اولین نگاه به بازی Quantum Break

فکر کردن و دستیابی به این موضوع از گذشته تا حال با انسان همراه بوده و با پیشرفت علم شاید به چنین آرزوی دیرینه‌ای دست پیدا کنیم. شاید نزدیک‌ترین ابزاری که حس کنترل زمان را به ما القا کند بازی های رایانه‌ای باشند. داستان Quantum Break نیز در مورد علم، زمان و آن آینده‌ای است که انسان به کنترل همه چیز دست می‌یابد. کوانتوم بریک جدیدترین بازی استودیو رمدی شاید بهترین گزینه حال حاضر برای کنترل زمان و علم کوانتوم باشد. بگذارید ابتدا از استودیوی سازنده شروع کنیم، استودیویی که با خلق آثاری چون مکس پین خاطراتی را بس فراموش نشدنی در دل‌ها و ذهن‌هایمان میخکوب کرد. رمدی از آن دسته استودیوهای کوچک اما با ستاره‌هایی درخشان است که توانست با عرضه آلن ویک و مکس پین بسیار بر سر زبان‌ها قرار بگیرند. این استودیو فنلاندی که در سال ۱۹۹۵ تشکیل شد حال بیش از ۱۳۰ تن از متخصصین دنیای بازی را در خود جای داده است. یکی از این ستاره‌های پر زرق و برق استودیو رمدی، سم لیک نام دارد. او نویسنده‌ای خوش فکر و کارگردانی خوش ذوق است که در پس پرده بازی‌های آلن ویک و مکس پین نقش بسیار پر رنگی را ایفا کرده است. شاید اگر بگویم چهره او همان مدل چهره مکس پین است آن را بهتر به یاد آورید، زیرا سم لیک خود نقش شخصیت مکس پین را بازی کرده است.

ماجرای کوانتوم بریک در شمال شرقی آمریکا و در دانشگاه ریورپورت (Riverport) رخ خواهد داد، جایی که سه دانشمند علم کوانتوم به نام‌های جک جویس، بث ویلدر و پاول سیرین در شرکتی به نام مونارک (Monarch) مشغول به تحقیق و مطالعه در مورد جابه‌جایی در زمان هستند. در این بین ناگهان با اتفاقی عجیب همه چیز تغییر می‌کند و این امر موجب شکست زمان می‌شود. حادثه‌ای که باعث به وجود آمدن جهان جدیدی شده است، جهانی که در آن زمان آهسته می‌شود، متوقف می‌شود و یا حتی سرعت می‌گیرد. حال سه شخصیت ماجرا که در معرض این حادثه قرار گرفته‌اند، هر کدام به نحوی دارای قدرت‌ها و قابلیت‌هایی فرا انسانی هستند و می‌توانند زمان را کنترل کنند. به طور مثال جک می‌تواند زمان را متوقف کند یا پاول که بیشتر از آن دو در معرض این اتفاق قرار گرفت و رییس اصلی شرکت مونارک نیز هست، می‌تواند آینده را ببیند. او این مشکل را زیر سر جک و بث می‌داند و حال این دو تحت تعقیب نیروهای مونارک قرار گرفته‌اند.

کوانتوم بریک ترکیبی از بهترین‌ نکات آلن ویک و مکس پین است؛ داستان‌های منحصر به فرد در کنار گیم‌پلی درگیر کننده و بازی با زمان همه چیز را برای یک اثر عالی مهیا خواهند کرد. می‌توان گفت آلن ویک و مکس پین هر کدام ویژگی‌های خاصی در گیم‌پلی خود داشتند. در مکس پین، بازی بیشتر بر اساس بولت تایم (صحنه‌های آهسته در تیر‌اندازی) پیش می‌رفت. با استفاده از این توانایی می‌توانستید در مدت زمان کوتاهی همه چیز را به حالت آهسته درآورید و با آن شیرجه معروف مکس، دشمنان خود را گلوله باران کنید. شیرجه‌های مکس پین همراه با سیستم بولت تایم از جمله ویژگی‌هایی بود که باعث شد هیچ‌گاه این اثر را فراموش نکنیم. آلن ویک نیز از گیم‌پلی خاصی بهره می‌برد. در این بازی تکنولوژی نورپردازی منحصر به فرد خود با گیم‌پلی بازی ادغام شده بود و تاثیر به سزایی در پیش‌برد داستان داشت، زیرا اصلی‌ترین ابزار شما چراغ قوه بود و اگر آن را در اختیار نداشتید در تاریکی مطلق غرق می‌شدید. نمی‌توان گفت آلن ویک گیم‌پلی‌ای نوآورانه داشت، اما شیوه به کارگیری چراغ قوه و استفاده آن در بازی بسیارتاثیرگذار و جذاب بود. اما حال در کوانتوم بریک ماجرا کاملا متفاوت است. این‌بار نه اسلحه‌های بی‌شمار مکس پین وجود دارد و نه چراغ قوه آلن ویک، بلکه«زمان» قدرت اصلی شما است.

باید آگاه باشید که رمدی دشمنان شما را افرادی ساده و ضعیف طراحی نکرده است، بلکه آن‌ها از هوش مصنوعی قابل قبولی بهره می‌برند. همچنین به این فکر نباشید که به راحتی با قدرت خود آن‌ها را سرنگون کنید، دشمن نیز ابزاری را برای مقابله با شما تدارک دیده است، به طور مثال سربازهایی وجود دارند که با پوشیدن لباس‌هایی مخصوص به هیچ عنوان قادر نیستید که آن‌ها را متوقف کنید، حتی اگر کل آن منطقه را به حالت ثبات در بیاورید، باز هم برای از بین بردن شما دست بردار نخواهند بود، پس اینجا است که قدرت کنترل زمان به کارتان نمی‌آید و باید خودتان برای گرفتن جانشان تلاش کنید. یکی دیگر از کارهای متفاوت رمدی در کوانتوم بریک نسبت به بازی‌های قبلی‌اش، قرار دادن سریال‌های کوتاه پس از پایان هر بخش از بازی است. می‌دانیم که پس از پیش بردن داستان توسط بث و جک کنترل پاول را در اختیار داریم که قادر به دیدن آینده است، انتخاب‌های قرار گرفته شده در مسیرتان بسته به پیشروی داستان توسط دو شخصیت قبلی تغییر خواهد کرد. اما بازهم این پایان ماجرا نیست، پس از تصمیماتی که با پاول اتخاذ می‌کنید، سریالی که به نمایش درمی‌آید بازهم بسته به انتخاب سرنوشت بازی تغییر کرده و بر اساس همان تصمیمات برایتان به نمایش درمی‌آید. پس این‌گونه نیست که هربار یک چیز را ببینید، بلکه طبق راه و روش شما آن هم تغییر می‌کند. رمدی تلاش دارد با این روش مرز بین صنعت بازی و سینما را محو کند.

یکی از نکاتی که در آلن ویک و مکس پین مارا غرق خودشان می‌کردند، اتمسفر و جو گیرای این دو اثر بود. کوانتوم بریک از این نظر همانند دو بازی قبلی دارای اتمسفری گیرا است، اما چیزی که آن را با دیگر بازی‌های این استودیو متمایز می‌کند، گرافیک چشم نواز آن است. اگر گرافیک آلن ویک و مکس پین در زمان خود با تمام تکنیک‌ها و ریزه کاری‌هایشان در سطح خوب و قابل قبولی ارایه شدند، کوانتوم بریک را باید در ستون عالی‌ها قرار داد. به لطف پشتوانه مالی قدرتمند مانند مایکروسافت، این استودیو توانست افرادی قدرتمند در زمینه گرافیک و انیمیشن جذب کند. یکی از این افراد جان روت (John Root) نام دارد. در کارنامه او فعالیت در شرکت‌های قدرتمندی چون آی دی سافت ویر و اپیک گیمز ثبت شده است که در زمینه انیمیشن قدرت و مهارت شگرفی دارد. از دیگر اعضای قابل ذکر می‌توان به مایک کپ رییس سابق اپیک گیمز، کریستین فردریکسون از اف سکیور و مایکل کازورینن که در استودیوهای آوالانچه (Avalanche) و دایس (DICE) فعالیت داشت، اشاره کرد.

از دیگر نکاتی که کاملا به چشم می‌آید انیمیشن و جزییات صورت هر شخصیت است. چهره هر فرد با جزییات کامل کار شده است وسازندگان از تک تک چین و چروک‌ها نگذشته‌اند. رمدی برای اجرای این امر از تکنولوژی DI4D بهره برده است. این عمل با استفاده از ۹ دوربین حرفه‌ای فیلم برداری انجام می‌شود، دیگر نیازی به هیچ آرایش و نشانه‌گذاری بر روی صورت فرد ندارد و به بهترین نحو انجام می‌شود و تمام حالات یک فرد را دربرمی‌گیرد. شایعه‌هایی نیز از بازی به گوش می‌خورد که این عنوان از دایرکت اکس 12 (Direct X12) بهره می‌برد. تا به هنگام عرضه و تجربه کامل بازی نمی‌توان خیلی مطمئن از گرافیک سخن گفت اما سرمایه‌گذاری‌ها، تکنولوژی‌ها و دموهای به نمایش درآمده، همه و همه نوید یک بازی با گرافیک خیره کننده را می‌دهند.