گزارش باکس آفیس: پیش‌بینی درآمد «جنگ ستارگان: ظهور اسکای‌واکر» در بدترین و بهترین حالتِ ممکن

گزارشِ باکس آفیسِ این هفته را با فیلم سینمایی سریالِ «دان‌تاون ابی» (Downton Abbey)، محصولِ استودیوی فوکس فیچرز شروع می‌کنیم که اکرانش را با کسبِ رقمِ عالی ۳۱ میلیون دلار به‌عنوانِ افتتاحیه آغاز کرد؛ رقمی که بالاتر از افتتاحیه‌ی ۲۲ میلیون دلاری «موذی: فصل سوم» (Insidious: Chapter 3) در تابستانِ ۲۰۱۵، بزرگ‌ترین افتتاحیه‌ی تاریخِ این استودیو حساب می‌شود. «دان‌تاون ابی» کارش را با کسب ۱۳ میلیون و ۸۴۰ هزار دلار در روزِ جمعه آغاز کرد که شاملِ ۲ میلیون و ۱۰۰ هزار دلار درآمدِ پیش‌نمایش‌های روزِ پنج‌شنبه و ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار دلار درآمدِ نمایش‌های زودهنگامِ فیلم از پنج‌شنبه‌ی هفته‌ی قبل می‌شود. فیلم با تجربه‌ی ۳۱ درصد افت فروش، ۹ میلیون و ۵۸۰ هزار دلار در روزِ شنبه فروخت. اگرچه اینکه افتتاحیه‌ی فیلم ۲/۳۱ برابرِ درآمدِ روزِ افتتاحیه‌اش نیست چندان عالی نیست، اما با این وجود، کماکان داریم درباره‌ی یک درامِ بزرگسالانه صحبت می‌کنیم که علاوه‌بر کسب ۳۱ میلیون دلار افتتاحیه‌، امتیازِ A را از تماشاگرانش دریافت کرده و به امتیازِ ۹۶ روی سایتِ راتن‌تومیتوز دست یافته است. حتی اگر درآمدِ خارجی فیلم را هم نادیده بگیریم (این فیلم تا حالا ۳۰ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار در کشورهای خارجی فروخته)، «دان‌تاون ابی» همین الانش به موفقیت رسیده است. اگرچه یک ذره ناراحت‌کننده است که اقتباسِ سینمایی یک سریالِ تلویزیونی قرار است فروشِ بهتری در مقایسه با اکثرِ مدعیانِ اسکارِ امسال داشته باشد، اما همزمان «دان‌تاون ابی» یادآورِ دورانی است که فیلم‌ها به خودی خودشان، رویدادهای سینمایی حساب می‌شدند؛ مخصوصا باتوجه‌به اینکه سریالِ تلویزیونی «دان‌تاون ابی»، یک محصولِ اورجینال است. کاراکترهای سریال اورجینال هستند و خودِ سریال هم براساس هیچ کتاب، نمایش‌نامه، کامیک‌بوک یا ویدیوگیمی نیست. اما همزمانِ اقتباسی از یکی از پُرطرفدارترین آی‌پی‌های تلویزیونی سال‌های اخیر تلویزیون حساب می‌شود. بنابراین، موفقیتِ فیلم «دان‌تاون ابی» به‌نوعی باز به پای فرمانروایی آی‌پی‌ها و برندها و دنباله‌ها و بازخوانی‌ها نوشته می‌شود. دقیقا به خاطر همین است که «دان‌تاون ابی» با اختلاف، عملکردی بهتر از فیلم علمی-تخیلی اورجینالِ برد پیت و دنباله‌ی اکشنِ سیلوستر استالونه داشته است تا دوباره پیروزی آی‌پی دربرابرِ قدرتِ سوپراستارها در فضای سینمای مُدرن را ثابت کند. «دان‌تاون ابی» از زمانِ «آمریکایی» (۱۹/۸ میلیون دلار) با بازی جُرج کلونی در سال ۲۰۱۰، اولین باری است که یکی از فیلم‌های استودیوی فوکس فیچرز صدرنشینِ باکس آفیس شده است.

هرچند این‌طور هم نبود که فیلم با متریال‌های تبلیغاتی‌اش قصدِ فریب دادنِ سینماروها را داشت و هویتِ واقعی خودش را پنهان کرده بود. «به سوی ستارگان» به‌عنوانِ نسخه‌ی بین‌ستاره‌ای «اینک آخرالزمان» تبلیغات شده بود و اینکه آیا از این نوع فیلم‌ها خوشتان می‌آید یا نه، به انتخابِ خودِ سینماروها مربوط می‌شود. در زمینه‌ی مورد توجه قرار گرفتنِ فیلم توسط آکادمی اسکار باید گفت که احتمالِ کمی وجود دارد. برد پیت در حالی یکی از مدعیانِ برنده شدنِ اسکارِ بهترین بازیگرِ مردِ نقشِ مکمل برای «روزی روزگاری در هالیوود» است که به نظر می‌رسد دیزنی/فاکس هم تمرکزِ اصلی‌شان را برای موفقیت در فصلِ جوایز به فیلمِ عامه‌پسندترِ «فورد علیه فِراری» و بازیگرانِ نقشِ اصلی‌اش (مت دیمون و کریستین بیل) اختصاص داده است. با تمام اینها، اگر «به سوی ستارگان» بتواند درآمدِ «فیوری» (۸۶ میلیون دلار خانگی و ۲۱۱ میلیون دلار جهانی) را تکرار کند، عملکردِ قابل‌قبولی خواهد داشت. از سوی دیگر «رمبو: آخرین خون» را داریم که نقدهای ضعیفی که دریافت کرده، ۱۹ میلیون و ۱۵ هزار دلار به‌عنوان افتتاحیه کسب کرد. این فیلم که دیگرِ کاراکترِ شناخته‌شده‌ی سیلوستر استالونه را دربرابرِ قاچاقیانِ انسانِ مکزیکی قرار می‌دهد، با اختلاف کمی بهتر از افتتاحیه‌ی ۱۸ میلیون و ۲۰۰ هزار دلاری «رمبو ۴» در سال ۲۰۰۸ ظاهر شد؛ آن فیلم درنهایت به ۴۲ میلیون دلار فروشِ خانگی دست یافت. لاینزگیت با وجود «آخرین خون» درکنار «انجل سقوط کرده» و «جان ویک ۳»، در موقعیتِ درخشانی در زمینه‌ی ارائه‌ی اکشن‌های بزرگسالانه‌ی ستاره‌محور قرار دارد. حالا که حرفش شد یادمان نرود بگوییم که «انجل سقوط کرده»، به ۶۴ میلیون دلار فروشِ خانگی دست یافت که آن را بالاتر از درآمدِ «لندن سقوط کرده» (۶۲/۲ میلیون دلار) جای می‌دهد. اگر «آخرین خون» به‌طرز معجزه‌آسایی، دوامی شبیه به «انجل سقوط کرده» داشته باشد، به‌جای ۴۵ میلیون دلار، فروشِ نهایی ۵۵ میلیون دلاری‌اش پیش‌بینی می‌شود. افتتاحیه‌ی «آخرین خون» پشت‌سرِ افتتاحیه‌ی ۲۰ میلیون دلاری «رمبو: اولین خون قسمت دوم» در سال ۱۹۸۵، در رده‌ی دوم بهترین افتتاحیه‌‌های این مجموعه قرار می‌گیرد، اما با احتساب نرخ تورم پایین‌تر از «اولین خون» (۶/۶ میلیون دلار در سال ۱۹۸۲ / ۲۰ میلیون دلار به نرخ امروز)، «اولین خون قسمت دوم» (۵۱ میلیون دلار به نرخ امروز)، «رمبو ۳» (۱۳ میلیون دلار در سال ۱۹۸۸ / ۲۹ میلیون دلار به نرخ امروز) و «رمبو ۴» (۲۳ میلیون دلار به نرخ امروز) جای می‌گیرد.

در زمینه‌ی فیلم‌های قدیمی جدول، در جایگاه چهارم فیلم ترسناک«آن: فصل دوم» (It: Chapter Two) قرار دارد که ۱۷ میلیون و ۲۴۰ هزار دلار دیگر در سومین آخرهفته‌اش کسب کرد و مجموعِ درآمدِ ۱۷ روزه‌اش را به ۱۷۹ میلیون دلار رساند. این فیلمِ ۷۰ میلیون دلاری تاکنون از مرز ۲۰۰ میلیون دلار فروش در گیشه‌ی خانگی عبور کرده و به مجموعِ جهانی ۳۸۵ میلیون دلار رسیده است. باز هم باید تکرار کنیم که «فصل دوم» در مقایسه با هر چیز دیگری به جزِ قسمت اولِ «آن» (۳۲۳ میلیون خانگی / ۷۰۰ میلیون جهانی)، یک موفقیتِ غول‌آسا حساب می‌شود. این فیلم همین الانش درآمد تمام فیلم‌های دنیای سینمایی «احضار» (The Conjuring)، تمام فیلم‌های استودیوی بلام‌هوس و «یک مکان ساکت» (۳۳۹ میلیون دلار) را به‌راحتی آب خوردن پشت سر گذاشته است. این فیلم تا یکی-دو هفته‌ی دیگر که «جوکر» اکران شود، از مرزِ ۲۰۰ میلیون دلار درآمدِ خانگی عبور خواهد کرد و تا هفته‌ی بعد به ۴۰۰ میلیون دلار فروشِ جهانی خواهد رسید. تحلیلگران درآمدِ نهایی ۴۶۰ تا ۴۶۵ میلیون دلاری این فیلم را پیش‌بینی می‌کنند که آن را جایی بین «جن‌گیر» (۴۴۱ میلیون دلار) و «آن» (۷۰۰ میلیون دلار) در جایگاه دوم پُرفروش‌ترین فیلم‌های ترسناکِ بزرگسالانه‌ی تاریخ جای می‌دهد. رده‌ی پنجمِ جدول متعلق به «کلاهبرداران» (Hustlers) است که ۱۷ میلیون دلارِ دیگر در دومین آخرهفته‌اش فروخت. محصولِ ۲۰ میلیون دلاری استودیوی اس‌تی‌ایکس اینترتینمت، تاکنون ۶۲ میلیون دلار فروخته است. اگر «کلاهبرداران» که این آخرهفته از اکرانِ «دان‌تاون ابی» ضربه خورد، مدتِ دیگری بتواند درکنارِ بزرگ‌ترین رقیبِ این روزهایش دوام بیاورد، هنوز شانس عبور از ۱۰۰ میلیون دلار فروشِ خانگی را دارد. «کلاهبرداران» تاکنون ۷۲ میلیون دلار در دنیا کسب کرده است. رده‌ی ششم جدول متعلق به «شیر شاه» (The Lion King)، ساخته‌ی جان فاورو است که ۲ میلیون و ۵۷۲ هزار دلار دیگر کسب کرد و به مجموعِ خانگی جدیدِ ۵۳۷ میلیون دلار رسید و درست در «روز بتمن»، درآمدِ «شوالیه‌ی تاریکی» (۵۳۵ میلیون دلار) را پشت سر گذاشت که حکم انتقام‌گیری جان فاورو از بتمن به‌دلیلِ عبور «شوالیه‌ی تاریکی» از «مرد آهنی» (۳۱۸ میلیون خانگی / ۵۸۵ میلیون جهانی) را دارد. اما خبرِ بد برای «سهره» (The Goldfinch) اینکه این فیلم در دومین آخرهفته‌اش با ۷۱ درصد افت فروش مواجه شد با کسب ۷۷۰ هزار دلار، به مجموعِ ۱۰ روزه‌ی ۴ و نیم میلیون دلار دست یافت که در تضادِ مطلق با محصولِ ۴۵ میلیون دلاری برادران وارنر و آمازون قرار می‌گیرد. کمدی «پسرانِ خوب» (Good Boys) که با ۲۰ میلیون دلار بودجه تهیه شده، ۲ میلیون و ۵۱۰ هزار دلار دیگر فروخت و به مجموع خانگی ۷۷ میلیون و ۳۰۰ هزار دلار و مجموعِ جهانی ۹۸ میلیون و ۷۰۵ هزار دلار رسید. درام دینی «غلبه‌گر» (Overcomer) از ۳۱ و نیم میلیون دلار فروشِ خانگی عبور کرد و «هابز و شاو» (Hobbs & Shaw) هم به ۱۷۰ میلیون دلار درآمدِ خانگی و ۷۵۰ میلیون دلار درآمدِ جهانی رسید که احتمالِ ساختِ دنباله‌ی این اسپین‌آف درکنارِ سری اصلی «سریع و خشن» را بسیار بالا می‌برد.

اما درحالی‌که فقط سه ماه تا آغازِ اکرانِ «جنگ ستارگان: ظهورِ اسکای‌واکر» (Star Wars: The Rise of Skywalker) فاصله داریم، نوبتی هم باشد، نوبتِ پیش‌بینی فروشِ بلاک‌باسترِ آخر سالِ دیزنی است. پیش‌بینی عملکردِ «ظهور اسکای‌واکر» از دو زاویه‌ صورت خواهد گرفت: در ابتدا تصور می‌کنیم که این فیلم در بدترین حالتِ ممکن چه فروشی خواهد داشت و بعد فروشِ آن را در شرایطِ ایده‌آلی که همه‌چیز بر وقفِ مُرادش قرار دارد پیش‌بینی می‌کنیم. اولین چیزی که درباره‌ی بدبینانه‌ترین اتفاقی که می‌تواند برای «ظهور اسکای‌واکر» بیافتد بدانیم این است که چقدر از اعتراضات و شکایت‌های آنلاینی که به «جنگ ستارگان: آخرین جدای» شد، بازتاب‌دهنده‌ی واکنشِ عمومِ سینماروها است. واقعیت این است که آن فیلم به ۶۲۰ میلیون و ۱۸۰ هزار دلار فروشِ خانگی و یک میلیارد و ۳۳۲ میلیون دلار فروشِ جهانی دست یافت که برابر با افت فروشِ طبیعی قسمتِ دومِ سه‌گانه‌های «جنگ ستارگان» در مقایسه با قسمتِ اول سه‌گانه‌ها است. دومین چیزی که تا لحظه‌ی آغازِ اکرانِ فیلم بی‌جواب خواهد بود این است که باتوجه‌به اینکه «ظهور اسکای‌واکر» حکمِ آخرین فصلِ حماسه‌ی اسکای‌واکر را دارد، آیا این فیلم با استقبالی «اونجرز: بازی پایانی»‌وار مواجه می‌شود یا «دارک فینیکس»‌وار؟ منظورم دقیقا این نیست که آیا «ظهور اسکای‌واکر» به اندازه‌ی «بازی پایانی» غوغا خواهد کرد یا به اندازه‌ی «دارک فینیکس» نادیده گرفته خواهد شد، بلکه این است که آیا عملکردِ این فیلم به‌عنوانِ فینالِ «جنگ ستارگان» بیشتر به سمتِ فینالِ دنیای سینمایی مارول تمایل پیدا خواهد کرد یا فینالِ مجموعه «افراد ایکس». خب، در زمینه‌ی بدترین اتفاقی که می‌تواند برای «ظهور اسکای‌واکر» بیافتد، باید گفت که این فیلم اکران می‌شود و به هر دلیلی در بهترین حالتِ ممکن فقط فیلم قابل‌قبولی از لحاظِ کیفیت هنری است. شاید فیلم بیش از اندازه برای تکرارِ جادوی «نیرو برمی‌خیزد» تلاش می‌کند، شاید فیلم از کمبودِ نسبتی کری فیشر ضربه می‌خورد و شاید هم فیلم از نگاهِ عموم سینماروها، فیلمِ رضایت‌بخشی از آب در نمی‌آید. شاید هم مخاطبان قبل از آغاز اکران فیلم به این نتیجه رسیده برسند که «ظهور اسکای‌واکر»، چیز تازه‌ای برای عرضه ندارد و تکرارِ مکرارت است. لوک مُرده است، هان سولو مُرده است و احتمالا حضورِ پرنسس لِیا هم به‌دلیلِ درگذشتِ کری فیشر در بهترین حالت به یک حضورِ کوتاه محدود شده است. خلاصه اینکه جنگ ستارگان با تمام کبکبه و دبدبه‌اش، حالا دیگر شبیه یک مجموعه‌ی پُرخرج آی‌پی‌محورِ بزرگِ دیگری در میانِ مجموعه‌های پُرخرجِ آی‌پی‌محورِ بزرگ به نظر می‌رسد. همچنین نه‌تنها «جومانجی: مرحله‌ی بعد» عملکردِ خیلی خوبی به‌عنوانِ دنباله‌ی عامه‌پسندِ قسمتِ قبلی‌اش که به‌طرز غیرمنتظره‌ای خوب بود دارد، بلکه خودش را به‌عنوان گزینه‌ی اصلی بچه‌ها، خانواده‌ها و عمومِ سینماروها در فصلِ کریسمس ثابت می‌کند. چنین چیزی درباره‌ی «گربه‌ها»، محصولِ یونیورسال، «جاسوسان در لباس مبدل»، انیمیشنِ استودیوی بلواسکای و «زنانِ کوچک»، محصولِ سونی هم صدق می‌کند.

قضیه این نیست که «ظهور اسکای‌واکر» فیلمِ بزرگی نیست و بزرگ‌ترین فیلمِ فصل باقی نمی‌ماند. قضیه این است که درست مثل آخرین فیلم «هابیت» (۹۵۰ میلیون دلار در دنیا)، فقط حکمِ بزرگ‌ترین فیلم در فصلی شلوغ با فیلم‌های بزرگ و خانواده‌پسند را دارد. این موضوع مخصوصا در کشورهای خارجی که جنونِ «جنگ ستارگان»‌ به اندازه‌ی آمریکای شمالی قوی نیست حقیقت دارد. پس، کیفیت نه چندان عالی «ظهور اسکای‌واکر» و احساساتِ ضد و نقیضِ سینماروها نسبت به «آخرین جدای» به‌علاوه‌ی موقعیتش به‌عنوان فیلمی فاقدِ قهرمانانِ اصلی مجموعه، فصلِ شلوغِ کریسمس با گزینه‌های مختلفِ خانواده‌پسندانه و عدمِ علاقه‌ی مخاطبانِ خارجی به «جنگ ستارگان» به چه نتیجه‌ای منجر خواهد شد؟ طبقِ این سناریو، حتی مخاطبانی که «آخرین جدای» را به اندازه‌ی کافی دوست داشتند، احتمالا هیجانی به اندازه‌ی هیجانی که برای «پارک ژوراسیک ۳» در سال ۲۰۰۱ یا «استار ترک: فراتر» در سال ۲۰۱۶ داشتند برای آن خواهند داشت. هر دوی این دنباله‌ها خودشان را نه در جایگاه بزرگ‌ترین رویدادِ سینمایی فصل، بلکه در جایگاه یک بلاک‌باستر هفتگی معمولی دیگر پیدا کردند. «استار ترک: فراتر» و «پارک ژوراسیک ۳» در حالی کارگردانِ صاحب‌سبکشان را از دست دادند که جی.جی. آبرامز دوباره برای نشستن روی صندلی کارگردانی «ظهور اسکای‌واکر» بازگشته است. «استار ترک: فراتر» در حالی در آمریکای شمالی شکست خورد اما درآمدِ خارجی قسمتِ قبلی‌اش را تکرار کرد که «پارک ژوراسیک ۳» دقیقا برعکس را انجام داد. آن فیلم که با فقط ۹۳ میلیون دلار بودجه تهیه شده بود، با وجودِ ۳۶۹ میلیون دلاری که در دنیا فروخت، به موفقیت رسید، اما «فراتر» با کسب ۳۴۳ میلیون دلار از ۱۸۵ میلیون دلار بودجه به‌شکلی شکست خورد که باعثِ مرگِ کلِ مجموعه شد. هیچکدام گزینه‌‌های ایده‌آلی برای مقایسه با «ظهور اسکای‌واکر» نیستند، اما هر دوی آن‌ها سومین دنباله‌ی فرنچایزهای غول‌آسایی بودند که درنهایت باختند. همچنین «استار ترک: به درون تاریکی» با اعتراضاتِ آنلاینِ شدیدی شبیه به «آخرین جدای» مواجه شد؛ بنابراین شکستِ «استار ترک: فراتر» منجر به مدرکی برای اثباتِ عدم علاقه‌ی طرفداران به فیلم بعدی بعد از قسمتِ ناامیدکننده‌ی دوم شد. بنابراین اگر بخواهیم بدبینانه‌ترین اتفاقی را که می‌تواند برای «ظهور اسکای‌واکر» بیافتد پیش‌بینی کنیم، افتِ فروش این فیلم نسبت به «آخرین جدای»، در آمریکای شمالی شبیه به «استار ترک: فراتر» و در کشورهای خارجی شبیه به «پارک ژوراسیک ۳» خواهد بود.

اما سناریوی بعدی این است که چه می‌شود اگر «ظهور اسکای‌واکر» ایده‌آل‌ترین اکرانِ ممکن را داشته باشد؟ اولین چیزی که برای به وقوع پیوستنِ این سناریو نیاز داریم این است که «ظهور اسکای‌واکر» از لحاظ ارائه‌ی سرگرمی عامه‌پسندانه و آیمکس‌پسندانه‌ی به خوبی «روگ وان»، «آخرین جدای» و «نیرو برمی‌خیزد» ظاهر می‌شود. دوم اینکه معلوم می‌شود شکایت‌های آنلاینی که به «آخرین جدای» می‌شد، بازتاب‌دهنده‌ی نظرِ عموم سینماروها نیست و مشخص می‌شود که عدم استقبال کافی از «آخرین جدای» نه به خاطر عدم علاقه‌ی عموم مردم از آن‌ها، بلکه به خاطر دزدیده شدنِ مخاطبانِ آن فیلم توسط «جومانجی ۲» و «بزرگ‌ترین شومن» بوده است. همچنین تصور می‌کنیم که تبلیغاتِ «ظهور اسکای‌واکر» به‌عنوانِ فینالِ حماسه‌ی اسکای‌واکر در بدترین حالت منجر به رشدِ فروشی در مایه‌های «بازگشت جدای» و «انتقام سیث» در مقایسه با «امپراتوی ضربه می‌زند» و «حمله‌ی کلون‌ها» برای اپیزود نهم می‌شود. همان‌طور که قبلا صحبت کردیم، «ظهور اسکای‌واکر» دو ویژگی برتر نسبت به «آخرین جدای» دارد؛ اول اینکه «آخرین جدای» در حالی با رقبایی که به‌طرز غیرمعمولی بادوام بودند روبه‌رو شد که مهم‌ترین رقبای «ظهور اسکای‌واکر»، یک هفته قبل («جومانجی: مرحله‌ی بعد») از آن یا همزمان («گربه‌ها») با آن اکران می‌شوند. دوم اینکه در حالی «آخرین جدای» باید تا آخرِ دومین آخرهفته‌ی اکرانش صبر می‌کرد تا از تعطیلاتِ کریسمس استفاده کند که آخرهفته‌ی افتتاحیه‌ی «ظهور اسکای‌واکر» درست مثل «نیرو برمی‌خیزد» بلافاصله به تعطیلاتِ کریسمس و تعطیلی بچه‌ها از روز دوشنبه متصل شده است. فاکتور «عدم تعطیل‌بودن بچه‌ها در جریان اولین آخرهفته‌» یکی از مهم‌ترین دلایلی بود که دوامِ «آخرین جدای» در طولِ ۱۰ روز اولِ اکرانش مقداری ضعیف بود و به ۲/۸ برابرِ افتتاحیه‌اش دست یافت که برای یک بلاک‌باسترِ ماه دسامبر، آمارِ پایینی است. از آنجایی که آخرهفته‌ی افتتاحیه‌ی «ظهور اسکای‌واکر» یکراست به تعطیلاتِ کریسمس چسبیده است، باید انتظار آماری شبیه به «من افسانه‌ام» (۳/۳۲ برابر افتتاحیه)، «روگ وان» (۳/۴۳ برابر)، «هابیت: برهوتِ اسماگ» (۳/۵۳ برابر) یا «هابیت: سفری غیرمنتظره» (۳/۶ برابر) را برای اپیزود نهم داشته باشیم. «ظهور اسکای‌واکر» حتی با افتتاحیه‌ای ۲۰۰ میلیون دلاری می‌تواند با کسب ۳/۳۲ برابر افتتاحیه‌اش به ۶۶۵ میلیون دلار روشِ خانگی دست پیدا کند که آن را در رده‌بندی پُرفروش‌ترین‌های سال ۲۰۱۹ در بین «شیر شاه» و «اونجرز: بازی پایانی» قرار می‌دهد. طبقِ سناریوی خوش‌بینانه‌ترین اتفاقی که می‌تواند برای «ظهور اسکای‌واکر» بیافتد، «جاسوسان در لباس مبدل»، «گربه‌ها» و «جومانجی ۳» به‌جای ظاهر شدن در حد رویدادهای سینمایی تمام‌عیار، عملکردِ جمع و جورتری با هدف جلب نظر بچه‌ها خواهند داشت؛ مثل چیزی که اخیرا در رابطه با «گودزیلا: پادشاه هیولاها»، «لگو مووی ۲»، «زندگی مخفی حیوانات خانگی ۲» و «پرندگان خشمگین ۲» دیدیم.