هر آنچه که باید در مورد پردازنده و عملکرد نینتندو سوییچ بدانید
دیروز کنسول نینتندو سوییچ رسما معرفی شد؛ کنسولی که پیش از این با اسم رمز نینتندو NX شناخته می‌شد. ساعاتی پس از معرفی این کنسول کمپانی انویدیا با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که در این کنسول از یک پردازنده انویدیا تگرا استفاده شده است. انویدیا پیش از این از مدل‌های دیگر این پردازنده برای گوشی‌های موبایل و کنسول‌های دستی انویدیا شیلد نیز بهره برده بود. با اینکه هنوز مشخصات فنی پردازنده این کنسول توسط نینتندو یا انویدیا ارائه نشده است، ولی با مرور اطلاعات ارائه شده می‌توان تخمینی از قدرت کنسول هیبریدی نینتندو داشت.
انویدیا تگرا پردازنده‌ای از نوع SOC (سیستم روی تراشه) بوده که بر اساس معماری ARM ساخته شده است. از این نوع پردازنده در گوشی‌ها و تبلت‌ها استفاده می‌شود و برای مقایسه، کنسول‌های نسل هشتمی فعلی همگی پردازنده‌ای بر اساس معماری x86 دارند که در رایانه‌های شخصی نیز استفاده می‌شود و در نتیجه سوییچ اولین کنسول حرفه‌ای است که از پردازنده ARM بهره می‌برد. همین امر هم باعث می‌شود تا این نگرانی به وجود بیاید که پورت کردن بازی‌های فعلی ایکس‌باکس وان و پلی‌استیشن 4 برای این کنسول کاری بسیار دشوار یا حتی غیر‌ممکن خواهد بود که شاید باعث شد بازیسازان تمایل زیادی به ساخت بازی برای سوییچ نشان ندهند.
به‌علاوه از حیث عملکرد، سوییچ به احتمال زیاد ضعیف‌تر از کنسول‌های نسل هشتمی سونی و مایکروسافت خواهد بود. چرا که پردازنده SOC آن بیش‌تر برای دستگاه‌های موبایل که مصرف کمی دارند مناسب است. البته ناگفته نماند که این پردازنده SOC کاملا شخصی‌سازی شده است. به‌علاوه کمپانی انویدیا در بیانیه اخیر خود، تایید کرد که پردازنده استفاده شده در سوییچ از همان تکنولوژی بهره می‌برد که در جدید‌ترین کارت‌های گرافیکی GeForce این شرکت از آن استفاده شده است و در نتیجه می‌توان انتظار داشت که این پردازنده تگرا با استفاده از معماری پاسکال استفاده شده در سری کارت‌های GTX 10 انویدیا ساخته شده باشد.
همان‌طور که اشاره کردیم، سوییچ احتمالا از کنسول‌های پلی‌استیشن 4 و ایکس‌باکس وان ضعیف‌تر خواهد بود و شاید بهترین محصول برای مقایسه با این کنسول، نسخه ۲۰۱۵ انویدیا شیلد باشد که از یک پردازنده تگرا مبتنی بر نسل قبلی معماری انویدیا یعنی مکسول بهره می‌برد. این پردازنده SOC چهار هسته‌ای و ۶۴ بیتی که Tegra X1 نام داشت، با پروسه ۲۰ نانومتری ساخته شده بود و عملکردی مشابه با ایکس‌باکس 360 و پلی‌استیشن 3 ارائه می‌کرد. در نتیجه می‌توان انتظار داشت که سوییچ از این محصول سریع‌تر باشد، مخصوصا اگر پردازنده آن با معماری پاسکال ساخته شود.
نینتندو سوییچ از یک داک بهره می‌برد که نقش شارژر و خروجی تلویزیون را ایفا می‌کند. در نتیجه ممکن است که مانند لپ‌تاپ‌ها، زمانی که کنسول به داک متصل است، عملکرد آن مشابه زمانی که لپ‌تاپ به برق وصل است، بهتر از زمانی باشد که انرژی آن از طریق باطری تامین می‌شود. در زمینه رزولوشن، فقط گفته شده است که سوییچ از گرافیک‌های HD پشتیبانی می‌کند و این ممکن است به معنی اجرا شدن بازی‌ها در رزولوشن 720p یا 1080p باشد. یا حتی این احتمال وجود دارد که کنسول دستی سوییچ بازی‌ها را روی رزولوشن 720p اجرا کند و زمانی که آن را به تلویزیون متصل می‌کنید، بازی‌ها در رزولوشن 1080p اجرا شوند.
اما آخرین بخش کنسول که می‌توان راجع به آن بحث کرد، باتری سوییچ است. نینتندو اعلام کرده که پردازنده و سیستم عامل این کنسول به نوعی طراحی شده‌اند که ترکیب ایده‌آلی از عملکرد و عمر باطری را ارائه بدهند تا بتوان در حالت پرتابل هم به تجربه بازی‌ها پرداخت. با اینکه هنوز جزییات باطری کنسول مشخص نیست، ولی قسمت پرتابل سوییچ را شاید بتوان با تبلت شیلد انویدیا که از پردازنده تگرا بهره می‌برد و در سال ۲۰۱۴ عرضه شد مقایسه کرد. باطری این تبلت برای ۵ ساعت بازی کردن جواب‌گو بود و باطری ۱۹/۷ وات ساعتی آن عملکرد نسبتا خوبی ارائه می‌کرد.
همچنین بد نیست به این اشاره کنیم که پردازنده‌های تگرا، گرمای زیادی تولید نمی‌کنند و در نتیجه می‌توان انتظار داشت که شاهد داغ شدن سوییچ در اثر استفاده سنگین نباشیم. مخصوصا که نینتندو برای دفع حرارت آن قطعا از مواردی مثل هیت سینک بهره خواهد برد.
زمان خیلی زیادی تا عرضه کنسول نینتندو سوییچ باقی نمانده است و این محصول قرار است ماه مارس ۲۰۱۷ (اسفند ۹۵/فروردین ۹۶) روانه بازار شود. ولی هنوز هم سوال‌های زیادی در ذهن طرفداران وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به مشخصات فنی دقیق، بازی‌های کنسول و از همه مهم‌تر قیمت آن اشاره کرد. پس انتظار می‌رود که نینتندو در این فاصله اندک جواب این سوال‌ها را ارائه کند.
نظر شما در مورد مشخصات فنی احتمالی این کنسول چیست؟