تمجید کوئنتین تارانتینو از صحنه مشهور فیلم جوکر
هشدار: متن این خبر پایان بندی فیلم Joker را اسپویل می‌کند.
کوئنتین تارانتینو، برنده دو جایزه اسکار بهترین فیلمنامه برای Pulp Fiction و Django Unchainedو ده‌ها جایزه معتبر دیگر، در اظهارات اخیر خود درباره سلایق شخصی خود و فیلم‌هایی که بیش از دیگر آثار سینما مورد تحسین این کارگردان بزرگ قرار گرفته، صحبت کرده است. وی در بخشی از صحبت‌های خود درباره لحظه‌ی خاصی از داستان فیلم جوکر و چگونگی تأثیرگذاری آن، الفاظ جالبی را به کار برده است.
تارانتینو در مصاحبه با ادگار رایت از پادکست Empire، سکانس تاک شو فیلم جوکر را «سطح بالایی از تخریب و انهدام» توصیف کرده و اثرگذاری خیره‌کننده آن روی بیننده و واکنش متفاوت مخاطبان به آن را یک هنرنمایی هوشمندانه توصیف می‌کند. تارانتینو در ادامه صحبت‌های خود می‌گوید:
«جایی که به صحنه تاک شو می‌رسیم، شما به وضوح می‌توانید تحول جو سالن سینما را در نگاه مخاطبان مشاهده کنید. ما در اینجا با سطح بالایی از تخریب و انهدام مواجه هستیم. این فقط یک هیجان خشک و خالی نیست، کارگردان در اینجا مخاطب را زیر و رو می‌کند. چراکه جوکر حقیقتاً یک شخصیت دیوانه‌وار است.»
«از طرفی شخصیت رابرت دنیرو در صحنه تاک شو این فیلم یک کاراکتر منفی و شرور محسوب نمی‌شود. شاید کمی اعصاب خورد کن باشد اما این حس همان چیزی است که شاید از اکثر مجری‌های کمدی تاک شو مثل دیوید لترمن دریافت می‌شود. بنابراین او شخصیت شرور فیلم نیست و شاید تا این حد مستحق مردن نباشد. با اینحال، مخاطب چنان غرق شخصیت جوکر شده که با تمام وجود می‌خواهد تا او دنیرو را بکشد. آن‌ها در این لحظه می‌خواهند تا جوکر آن اسلحه را درآورده و با شلیک در صورت مجری سرش را منفجر کند! درواقع اگر اینجا جوکر او را نمی‌کشت همه عصبانی می‌شدند. این همان تخریب و انهدام مهیبی است که فیلم در مخاطب ایجاد می‌کند. آن‌ها مخاطب را وادار می‌کنند تا مثل یک بیمار روانی فکر کرده و چنین چیزی را درخواست کند و در عین حال می‌گویند که ما چنین چیزی را نمی‌خواستیم... درحالی که دروغ می‌گویند.»
البته این تعریف و تمجید به‌معنی این نیست که تارانتینو کاملاً تحت تأثیر فیلم جوکر قرار گرفته و از آن راضی باشد. او حتی در ادامه‌ی این مصاحبه از ایده‌ی اصلی این فیلم به‌عنوان یک «برداشت مدرن از یک موضوع تکراری» یاد کرده و از عدم علاقه شخصی خود به فیلم‌هایی که از ایده‌ی آثار جاه طلب سینما استفاده می‌کنند، می‌گوید.
«اما سؤال من اینجا است که آیا الان واقعاً به اینجا رسیدیم؟ اینکه از فیلم‌های فوق‌العاده دهه ۷۰ استفاده کنیم و با به روز کردن و تغییر نمادهای فرهنگی آن به یک ایده‌ی تکراری بپردازیم؟ Taxi Driverرا به جوکر و Apocalypse Now را به Ad Astra تبدیل کنیم؟ آیا همه آثار جدید باید یک برداشت مدرن و عجیب و غریب از فیلم‌های چالش برانگیز سال‌های گذشته باشند؟»
البته او در پایان بار دیگر از کیفیت ساخت این فیلم تعریف کرده و این موضوع را دلیل میخکوب شدن مخاطبان به صندلی‌های سینما بیان می‌کند. نظر شما درباره اظهارات تارانتینو درباره فیلم Joker چیست؟
نظرات