روایت شدن قصه‌ای عاشقانه در یک جهان علمی تخیلی و جهش بزرگ تکنولوژی فیلم‌سازی با سیستم‌های موشن‌کپچر و فناوری 3D، همگی با فیلم «آواتار» ممکن شدند. اثری که با فروش فک‌برانداز (!) دو میلیارد دلاری خود آن هم در سال ۲۰۰۹ میلادی توانست به‌یکی از تاریخ‌سازان هنر هفتم تبدیل شده و به‌فرهنگ عامه هم نفوذ کند. اثری که هم‌زمان با به‌چالش کشیدن اعداد و ارقام، یک نقطه‌ی عطف برای سینماروها و نمادی در جهت یادآوری «برپا شدن تجربه‌ی سینمایی» در سالن‌های سینما به‌حساب می‌آید.
حالا و بعد از ۱۲ سال جیمز کامرون دوباره عاشقان سینما را به‌سیاره‌ی پاندورا می‌برد. نشریه‌ی امپایر به‌همین مناسبت یک مصاحبه‌ی خواندنی را با جان لاندو، تهیه‌کننده‌ی پروژه،ترتیب داده است. لاندو در این مصاحبه پیرامون بازگشت کامرون بعد از ۱۲ سال، قصه‌ی فیلم و اشخاص حاضر در اثر مورد بحث صحبت می‌کند. با این مقاله و ترجمه‌ی مصاحبه‌ی لاندو با نشریه‌ی امپایر، همراه زومجی باشید.
در همان آغاز مقاله، امپایر به‌نگرانی هواداران بابت غیبت ۱۲ ساله‌ی آواتار و جیمز کامرون اشاره می‌کند. اما اگر شما هم از این غیبت طولانی نگران شده‌اید و فکر می‌کنید که کامرون فرصت ادامه دادن قصه‌ی این فیلم را از دست داده است، جان لاندو این پیام را برای شما آماده کرده است:
«جیم [جیمز کامرون] دو دنباله‌ی مهم را در کارنامه‌اش دارد. فیلم «بیگانه‌ها» و «ترمیناتور: روز داوری». می‌توانم ادعا کنم که اگر آن دو فیلم از قسمت اولشان بهتر نباشند، قطعا به‌اندازه‌ی اولین قسمتشان مهم و با کیفیت بودند. جیم خیلی ساده می‌توانست بگوید که نه دوست ندارم که یک دنباله برای آواتار بسازم. اما او چندین سال از زندگی‌اش را معطوف خلق قسمت دوم آواتار کرده است. چون این فیلم برایش ارزشمند است و او به‌این اثر باور دارد.»
تعهد کامرون به‌ساخت دنباله(های) آواتار به‌برنامه‌ریزی او برای ساخت پنج قسمت دیگر منجر شده است. به‌این شکل که آواتار 2 دسامبر ۲۰۲۲ و آواتار 5 دسامبر سال ۲۰۲۸ اکران خواهد شد. گفتنی است که فیلم‌برداری بخش‌های لایو-اکشن قسمت‌های دوم، سوم و پرده‌ی اول از قسمت چهارم تکمیل شده است. طبق صحبت‌های لاندو، کامرون و تیم تولید قسمت دوم فعلا مشغول جلو بردن روند پرفورمنس کپچر (ضبط کردن حرکات کاراکتر با حسگرهای حرکتی و گرفتن خروجی با گرافیک کامپیوتری) هستند. لاندو در ادامه چنین می‌گوید:
«او [جیمز کامرون] برای کاراکترها باز می‌گردد. ما باور داریم که این شخصیت‌ها، از جنس کاراکترهایی هستند که مردم دوست داشته باشند با آن‌ها به‌مسافرت بروند. اگر به‌آثار جیم نگاه بیندازید، می‌بینید که او جوهره‌ی داستان‌هایش فراتر از فیلم‌ها و ژانرها می‌رود. در دومین قسمت از سری آواتار، جیک (با بازی سم وورثینگتون) و نیتیری (زوئی سالدانا) را وارد قصه‌ای می‌کنیم که اسکلت آن برپایه‌ی مفهوم «خانواده» پی‌ریزی شده است.
جوهره‌ی آواتار 2، ورای سفینه‌های پرنده و ادوات جنگی صیقل‌داده شده، یک درام تمام‌عیار است. جِیک سالی و نیتیری حالا یک قبیله‌ی کوچک دارند. بزرگ‌ترین فرزند پسر آن‌ها یعنی نیتیام (با بازی جِیمی فلترز)، دومین پسرشان یعنی لوآک (با بازی بریتِین دالتون) و دختر هشت ساله آن‌ها یعنی توکیتری (با بازی ترینیتی بلیس) که با لقب «توک» شناخته می‌شود قبلیه‌ی آن‌ها را تشکیل می‌دهند. جیک از نژاد انسان و نیتری از نژاد ناآوی‌ها است. ازدواج آن‌ها مثل یک پیوندِ بین نژادی است که در دنیای انسان‌ها نیز مشابه‌اش را می‌بینیم. پیوندی که میوه‌ی آن تولد چند فرزند است. حتی جیک و نیتیری هم مطمئن نیستند که آیا فرزندانشان به‌دنیایی که در آن زندگی می‌کنند تعلق دارند یا نه.»
یکی از هم‌نژادان خانواده‌ی سالی که خاویر اسکورور نام دارد (با نقش‌آفرینی جک چمپیون) یک انسان است که با عنوان «عنکبوت» شناخته می‌شود. این شخص در یک کمپ نظامی در سیاره‌ی پاندورا متولد شده است. اعضای این کمپ نظامی هرگز نتوانستند به‌کره‌ی زمین بازگردند. او کودکی خود را در کمپ نظامی و دوران نوجوانی‌اش را در جنگل گذرانده است؛ درست مثل تارزان. لاندو در ادامه چنین می‌گوید:
«جیک خاویر را به‌فرزندی قبول می‌کند اما نیتری خاویر را به‌چشم یکی از همان اشخاصی که خانه‌اش را نابود کردند و جان پدرش را گرفتند، نگاه می‌کند. بالاخره باید این فرم از روابط را در نحوه‌ی روایت فیلم پیاده کنیم. آواتار 2 دقیقا در لحظه‌ای آغاز می‌شود که خانواده سالی‌ها از جنگل‌های باران‌زده‌ی پاندروا خارج شده و به‌جزیره‌های دور از پاندروا می‌روند. مثل یک ماهی که از آب به‌بیرون پریده و از منطقه‌ی امن خود خارج شده است. مبارزه‌ای که سالی درگیرش می‌شود، او را دربرابر نژاد متکاتینا (Metkatina) قرار می‌دهد. اشخاصی که در برآمدگی‌های دریایی اطراف پاندورا زندگی می‌کنند و توسط تنوواری (با بازی کلیف کرتیس) و رِنال (با بازی کیت وینسلت) رهبری می‌شوند.
این نژاد اما در ابتدا، خانواده‌ی سالی‌ها را پس می‌زند. سالی‌ها در این فیلم تلاش می‌کنند تا به‌آن‌ها نشان دهند که چرا بخشی ازندگی درکنار این نژاد برایشان اهمیت دارد.»
کیت وینسلت و جیمز کامرون حالا و بعد از ۲۵ سال که از اکران فیلم «تایتانیک» گذشته است، با یکدیگر همکاری می‌کنند. مهارت وینسلت در فراگیری زبان ناآوی (مثل سایر بازیگران پروژه) و توانایی او در حبس کردن نفس‌اش به‌مدت هفت دقیقه به‌او در جریان فیلم‌برداری آواتار ۲ کمک شایانی کرده است. لاندو در گفت‌وگویش با امپایر و صحبت پیرامون کیت وینسلت، سراغ یک خاطره‌ی بسیار جالب می‌رود:
«ما یک تانک دایره‌ای شکل به‌قطر ۱۲ متر را در اختیار داشتیم که یک پنجره روی آن نصب شده بود. درحالی که مشغول قدم زدن کنار این تانک بودم و از پنجره به‌داخل آن نگاه می‌کردم، کیت را دیدم که در اعماق این تانک درحالی که نفس خود را حبس کرده بود، قدم می‌زد و به‌نوعی داشت راهپیمایی می‌کرد. اگر این برای شما به‌اندازه‌ی کافی تعجب‌برانگیز نبود، باید به‌شما بگویم که او در آن لحظه به‌سمت من دست تکان داد! نمی‌توانستم باور کنم.»
جان لاندو: زمانی‌که به‌مجموعه‌ی آواتار به‌عنوان یک قصه‌ی کلی نگاه می‌کنیم، هر یک از فیلم‌ها بخشی از یک سفر حماسی هستند که در جریان پنج فیلم روایت می‌شود
طبق گفته های لاندو، در این قسمت از فیلم آواتار شاهد بازگشت گروه Resources Development Administration (سازمان RDA - مدیریت توسعه منابع) خواهیم بود. تشکیلاتی که آن را پارکر سلفریج (با نقش‌آفرینی جیووانی ربیسی) رهبری می‌کند. این افراد حالا هدف‌هایی بزرگ‌تر از استخراج اونابیتانیوم (از منابع پاندورایی) را در سر دارند. لاندو پیرامون بازگشت RDA چنین می‌گوید:
«آن‌ها با انگیزه‌ی انتقام بازمی‌گردند. بعد از اینکه سلطه‌ی خود بر سیاره را از دست دادند حالا می‌خواهند برای بازپس‌گیری آن وارد عمل شوند. چرا که پاندورا برایشان عظیم‌تر و باارزش‌تر از یک منبع اقتصادی معمولی است. پاندورا و منابع آن می‌توانند بخش عظیمی از مشکلات سیاره‌ی زمین را حل کرده و آینده‌ای روشن را برای ساکنان زمین به‌ارمغان آورد. البته که در ورای تمامی این اهداف، RDA به‌هرقیمتی که شده می‌خواهد کسی که آن‌ها را از پاندورا بیرون کرد را پیدا کند؛ جیک سالی.»
شاید برایتان جالب باشد که بدانید در این فیلم قرار است شاهد بازگشت رئیس قسمت امنیت تشکیلات RDA یعنی مایلز کواریچ (با نقش‌آفرینی استفن لنگ) باشیم؛ کاراکتری که به‌ضرب یکی از تیرهای کمان نیتیری کشته شده بود. لاندو در مصاحبه با امپایر و حول محور بازگشت این شخصیت چنین می‌گوید:
«بالاخره این جادوی داستان‌سرایی است [می‌خندد]. استفن در این قسمت و در کالبد مایز کواریچ یک نقش‌آفرینی به‌مراتب قوی‌تر را از خودش نمایش می‌دهد. او کاراکتر خود را در آغوش کشیده و حالا به‌یک تهدید مطلق بدل شده است»
همراه‌با موجودات و تکنولوژی‌های خاص قسمت قبل از سری آواتار، در قسمت دوم با موارد جدید و متنوع روبه‌رو خواهیم شد. لاندو توضیح می‌دهد:
«ما یک پوشش خرچنگ‌مانند را در این قسمت داریم. این لباس به‌لباس‌های AMP از قسمت اول شباهت دارد. یک پوشش خرچنگ‌مانند که بازوهای مکانیکی آن قابل کنترل هستند. این واقعا یک تکنولوژی جذاب و باحال است!»
دیگر خودتان بهتر می‌دانید که جیمز کامرون از افراد صاحب‌سبک در آفرینش فیلم های علمی تخیلی است و زمانی‌که پای استفاده از تکنولوژی‌های مختلف در فیلم باشد، بهتر است خودتان را برای عافلگیری‌های هیجان‌انگیز آماده کنید. لاندو در ادامه و پیرامون این بحث چنین می‌گوید:
«با وجود قبیله‌ها، محیط‌ها و تکنولوژی‌های جدید ما به‌توسعه‌ی جهان آواتار ادامه می‌دهیم. زمانی‌که ما بخشی از این جهان (چه تکنولوژی - چه نژادها و چه محیط‌ها) را معرفی می‌کنیم، آن بخش دیگر برای همیشه همراه‌با ما خواهد بود. اولین فیلم از سری آواتار، کوچک‌ترین فیلم به‌حساب می‌آید. هر یک از فیلم‌های این مجموعه در مقیاسی بزرگ کار می‌کند و داستان این دنیا را جلو می‌برد. البته که هر یک از این آثار باید چارچوب خودش را داشته باشد و در این چارچوب، قصه‌ی خودش را بگوید، آن را به‌نتیجه برساند، احساسات را به‌تماشاگر منتقل کند و در یک ساختار مستقل کار بکند. اما زمانی‌که به‌مجموعه‌ی آواتار به‌عنوان یک قصه‌ی کلی نگاه می‌کنیم، هر یک از فیلم‌ها بخشی از یک سفر حماسی هستند که در جریان پنج فیلم روایت می‌شود.»
آواتار 2 اثری است که ابتدا قرار بود در سال ۲۰۱۴ اکران شود. هفت بار تأخیر در اکران این فیلم باعث شد که موعد پخش آن به‌دسامبر ۲۰۲۲ موکول شود. اگر بخواهیم نیمه‌ی پر لیوان را نگاه کنیم، تاخیرهای چندباره‌ی فیلم، گذشت زمان و پیشرفت تکنولوژی به‌سازندگان کمک کرده تا بتوانند از منظر فنی، یک خروجی باکیفیت‌تر را نسبت به سال ۲۰۱۴ داشته باشند و به‌همین منظور، از تجهیزات پیشرفته‌تری کمک بگیرند. لاندو پیرامون این قضیه چنین می‌گوید:
«پیشرفت تکنولوژی به‌ما کمک کرده تا بتوانیم عملکرد شخصیت‌ها را وفادارانه‌تر و باورپذیرتر از فیلم‌نامه به‌پرده‌ی نقره‌ای منتقل کنیم. حالا متخصصان بیشتری روی کاراکترها و موارد این‌چنینی کار می‌کنند. این باعث می‌شود تا همه چیز را در یک استاندارد جدید به‌تماشاگر تحویل بدهیم.»
در پایان لاندو پیرامون تردید برخی از فعالان اینترنتی نسبت به‌کیفیت آواتار ۲ صحبت کرد. پخش شدن و انتشار بی‌دلیل تنفر و منفی‌بافی نسبت به‌یک اثر/موضوع از ویژگی‌های اینترنت در دنیای امروز است و فیلم جدید جیمز کامرون هم قطعا از این جریان در امان نبوده و نیست. لاندو در ادامه چنین می‌گوید:
«من نمی‌خواهم شما را مجاب کنم که این فیلم را ببینید. نمی‌خواهم آن را به‌شما بفروشم. دوست دارم که بروید و آن را تماشا کنید. وقتی این کار انجام بدهید خودتان از کیفیت اثر مطمئن خواهید شد. مردم نسبت به‌تایتانیک تردید داشتند. نشریه‌ی ورایتی در پیش‌نمایش تایتانیک این فیلم را در قامت یک فاجعه توصیف کرد. مردم نسبت به‌قسمت اول آواتار هم تردید داشتند. من حس می‌کنم که همیشه را‌هایی ساده برای باطل شدن تردیدها وجود دارد. جیم نه‌تنها انتظار تماشاگرها را برآورده می‌کند، بلکه ورای آن خواهد رفت.»
مصاحبه‌ی لاندو و مجله‌ی امپایر در اینجا به‌پایان می‌رسد. نظر شما چیست؟ چه انتظارهایی از آواتار 2 دارید. به‌نظر شما آیا این فیلم می‌تواند بعد از ۱۲ سال دوباره موفقیت‌های سرسام‌‌آور قسمت اول را تکرار کند؟ آیا آواتار ۲ می‌تواند مثل قسمت اول از منظر فنی یک جهش بزرگ در فیلم‌سازی محسوب شود؟ این فیلم در تاریخ ۲۵ آذر سال ۱۴۰۱ اکران خواهد شد. دیدگاه خود را برای زومجی بنویسید.