بررسی بازی Fall Guys: Ultimate Knockout

جهان بازی‌های ویدیویی گاهی می‌تواند بسیار آسان و بخشنده به نظر برسد. برای نمونه اکنون بازی‌های آنلاین بتل رویال انقدر تبدیل به ترند بزرگی در این مدیوم شده‌اند که هر ناشر شناخته‌شده با انتشار یک بازی بتل رویال خوب و قرارداد بستن به میزان کافی با استریمرهای بزرگ، می‌تواند در مدتی کوتاه سودی خوب را به‌دست بیاورد. ولی این بازارهای پتانسیل‌دار و در ظاهر آسان، از برخی جهات می‌توانند برای هر استودیویی ترسناک باشند. چون همزمان با آسان به نظر رسیدن موفقیت کوتاه‌مدت در آن‌ها، موفقیت بلندمدت در آن‌ها بسیار دشوار به نظر می‌رسد.

در چنین وضعیتی که آثاری همچون بازی Bleeding Edge به‌عنوان یک بازی رقابت آنلاین عرضه‌ی نسبتا موفقی دارند و سپس بعد از چند هفته به سختی تعداد بازیکن همزمان خود را به عدد ۱۰۰۰ می‌رسانند، شاید فقط و فقط خلاقیت بتواند سازنده را نجات بدهد. چون وقتی خلاقیت از راه برسد، محصولی شکل می‌گیرد که بازیکن نمی‌تواند تجربه‌ی ارائه‌شده توسط آن را در اثر دیگری بیابد. به همین خاطر Fall Guys: Ultimate Knockout با اینکه اثر بدون ایرادی هم نیست و از تبلیغات فوق‌العاده‌ای بهره نمی‌برد، طی چند روز این همه رکورد را به نام خود ثبت می‌کند. زیرا یک بتل رویال متفاوت است که احتمالا بازی‌های بتل رویال زیادی در ماه‌های آتی از آن الگو می‌گیرند و به اشکال مختلف، ادای آن را درمی‌آورند.

دانلود از آپارات | تماشا در یوتیوب

تازه بازی خوش‌بختانه با درنظرگرفتن اینکه برای همه‌ی سنین عرضه شده است، اصلا پروسه‌ی یادگیری سختی را مقابل بازیکن نمی‌گذارد و به سرعت او را مشغول رقابت‌ها می‌سازد. این‌جا شما فقط کنترل‌کننده‌ی جهت حرکت، پرش، شیرجه و گرفتن هر جسم هستید و تمام مینی‌گیم‌های بازی روی همین مکانیک‌های کنترلی ساده سوار می‌شوند. هرچند مسلط شدن بر هرکدام از این مینی‌گیم‌ها و یاد گرفتن حقه‌های نهفته در هرکدام از آن‌ها ماجرای دیگری است و نیاز به توجه فراوان دارد.

برای نمونه در مینی‌گیم‌هایی که در آن باید طی مدت‌زمانی محدود خود را به خط پایان برسانید و تنها با چالش زمانی مواجه هستید، تقریبا هیچ گیمری نیست که نداند باید چه کاری را انجام بدهد. در حقیقت اکثر مینی‌گیم‌ها انقدر واضح و ساده طراحی شده‌اند که همه در همان دور اول تجربه‌ی هرکدام از آن‌ها، هدف اصلی را می‌شناسد و آن را دنبال می‌کند. ولی فقط افرادی که روی بازی وقت گذاشته‌اند و مینی‌گیم‌های این‌گونه‌ی آن را خوب می‌شناسند، از مسیرهای درست می‌روند، از پرتاب شدن به جلو به کمک میله‌های چرخنده بهره می‌برند و از الگوهای زیادی برای گیر نیافتادن بین جمعیت زیاد گیمرهای رقیب پیروی می‌کنند.

باتوجه‌به همه‌ی این حقایق جذاب، ناراحت‌کننده به نظر می‌رسد که درصدی از مینی‌گیم‌های بازی برخلاف سایر رقابت‌ها آن‌چنان روی مهارت شما متمرکز نمی‌شوند و واقعا می‌توانند به شکل شانسی برنده و بازنده را تعیین کنند. البته که وجود عامل شانس به شکل کنترل‌شده در برخی از مینی‌گیم‌ها آن‌ها را جذاب‌تر کرده است. ولی این مسئله وقتی تبدیل به یک مشکل می‌شود که بازی بیشتر از مهارت‌محور بودن، شانس‌محور به نظر بیاید.

مهم‌ترین نقطه‌ی قوت بهترین مینی‌گیم‌های رقابتی بازی Fall Guys: Ultimate Knockout آن است که چندین و چند استراتژی مختلف برای کسب پیروزی در آن‌ها وجود دارد؛ روش‌هایی که هیچ‌کدام همیشه شما را برنده نخواهند کرد!

این مشکل معمولا در رقابت‌های گروهی هم به چشم می‌آید. زیرا گاهی عملا عامل تعیین‌کننده‌ی سقوط یا صعود شما در یک مینی‌گیم آن است که بازی شما را به هم‌گروهی با چه افرادی دربیاورد. این وسط نه می‌توان پیشنهاد حذف رقابت‌های گروهی را داد و نه می‌توان گفت که آن‌ها باید به تجربه‌های چندنفره محدود شوند. زیرا اصلا یکی از ویژگی‌های خاص «فال گایز» همین وجود مینی‌گیم‌های گروهی برای همگان است که ناگهان چند نفر را از دور رقابت خارج می‌کند. به همین خاطر باید امیدوار بود که مینی‌گیم‌های بیشتری از بازی شبیه Fall Ball بشوند؛ یک بازی فوتبال‌مانند گروهی که هم تعداد مناسبی از بازیکنان را حذف می‌کند و هم در عین گروهی بودن، واقعا هر نفر می‌تواند روی آن تاثیر داشته باشد.

Fall Ball یکی از آن مینی‌گیم‌هایی است که حتی اگر بازی گیمر را با ضعیف‌ترین بازیکنان هم‌گروه کند، توانایی‌های بالای او می‌تواند نجات‌دهنده‌ی همه باشد. پس از آن‌جایی که «فال گایز» برای همه رقابت‌های چندنفره را در نظر می‌گیرد،‌ باید تاثیرگذاری هر شخص روی نتایج رقابت‌های گروهی را بالا ببرد تا بازی پویا باقی بماند. چون در وضعیت فعلی همان‌قدر که بعضی از مینی‌گیم‌های رقابتی Fall Guys: Ultimate Knockout عالی هستند، بعضی‌ها بالانس‌نشده و متوسط به نظر می‌رسند.

ما ایراد مورد بحث را زمانی احساس می‌کنیم که ناگهان قدم به رقابت پنجم می‌گذاریم و با تعداد بسیار زیادی از گیمرها روبه‌رو می‌شویم. چرا؟ چون در این دور به مینی‌گیم‌هایی برخورد کرده‌ایم که توانایی مناسبی در حذف بازیکن‌ها نداشته‌اند و به‌صورت غیرمستقیم، رقابت جذاب نهایی را شلوغ، بیش از حد کوتاه و شانس‌محورتر از حالت عادی می‌کنند.

در عین آن که تقریبا همه‌ی موارد حاضر در بازی به گیمر خبر از پیشرفت احتمالی آن طی ماه‌های آتی می‌دهند و اثبات‌کننده‌ی بالا بودن پتانسیل آن هستند، متاسفانه وضعیت سرورها کمی نگران‌کننده به نظر می‌رسد. مسئله این نیست که «فال گایز» آن‌چنان سرعت بالایی در فرستادن شما به رقابت‌ها ندارد و همچنان گاهی چند دقیقه بازیکن را مجبور به تلاش مجدد برای شروع یک دور می‌کند. این مشکل کاملا عادی و قابل حل به نظر می‌رسد. ایراد اصلی بالا رفتن میزان حضور بازیکنان متقلب در بازی است که می‌تواند صدمات جبران‌ناپذیری به Fall Guys: Ultimate Knockout بزند.

همه می‌دانند که بازی‌های بتل رویال قبل از هر مورد دیگر با گیم‌پلی رقابتی خود تعریف می‌شوند و هیچ‌کس برد خود در یکی از آن‌ها را دست‌کم نمی‌گیرد. به همین خاطر اگر یک گیمر به هر دلیلی با تقلب غیرمنصفانه‌ی یک گیمر دیگر از گردونه‌ی یک رقابت هم حذف شود، شاید بازگرداندن او به بازی بسیار سخت باشد. به همین خاطر انتظار می‌رود که استودیو سازنده در مدت‌زمانی کوتاه به‌صورت کامل تلاش جدی برای ایستادن مقابل گیمرهای متقلب را شروع کند.

«فال گایز» یک بازی سرشار از سرگرمی است که اگر پلی استیشن 4 و پلی استیشن پلاس دارید، همین حالا باید تجربه‌ی آن را آغاز کنید و اگر گیمر کامپیوترهای شخصی هستید، می‌توانید از اینکه ارزش برچسب قیمت ۲۰ دلاری خود را دارد، مطمئن باشید. بدون شک بازی همچنان در برخی بخش‌های جای پیشرفت و در بعضی قسمت‌های کلیدی‌تر، نیاز جدی به پیشرفت دارد. اما درنهایت فعلا خلاقیت و سرگرم‌کنندگی آن بیشتر از هر نقطه‌ی ضعفی به چشم می‌آید.

بررسی بازی براساس نسخه‌یپلی‌استیشن 4 پرو انجام شده است