیلان و باشگاه ثروت سوییس را هم تجربه کرد. دو قهرمانی در بوندسلیگا با بایرن مونیخ و سه بار آقای گلی این رقابت‌ها، از جمله دستاورد‌های رومینیگه بودند که باتوجه‌به سرعت بالا و قد نسبتا بلندش، می‌تواند آیکون کارآمدی در فیفا ۲۰ باشد.

یکی از بازیکنانی که می‌تواند به‌عنوان دفاع راست آیکون به فیفا ۲۰ اضافه شود و قطعا هم جزو بازیکنان محبوب بازی خواهد بود، کافو است. در دو سال اخیر فقط زانتی به‌عنوان دفاع راست آیکون در دسترس بوده و شاید امسال وقت آن رسیده باشد که تعداد گزینه‌های این پست بیشتر شود. کافو در سال ۱۹۹۴ به‌عنوان بهترین بازیکن سال آمریکای جنوبی انتخاب شد و در چهار دوره جام جهانی از ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۶ عضو تیم ملی برزیل بود و توانست در دو دوره قهرمان این رقابت‌ها شود که در سال ۲۰۰۲، بازوبند کاپیتانی تیم را هم بر بازو داشت. کافو جدا از داشتن مهارت‌های دفاعی خوب، آن روح و تکنیک خاص فوتبال برزیل را هم به ارث برده بود و به همین دلیل همواره شاهد فرار‌های خطرناکی از سمت راست زمین توسط وی بودیم؛ موردی که در فیفا ۲۰ هم می‌تواند به درد بازیکنانی بخورد که به دفاع کنار‌های هجومی علاقه دارند. جدا از افتخارات ملی، کافو در رده باشگاهی هم افتخارات زیادی با باشگاه‌هایی چون سائوپائولو، رم و میلان کسب کرده است که قهرمانی در لیگ برزیل، قهرمانی در سری آ ایتالیا با هر دو تیم میلان و رم و قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا با میلان از جمله آن‌ها است.

یکی دیگر از ستاره‌های نسبتا جوانی که ممکن است به‌عنوان آیکون به بازی اضافه شود، کاکا اسطوره برزیلی باشگاه میلان است. هرچند که کاکا پس از انتقالش به رئال مادرید هرگز نتوانست کیفیت همیشگی فوتبالش در میلان را تکرار کند و مصدومیت‌های مختلف هم همواره وی را آزار دادند، اما نمی‌توان منکر این شد که کاکا بازیکن بزرگ و مخصوصا بسیار محبوبی است. کاکا یک هافبک سریع، تکنیکی و دریبل‌زن بود که در دوران اوجش قدرت پشت سر گذاشتن هر دفاعی را داشت. رونالدینیو، هم‌تیمی سابق وی در اظهارنظری گفته بود که کاکا در دو/سه فصل از حضورش در میلان بهترین بازیکن جهان بود و کاری نبود که وی نتواند با توپ انجام بدهد. کاکا در سال ۲۰۰۷ جایزه توپ طلا و مرد سال فوتبال جهان را دریافت کرد و در کارنامه‌اش قهرمانی در سری آ و لیگ قهرمانان اروپا با میلان، قهرمانی در لالیگا با رئال مادرید و قهرمانی در جام جهانی ۲۰۰۲ با برزیل دیده می‌شود. اگر به‌یاد داشته باشید سال گذشته در فیفا 18 کارت ویژه‌ای برای کاکا در آلتیمیت تیم در دسترس قرار گرفت که جدا از Stamina پایین در سایر بخش‌ها عالی بود.

کوین کیگان بی‌شک یکی از اسطوره‌های باشگاه لیورپول است که البته در تیم‌های دیگری چون نیوکاسل و هامبورگ هم بازی کرده است. کیگان در لیورپول آنقدر محبوب و دوست‌داشتنی بود که برخی رسانه‌ها از او به‌عنوان یک سوپراستار واقعی یاد می‌کردند که همیشه در صدر اخبار قرار داشت اما آنچه که کیگان را به چنین شهرتی رساند، بی‌شک کیفیت بالای بازی او بود که باعث شد در ۲۳۰ بازی برای لیورپول در لیگ برتر، ۶۸ گل به ثمر برساند. کیگان سرعت خیلی خوبی داشت و تسلطش روی توپ هم مثال‌زدنی بود و هرچند از جثه خیلی قدرتمندی بهره نمی‌برد، اما جنبه‌های دیگر بازی‌اش این مورد را پوشش می‌دادند. برنده دو توپ طلای متوالی در سال‌های ۱۹۷۸ و ۱۹۷۹ سابقه سه قهرمانی در لیگ برتر انگلستان را با لیورپول دارد و دو بار هم قهرمان یوفا کاپ با این تیم شده است.

یکی دیگر از بازیکنانی که در زمان حضورش در میادین فوتبال محبوبیت بسیار بالایی داشت، گابریل باتیستوتا بود. ستاره آرژانتینی با آن مو‌های بلندش پس از بازی در دو غول فوتبال آرژانتین یعنی ریورپلاته و بوکا جونیورز، به سری آ ایتالیا آمد و برای فیورنتینا و رم بازی کرد. آمار گلزنی عالی وی در این تیم‌ها باتیستوتا را به یک گلزن تمام‌عیار تبدیل کرده بود و پیش از آنکه لیونل مسی در سال ۲۰۱۶ رکوردش را بشکند، با ۵۴ گل در ۷۷ بازی برترین گلزن تاریخ آرژانتین هم به‌حساب می‌آمد. باتیستوتا مخصوصا برای فیورنتینا یک اسطوره به‌حساب می‌آید چرا که پس از سقوط آن‌ها به سری ب، جزو بازیکنانی بود که در این تیم ماند و کمک زیادی هم به صعود مجدد آن‌ها به دسته بالاتر کرد. شم گلزنی باتیستوتا آنقدر عالی بود که حتی وقتی در اواخر دوران فوتبالش به العربی قطر پیوست، توانست در ۲۱ بازی ۲۵ گل برای این تیم به‌ثمر برساند. اما جدا از این‌ها، بهترین گلزن تاریخ فیورنتینا در سری آ می‌تواند یک مهاجم کاملا ایده‌آل در فیفا ۲۰ باشد؛ چرا که هم قد بلند ۱۸۸ سانتی‌متری دارد و هم اینکه سرعت و جای‌گیری‌های بسیار خوبی داشت و در صورتی که این موارد به شکل درستی به بازی منتقل شوند و البته در صورتی که اصلا EA تصمیمی به اضافه کردن وی به بازی داشته باشد، با یک آیکون عالی طرف خواهیم بود.

پیش‌تر در این مطلب به جرزینیو برزیلی و کیفیت بالا و دستاورد‌هایش اشاره کردیم و خب جرزینیو، همواره گارینشا را به‌عنوان الگو و اسطوره فوتبالی خودش معرفی کرده است. گارینشا جزو محبوب‌ترین بازیکنان تاریخ برزیل است به طوریکه مردم این کشور به او لقب «خوشحالی مردم» و همچنین «فرشته‌ای با پاهای کج» را داده بودند که به شکل خاص پاهای او اشاره داشت؛ موردی که البته خیلی‌ها اعتقاد دارند به نفع گارینشا بود و قدرت فوق‌العاده دریبل‌زنی وی هم از همین شکل خاص پاهایش نشات می‌گرفت. گارینشا در دو دوره متوالی ۱۹۵۸ و ۱۹۶۲ قهرمان جام جهانی با برزیل شد که مخصوصا در دوره دوم و پس از مصدومیت پله، وی نقش بسیار پررنگی در قهرمانی سلسائو داشت و درنهایت توانست جایزه بهترین بازیکن این مسابقات و همچنین آقای گلی آن را دریافت کند. در رده باشگاهی گارینشا همواره در داخل برزیل بازی کرده و ۱۲ سال عضو تیم بوتافوگو بوده است. این وینگر راست سرعتی و خوش‌تکنیک توسط فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال در رتبه دوم بهترین بازیکنان برزیلی قرن بیستم و رتبه هشتم بهترین بازیکنان جهان در قرن بیستم قرار گرفته است و چون بازیکنی بود که با هر دو پا توانایی خوبی در شوت‌زنی داشت، می‌تواند یکی از آیکون‌های فیفا ۲۰ باشد که ویک فوت پنج ستاره دارد.

گرد مولر یکی دیگر از بازیکنان افسانه‌ای آلمان غربی بود. بازیکنی با شوت‌های چنان قدرتمند که باعث شده بود لقب بمب‌افکن به او داده شود و مخصوصا در داخل محوطه جریمه، یک قاتل و گلزن تمام‌عیار به‌حساب می‌آمد. ۶۸ گل در ۶۲ بازی برای تیم ملی و ۳۹۸ گل در ۴۵۳ بازی لیگ برای بایرن مونیخ خود گواه کافی برای نشان دادن کیفیت بالای مولر هستند و تصور کنید که چنین مهاجمی در صورت اضافه شدن به فیفا ۲۰ می‌تواند چه ماشین گل‌زنی تمام‌عیاری باشد. دیوید وینر، نویسنده مشهور در کتابش در مورد مولر گفته: «مولر قد نسبتا کوتاهی داشت، ظاهر خیلی دوست‌داشتنی نداشت و حتی سرعتش هم در کورس‌های طولانی خیلی بالا نبود و به همین دلیل خیلی شبیه به یک فوتبالیست به‌نظر نمی‌رسید اما در فواصل نزدیک، وی می‌توانست با استارت‌هایش هر بازیکنی را پشت سر بگذارد و کوتاه بودن پاهایش هم فیزیک خاصی برای او ایجاد می‌کردند که می‌توانست دور‌های خیلی سریعی بزند و البته قدرت شوت‌هایش هم که بی‌نظیر بودند و باعث می‌شدند گل‌هایی به‌ثمر برساند که کم‌تر کسی توان زدن آن‌ها را داشت».

لوییجی ریوا اسطوره باشگاه کالیاری است که همواره از او به‌عنوان یکی از بهترین مهاجمین تاریخ ایتالیا یاد می‌شود. آرامش عجیب ریوا در زدن ضربات نهایی، سرعت بالایش و همچنین توانایی خوبی که در زدن ضربات سر داشت باعث شدند تا در دوران بازی رسانه‌ها لقب «غرش طوفان» را برای ریوا در نظر بگیرند. ریوا با به‌ثمر رساندن ۳۵ گل در ۴۲ بازی بهترین گلزن تاریخ ایتالیا در رده ملی است و در رده باشگاهی هم پس از انتقال از لگنانو به کالیاری، ادامه دوران فوتبالش را در این تیم سپری کرد و یک بار هم قهرمان سری آ با این تیم شد. سه بار آقای گلی رقابت‌های سری آ از دیگر دستاورد‌های ریوا است و باتوجه‌به اینکه وی در دوره‌ای به‌عنوان وینگر بازی می‌کرد و در ادامه به پست مهاجم نوک منتقل شد، ممکن است اگر امسال هم هر آیکون چند کارت داشته باشد یکی از کارت‌هایش در پست وینگر و سایر در پست مهاجم نوک باشند.

مارسل دسایی و لوران بلان از جمله مدافعین فرانسوی هستند که قبلا به‌عنوان آیکون در سری فیفا حضور داشتند و شاید امسال نوبت اضافه شدن لیلیان تورام هم به این جمع باشد. مخصوصا که تورام هم قابلیت بازی در پست دفاع راست را داشت و هم به‌عنوان دفاع وسط بازی کرده است و از آن مهم‌تر، اینکه وی با قد ۱۸۵ سانتی از جمله مدافعین بسیار سریع بود و ترکیب این فیزیک خوب با سرعت بالا می‌تواند وی را به مدافعی عالی در فیفا ۲۰ تبدیل کند. تورام در رده ملی با فرانسه قهرمان جام جهانی ۹۸ و جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۰ شده است و در تیمی که نائب قهرمان جام جهانی ۲۰۰۶ شد هم حضور داشت. نکته جالب دیگر در مورد تورام توانایی هجومی مناسب او بود که مخصوصا وقتی به‌عنوان دفاع کنار بازی می‌کرد، فرار‌های خیلی خوبی را از او شاهد بودیم. تورام هم در صورت حضور در بازی، می‌تواند یکی از بازیکنان چند‌پسته فیفا ۲۰ باشد.

شاید بهترین توصیف را در مورد میشل پلاتینی، پله داشته باشد که گفته است پلاتینی از جمله بازیکنانی بود که به شکلی عالی از هوش ذاتی‌اش استفاده و کار‌هایی در زمین می‌کرد که او را به بهترین بازیکن اروپایی دهه ۸۰ میلادی تبدیل کرده بودند. پلاتینی یک هافبک هجومی بسیار خلاق بود که همواره به‌دلیل دقت بسیار بالای پاس‌هایش، تسلط عالی روی توپ و همینطور توانایی گلزنی عالی مورد تمجید قرار می‌گرفت. پلاتینی همچنین یک ضربه آزاد زن بسیار عالی بود و گل‌های زیادی را از این طریق به‌ثمر رسانده است. با اینکه پلاتینی هرگز قهرمان جام جهانی نشده، اما قهرمانی جام ملت‌های اروپا ۱۹۸۴ را در کارنامه دارد که بهترین بازیکن و آقای گل این رقابت‌ها هم شد. برنده سه دوره متوالی توپ طلا بین سال‌های ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۵ همچنین قهرمانی در سری آ با پیراهن یوونتوس و لیگ برتر فرانسه با پیران سنت اتین را در کارنامه دارد و در صورتی که شاهد حضورش در فیفا ۲۰ باشیم، احتمالا با یک آیکون گران‌قیمت رو‌به‌رو خواهیم بود.

در دو نسخه گذشته فیفا، شاهد حضور لوییس هرناندز از مکزیک در بازی به‌عنوان آیکون بودیم و شاید امسال، نوبت اضافه شدن بازیکن دیگری از این کشور به بازی باشد که به‌اعتقاد خیلی‌ها بهترین بازیکن تاریخ مکزیک است. منظورم هوگو سانچز است که فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال، او را بهترین بازیکن قرن ۲۰ مکزیک و همینطور منطقه کونکاکاف معرفی کرده است و در بین بهترین‌های قرن ۲۰ دنیا هم در رتبه ۲۶ قرار داده است. سانچز به‌عنوان مهاجمی سرعتی و خوش‌تکنیکی معرفی شده است که قدرت گلزنی بسیار بالایی داشت. وی بهترین عملکرد خودش را در رده باشگاهی در دو رقیب سنتی یعنی اتلتیکو مادرید و رئال مادرید ثبت کرده است و پنج بار هم با پیراهن رئال، قهرمان لالیگا شده است و یک بار هم یوفا کاپ را بالای سر برده است. کفش طلای اروپا در سال ۱۹۹۰ و پنج بار آقای گلی رقابت‌های لالیگا هم از دیگر دستاورد‌های هوگو سانچز هستند که باید ببینیم آیا آیکون مکزیکی جدید فیفا ۲۰ خواهد بود یا خیر.

وقتی در حال صحبت از یان راش هستیم، نه فقط در مورد یکی از بهترین بازیکنان تاریخ ولز (و شاید بهترینِ آن‌ها) که در مورد یکی از اسطوره‌های باشگاه لیورپول صحبت می‌کنیم. وی که یک بار از لیورپول به یوونتوس منتقل شد و پس از دوره‌ای نه‌چندان موفق دوباره به لیورپول برگشت، با ۳۴۶ گل در تمام رقابت‌ها بهترین گلزن تاریخ لیورپول است. همچنین با ۲۵ گلی که به اورتون زده در دربی مرسی‌ساید هم رکورد‌دار است. قد و فیزیک مناسب درکنار سرعت بسیار بالا، یان راش را به مهاجم کاملی تبدیل کرده بودند که در صورت حضور در فیفا ۲۰ می‌تواند چنین شرایطی را در بازی هم داشته باشد. راش سابقه پنج قهرمانی در لیگ برتر انگلستان با لیورپول و قهرمانی در دو رقابت اروپایی را با این تیم دارد و هشت فصل هم بهترین گلزن سال لیورپول بوده است.

انگلستان معمولا مهاجمین با‌کیفیتی در تاریخش داشته و یکی از بهترینِ آن‌ها در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی بی‌شک یان رایت بوده است. وی که بخش اصلی فوتبالش را در سه باشگاه شهر لندن یعنی کریستال پالاس، آرسنال و وستهم تجربه کرده است، دومین گلزن برتر تاریخ آرسنال و سومین گلزن برتر تاریخ کریستال پالاس است. رایت با اینکه قد خیلی بلندی نداشت اما از قدرت‌بدنی خوبی بهره می‌برد و سرعت بالایی هم به‌عنوان مهاجم داشت. همین ویژگی‌ها او را به گلزنی تمام‌عیار تبدیل می‌کرد که یک بار با آرسنال قهرمان لیگ برتر شده و سابقه حضور در تیم سال این رقابت‌ها را هم در کارنامه دارد.

اما حسن ختام فهرست آیکون‌هایی که دوست داریم به فیفا ۲۰ اضافه شوند، یورگن کلینزمن، یکی دیگر از مهاجم‌های درجه‌یک آلمان است که در سال‌های اخیر او را بیشتر به‌عنوان یک مربی به‌یاد می‌آوریم. کلینزمن هم مهاجم کاملی بود که در کارنامه رده ملی وی، قهرمانی با آلمان در جام جهانی ۱۹۹۰ دیده می‌شود. همچنین کلینزمن در سال ۱۹۹۴ و در حضور ستاره‌های بزرگ آن زمان، بهترین بازیکن سال آلمان انتخاب شد و سابقه آقای گلی در رقابت‌های بوندسلیگا را هم در کارنامه دارد. در رده باشگاهی کلینزمن برای باشگاه‌های مختلفی از بایرن مونیخ و اشتوتگارت گرفته تا اینتر میلان و همینطور تاتنهام بازی کرده است.

نظر شما در مورد این بازیکنان چیست؟ شما دوست دارید چه آیکون‌هایی را در فیفا ۲۰ شاهد باشیم؟