معرفی انیمیشن کوتاه The Casebook of Nips & Porkington
انیمیشن به لطف ذات انعطاف پذیر خود از دیر باز دست هنرمندان را در ترسیم هر تصویر و تجسم خیالی که در ذهن دارند، باز گذاشته است و همین مسئله باعث شده در انیمیشن‌های کوتاه و بلند از سراسر دنیا شاهد آثاری خلاقانه باشیم که نظیرشان را در بین آثار سینمایی کمتر می‌توان پیدا کرد. در بخش معرفی انیمیشن کوتاه این هفته، به سراغ اثری می‌رویم که با اتکا به همین عنصر خلاقیت منحصر بفرد آثار انیمیشنی با وجود داستان بسیار ساده و کوتاه خود به ساخته‌ای جذاب و دیدنی بدل شده است. انیمیشن کوتاه The Casebook of Nips & Porkington (پرونده‌ی نیپس و پورکینگتون)، دومین تجربهی کارگردانی و معروف‌ترین ساخته‌ی ملودی ونگ، انیمیشن ساز چینی-کانادایی، است. ملودی ونگ پیش از ورود به عرصه‌ی انیمیشن سازی در دانشگاه تورنتو به تحصیل در رشته‌ی مهندسی مکانیک مشغول بود، اما بعد از پایان تحصیلاتش تصمیم گرفت برای فرا گرفتن انیمیشن سازی به کالج شریدن وارد شود. او «پرونده‌ی نیپس و پورکینگتون» را با تکیه بر تجربهی پیشینش در پروژه‌های مستقل سینمایی که پیش‌تر ساخته بود، در چهارمین سال تحصیلش در رشته انیمیشن سازی خلق کرد و موفق به کسب چندین جایزه و عنوان نامزدی مختلف شد.
The Casebook of Nips & Porkington داستان کارآگاه پورکینگتون و همکارش نیپس، یک خوک و گربه، را روایت می‌کند. وقتی که فرزند تازه متولد شده‌ی یک زوج غاز به سرقت می‌رود، پورکیگتون و نیپس سریعا برای حل پرونده وارد عمل شده و به تعقیب مجرم می‌پردازند. دو قهرمان داستان سرنخ‌ها را با هوشیاری دنبال می‌کنند و نهایتا مخفیگاه رباینده یعنی موشی را که به قصد خوردن دست به دزدیدن تخم زده، پیدا می‌کنند و نبرد بین دزد و پلیس از این لحظه آغاز می‌شود.
با وجود اینکه داستان The Casebook of Nips & Porkington به نسبت سبک اثر آن قابل قبول است، اما نقطه قوت اصلی این اثر نحوه‌ی به تصویر کشیدن داستان و سبک طراحی آن است
شاید چهارچوب داستان بسیار ساده بنظر برسد، که صد البته تا حدودی هم می‌توان برچسب تکراری و ساده بودن را به آن زد، اما به هیچ عنوان نباید به این مسئله اندیشید که داستان و روایت ساده‌ی The Casebook of Nips & Porkington یک نقطه ضعف برای این اثر به‌شمار می‌رود. ملودی ونگ این انیمیشن را با ذهنیت خلق اثری با حال و هوای کارتون‌هایی که در دوران بچگی تماشا تماشا کرده‌ایم ساخته و از این رو باید انتظار داشت در چنین اثری با داستانی مواجه شویم که روندی ساده اما شیرین دارد و کمی هیجان مصور و شوخی‌های کوچک چاشنی آن شده‌اند. در خیلی موارد، این نه خود داستان و بالا و پایینش بلکه نحوه‌ی روایت آن است که مخاطب را به خود جذب می‌کند و درباره‌ی The Casebook of Nips & Porkington به جرئت می‌توان گفت روایت سبک، مختصر، شیرین و شایان ستایش آن به خوبی می‌تواند دل اکثر بینندگان را به‌دست بیاورد.
کارگردان با استفاده از تکنیک‌های محبوب و در آمیختن مستقیم آن‌ها با داستان، اثری با سبک طراحی زیبا و چشم نواز خلق کرده است
با وجود اینکه داستان The Casebook of Nips & Porkington به نسبت سبک اثر آن قابل قبول است، اما نقطه قوت اصلی این اثر و آنچه دومین ساخته‌ی ونگ را به اثری ارزشمند تبدیل می‌کند، نحوه‌ی به تصویر کشیدن این داستان و سبک طراحی آن است. امکان ندارد انیمیشن‌های قدیمی شرکت والت دیزنی، به خصوص آثاری مثل گربه‌های اشرافی یا صد و یک سگ خالدار، را تماشا کرده باشید و سریعا متوجه نشوید که در سبک طراحی و شخصیت پردازی این انیمیشن چه الهام بزرگی از آن‌ها گرفته شده است، اما واضح است که تمام ماجرا این نیست. ملودی ونگ در انیمیشن با خلاقیت خاصی شخصیت‌ها و مکان‌های دستی طراحی شده‌ی خود را در دنیایی ساخته شده از روزنامه‌ها قرار داد؛ این حرکت ضمن تقویت حس و حال لندن و تورنتوی قدیم که در داستان و طراحی جریان دارد، بار فانتزی منحصر بفردی به کار داده و دقیقا یادآور حس جادویی انیمیشن‌های قدیمی و کتاب داستان‌های مصور به بینندگان می‌شود. در آثار سینمایی حرکت استفاده از اشکال مختلف رسانه از جمله نشان دادن سر تیتر روزنامه‌ها یا زیرنویس خبر در تلویزیون برای جلب توجه بینندگان به رویداد خاصی از جمله جرمی همچون سرقت یا قتل متداول است، اما در The Casebook of Nips & Porkington ونگ به کلی این حرکت را به سطحی دیگر برده؛ است داستان به کلی در قاب تصاویر روزنامه روایت می‌شود و در بخش‌های مختلف انیمیشن حروف، علامت‌های نگارشی یا سبک طراحی روزنامه به صورت مستقیم به داستان وارد می‌شوند. ایده‌ی اولیه‌ی این سبک طراحی وقتی به ذهن این کارگردان جوان خطور کرد که او در حال گشت و گذار میان کتاب‌‌های مختلف یک کتابفروشی بود و به کتابی برخورد که مجموعه‌ای از روزنامه‌ها با طراحی‌ها و چینش‌های پیچیده در آن جمع آوری شده بود. او با استفاده از این تکنیک‌های محبوب و در آمیختن مستقیم آن‌ها با داستان، نه تنها اثری با سبک طراحی زیبا و چشم نواز خلق کرده، بلکه تکنیکی مخصوص ابداع کرده که در عین انعکاس تفکر نوستالژیک نهفته در اثر، حس و حالی جدید و منحصر بفرد به آن می‌بخشد که شکل دهنده‌ی هویت این انیمیشن سه دقیقه‌ای است.
به جز صداگذاری و دوبلاژ بسیار حرفه‌ای کار، ونگ تمامی مراحل ساخت این انیمیشن را به تنهایی با کمک برخی دوستان نزدیک و اساتید راهنمای کالج شریدن انجام داد. او در این کار از طراحی‌های دستی خود و نرم افزارهای ToonBoom Harmony ،Adobe Photoshop و Adobe Premiere استفاده کرده است. این کارگردان The Casebook of Nips & Porkington را به امید محکم کردن جای پای خود در صنعت انیمیشن سازی ساخت و صد البته توانست به این هدف برسد؛ بعد از عرضه‌ی The Casebook of Nips & Porkington، ونگ با همکاری چند استودیو، آثاری کوتاه را تولید و منتشر کرد و نهایتا به استودیو Blue Sky ملحق شد.
The Casebook of Nips & Porkington اثری است که به نسبت اکثر آثار کوتاه هم کوتاه است ولی این اختصار بخشی از هویت سادگی جذاب این انیمیشن است. این اثر بسیار چشم نواز به راحتی می‌تواند خاطرات دروان کودکی را در ذهن بینندگانی مثل من که دوران کودکی خود را به تماشای انیمیشن‌های کلاسیک دیزنی گذراندیم دوباره یادآور شود. نظرات خود را درباره‌ی این انیمیشن با ما درمیان بگذارید.