بهترین فیلم های رمانتیک ۲۰۲۰ از نگاه زومجی

باید پذیرفت که هالیوود طی سال‌های اخیر بارها آثار عاشقانه‌ی خسته‌کننده و پرشده از تکرار را تحویل بینندگان داده است. به‌گونه‌ای که اگر به‌دنبال فیلم های عاشقانه می‌گردید که سلایق متفاوتی را پوشش می‌دهند و صرفا برای برانگیختن برخی از احساسات سطحی ساخته نشده‌اند، معمولا به در بسته می‌خورید و اثر خاصی را نمی‌یابید. خواه یا ناخواه باید پذیرفت که لیست فیلم های عاشقانه ۲۰۲۰ هم خالی از چنین آثاری نیست. بالاخره آن فیلم‌ها هم مخاطب محترم خود را دارند و نمی‌توانند حذف بشوند. ولی علاوه‌بر آن‌ها در بین بهترین فیلم‌های عاشقانه ۲۰۲۰ آثاری همچون فیلم Palm Springs، فیلم Happiest Season و فیلم Emma را می‌بینیم که با برخورداری از نقش‌آفرینی‌های خوب و فضاسازی‌های قابل لمس، قطعا تا حدی روی مخاطب هدف خود تاثیر می‌گذارند.

پس اگر می‌خواهید به هر شکل ممکن بفهمید که در سینمای عاشقانه سال ۲۰۲۰ چه گذشت و کدام آثار رمانتیک ممکن است با سلیقه‌ی محترم شما جور دربیایند، مقاله بهترین فیلم های رمانتیک سال ۲۰۲۰ از نگاه زومجی را از دست ندهید. زیرا در آن با آثاری مواجه می‌شوید که چه در رده‌ی سنی و چه در تنظیمات کلی داستان، بعضا شبیه به یکدیگر و بعضا بسیار متفاوت هستند. مثلا یکی از بهترین فیلم های عاشقانه 2020 همزمان یک فیلم کمدی عالی و یک فیلم علمی-تخیلی جالب نیز به حساب می‌آید. به یاد داشته باشید که فیلم‌های حاضر در این نوشته براساس اسم انگلیسی خود از بالا به پایین مرتب شدند و تنها هدف شماره‌گذاری‌ها به وجود آمدن نظمی بهتر در مقاله بوده است.

۱۵ فیلم حاضر در این مقاله رتبه‌بندی نشده‌اند. جایگاه هر فیلم نسبت‌به فیلم‌های دیگر دلیل بر بهتر یا ضعیف‌تر بودن آن محصول سینمایی نسبت‌به سایر آثار حاضر در مقاله نیست.

کارگردان: برت هیلی | نویسندگان: جنیفر نیون و لیز هانا

بازیگران: ال فانینگ، جاستیس اسمیت و الکساندرا شیپ

میانگین امتیازات All the Bright Places در IMDB: ۶.۵ | میانگین امتیازات در سایت متاکریتیک: ۶۱ از ۱۰۰

قصه‌ی فیلم All the Bright Places راجع به تئودور و وایولت است که زندگی یکدیگر را برای همیشه تغییر می‌دهند. آن‌ها که به‌نوعی از زخم‌های جسمی و روحی متعلق به گذشته رنج می‌برند، آرام‌آرام می‌فهمند که گاهی هر مکان کوچک و هر لحظه‌ی کوتاه می‌تواند واقعا معنی‌دار باشد.

بسیاری از فیلم‌های عاشقانه با محوریت معرفی شخصیت‌هایی جلو می‌روند که می‌فهمند چگونه می‌توانند تبدیل به مرهم زخم‌های یکدیگر شوند. درحالی‌که یک شخصیت در اصل برای کمک به نفر دوم تلاش می‌کند، مخاطب و شخصیت دوم همزمان می‌فهمند که خود فرد کمک‌کننده نیاز به کمک فراوان دارد. اما آیا این قرار است به‌معنی غلطی ارتباط آن‌ها باشد یا می‌تواند اتفاقا عشق را تقویت کند؟ چه می‌شود اگر دو آدم بفهمند که تنها راه نجات یکدیگر هستند و به همین خاطر جدی‌تر از قبل به آغوش یکدیگر پناه ببرند. زیرا بهتر از همگان می‌دانند که صرفا با ضعف‌های خود تعریف نمی‌شوند. هر کدام از آن دو خوش‌بختانه نقاط قوت طرف مقابل را هم دیده است.

کارگردان: ریچارد تن | نویسنده: ریچارد تن

بازیگران: لی‌لی راینهارت، آستین آبرامز و سارا جونز

میانگین امتیازات Chemical Hearts در IMDB: ۶.۲ | میانگین امتیازات در سایت متاکریتیک: ۵۷ از ۱۰۰

یک دانش‌آموز انتقالی که در حالت عادی خود را کاملا جدا از دیگر نوجوانان حاضر در مدرسه می‌دید، به خاطر یک شخص به‌خصوص وارد تیم ویرایش و طراحی صفحه‌ی روزنامه‌ی مدرسه می‌شود. ولی واقعیت آن است که او در اصل نه به خاطر روزنامه‌ی دانش‌آموزی که به خاطر خود آن فرد دوباره امید و انرژی را به‌دست می‌آورد.

فیلم Chemical Hearts را باید در اصل یکی از فیلم‌های عاشقانه غمگین ۲۰۲۰ دانست. زیرا در آن می‌بینیم که وقتی دو نفر برای کسب آرامش به یکدیگر پناه می‌آورند، کم‌کم درک می‌کنند که نمی‌توانند نسبت به گذشته و زندگی شخصی هم بی‌تفاوت باشند. چون یکی از آن‌ها رنج‌هایی کشید و نوعی از زندگی را پشت سر گذاشت که از بسیاری جهات با زندگی طرف مقابل تفاوت دارد. در نتیجه هر دو نفر باید بالاخره یک روز از خود بپرسند که آیا سیاهی‌های حاضر در گذشته‌ی تلخ دختر می‌تواند شادی‌های لحظه‌ای هر دو آن‌ها را تا ابد در سایه فرو ببرد؟ آن‌ها مدام باید مشغول سنجش میزان قدرت عشق خود باشند؛ تا بفهمند چه‌قدر با عشق می‌توانند از تلخی‌ها بگریزند.

لی‌لی راینهارت، بازیگر نقش بتی کوپر در سریال Riverdale طی دقایق فیلم Chemical Hearts نقش گریس را بازی می‌کند و در مقابل او آستین آبرامز در نقش هنری پیج را می‌بینیم که سابقه‌ی بازی در سریال The Walking Dead و سریال Euphoria را دارد. ریچارد تن در این فیلم اقتباسی، با متانت و قدم به قدم به شخصیت‌ها نزدیک می‌شود و تکیه‌ی قابل توجهی به نقش‌آفرینی دو بازیگر نام‌برده می‌کند. در نتیجه وقتی قابل پیش‌بینی‌ترین سکانس‌های قصه هم از راه می‌رسند، خوش‌بختانه باید پذیرفت که برخی از مخاطبان می‌توانند درگیر بار احساسی روایت شوند و اهمیتی به قابل حدس بودن داستان ندهند.

کارگردان: آتم ده وایلد | نویسنده: النور کتن

بازیگران: آنیا تیلور-جوی، جانی فلین و میا گاث

میانگین امتیازات Emma در IMDB: ۶.۷ | میانگین امتیازات در سایت متاکریتیک: ۷۱ از ۱۰۰

یک شخصیت جالب و بامزه مثل اما وودهوس دقیقا به جنس بازی آنیا تیلور-جوی می‌خورد. در نتیجه او تبدیل به بزرگ‌ترین نقطه‌ی قوت فیلم می‌شود و میان این همه گریم، طراحی لباس و طراحی صحنه‌ی آشنا و ساده اما چشم‌نواز، توجه مخاطب را جلب می‌کند. البته برداشت نسبتا متفاوت النور کتن از رمان معروف جین آستین هم در نوع خود قابل‌توجه به نظر می‌رسد و بعضا دیالوگ‌هایی را در دهان شخصیت‌ها می‌گذارد که تماشاگر را با اتمسفر قصه همراه کرده‌اند. برای بینندگانی که چنین فضاهای داستانی کلاسیکی را دوست دارند، ساخته‌ی جدید آتم ده وایلد حتما یکی از بهترین فیلم های عاشقانه ۲۰۲۰ است.

کارگردان: کلی دووال | نویسندگان: کلی دووال و مری هالند

بازیگران: کریستن استوارت، آبری پلازا و مکنزی دیویس

میانگین امتیازات Happiest Season در IMDB: ۶.۷ | میانگین امتیازات در سایت متاکریتیک: ۶۹ از ۱۰۰

بزرگ‌ترین نقطه‌ی قوت فیلم Happiest Season را باید روابط بین شخصیت‌های آن دانست؛ کاراکترهایی چندخطی و معمولی که به خوبی و به موقع با هم ارتباط برقرار می‌کنند و خوش‌بختانه فیلم‌ساز گاهی ارتباط بین آن‌ها را به شکل کلیشه‌ای به مقصد نمی‌رساند؛ چه این ارتباط بین دو دوست قدیمی باشد و چه بین دو شخص متفاوت که توانستند یک نقطه‌ی اشتراک بین یکدیگر بیابند. همچنین حتی اگر به موضوع کلی این فیلم علاقه نداشته باشید، باز می‌توانید دوستی‌ها و برخورد افراد مختلف حاضر در خانواده با یکدیگر را ببینید؛ در دل لحظاتی که شاهد دروغ گفتن آدم‌ها به یکدیگر و از آن بدتر، دروغ گفتن انسان‌ها به خود هستیم.

فیلم Happiest Season یعنی یکی از بهترین فیلم های عاشقانه، در کریسمس جریان دارد و برخی از بهترین سکانس‌های آن با محوریت آبری پلازا و کریستن استوارت جلو می‌روند. زیرا رفتار آن‌ها در مقابل هم بارها به فیلم جان دوباره‌ای می‌دهد و خط صاف داستان‌گویی آن را کمی کج می‌کند. همچنین اهمیت دادن فیلم‌ساز به نمایش برخی از لحظات احساسی که به‌نوعی نشان‌دهنده‌ی شکست‌های شخصیت‌ها هستند، سبب می‌شود که فضای غالبا کمدی و رمانتیک فیلم آن را مسخره و پوچ جلوه ندهد. این‌جا دقایقی وجود دارند که طی آن‌ها می‌توان غم و شادی چند شخصیت را لمس کرد؛ یکی از مهم‌ترین مواردی که بسیاری از مخاطبان موقع دیدن بهترین فیلم های رمانتیک سال به‌دنبال آن‌ها می‌گردند.

کارگردان: مکس بارباکو | نویسنده: اندی سیارا

بازیگران: اندی سمبرگ، کریستین میلیوتی و جی. کی. سیمونز

میانگین امتیازات Palm Springs در IMDB: ۷.۴ | میانگین امتیازات در سایت متاکریتیک: ۸۳ از ۱۰۰

در رابطه با استفاده‌ی هوشمندانه‌ی فیلم Palm Springs از داستان‌گویی درامدی (کمدی-درام) می‌توان صحبت‌های مفصلی داشت؛ طوری که پالم اسپرینگز همزمان یکی از بهترین فیلم های عاشقانه و یکی از بهترین فیلم های کمدی سال است. ولی عناصر رمانتیک نیز به زیبایی در این قصه‌گویی قرار گرفته‌اند. سازندگان بارها به شکلی غیرشعاری به یاد مخاطب می‌آورند که صرف جواب ندادن لحظه‌ای یک عشق‌ورزی نمی‌تواند همواره اصل ارزشمندی آن را انکار کند. بالاخره ثانیه‌ها همان‌قدری ارزشمند هستند که آدم‌ها قدر آن‌ها را بدانند. چرخه‌ی زمانی تکرارشونده‌ی داستان هم ثابت می‌کند که چه‌قدر ذات رابطه‌ی دو انسان با هم و نحوه‌ی نگاه افراد به زندگی می‌تواند روزهای شبیه به هم (بخوانید رنج بردن از روزمرگی شدید در دنیای واقعی) را متفاوت و هیجان‌انگیز جلوه دهد.

میان فیلم‌هایی که می‌خواهند به یاد مخاطب خود بیاورند که زندگی بسیار وابسته به تک‌تک انتخاب‌های آن‌ها برای چگونگی استفاده از هر روز است، فیلم Palm Springs را می‌شود از آن معدود آثاری دانست که به خوبی من و شما را سرگرم می‌کند و پیام خود را تحویل می‌دهد؛ نه مخاطب را خسته می‌کند و نه بیش از حد خود را جدی می‌گیرد. وقتی سازنده می‌داند که از قصه‌گویی دقیقا چه می‌خواهد، نتیجه شکل‌گیری فیلمی ۹۰ دقیقه‌ای با محوریت تکرار است که پیش از به تکرار افتادن، با یک پایان‌بندی قابل قبول به اتمام می‌رسد. فیلم Palm Springs بی‌دلیل تبدیل به بهترین فیلم عاشقانه ۲۰۲۰ در این فهرست از نظر میانگین نمرات منتقدان در متاکریتیک نشده است.

کارگردان: جولیا هارت | نویسندگان: کریستین هان، جولیا هارت و جردن هاروئیتز

بازیگران: گریس وندروال، گراهام ورشر و جیانکارلو اسپوزیتو

میانگین امتیازات Stargirl در IMDB: ۶.۲ | میانگین امتیازات در سایت متاکریتیک: ۶۱ از ۱۰۰

وقتی از داشتن چند ویژگی خاص در گروهی از افراد می‌ترسیم، دیدن یک نفر که کاملا متفاوت با آن‌ها به نظر می‌رسد، شاید یکی از بهترین رخدادهای ممکن باشد. زیرا مواجهه با آن آدم به یاد ما می‌آورد که حتی در چنین فضای بسته و آزاردهنده‌ای هم انسان شانس برخورداری از هویت واقعی خود را دارد؛ شانس خاکستری نپوشیدن به هدف گم شدن در جمع. شانس به نمایش گذاشتن تمام ویژگی‌هایی که آدم آرزو دارد با قرارگیری در یک جمع امن، فرصت پذیرش ظاهری و باطنی آن‌ها را داشته باشد. ولی قصه‌ی استار گرل دیزنی، یکی از بهترین فیلم های عاشقانه ۲۰۲۰ می‌گوید که شاید فقط یک راه داشته باشیم؛ به نمایش گذاشتن آن ویژگی‌ها به خاطر کسی که می‌دانید براساس چنین مواردی شما را قضاوت نمی‌کند.

اگر حتی یک نفر در جمع وجود داشته باشد که آن ویژگی‌ها را ببیند و به‌جای پوزخند، با تمام وجود لبخندی دل‌گرم‌کننده را به نمایش بگذارد، دیگر مهم نیست که ۱۰ها فرد دیگر به چه فکر می‌کنند. آن‌ها در مقابل درخشش تنها ستاره‌ای که برای لئو بارلاک اهمیت دارد، بی‌ارزش و مسخره به نظر می‌رسند. راستی اگر از دیدن جیانکارلو اسپوزیتو در نقش‌های منفی و آنتاگونیست‌های خوفناک خشن خسته شده‌اید، در فیلم Stargirl می‌توانید چهره‌ای مهربان‌تر از او را ببینید. او نقش یکی از شخصیت‌های بزرگ‌سال مهم فیلم Stargirl را بازی می‌کند؛ شخصیتی که نکاتی ساده و خوب راجع گام برداشتن درست به سمت جلو را آویزان گوش لئو کرده است.

کارگردان: برایان دافیلد | نویسنده: برایان دافیلد

بازیگران: کاترین لنگفورد، چارلی پلامر و اوان اٌرجی

میانگین امتیازات Spontaneous در IMDB: ۶.۵ | میانگین امتیازات در سایت متاکریتیک: ۷۸ از ۱۰۰

برای فیلمی که در آن مخ آدم‌ها به‌معنی حقیقی کلمه ناگهان می‌ترکد، Spontaneous به طرز عجیبی به باورپذیر به نظر آمدن اهمیت می‌دهد. این یعنی شاید خود سناریو منفجر شدن ناگهانی، پیاپی، غیرمنتظره و غیر قابل توضیح مغز دانش‌اموزهای یک کلاس مدرسه بی‌اندازه مسخره به نظر بیاید، ولی اگر چنین اتفاق مسخره‌ای در جهان رخ بدهد، احتمالا در ادامه همه‌ی اتفاقات به همان شکلی جلو می‌روند که در فیلم Spontaneous دیدیم؛ از رفتار افراد مسئول و سازمان‌های مختلف در قبال یک اتفاق دیوانه‌وار تا به وجود آمدن شرایطی تلخ و شیرین برای نزدیک‌تر شدن دوباره‌ی برخی از انسان‌ها به یکدیگر.

مارا با نقش‌آفرینی کاترین لنگفورد، بازیگر سریال Cursed و فیلم Knives Out در مرکز داستان قرار می‌گیرد و با پشت سر گذاشتن لحظاتی بعضا خنده‌آور و بعضا غم‌انگیز، پا به پای مخاطب می‌خواهد به یک نتیجه برسد. آیا همه با پیام نهایی فیلم موافق هستند؟ قطعا نه. آیا فیلم به بهترین شکل ممکن به لحظه‌ی ارائه‌ی آن پیام به مخاطب می‌رسد؟ خیر. ولی درنهایت مخاطب تجربه‌ای را دریافت می‌کند که از داشتن آن پشیمان نیست. چون شخصیت اصلی انقدر لحظات خون‌آلود را پشت سر می‌گذارد که لیاقت رسیدن به پیام مورد اشاره و صحبت راجع به آن را داشته باشد. میان همین آشوب خون‌آلود، بغضا غم‌انگیز و گاهی خنده‌آور هم یکی از بهترین فیلم های عاشقانه ۲۰۲۰ متولد می‌شود.

کارگردان: یوجین اش | نویسنده: یوجین اش

بازیگران: تسا تامپسون، نمدی آساموا و ایوا لانگوریا

میانگین امتیازات Sylvie’s Love در IMDB: ۶.۷ | میانگین امتیازات در سایت متاکریتیک: ۷۴ از ۱۰۰

شاید برگ برنده‌ی فیلم Sylvie’s Love آن باشد که به‌عنوان یک فیلم رمانتیک، تمام هویت آن فقط با لحظات عاشقانه تعریف نشد. مخاطب دختری را می‌بیند که همزمان عشق ورزیدن به یک شخص و یک کار را بلد است. زندگی همیشه مطابق میل او پیش نمی‌رود و برخی جدایی‌ها اجتناب‌ناپذیر به نظر نمی‌رسند. اما او به سمت جلو قدم برمی‌دارد و برای چنگ زدن به رویاهای خود می‌جنگد. در عین حال پیش‌روی سیلوی در زندگی حرفه‌ای سبب نمی‌شود که چالش‌های بسیار زیاد حاضر در مسیر زندگی احساسی او از بین بروند. قصه بیشتر از آن که درباره‌ی یک مثلث عاطفی باشد، از پیچیدگی‌های کنار آمدن با جبر زمانه و قرارگیری آرزوهای دو نفر در مقابل یکدیگر می‌گوید.

شغل رویایی در صنعت سرگرمی، احساس سیلوی نسبت به چیکو، یک عشق سوزان قدیمی، اهمیت زندگی خانوادگی برای چیکو، آرزوهای رابرت و چند شخصیت و خواسته‌ی دیگر، همه و همه تبدیل به تشکیل‌دهندگان یک چندضلعی پیچیده شده‌اند. مسئله به‌سادگی راجع به انتخاب بین دو نفر نیست. زیرا فیلم‌ساز می‌خواهد سختی انتخاب بین چند نوع متفاوت از زندگی را نشان بدهد؛ وقتی که روز و شب آدم‌ها از جهات مختلف به یکدیگر گره می‌خورد و از همه تلخ‌تر آن است که گاهی همه باید بپذیرند که همواره حق انتخاب به آن‌ها داده نمی‌شود. اگر فیلم Sylvie’s Love یک فیلم تلویزیونی نبود، به احتمال زیاد در فصل جوایز سینمایی امسال با استقبال بسیار بهتری روبه‌رو می‌شد.

کارگردان: ناتالی کرینسکی | نویسنده: ناتالی کرینسکی

بازیگران: جرالدین ویزواناثن، دیکر مونتگامری و اتکارش امبدکر

میانگین امتیازات The Broken Hearts Gallery در IMDB: ۶.۲ | میانگین امتیازات در سایت متاکریتیک: ۵۷ از ۱۰۰

گالری قلب‌های شکسته ایده‌ی پیچیده‌ای ندارد و نمی‌خواهد به‌دنبال پرداختن به مفهوم عمیقی باشد. ماجرا راجع به آن است که چه‌قدر آدم‌ها باید به یاد بیاورند که تنها نیستند؛ چه قدر همه هر روز تا حدی اذیت می‌شوند و آسیب می‌بینند. وقتی شخصیت اصلی داستان فیلم The Broken Hearts Gallery با آویختن موارد متعلق به عشق سابق به یک دیوار در خرابه کمی خیال خود را راحت می‌کند، افراد بیشتری هم علاقه‌ی شخصی به انجام این کار دارند. شاید سخت‌ترین بخش عشق‌ورزی وقتی از راه برسد که انسان می‌بیند باید فراموش کند؛ باید بپذیرد که یک دوران به پایان رسیده است و البته به یاد بیاورد که او تنها کسی نیست که با چنین احساساتی مواجه می‌شود.

فیلم متاسفانه در برخی بخش‌ها به بی‌راهه می‌رود و کاملا سرخوشانه به بررسی سرنوشت شخصیت‌ها می‌پردازد. همین باعث می‌شود که قطعا عده‌ای از مخاطبان بگویند که حال آدم‌ها در فیلم گالری قلب‌های شکسته بیش از حد سریع خوب می‌شود. در نتیجه فیلم نمی‌تواند تاثیر بلندمدتی روی تماشاگر داشته باشد. در عین حال پیچیده شدن داستان به خاطر برگشت بعضی از کاراکترها و واکنش آدم‌های مختلف به رفتارهای یکدیگر، باعث می‌شود که افراد علاقه‌مند به این جنس از فیلم‌های رمانتیک بتوانند آن را تا انتها تماشا کنند. عملکرد تیم بازیگری فیلم The Broken Hearts Gallery هم تاثیر مثبتی روی تبدیل شدن آن به یکی از بهترین فیلم های عاشقانه ۲۰۲۰ داشته است.

کارگردان: الیس وو | نویسنده: الیس وو

بازیگران: لیا لوئیس، دنیل دیمر و الکسیس لمایر

میانگین امتیازات The Half of It در IMDB: ۶.۹ | میانگین امتیازات در سایت متاکریتیک: ۷۴ از ۱۰۰

لمس احساس تنهایی در جمع می‌تواند به مراتب ترسناک‌تر از تحمل تنهایی در تنهایی باشد. مخصوصا وقتی تمام مدت به این فکر می‌کنی که چه اتفاقی می‌افتاد اگر مثل چند شخص دیگر، در جمعی خاص حضور داشتی؟ چه می‌شد اگر می‌توانستی به آن گوشه از اتاق بروی و با آن شخص حرف بزنی؟ چه می‌شد اگر قدم برداشتن بین جمعیت، رسیدن به یک دوست و گفت‌وگو با وی، همیشه ترسناک‌ترین کار دنیا به نظر نمی‌آمد؟ تعداد بسیار زیادی از آدم‌ها این احساس پرشده از هیجان و ترس را می‌فهمند و حداقل یک بار آن را زندگی کرده‌اند. فیلم The Half of It که برای بعضی از بینندگان داخل گروه بهترین فیلم های عاشقانه ۲۰۲۰ طبقه‌بندی می‌شود، در تمام مدت به همین احساس می‌پردازد.

اما وجه بسیار مهمی از این فیلم رمانتیک که نباید فراموش شود آن است که دوستی چالش‌برانگیز را نیز به خوبی نمایش داد؛ هنگامی که از دل یک رفتار درست و ارتباطی که در ابتدا حالت سفارشی داشت، دو انسان موفق به دیدن برخی از بهترین صفات یکدیگر شدند. احترام آن‌ها نسبت به یکدیگر کاری کرد که یکی دیگری را به سمت خواسته‌ی خود هل بدهد و سپس طرف مقابل روی انجام همین کار وقت بگذارد. قصه‌ی «نیمی از آن» راجع به پیدا شدن آدم‌ها توسط یکدیگر و زجر نکشیدن آن‌ها در تنهایی است. فیلم The Half of It الیس وو از این می‌گوید که همیشه رابطه‌ی درست را باید روی احساسی فراتر از جلب شدن ساده‌ی توجه بنا کرد.

کارگردان: نیشا گناترا | نویسنده: فلورا گریسون

بازیگران: داکوتا جانسون، تریسی الیس راس و کلوین هریسون جونیور

میانگین امتیازات The High Note در IMDB: ۶.۴ | میانگین امتیازات در سایت متاکریتیک: ۵۸ از ۱۰۰

چندین و چند دیالوگ شعاری و برخی از نقش‌آفرینی‌های متوسط و ضعیف، آسیبی انکارناپذیر به دقایق فیلم The High Note زده‌اند. ولی با اینکه تقریبا نیمی از داستان فیلم به‌صورت پیش پا افتاده روایت می‌شود، نیمه‌ی دیگر آن چند نکته‌ی مثبت دارد. زیرا در بخش‌های عاشقانه‌ی اثر می‌توان بیشتر بازی‌های خوب و نویسندگی قابل قبول را دید؛ نقش‌آفرینی‌هایی که به داکوتا جانسون و کلوین هریسون جونیور تعلق دارند و ماجرایی که می‌خواهد نبرد خوش‌قلبی و علاقه با آرزوهای شغلی را به تصویر بکشد. به بیان بهتر باید پذیرفت که همکاری و همراهی دو شخصیت دیوید کلیف و مگی شروود تبدیل به‌دلیل اصلی دیدن فیلم رمانتیک مورد بحث تا آخر شده است.

کارگردان: مایکل شووالتر | نویسندگان: ارون ابرامز، برندون گل و مارتین گرو

بازیگران: کمیل نانجیانی، ایسا ری و پل اسپارکز

میانگین امتیازات The Lovebirds در IMDB: ۶.۱ | میانگین امتیازات در سایت متاکریتیک: ۵۹ از ۱۰۰

دو نقطه‌ی قوتی که جلوی سقوط مطلق فیلم را می‌گیرند، کمیل نانجیانی و ایسا ری هستند. آن‌ها نه‌تنها هرکدام به‌تنهایی نقش‌آفرینی بسیار خوبی دارند و شخصیت‌های تک‌خطی خود را بسیار جالب‌تر می‌کنند، بلکه شیمی قدرتمندی هم بین یکدیگر برقرار کرده‌اند. وقتی جوک‌ها اصلا خنده‌دار نیستند، کمیل نانجیانی و ایسا ری همان شوخی‌ها را طوری ارائه می‌دهند که شاید مخاطب با آن‌ها بخندد. وقتی سکانس‌های رمانتیک تقریبا کار نمی‌کنند، جنس ارتباط قابل لمس نانجیانی و ری باعث می‌شود که رابطه‌ی بدون پرداخت بین دو شخیت اجراشده توسط آن‌ها اندکی بهتر به نظر برسد. همان‌گونه که در فیلم Holidate، اما رابرتز و لوک بریسی موفق به انجام این کار شدند.

کارگردان: استلا مگی | نویسنده: استلا مگی

بازیگران: ایسا ری، لکیث استنفیلد و شانته آدامز

میانگین امتیازات The Photograph در IMDB: ۶ | میانگین امتیازات در سایت متاکریتیک: ۶۲ از ۱۰۰

فیلم The Photograph با نمایش شادی می‌خواهد مخاطب را بیشتر از افزایش احتمال جدایی شخصیت‌ها بترساند؛ آرام‌آرام به موانعی اشاره می‌کند که در مسیر عشق دو کاراکتر قرار گرفته‌اند و شاید این علاقه را به چالش بکشند. آن‌ها تصمیمات هیجانی و برنامه‌ریزی‌های خود برای آینده را آرام‌آرام زیر سؤال می‌برند. یکی از درون می‌پرسد که آیا طرف مقابل می‌تواند در آینده‌ی او جایی داشته باشد و دیگری به این فکر می‌کند که شاید همچون مادر خود در عشق ورزیدن شکست بخورد. هدف اصلی اثر هم آن است که بپرسد آیا شرایط تاریخی، جغرافیایی، کاری و خانوادگی مشخص‌کننده‌ی سرنوشت عشق هستند یا علاقه فراتر از تمام این‌ها روی زندگی تاثیر می‌گذارد؟

شوربختانه اثر استلا مگی آن‌چنان پاسخ هوشمندانه‌ای به این سؤال نمی‌دهد و وقت خود را به‌صورت منطقی بین بخش‌های مختلف داستان پخش نمی‌کند. در نتیجه قسمت‌هایی از فیلم بیش از حد طول می‌کشند و بخش‌هایی از آن نیز بیش از اندازه سریع داستان را جلو می‌برند. این‌طور که پیدا است، فیلم‌ساز می‌خواهد فکر کنیم که او قصد پاسخ دادن به پرسش مطرح‌شده را ندارد و خود مخاطب باید با برداشتی شخصی از فیلم، جوابی به‌خصوص را بیابد. درحالی‌که وقتی با دقت به فیلم The Photograph می‌نگریم، واضح به نظر می‌آید که ماجرا اصلا انقدر پیچیده نیست. زیرا اثر فیلم‌ساز با اینکه به خاطر نقش‌آفرینی‌ها و چند لحظه‌ی خوب از تبدیل شدن به یک فاجعه نجات یافت، معمولا کم‌هوش‌تر از آن است که حتی توانایی پرسیدن عالی این سؤال مهم را داشته باشد. چه برسد که بخواهد چندین و چند جواب را مقابل مخاطب بگذارد و به من و شما حق انتخاب بدهد.

بازیگران: پاولا بیر، فرنز ریگوسکی و مریم زری

میانگین امتیازات Undine در IMDB: ۶.۴ | میانگین امتیازات در سایت متاکریتیک: ۷۰ از ۱۰۰

فیلم Undine بدون شک اثری است که برخی از خوانندگان مقاله آن را بهترین فیلم رمانتیک 2020 می‌دانند و بعضی از مطالعه‌کنندگان دیگر مطلب به آن لقب خواب‌آورترین و پرادعاترین فیلم رمانتیک ۲۰۲۰ را می‌دهند. اگر از من می‌پرسید، به‌سادگی فیلم Undine متفاوت‌ترین فیلم عاشقانه ۲۰۲۰ حداقل بین آثار نام‌برده در این فهرست است؛ اثری دارای پیوندهای تنگاتنگ به اسطوره‌شناسی‌های محلی عاشقانه که شاید نتوانید مرز بین خواب‌وخیال و واقعیت را در طول دقایق آن تشخیص بدهید، اما احتمالا می‌توانید با نگاه درست از آن لذت ببرید. صرفا کافی است که به‌جای تلاش برای یافتن پاسخ تک‌تک پرسش‌ها، با فیلم همراه شوید و بگذارید کار خود را انجام بدهد.

کریستین پتزولد، فیلم ساز ۶۰‌ساله‌ی آلمانی که فیلم Jerichow، فیلم Barbara، فیلم Phoenix، فیلم Yella، فیلم The State I Am In و صد البته فیلم Transit را در کارنامه دارد تا امروز جوایز سینمایی معتبر مختلفی را دریافت کرده است. او در فیلم Undine مدام انتخاب‌های هدفمندی داشته است و به طرز واضحی می‌داند که دقیقا کدام موارد را نمایش می‌دهد و چه جزئیاتی را از دید مخاطب پنهان نگه می‌دارد. در نتیجه اگر با فیلم و عشق ناگهانی جریان‌یافته در فیلم همراه بشوید، شاید فرصت لذت بردن از سکانس‌هایی عاشقانه و معنی‌دار را کسب کنید. فیلم Undine قطعا یکی از بهترین فیلم های عاشقانه ۲۰۲۰ میلادی است.

کارگردان: تور فرویدنتال | نویسنده: نیک نوادا

بازیگران: چارلی پلامر، اندی گارسیا و تیلور راسل

میانگین امتیازات Words on Bathroom Walls در IMDB: ۷ | میانگین امتیازات در سایت متاکریتیک: ۶۱ از ۱۰۰

سازندگان فیلم Words on Bathroom Walls با پرداختن به پسری که از یک بیماری روانی جدی رنج می‌برد، خود به خود پذیرفتند که ممکن است از جهات مختلف مورد مذمت قرار بگیرند. چون تنها اگر حتی یک لحظه از فیلم شامل نکاتی ناصحیح راجع به افراد دارای این بیماری در جهان واقعی باشد، سیلی از انتقادهای تند به سمت سازندگان روانه می‌شود. همه‌ی منتقدان از فیلم Words on Bathroom Walls متنفر نشدند و برخی از بینندگان هم آن را دوست داشتند. زیرا داستان‌های هالیوودی مرتبط با عشق‌های دوران تحصیل را کمی متفاوت با قبل به تصویر کشید و نشان داد که چگونه بعضی از انسان‌ها می‌توانند ورای انتظارات همگان، یک شخص خاص را درک کنند. فیلم‌های سینمایی/تلویزیونی گوناگون با دلایل متفاوت و به اشکال مختلف برای یک مخاطب محترم تبدیل به به یکی از بهترین بهترین فیلم های عاشقانه می‌شوند.

کارگردانی تور فرویدنتال در لحظات کلیدی فیلم به خوبی کنار بازی چارلی پلامر قرار می‌گیرد و به شکلی دردناک نشان می‌دهد که آدام باید چه سختی‌هایی را هر روز پشت سر بگذارد. بااین‌حال درنهایت فیلم Words on Bathroom Walls از معدود فیلم های عاشقانه ۲۰۲۰ میلادی است که حداقل طی چندین و چند دقیقه به‌جای آن که خبر از «تا ابد با خوبی و خوشی زندگی کردند» یا مواجهه با غم مطلق بدهد، از این می‌نویسد که انسان‌ها گاهی باید تا ابد به هم‌زیستی با ضعف‌ها، قدرت‌ها و علایق خود بپردازند؛ تا جریان زندگی متوقف نشود و به شکلی ارزشمند جلو برود. زندگی ارزش دارد؛ حتی وقتی جهان بیش از اندازه دیوانه‌وار و غیر قابل کنترل به نظر می‌رسد.

نظر شما مخاطبان محترم زومجی درباره فهرست بهترین فیلم های رمانتیک سال ۲۰۲۰ چیست؟ اگر یک فیلم عاشقانه عالی پخش‌شده در سال ۲۰۲۰ می‌شناسید که در این فهرست قرار ندارد، آن را با همه‌ی ما به اشتراک بگذارید و معرفی کنید.