آیا واقعیت مجازی آینده صنعت بازی های ویدئویی است؟

«آینده بازی‌های رایانه‌ای»، عنوانی که بارها از زبان سازندگان مختلف هنگام نمایش محصول خود شنیده‌ایم. آکیولوس اکنون چندین سال می‌شود که هدست واقعیت مجازی خود را در همایش‌های مختلف نشان داده و اصرار دارد که این دستگاه می‌تواند در این زمینه موفق شود، زمینه‌ای که کمپانی‌های دیگر برای سال‌های متوالی در آن با شکست رو به رو شدند. حال چندین کمپانی دیگر نیز به آکیولوس پیوسته‌ و ادعائی مشابه می‌کنند. اما در واقع حقیقت این است که شاید کمپانی‌های مختلف راه حل مناسب برای ورود به بخشی جدید از صنعت بازی‌های رایانه‌ای را نداشته باشند. بله قبول داریم که تکنولوژی واقعیت مجازی در نوع خود بسیار محسور کننده است اما اینکه بگوییم در نسل جدید این صنعت قرار است در خط مقدم قرار گیرند شاید کمی مسخره باشد. اگر به عقب برگردیم، من می‌توانم از چندین کمپانی دیگر مانند نینتندو که قصد داشتند واقعیت مجازی را به پلتفرمی اصلی تبدیل کنند اما شکست خوردند نام ببرم. هر بار این تکنولوژی در همایش‌های مختلف بسیار آینده دار و موفقیت آمیز به نظر می‌رسید اما در نهایت شکست خورد چرا که جوامع اصلی بازیکنان آن را به عنوان جایگزنی مناسب و با دوام برای روش سنتی بازی کردن ندیدند. حال با نگاه به آینده فکر نمی‌کنم که این اوضاع تغییر کند. البته که شکی نیست نسل جدید واقعیت‌های مجازی نسبت به گذشتگان خود بسیار بهتر و قدرتمندتر هستند اما آیا واقعا توانایی رقابت با امثال ایکس‌باکس وان یا پلی‌استیشن 4 را دارند؟ من که فکر نمی‌کنم. باز هم بگویم، من هدست‌های واقعیت مجازی را به عنوان دستگاهی می‌بینم که درصد بیشتری از گیمرهای معمولی خواستار تجربه آن باشند اما در نهایت چیزی که باعث فروش سخت افزار می‌شود، نرم افزار است و هیچ نشانه‌ای مبنی بر اینکه کمپانی‌های بزرگ بازی سازی قصد ساخت بازی‌های مختلف برای این دستگاه‌ها را داشته باشند و بر روی آن‌ها سرمایه گذاری کنند وجود ندارد. چیزی که اوضاع را بدتر می‌کند این است که کمپانی‌های بزرگ از سرمایه گذاری بر روی تکنولوژی‌های ثابت نشده و کم طرفدار بیزار هستند. برای آن‌ها حرکت عاقلانه این است که به سراغ دستگاه‌های مستحکم‌تر مانند ایکس‌باکس وان یا پلی‌استیشن 4 رفته و سودی تضمین شده نصیب خود کنند. آنگونه که من می‌بینم شور و اشتیاق موجود درباره این هدست‌ها اینگونه تمام می‌شود: هایپ و اشتیاقی که این دستگاه‌ها را محاصره کرده قبل از عرضه کمتر می‌شود و سپس کسانی مثل ما که نسبت به بازی‌های رایانه‌ای و محصولات تکنولوژی محور علاقه زیادی داریم این هدست‌ها را خریده و برای مدتی از مفهوم و شکل کلی آن لذت می‌بریم اما خیلی زود تازگی و جذابیت از بین می‌رود و ما با دستگاهی که قصد داشت از دنیای واقعی جدایمان کند اما از کمبود محتوا رنج می‌برد باقی می‌مانیم. تازه ممکن است احساس کنیم بعضی از بازی‌های ساخته شده برای واقعیت مجازی به جای اینکه واقعا لذت بخش و راضی کننده باشند احساسی غلط انداز و ناقص بدهند. در این میان، جوامع اصلی بازیکنان ذره‌ای به این تکنولوژی توجه نمی‌کنند. میانگین مصرف کنندگان که به خرید بازی‌هایی مانند Call of Duty یا Madden و دیگر بازی‌های مشابه علاقه دارند، بر سر گذاشتن این هدست‌ها را کمی عجیب دانسته و ارزش کمی در خرج کردن پول خود بر روی این گونه سخت افزارها می‌بینند. هدست‌ها به عنوان محصولی دکوری مانند باقی مانده و نهایتا مانند گذشتگان خود به بن بست می‌رسند. من اصلا دوست ندارم که بدبین باشم اما واقعا فکر نمی‌کنم عاملی که باعث شکل دادن به این صنعت شود به این زودی‌ها به وجود آید. تا وقتی که من دستگاهی واقعا تغییر دهنده و انقلابی نبینم، فکر نمی‌کنم که واقعیت مجازی بتواند جایگزین کنسول‌های بازی شود یا حتی بتواند آن‌ها را تهدید کند. من مطمئنم که اکثر کمپانی‌ها عقیده متفاوتی دارند و برای ثابت کردنش تلاش خواهند کرد اما اگر تاریخ را راهنمای خود قرار دهیم و اگر گرایش مصرف کنندگانِ حال حاضر چیزی را ثابت کند این است که واقعیت مجازی جذابیت و توجه لازم از جوامع اصلی بازیکنان برای موفقیت را نتوانسته بدست آورد. نظرات خود را با ما در میان بگذارید. بر گرفته از Slashgear