نگاهی به مراسم رونمایی از کنسول اِنویدیا شیلد
این کنسول که شکل و شمایلی شبیه به ست- تاپ باکس دارد، دارای جدیدترین نسخهی سیستمعامل اندروید تیوی است و از قابلیت پخش 4K با نرخ ۶۰ فریم در ثانیه پشتیبانی میکند. در جریان این مراسم، از چندین بازی هم که تمامیشان پورتهایی اندرویدی هستند، رونمایی شد. بازیهایی که از Borderlands: The Pre-Sequel و Doom 3 BFG Edition شروع میشوند و تا Metal Gear Rising: Revengeance ادامه دارند و در این میان حتی نام Crysis 3 هم به چشم میخورد. اگر فکر میکنید تمام شگفتیها به همینها خلاصه میشود، اشتباه میکنید. در هیجانانگیزترین حرکت ممکن، انویدیا اعلام کرد که کنسول شیلد از سرویس انویدیا جیفورسگرید پشتیبانی میکند؛ سرویسی که اجازهی استریم بازیهای تمام پیشرفتهی پیسی را از طریق سرورهای ابریاش به بازیکنندگان میدهد.
خودِ شیلد دستگاه کنجکاو برانگیز و پرپیچوخمی است که از تکههای متعدد آلومینیومی ساخته شده است و اندازهاش به سختی به یک تبلت ۸ اینچی میرسد؛ تکنیکِ شکافدار و تکهتکهای که در طراحی شیلد استفاده شده، به دلیل سیستم خنککنندهی آن است. مشخصات دستگاه هم شگفتانگیز هستند. شیلد از وایفای ۲.۴ گیگاهرتز و ۵ گیگاهرتز، بلوتوث ۴.۱، اترنت گیگابیت، HDMI ۲.۰ و دو درگاه یواسبی ۳.۰ پشتیبانی میکند. دستگاه از طریق یک درگاه میکرو USB برق دریافت میکند و همچنین مجهز به یک اسلات میکرو اس.دی که توانایی پشتیبانی از کارتهای ۱۲۸ گیگابایتی دارد، هم شده است. قابلیت وایفای دیرکت هم در اتصال کنترلر دستگاه به شلید، از کمترین تاخیر ممکن بهره میبرد؛ کنترلری که در جعبهی شیلد بستهبندی شده است. پردازندهی شیلد هم که براساس «تگرا X1» است، شامل هستههای ARM Cortex A57 و A53 در یک قالببندی 4+4 میشود. درکنار این، واحد پردازش گرافیکی کنسول هم براساس معماری «مکسوِل» است که از هستههای 256 CUDA بهره میبرد. مقدار برق مصرفی دستگاه هم بین ۵ تا ۲۰ وات است، که این رقم نسبت به کنسول Wii U که ۳۰ وات برق مصرف میکند، خیلی کارآمدتر و بهصرفهتر است.
مدیرعامل انویدیا، درحالی مراسم را آغاز کرد که با اشاره به اعلامِ سه خبر در زمینهی نوآوریهایی تلویزیون هوشمند، کنسول بازی و تکنولوژی ابرکامپیوتر، همه را گوش به زنگ کرد. مدتی بعد، کاشف به عمل آمد که او در واقع دربارهی یک محصول حرف میزده است. یک کنسول بازی که با دیگر نوآوریها جفتوجور شده است. در ادامه دمویی از سیستمعامل اندروید تیوی به نمایش درآمد و نشان داد که شما چگونه میتوانید در هنگام تماشای فیلم آن را نگه دارید و اطلاعات حساس و مهمِ بازیگرانی که در آن شاتِ بهخصوص حضور دارند را استخراج کنید. برای مثال، میتوانید بیوگرافیشان را بیرون بکشید، دیگر فیلمهایی که آن بازیگران در آن حضور داشتهاند را از طریق گوگلپلی ببینید و تریلرهایشان را مشاهده کنید. از آنجایی که سیستمعامل از رابط کاربری گوگل استفاده میکند، همهچیز از طریق کنترلر شیلد یا ریموت تلویزیون از دستورات صوتی پشتیبانی میکند. با به کار بردن تمام قابلیتهای پردازندهی تگرا X1، انویدیا نشان داد که چگونه میتواند محتواهایی با رزولوشن 4K را با نرخ ۶۰ فریم در ثانیه توسط استاندارد ویدیویی جدید HEVC h.265 اجرا کند. دستگاه همچنین از استاندارد ویدیویی VP9 پشتیبانی میکند که به احتمال زیاد پنجرهی تازهای را به روی محتواهای بیشتر 4K در یوتیوب باز میکند. با ورود به بخش نمایش بازیهای کنسول، رییس استودیوی گیرباکس، رندی پیچفورد، اعلام کرد که استودیوی آنها تمام کُدهای اصلی بازی The Borderlands: Pre-Sequel را به انویدیا داده است تا آنها بازی را برای اجرا روی سیستمعامل اندروید شیلد آماده کنند. دمویی که از بازی نمایش داده شد، کاملا شبیه به نسخهی ایکسباکس۳۶۰ و پلیاستیشن۳ بازی بود، اما هر از گاهی نرخ فریم دچار افت میشد. اما این مشکل هرگز در زمان نمایش دیگر بازی پورتشدهی شلید یعنی Doom 3: BFE Edition روی نداد. تیم ویلیتیس، کارگردان استودیوی ایدسافتور، در دموی کوتاهشان که بر روی نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه اجرا میشد و شدیدا عالی به نظر میرسید، از حضور بازیشان روی این سیستم پردهبرداری کرد. همچنین پورت بازی سومشخصِ معمایی The Talos Principle روی شیلد نمایشی کوتاه داشت که با اینکه از لحاظ گرافیکی شگفتانگیز بود، اما در هنگام حرکت، عملکرد متغییری داشت. در پایان این بخش، یکی از مدیران استودیوی کرایتک، جوات یرلی، روی سن آمد و بخش چندنفرهی Crysis 3 که روی کنسول شیلد اجرا میشد را به نمایش گذاشت. این دموی کوتاه خیلی روان و لطیف بود و نشانههایی هم از افزایش گرافیک به چشم میخورد؛ هرچند باز اینجا هم نرخفریم بازی دچار پستی و بلندی میشد. اما نکتهی جالب این مسئله بود که بازی داشت روی آخرین نسخهی موتور کرایانجین اجرا میشد. با اینکه نسخهی شیلد به روشنی توانایی ارائهی تجربهای که پیسیهای تا دندانمسلح دارند را در اختیار ندارد، اما استفاده از نسخهی بهبودیافتهی موتور باعث شده تا بازی کمی نسبت به نسخههای حاضرِ کنسولی و پیسی با وجود افکتهای بروزرسانیشده، متفاوت به نظر برسد. ناگفته نماند، همانطور که سازندگان هم اشاره کردند، Crysis و دیگر بازیهای اندرویدی که در این رویداد حضور داشتند، هنوز در مرحلهی توسعه به سر میبرد. پس باید انتظار داشته باشید تا هنگام عرضهی کنسول در ماه می، عملکردشان بهتر شود و بالاتر برود.
در نهایت مراسم با رونمایی از ابرکامپیوتر انویدیا به پایان رسید؛ ابرکامپیوتری که مخصوصا برای سرویس جیفورس گرید طراحی شده است. این سرویس درحال حاضر در قالب دورهی بتا برای دارندگان موبایلهای شیلد انویدیا قابلدسترس است، اما سران شرکت احساس میکنند که وقت آن رسیده تا سرویس را وارد مرحلهی بهرهوری کرده و از کاربران هزینه دریافت کنند. اینطور که مشخص شده، یک مُدل اشتراک برای بازیهایی با رزولشون 720p وجود دارد. در این اشتراک شما میتوانید بدون محدودیت به گروهی از عناوین مختلف دسترسی داشته باشید. به علاوه، یک اشتراک پریمیوم هم هست که از رزولوشن 1080p و نرخ ۶۰ فریم در ثانیه پشتیبانی میکند. درکنار استریم بازیها، بازیکنندهها این فرصت را دارند تا بازیهای دلخواهشان را به طور کامل خریداری کنند. این درحالی است که حضور بازیهای بزرگی مثل The Witcher 3، Metal Gear Solid 5: The Phantom Pain و Batman: Arkham Knight در فهرست این سرویس تایید شده است. همچنین در جریان مراسم، از نحوهی استریم دو بازی اول نمایش به عمل آمد. درحقیقت، سرویس گرید یکجورهایی شبیه نسلبعدی سرویس آنلایو (OnLive) است. تاثیرگذاری سرویسهای ابری پخش بازی از روی مقدار تاخیر و کیفیت تصاویرشان سنجیده میشوند؛ انویدیا اعلام کرده که آنها رسیدن به تاخیر ۱۵۰ میلیثانیه را هدفگذاری کردهاند که این عدد شامل مقدار تاخیر نمایشگر هم میشود. خب، این همان تجربهای است که ما قبلا در دورهی بتای تبلت شیلد، روی این دستگاه داشتیم که باید گفت به راحتی پاسخدهندهترین و سریعترین سیستم ابری پخش بازیی است که ما تاکنون آن را امتحان کردهایم. کیفیت تصویر در جریان نمایش انویدیا به طرز شگفتانگیزی خارقالعاده بود. در واقع، بر روی نمایشگر غولپیکرِ داخل سالن، هیچ حالتِ تصنعی دیده نمیشد. هرچند، در گفتگویی که بعد از مراسم با کارکنان انویدیا داشتیم، معلوم شد برای دریافت بهترین نتیجه از استریم بازیها در رزولشون 1080p و نرخ ۶۰ فریم در ثانیه به پهنایباند ۱۵ تا ۳۰ مگابایت احتیاج دارید، که این موضوع حالت طبیعی و تر و تازهی کیفیتِ تصاویری که دیدیم را توضیح میدهد. بنابراین، اگر نتوانید برای چنین کیفیتی اینترنت مناسب پیدا کنید، باید به همان اشتراک رزولوشن 720p قناعت کنید.
سپس، استودیوی سیدی پراجکت بازی The Witcher 3 را روی بالاترین تنظیمات اجرا کرد، و درحالی که در زمان نمایش بازی روی استیج، نرخفریماش استوار نبود، اما دمویی که بعد از اتمام رویداد دیدیم، هیچ ایرادی در این زمینه نداشت، به هدفاش رسیده بود و در هنگام حرکت عالی به نظر میرسید. همچنین در حرکتی پسندیده و حیاتی، انویدیا در سرویساش، این ویژگی را گنجانده است که کاربران بتوانند در زمان دانلود، بازی کنند. در دورانی که بازیها بالای ۵۰ گیگابایت حجم دارند، این از آن قابلیتهایی است که ارزش بالایی دارد و حسابی کارآمد خواهد بود. از روی صفحهی رابط کاربری گرید هم مشخص شد که بازیها قیمتی مشابه دیگر کنسولهای روز خواهند داشت. برای مثال The Witcher 3 و Batman: Arkham Knight شصت دلار و MGS: The Ground Zeros پانزده دلار قیمتگذاری شده بودند. از طرفی، انویدیا میگوید این قیمت کامل به خاطر کیفیتی است که سرویسشان ارائه میدهد؛ کیفیتی که حداقل براساس دموهایی که دیدیم، به طرز قابلملاحظهای از موج تازهی کنسولهای نسل حاضر، جلوتر است. روی هم رفته، شیلد و مخلفاتاش، چیز هیجانانگیز و درگیرکنندهای بود که در کنار نقاط قوت، دارای برخی نکات ضعف هم بود. اول اینکه، کارکرد رسانهای دستگاه به لطف سیستمعامل اندروید تیوی سرراست و در استفاده آسان بود، پشتیبانی سختافزار از فرمتهای 4K منحصربهفرد است، درحالی که برای نتیجهگیری از سرویس گرید باید کمی مکث کرد-در نگاه نخست اینکه بتوانید بازیهای پیسی را با بهترین تنظیمات گرافیکی روی یک کنسول ۲۰۰ دلاری استریم کنید، بینظیر است، اما این مسئله تا وقتی خوب میماند که تاخیر در اجرا یا استریم بازیها اذیتکننده نشود. اگر انویدیا بتواند این مانع را هم پشت سر بگذارد، بدونشک میتوان از سرویس گرید انویدیا به عنوان نتفلیکسِ دنیای بازیها یاد کرد-چیزی که به روشنی هدف انویدیا است. جدا از بخش استریم، شیلد در زمینهی ارائهی بینقص تجربهی بازیهای اندرویدی هیچ گلهای باقی نمیگذارد و خودش را ثابت میکند. برای نمونه، پورت بازی Doom 3 حتی بهتر از نسخههای ایکسباکس۳۶۰ و پلیاستیشن۳ بود و واقعا شگفتانگیز به نظر میرسید. اما دیگر بازیها از کمبودِ مقداری پولیش و توجهی بیشتر در فُرم تازهشان رنج میبرند. در این میان، بازیهایی مثل Crysis 3 و The Borderlands از هدف جدی و قدرتمندی که انویدیا در سر دارد، خبر میدهند. اما این وسط این سوال مطرح میشود که بازیکنندهای که علاقه به چنین بازیهایی دارد، چرا باید کنسولهای نسل حاضر را بیخیال شود و شیلد را انتخاب کند؟ هرچند باز میتوان به سرویس گرید اشاره کرد که میتواند به عنوان برگبرندهی انویدیا عمل کند. ولی به طور کلی، نظر شما چیست؟ آیا با وجود پلیاستیشن۴ و ایکسباکسوان، کنسول شیلد و سرویس گرید، آنقدر جذاب و وسوسهکننده هستند که به سونی و مایکروسافت پشت کنید؟
منبع: Eurogamer