بهترین سریال های ۲۰۲۰ از دید کاربران متاکریتیک

متاکریتیک همان‌گونه که با یک نظرسنجی بزرگ «بهترین فیلم های ۲۰۲۰ به انتخاب مخاطبان متاکریتیک» را اعلام کرد، در بخش بهترین سریال های تلویزیونی سال نیز چنین کاری را انجام داده است. پروسه‌ی انتخاب بهترین آثار هم به این شکل جلو رفت که هر کاربر صرفا باید ۵ سریال برتر سال ۲۰۲۰ میلادی به انتخاب خود را تحویل این سایت می‌داد. متاکریتیک با درنظرگرفتن ۵ امتیاز مثبت برای رتبه‌ی یک هر کاربر و ۱ امتیاز مثبت برای رتبه‌ی پنج کاربر، به یک عدد کلی برای هر اثر می‌رسید و سپس ۱۵ محصول تلویزیونی دارای بیشترین امتیاز را بر این اساس رده‌بندی کرد؛ تا به فهرستی برسد که آثاری همچون سریال Better Call Saul در آن قرار دارند.

نکته‌ی جالب این‌جا است که بین بعضی از رتبه‌ها اختلاف امتیاز قابل توجهی وجود ندارد و رقابتی تنگاتنگ به چشم می‌آید. ولی بعضا هم می‌توان دید که چه‌طور یک سریال به مراتب امتیازی بالاتر از آثار قبل از خود را دریافت می‌کند. همچنین نباید انکار کرد که شمارش تعداد آثار هر شبکه در این فهرست هم به خوبی می‌تواند میزان موفقیت و تاثیرگذاری بعضی از آن‌ها را به یاد من و شما بیاورد. زومجی در این مقاله به مرور بهترین سریال های 2020 به انتخاب مخاطبان متاکریتیک می‌پردازد.

سازنده: داوی والر

امتیاز: ۱۴۱

وقتی اثری می‌خواهد به یک رویداد تاریخی بپردازد که نقش قابل توجهی روی وضعیت سیاسی جامعه داشته است، مخاطبان می‌ترسند که روبه‌روی محصولی شعارزده قرار بگیرند. ولی سریال Mrs. America در تمامی قسمت‌های خود سعی می‌کند که قصه‌گویی جذابی داشته باشد و از چند زاویه به یک مسئله بنگرد. این‌گونه مینی‌سریال مورد بحث تبدیل به یکی از بهترین سریال های ۲۰۲۰ از دید کاربران متاکریتیک می‌شود.

Mrs. America با نمایش حقایق تاریخی و پرداختن به مشکلاتی که نه طی یک شب که قدم به قدم نسبتا بهبود یافتند، بیشتر به مخاطب می‌فهماند که چرا باید به افزایش تساوی حقوق انسانی در جهان امروز اهمیت بدهد. از انتخاب روش درست برای روایت داستانی مهم و احترام گذاشتن به ایجاد لذت در دیدن اثر برای مخاطب تا نقش‌آفرینی کیت بلانشت که همزمان شنیدنی و تماشایی است. Mrs. America با این نقاط قوت توجه مخاطب را جلب کرد.

سازندگان: مایا ارسکین، آنا کانکل و سم زوایبلمن

امتیاز: ۱۴۳

داستان‌های مرتبط با گذر از دوران بلوغ همواره در سینما و تلویزیون آمریکا مورد توجه بوده‌اند. اما گذر زمان به طرز واضحی باعث شد که آن‌ها مدام رویکردی واقع‌گرایانه‌تر در قصه‌گویی داشته باشند؛ تا به‌جای پرداختن به دانش‌آموز ثروتمند و خوش‌بخت فیلم Clueless که فقط باید با گذر زمان متوجه معنی حقیقی خوش‌بختی بشود، به لحظات تلخی بپردازند که در آن یک انسان ۱۴ساله هیچ چاره‌ای جز چشم دوختن به صفحه‌ی موبایل خود ندارد.

نتیجه‌ی این تغییر رویکرد که کاملا ریشه‌گرفته از تغییر نحوه‌ی نگاه مخاطب به این داستان‌ها است، به وجود آمدن آثاری معرکه مثل فیلم Lady Bird، فیلم Eighth Grade و فیلم Booksmart شد. در ادامه‌ی این مسیر هم حالا به سریال کمدی PEN15 رسیدیم که در آن شاهد تلاش دو نوجوان بسیار عادی و نه‌چندان پرطرفدار در مدرسه هستیم؛ تلاش آن‌ها برای سردرآوردن از زندگی و لحظات تلخ، مسخره، شیرین و مهمی که هر روز می‌توانند گریبان‌گیر آدم باشند.

سازندگان: برندن هانت، جو کلی و بیل لارنس

امتیاز: ۱۸۱

سیت‌کام Ted Lasso، یکی از بهترین سریال های ۲۰۲۰ از دید کاربران متاکریتیک به خوبی چگونگی مواجهه‌ی انسان با تغییرات جدی را نشان می‌دهد. زیرا شخصیت اصلی آن یک مرد آمریکایی است که باید به مربی‌گری یک تیم فوتبال در انگلستان بپردازد. او طبیعتا زبان انگلیسی را می‌شناسد. ولی در وصف تفاوت زیاد این زندگی جدید همین بس که در کشور محل زندگی او، لغت «فوتبال» به ورزش کاملا متفاوتی اشاره می‌کند.

سریال Ted Lasso بهترین لحظات خود را در قالب تلاش شخصیت اصلی برای کنار آمدن با شرایط جدید در عین احترام گذاشتن به یک سبک زندگی متفاوت به تصویر می‌کشد. او باید بپذیرد که وظیفه‌ی کنترل تیم فوتبالی را برعهده دارد که برای مردم شهر مهم است. پس شاید به‌جای ترسیدن از تفاوت‌های زندگی جدید، سعی کند با داشته‌های منحصر‌به‌فرد خود واقعا چندین و چند بازیکن را به موفقیت برساند؛ تا خود نیز زندگی موفق‌تر و شادتری داشته باشد.

سازندگان: دن لوی و یوجین لوی

امتیاز: ۲۰۰

در جدیدترین دوره از مراسم جوایز امی، تک‌تک جوایز مرتبط با بهترین سریال کمدی را Schitt’s Creek کسب کرد. اما علاوه‌بر منتقدانی که این داستان خنده‌آور راجع به تلاش‌های یک خانواده‌ی بسیار ثروتمند برای کنار آمدن با یک زندگی ساده‌تر را تحسین کردند، مردم هم مخصوصا در سال ۲۰۲۰ میلادی به خوبی با Schitt’s Creek خوش گذراندند. شاید به این خاطر که خانه‌مانی‌های اجباری مرتبط با کرونا نیاز مخاطب با چنین آثار سرگرم‌کننده‌ای را افزایش می‌دهد.

جلوتر از ماجراهای بزرگی که برای کل خانواده اتفاق می‌افتند، Schitt’s Creek پرشده از ثانیه‌های صمیمانه و جوک‌های گره‌خورده به شخصیت‌پردازی کاراکترها است؛ چه وقتی آرزو کردن یک نفر برای رسیدن به خواسته‌ی خود با تمام وجود را می‌بینیم و چه زمانی‌که شاهد شکل‌گیری روابط احساسی در سریال هستیم. سریال Schitt’s Creek در طول ۸۰ قسمت مخاطب را سرگرم کرد و با چند اپیزود معرکه به یک پایان خوش دل‌چسب برای طرفداران رسید.

سازندگان: باران بو اودار و یانتیه فریز

امتیاز: ۲۰۳

با اینکه هر اثر پیچیده مخالفانی هم دارد، فصل سوم سریال Dark به رتبه ۱۱ فهرست بهترین سریال های ۲۰۲۰ از دید کاربران متاکریتیک رسید. سازندگان این اثر که از ابتدا می‌خواستند قصه را در سه فصل روایت کنند، محصول آلمانی شبکه‌ی نتفلیکس را باشکوه به پایان رساندند و مورد ستایش گسترده قرار گرفتند؛ تا حدی که از همین حالا بسیاری از طرفداران برای سریال بعدی آن‌ها هیجان‌زده هستند. Dark قصه‌ای پیچیده را به شکلی راضی‌کننده برای خیلی‌ها به پایان رساند.

Dark که یک علمی-تخیلی سیاه و مرتبط با سفر در زمان است، پیچیدگی قابل توجهی دارد. نمی‌توان این سریال را محصولی آن‌چنان عامه‌پسند به شمار آورد. بااین‌حال Dark شاید تعداد مخاطبان بسیار زیاد آثار پرمخاطب را نداشته باشد، ولی از گروهی از طرفداران سرسخت برخوردار است که می‌توانند لحظه به لحظه‌ی آن را برای دیگران توضیح دهند. در نتیجه نباید تعجب کرد که سریال آلمانی دارک توانست بالاتر از چند کمدی به رتبه‌ی یازدهم این فهرست برسد.

سازنده: جامین کلمنت

امتیاز: ۲۳۶

تایکا وایتیتی در سال ۲۰۱۴ میلادی با اکران فیلم کم‌خرج What We Do in the Shadows یک الماس را تقدیم طرفداران شبه-مستندهای کمدی کرد. چه کسی انتظار داشت که دیدن لحظات عادی زندگی چند خون‌آشام بتواند تا این اندازه سرگرم‌کننده، بامزه و حتی کم‌وبیش معنی‌دار باشد؟ ولی موفقیت آن اثر نباید باعث شود که فکر کنید سریال What We Do in the Shadows حکم یک کپی معمولی را دارد. سازندگان واقعا ایده‌ای عالی را گسترش داده‌اند.

سریال که در فصل دوم گروه بازیگران خود را هم هیجان‌انگیزتر از قبل کرد، در اصل به سه خون‌آشام می‌پردازد که بیشتر از ۱۰۰ سال با یکدیگر روزگار گذراندند. آن‌ها دغدغه‌ها، نیازهای روزمره و کارهای مهم خود را دارند. تازه سریال گاهی انقدر باورپذیر کمدی خود را در این فضای آمیخته به ترس و فانتزی می‌سازد که مخاطب احتمالا با خود می‌گوید که اگر خون‌آشام‌ها مجبور به زندگی در جامعه‌ی انسانی بودند، احتمالا باید با چنین سختی‌هایی کنار می‌آمدند!

سازنده: جیسون هیر

امتیاز: ۲۹۲

مستند The Last Dance به بخشی از دوران اوج یک تیم باشکوه، یک بازیکن افسانه‌ای و رقابت‌هایی هیجان‌انگیز می‌پردازد؛ به تیم شیکاگو بولز و مایکل جردن که بسیاری او را برترین بکستبالیست تمام ادوار می‌دانند. سازندگان مستند هم با استفاده از ویدیوهای آرشیوی و تدوین عالی آن‌ها یک روایت زنده و پرانرژی از اتفاقی هیجان‌انگیز در جهان ورزش را تحویل ما می‌دهند. گاهی دیدن The Last Dance به اندازه‌ی دیدن مسابقه‌ی زنده هیجان‌انگیز به نظر می‌آید.

تیم سازنده فقط به کمک آرشیو تلویزیونی، رنگ‌آمیزی معنی‌دار و استفاده‌ی درست از صداگذاری قصه نمی‌گوید. بلکه از مصاحبه‌ها و ویدیوهای دیده‌نشده‌ی متعلق به یک تیم فیلم‌برداری هم بهترین بهره را می‌برد. از همه‌ی این‌ها مهم‌تر هم آن است که می‌بینیم مینی‌سریال The Last Dance در عین پرداختن به انسان‌های مختلف همیشه متمرکز، پیوسته و هدفمند جلو می‌رود. وارد شدن یک مستند به فهرست بهترین سریال های ۲۰۲۰ از دید کاربران متاکریتیک اتفاق کوچکی نیست.

سازندگان: لنی آبراهامسون و هتی مکدونالد

امتیاز: ۲۹۶

در سال ۲۰۱۵ میلادی، لنی آبراهامسون با فیلم Room احساسات زیادی را به وجود مخاطب تزریق کرد؛ فیلمی که اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن را تحویل بری لارسون داد و می‌توان طی نیمه‌ی اول آن به لمس دردهای عمیق انسانی پرداخت. حالا او با سریال Normal People یک اقتباس درخشان از داستانی عاشقانه و پرجزئیات را تقدیم مخاطب کرده است؛ سریالی بزرگ‌سالانه که با ظرافت تمام، عشق و علاقه را از جهات گوناگون به چالش می‌کشد.

سازنده: میکیلا کوئل

امتیاز: ۳۵۸

I May Destroy You شاید غیرعامه‌پسندترین اثر این فهرست باشد. زیرا یک درامدی (کمدی-درام) بریتانیایی تند است که سختی‌های قرارگیری در اقلیت‌های متفاوت و مواجهه با نژادپرستی و انواع‌واقسام پدیده‌های اجتماعی منفی دیگر را نشان می‌دهد. اما سریال هرگز بدون داستان‌گویی به این موارد نمی‌پردازد و حتی گاهی از پس ایجاد معماهای نسبتا جذاب برای مخاطب نیز برمی‌آید؛ تا او به تماشا ادامه بدهد و اگر گاردی ندارد، با شخصیت اصلی همراه شود.

تمام کاراکترهای سریال انسان‌هایی باورپذیر هستند و همین باعث می‌شود که نگاه اثر به مسائل اجتماعی توسط منتقدان با صفاتی همچون شجاعانه به باد ستایش گرفته شود. سریال I May Destroy You با کمدی سیاه خاص خود یک ظلم جدی و پست را بدون توهین به شخصیت‌ها بررسی می‌کند و برای مخاطبی که به مطالعه‌ی وضعیت امروز جوامع انسانی اهمیت می‌دهد، پرشده از حرف‌های شنیدنی است.

سازنده: پیتر مورگان

امتیاز: ۴۰۳

محبوبیت سریال The Crown به قدری افزایش پیدا کرده است که خاندان سلطنتی بریتانیا باتوجه‌به برخی تغییرات داستانی آن نسبت به حقایق تاریخی، به نتفلیکس دستور می‌دهد که به‌صورت واضح اعلام کند که اثر مورد بحث واقع‌گرایانه نیست و صرفا یک قصه‌ی خیالی را به تصویر می‌کشد. نتفلیکس هم فعلا به این خواسته تن نداده است. اما اصل شکل‌گیری این گفت‌وگو نشان می‌دهد که The Crown به‌عنوان یکی از بهترین سریال های ۲۰۲۰ از دید کاربران متاکریتیک چه‌قدر محبوبیت و معروفیت دارد.

سریال The Crown که از همان فصل اول پرشده از داستان‌گویی آرام‌سوز و تأثیرگذار، نقش‌آفرینی‌های پرجزئیات و طراحی صحنه و لباس چشم‌نواز برخوردار بود، در فصل ۶ به پایان می‌رسد. همین که فصل چهارم باعث شد افراد بیشتری برای دو فصل پایانی هیجان‌زده باشند، اثبات‌کننده‌ی موفقیت آن است. راستی سریال در فصل‌های پنجم و ششم هم بازیگران هیجان‌انگیزی را به تیم شلوغ و ارزشمند نقش‌آفرین‌های خود می‌افزاید تا حتی از قبل هم جذاب‌تر به نظر برسد.

سازنده: رافائل باب وکسبرگ

امتیاز: ۴۲۳

«بوجک هورسمن» را باید از لایق‌ترین آثار حاضر در فهرست بهترین سریال های ۲۰۲۰ از دید کاربران متاکریتیک دانست. زیرا درصد قابل توجهی از مخاطبان معتقد به پیشرفت فصل به فصل آن تا انتها هستند. سریال در بخش‌های پایانی به قدری عمیق، معنی‌دار و پراحساس قصه می‌گفت که برای خیلی‌ها تشخیص کمدی سیاه و درام روان‌شناختی در آن از یکدیگر سخت شد. «بوجک هورسمن» در سال ۲۰۲۰ میلادی بالاتر از هر سریال انیمیشنی بزرگ‌سالانه‌ی دیگر خوش درخشید.

البته که فقط هشت قسمت نهایی سریال یعنی نیمه‌ی دوم فصل آخر در سال ۲۰۲۰ میلادی پخش شد. ولی همین هشت اپیزود، اثر را برای تعداد قابل توجهی از بینندگان تبدیل به یکی از برترین آثار تلویزیونی سال گذشته کردند. تازه حالا طرفداران هم با خیال آسوده‌تر BoJack Horseman را به دیگران پیشنهاد می‌دهند و احتمالا می‌گویند که اگر آن را در ابتدا دوست نداشتید، به تماشا ادامه بدهید. می‌دانید چرا؟ چون ما تضمین می‌کنیم که مدام بهتر و بهتر می‌شود.

سازنده: اریک کریپک

امتیاز: ۵۷۵

شخصیت استورم‌فرانت با بازی آیا کش نشان داد که سازندگان از پس شرح و بسط دادن قصه برمی‌آیند و در عین حال قرار نیست صرفا به کپی‌برداری کامل از روی منبع اقتباس بپردازند. این وسط شخصیت بیلی بوچر هم در مرکز قصه قرار می‌گیرد تا محتوای اصلی طرح داستانی انتقام‌محور فیلم‌نامه به بهترین شکل دیده شود. اصلا قدرت اصلی The Boys، یکی از بهترین سریال های ۲۰۲۰ از دید کاربران متاکریتیک آن است که مدام به کمک شخصیت‌های بسیار متفاوت خود از جوانب گوناگون به یک جنون بی‌پایان نگاه می‌اندازد.

سازنده: جان فاورو

امتیاز: ۹۳۲

سریال مندلورین در فصل اول مخاطبان خاص خود را پیدا کرد، پتانسیلی قابل‌توجه را به نمایش گذاشت و در عین حال فاصله‌ی قابل توجهی از داستان‌های دیگر جنگ ستارگان (جنگ‌های ستاره‌ای/Star Wars) داشت. اما فصل دوم اثبات کرد که جان فاورو می‌خواهد با سریال The Mandalorian واقعا جهان Star Wars را گسترش دهد و با تیم حرفه‌ای نویسندگی و کارگردانی اثر که اعضایی ارزشمند مثل دیو فلونی را دارد، جنگ ستارگان را دوباره به اوج بازگرداند.

درحالی‌که تصور می‌شد بسیاری از مخاطبان دیگر مثل قبل به جنگ ستارگان اهمیت نمی‌دهند، مندلورین فعلا آینده‌ی این مجموعه را تضمین کرده است. سومین اثر برتر فهرست بهترین سریال های ۲۰۲۰ از دید کاربران متاکریتیک هنوز از برخی کمبودها رنج می‌برد و اپیزودهایی دارد که نقدهای بعضا تند زیادی را می‌پذیرند. اما وقتی قسمت‌های پنجم و هشتم فصل دوم مندلورین را می‌بینیم، خوب متوجه می‌شویم که سریال در بهترین لحظات خود چه دستاورد عظیمی دارد و چگونه همزمان احساسی و سرتاسر حماسی به نظر می‌رسد.

سازندگان: وینس گیلیگان و پیتر گولد

امتیاز: ۱۰۷۹

همه می‌دانند که سریال Breaking Bad پرشده از شخصیت‌پردازی‌های دقیق و عمیق است. گیلیگان بارها ثابت کرد که توانایی خلق داستان‌هایی هیجان‌انگیز با محوریت انسان‌هایی دردکشیده و خاکستری را دارد. اکنون او در سریال تحسین‌شده‌ی Better Call Saul دارد یکی از بهترین پیش‌درآمدهای تلویزیونی را به پایان می‌برد؛ تا پروسه‌ی آفرینش شخصیتی جذاب در یک سریال معروف را به شکلی عالی توضیح دهد. سال گودمن از همیشه مهم‌تر شده است.

سازندگان: اسکات فرنک و الن اسکات

امتیاز: ۱۰۸۵

در عین آن که یک‌سوم سریال‌های این فهرست به نتفلیکس تعلق دارند، هیچ‌کدام از آن‌ها نتوانست به آمار بینندگان The Queen’s Gambit برسد. شاید به این دلیل که اثر مورد بحث هم با مخاطبان بسیار زیادی ارتباط برقرار می‌کند و هم در هر بخش نکات مثبت مهمی است؛ از طراحی صحنه و لباس که ما را به دورانی متفاوت می‌فرستند تا کارگردانی که همیشه قدر قصه‌گویی تصویری را می‌داند. ستاره‌ی اصلی هم که آنیا تیلور-جوی بود و بت هارمن را فراموش‌ناشدنی کرد.