پیش نمایش بازی Resident Evil 7

رزیدنت اویل برای شخص من از آن دست بازی‌هایی است که هرگز فراموش‌شان نخواهم کرد و برای همین هم خیلی دوست دارم تا دوباره نسخه‌ای از بازی همان حس و حال غریب نسخه‌های کلاسیک را برایم به ارمغان بیاورد. ولی خب متاسفانه کپکام در طی سال‌ها و نسخه‌های اخیر مجموعه کاری کرده که امروزه از این بازی بیشتر به عنوان یک اثر اکشن یاد می‌شود تا آن بازی ترسناکی که در آن از رفتن به کوچه پس کوچه‌های تاریک راکون سیتی یا اتاق‌های نمور عمارت اسپنسر وحشت می‌کردید. امروز اویل را به عنوان بازی‌ای می‌شناسیم که در آن کریس ردفیلد محبوب دیگر نگران تمام شدن فشنگ تفنگ‌هایش نیست و به جای آن در خیابان‌های شهر خروار خروار گلوله نثار زامبی‌های بخت برگشته می‌کند.

از این حرف‌ها و مقدمه طولانی که بگذریم، باید از بازی رزیدنت اویل 7 بگوییم. حرف‌های قبلی را زدم تا بتوانم متن را با این قضیه شروع کنم که وقتی برای اولین بار ساعت ۶ صبح در کنفرانس سونی در E3 بازی رزیدنت اویل 7 معرفی شد، به طرز عجیبی هیچ حس خوبی به آن نداشتم. حتی با اینکه نسخه پنجم مجموعه بازی فوق‌العاده‌ای نبود، ولی بازهم برای نسخه ششم هیجان‌زده شده بودم و زمانی هم که بازی عرضه شد برای تجربه آن شوق بسیاری داشتم. ولی خب راجع به نسخه هفتم خبری از این احساسات نبود، چرا که وقتی تریلر بازی نمایش داده شد، تنها چیزی که انتظار دیدن اسمش را در پایان ویدیو نداشتم یک رزیدنت اویل بود. ویدیو نمایش داده شده بیشتر شبیه به یک IP ترسناک جدید بود که به طرز عجیبی از سایلنت هیلز الهام گرفته است.

اما به هر حال کپکام تصمیم گرفته تا جدید‌ترین نسخه از رزیدنت اویل 7 را با سبک و سیاقی کاملا جدید بسازد و باید منتظر ماند و دید که نتیجه کار چه خواهد شد. اما پیش از آن حدس‌هایی می‌توان در این مورد زد که باهم مرورشان می‌کنیم. یکی از موردی که حسابی تو ذوق طرفداران قدیمی مجموعه می‌زند، نبود کاراکتر‌هایی قدیمی مثل لیون یا کریس در این بازی است. حتی با وجود اینکه کپکام اعلام کرده وقایع بازی چند سال پس از نسخه ششم رخ می‌دهند، ولی خب تا به حال مشخص نشده که داستان یک کاراکتر جدید به اسم «اتان» به چه طریقی قرار است به نسخه ششم بازی وصل شود. اتان به دنبال پیدا کردن همسر گمشده‌اش با نام «میا» است و در این بین پای وی به یک خانه قدیمی و ترسناک باز می‌شود که متعلق به خانواده بیکر است؛ خانواده‌ای که به هیچ وجه با دیدنشان حس خوبی به سراغ‌تان نخواهد آمد و این از غذا‌هایی که می‌خورند یا ظاهر چندش‌آورشان هم مشخص است. به موضوع تغییر کاراکتر‌ها برگردیم؛ یکی از مواردی که می‌تواند باعث موفقیت یک مجموعه در طولانی مدت شود، حضور شخصیت‌هایی در آن است که مخاطب با آن‌ها ارتباط برقرار می‌کند. برای مثال مجموعه هری پاتر را در نظر بگیرید؛ یکی از اصلی‌ترین مواردی که باعث شد این مجموعه چه در مدیوم کتاب و چه در سینما محبوب باشد و باقی بماند، حضور شخصیت‌هایی مثل هری، رون یا هرمیون در آن بود. در مورد رزیدنت اویل هم این مجموعه از همان نسخه‌های نخست شخصیت‌هایی را به عنوان پروتاگونیست یا آنتاگونیست معرفی کرده که گیمر‌ها علاقه بسیار زیادی به آن‌ها دارند.

ولی خب در نسخه هفتم بازی، آنطور که تا به امروز می‌دانیم، خبری از شخصیت‌های قدیمی مجموعه نخواهد بود و همان‌طور که اشاره شد همه‌چیز پیرامون شخصیت «اتان» روایت می‌شود. قضاوت اینکه آیا چنین چیزی خوب است یا بد برعهده خود شما، ولی چیزی که می‌توان در این مورد گفت این است که یک مجموعه قدیمی بدون شخصیت‌های اصلی و فرعی‌اش، شبیه به مثلثی است که یک ضلع نداشته باشد و مخصوصا اگر سازندگان نتوانند کاراکتر‌های جدید بازی را به خوبی پرداخت کنند، این مساله به آن ضربه خواهد زد. البته چندی پیش خبری مبنی بر احتمال حضور شخصیت آلبرت وسکر در این نسخه از بازی منتشر شد که در صورت واقعیت داشتن، می‌تواند داستان بازی را تا حد بسیار زیادی جذاب کند. چرا که قطعا چرایی بودن وسکر در این بازی و نحوه ارتباط پیدا کردن وی به نسخه هفتم، جذابیت‌های خاص خود را خواهد داشت.

اما حالا که از تغییرات بازی و نگرانی‌هایمان پیرامون آن‌ها گفتیم، بد نیست سراغ مواردی برویم که ما را به رزیدنت اویل 7 امیدوار می‌کنند. یکی از این موارد که البته به خود بازی ربط زیادی ندارد، این است که رزیدنت اویل 7 به نوعی آخرین شانس کپکام برای احیای دوباره این مجموعه است. نسخه‌های پیشین سری و نسخه‌های فرعی ضعیف، کاری کرده‌اند که مخاطبان قدیمی مجموعه کمی از آن دل‌زده شده‌اند و مخاطبان جدید نیز اویل را بیشتر به عنوان یک بازی معمولی می‌شناسند تا یکی از بزرگ‌ترین و تاثیرگذار‌ترین آثار در ژانر ترسناک. پس کپکام باید در نسخه هفتم کاری کند که هم طرفداران قدیمی مجموعه دوباره به سمت آن بیایند و هم کاربران جدید بدانند که رزیدنت اویل چه بازی بزرگی است. البته این کمپانی ژاپنی اقداماتی نیز در این راستا انجام داده است و تغییر زاویه دوربین و ترسناک‌تر شدن بازی به شکل آثار غربی چون Outlast، کاری است که کپکام برای جذب مخاطب جدید انجام داده و از طرفی قرار دادن المان‌های کلاسیک این مجموعه در بازی هم کاری است که می‌تواند طرفداران قدیمی را راضی نگه دارد.

یادتان می‌آید زمانی که در خیابان‌های راکون سیتی قدم می‌زدید و زخمی بودید، چقدر از دیدن گیاهان دارویی ذوق می‌کردید؟ خب این گیاهان در نسخه هفتم نیز وجود دارند و این یکی از المان‌های قدیمی سری است که در نسخه جدید نیز دیده می‌شود. مورد بعدی نحوه ذخیره کردن بازی است؛ جایی که در نسخه‌های قدیمی اتاق‌های امنی وجود داشتند که پس از وارد شدن به آن‌ها موسیقی ارامی به گوش می‌رسید و می‌توانستید با استفاده از ماشین تایپ بازی‌تان را ذخیره کنید. در نسخه هفتم نیز ذخیره بازی تقریبا به همین شکل است و دستگاه‌های ضبط صدایی دیده می‌شوند که می‌توان برای ذخیره بازی از آن‌ها استفاده کرد. مدیریت آیتم‌ها یکی از ارکان اصلی بازی در نسخه‌های کلاسیک بود و شخصیت شما فقط توانایی حمل تعداد محدودی از سلاح‌ها و آیتم‌ها را داشت و گاهی مجبور بودید برای اینکه بتوانید یکی را داشته باشید، از خیر آیتم‌های دیگری بگذرید. این ویژگی نیز در نسخه جدید کماکان وجود دارد و حتی جعبه‌هایی در محیط بازی دیده می‌شوند که می‌توانید آیتم‌هایی را که فعلا نیاز‌شان ندارید، در آن‌ها قرار دهید.

در یکی از ویدیو‌های بازی، کپکام استفاده از یک شات‌گان را در بازی نشان می‌داد. بودن شات‌گان در بازی یا هر سلاح گرمی، اتفاق خیلی فوق‌العاده‌ای نیست ولی موردی که در این ویدیو دیده می‌شد و اهمیت داشت، محدود بودن تیر‌ها است. در اوایل متن اشاره کردیم که نسخه ششم بازی به یک اکشن صرف تبدیل شده بود که در آن بدون توجه به تمام شدن تیر‌ها، می‌توانستید زامبی‌ها و دشمنان را به رگبار گلوله ببندید. ولی خب به نظر می‌رسد که در نسخه هفتم خبری از این کار نخواهد بود و برعکس شبیه به نسخه‌های کلاسیک، باید برای تک تک تیر‌هایی که استفاده می‌کنید برنامه داشته باشید. در صورتی که برخی کاربران از اکشن شدن بازی ترس دارند، ولی وجود چنین ویژگی‌ای باعث می‌شود که بازی یک اکشن صرف نباشد و حال و هوایی مثل یک رزیدنت اویل واقعی داشته باشد.

دشمن‌ها در یک بازی رزیدنت اویل نقش بسیار اساسی‌ای دارند و این مجموعه حتی در نسخه‌های نه چندان خوبش هم در زمینه خلق دشمن‌های خوب موفق عمل کرده است. در تریلر‌هایی که از بازی تا به امروز منتشر شده، دشمنانی به شکل زامبی‌ها را مشاهده کرده‌ایم که البته ظاهری سایه‌مانند دارند و حسابی هم جان سخت هستند. به‌علاوه یک سری موجودات پرنده نیز در ویدیو‌ها دیده می‌شوند که حس و حال کلاغ‌های معروف سری را دارند. در کنار تمام این‌ها، یک پیرمرد بد‌اخلاق و خشن نیز در ویدیو‌ها به تصویر کشیده شده که حس می‌کنم رفتاری شبیه به نمسیس دارد و نامیرا است و در لوکیشن‌های مختلفی هم غافلگیر‌تان می‌کند و سراغ‌تان می‌آید. در مجموع کپکام چندی پیش اعلام کرد که رزیدنت اویل 7 در مقایسه با نسخه‌های پیشین، سخت‌تر شده است و این قضیه از ویدیو‌ها و مبارزات بازی هم مشهود است.

آخرین مورد درباره گیم‌پلی بازی هم اینکه یکی از بخش‌های ثابت سری رزیدنت اویل، وجود معما‌های مختلف در آن است و این مساله در رزیدنت اویل 7 هم به همین شکل خواهد بود و قرار نیست بازی یک اکشن صرف باشد یا اثری که در آن مدام با جامپ اسکر‌های مختلف شما را بترساند. بلکه در بخش‌هایی از بازی نیز باید سراغ حل معما‌ها و پازل‌های مختلف بروید که این مورد هم تعادل خوبی در سرعت روند بازی ایجاد می‌کند و هم اینکه تنوع زیادی به آن خواهد بخشید.

در کل زمان زیادی تا عرضه Resident Evil 7 باقی نمانده و این اثر قرار است ۵ بهمن برای ایکس‌باکس وان، پلی‌استیشن 4 و پی‌سی عرضه شود. درست است که این بازی شاید تفاوت‌های بنیادینی با یک رزیدنت اویل داشته باشد، ولی خب بد نیست دوباره نسخه چهارم را به خاطر بیاوریم که تغییری اساسی نسبت به قبل کرده بود و در عین حال یکی از بهترین‌های مجموعه به شمار می‌رود. شاید هم اصلا Resident Evil به چنین تغییر اساسی نیاز داشته باشد تا دوباره یک اثر موفق شود. و خب با اینکه دوست ندارم چنین اتفاقی رخ بدهد، شاید هم این تغییر باعث شود تا با یک اثر بسیار ضعیف روبرو شویم. به هر حال باید تا زمان عرضه بازی و تجربه آن صبر کنیم تا بتوانیم در مورد رزیدنت اویل 7 نظر بدهیم.