دفتر خاطرات: شکارچی مو سفیدی که شیاطین را به گریه انداخت

برای ما گیمرها زمانی که صحبت از خاطره می‌شود، همه ما بازی‌هایی را در ذهن‌مان داریم که خاطرات خوش گذشته‌مان را در خود جای داده‌اند. بازی‌هایی که شاید در آن سن و سال چیز زیادی از داستان و دنیای‌شان نمی‌فهمیدیم ولی شدیدا جذاب و سرگرم کننده بودند و می‌توانیم ساعت‌ها در موردشان صحبت کنیم. یکی از مجموعه‌های آن زمان که حداقل برای من حکم یک الماس را دارد، سری Devil May Cry است. یکی از حسرت‌های دوران بچگی من این بود که کنسول پلی استیشن 2 را نداشتم و برای تجربه آثارش به کلوب محله می‌رفتم. هر دفعه، پولی را که پدرم برای خرج کردن در مدرسه به من می‌داد، نگه می‌داشتم تا در کلوب فوتبال بازی کنم و از آنجایی که نسبت به بقیه بازی کردنم خوب بود و پدر صاحب کلوب با پدرم دوست بود، هر از گاهی یکی از پلی استیشن‌ها را برای دو روز به من قرض می‌داد. زمانی که تنها ۱۰ سال سن داشتم، با اثری مواجه شدم که حسرتم برای نداشتن پلی استیشن 2 را بیش از پیش افزایش داد.

اثری که با دیدن شخصیت و آن دنیای خفن‌اش و صد البته خشونتی که داشت، مجبورم می‌کرد علاوه‌بر خانه، در کلوب هم به تجربه این بازی ناب بپردازم. هیدکی کامیا، خالق Devil May Cry، در سال ۲۰۰۱ اثری را روانه بازار کرد که شاید خودش هم فکر نمی‌کرد انقدر محبوب شود. اولین نسخه از مجموعه Devil May Cry، گرافیک بالایی نداشت اما روایت‌گر شخصیتی بود که آن را به‌عنوان پسری نیمه شیطان نیمه انسان می‌شناسیم. دانته پسری با موهای سفید، لباس قرمز رنگ، شمشیری خفن و دو کلت به نام‌های ابونی و آیووری که شیاطین را در یک چشم برهم زدن با خاک یکسان می‌کرد و درکنار تمامی این موارد، باس‌هایی داشت که در آن زمان نمونه‌های مشابهی نداشتند و مبارزه با آن‌ها شدیدا نفس‌گیر و هیجان انگیز بود. واقعا باید ممنون کپکام (Cpacom) بود که البته آن کپکام با کپکام حال حاضر، فرسنگ‌ها فاصله داشت. بیایید مروری بر آن روزها و مجموعه Devil May Cry داشته باشیم.

از طرفی دانته مدام سعی دارد خود را شخصیتی بی‌تفاوت نشان دهد اما همیشه برای نجات سایرین، اولین نفر وارد صحنه می‌شود و همانند پدرش، عدالت مهم‌ترین فاکتوری است که به‌آن اهمیت می‌دهد. در کنار تمامی خصوصیات دانته، می‌توان به خانواده دوست بودنش هم اشاره کرد. در گوشه و کنار سری Devil May Cry، دانته را می‌بینیم که به نیکی از مادرش یاد می‌کند و حتی در آخرین لحظات سعی دارد برادرش را در مسیر درست قرار بدهد و زمانی که او را از دست می‌دهد، برایش گریه می‌کند.از طرفی اطلاعات زیادی از پدرش ندارد اما احترام خاصی برای اسپاردا قائل است. خیلی‌ها معتقدند که دانته، روح اسپاردا است که به‌زمین فرستاده شده تا از آن‌ها مراقبت کند و شکل شیطانی دانته یا همان Devil Trigger، نماد قدرت شیطانی اسپاردا است. درآخر دانته عقیده خاصی دارد و آن هم این است که هیچ‌وقت انسان‌های کامل (اشخاصی که از طرف پدر و مادر انسان هستند) را نمی‌کشد زیرا معتقد است که با انجام این کار تفاوتی با شیاطین نخواهد داشت.

داستان بازی Devil May Cry از نظر بازه زمانی، متفاوت با ترتیب نسخه‌های عرضه شده است و اگر بخواهیم از نظر زمانی مرتب کنیم؛ بازی Devil May Cry 3: Dante’s Awakening در ابتدا قرار دارد و در ادامه بازی Devil May Cry، انیمه سریالی Devil May Cry، بازی Devil May Cry 4 و در انتها بازی Devil May Cry 2 قرار دارد. درادامه مروری بر وقایع و نکات داستانی این مجموعه دوست داشتنی خواهیم داشت.

در این هنگام است که شاهد بیدار شدن قدرت‌های شیطانی و واقعی دانته هستیم و از طرفی وی ماموریتی بزرگ‌تر در دست دارد و آن هم پس گرفتن گردنبند خود و نابودی ورجیل است. در جریان تعقیب و گریزهای دانته و ورجیل، در اتاق کنترل شاهد رویارویی دوباره میان دانته و ورجیل هستیم که ناگهان در وسط مبارزه چستر ظاهر می‌شود و یکی از مهم‌ترین وقایع بازی رخ می‌دهد. چستر با تغییر قیافه خود به آرکام به دانته و ورجیل هویت واقعی خود را نشان می‌دهد و اعلام می‌کند که ورجیل درواقع یک بازیچه بود و هدفش کنترل کردن این دوشخص و فعال کردن برج برای اجرای اهداف شیطانی خود بوده است. به‌عبارتی آرکام هدفش به‌دست آوردن شمشیر Force Edge (این شمشیر در واقع نام حالت غیرفعال شمشیر اسپاردا، پدر دانته و ورجیل و پادشان شیاطین است) بود تا بتواند از طریق این شمشیر برج را فعال کند تا از طریق آن بر دنیای انسان‌ها و شیاطین حکمرانی کند. پس از صحبت‌های آرکام، ورجیل بسیار آشفته و سردرگم می‌شود و دانته با کشتن شیاطین قصد دارد به بالای برج برسد. در جریان پیشرفت‌های دانته در این مسیر، وی با لیدی وارد مبارزه می شود و درانتها لیدی قدرت بهترین اسلحه خود را در اختیار دانته قرار می‌دهد. زمانی که دانته به بالای برج می‌رسد، وارد دنیای شیاطین می‌شود تا با آرکام مبارزه کند. هچنین در جریان این مبارزه ورجیل هم پا به صحنه نبرد می‌گذارد و شاهد مبارزه دوش به دوش دو دقلوی اسپاردا با آرکامی هستیم که به شکل هیولا درآمده است و در انتها، ورجیل و دانته موفق به شکست دادن آرکام می‌شوند و وی به دست دخترش (لیدی) کشته می‌شود. مهم‌ترین فاز داستان بازی Devil May Cry 3: Dante’s Awakening این است که داستان این دو برادر به هیچ‌وجه تمام نشده است و حال سوالی بزرگ برای مخاطب ایجاد می‌شود و آن هم این است که چه کسی صاحب شمشیر Force Edge و گردنبندها است؟ از این‌رو بزرگ‌ترین مبارزه نسخه سوم رخ می‌دهد و آن هم نبرد دانته و ورجیل بر سر تصاحب شمشیر پدر است که در انتها ورجیل شکست می‌خورد و در دنیای شیاطین باقی می‌ماند. پس از پایان تمامی اتفاقات، حال دانته و لیدی خود را دوستان یکدیگر می‌دانند و وارد همکاری می‌شوند و اسم دفتر دانته (در آن زمان هنوز اسمی برای این دفتر مشخص نشده بود) را Devil May Cry می‌گذارند. یکی دیگر از ویژگی‌های داستان سرایی مجموعه DMC، نشان دادن سکانس‌های داستانی حساس است که در نسخه سوم و پس از تیتراژ پایانی شاهد یکی از آن‌ها هستیم؛ پس از تیتراژ پایانی، ورجیل در دنیای شیاطین باید با موندوس، دشمن دیرینه اسپاردا، مبارزه کند.

مدتی بعد دانته توسط تریش مورد حمله قرار گرفت اما به‌خاطر توانایی‌های فردی دانته در مبارزه کردن، وی توانست تریش را به‌خوبی شکست دهد و در جریان مکالمه‌ای که داشتند، دانته به تریش می‌گوید که مشغول شکار شیاطینی بوده است که مسئول مرگ برادر و مادرش بودند. درادامه صحبت‌ها تریش به این موضوع اشاره می‌کند که حمله وی به دانته در واقع آزمایشی بوده است و موندوس، پادشاه شیاطین و مسئول مرگ خانواده دانته قصد بازگشت دارد. داستان بازی Devil May Cry با اینکه دنباله نسخه سوم است اما به‌عنوان اولین نسخه، به شکلی شروع می‌شود که حس می‌کنید که اینجا، تازه شروع داستان سری DMC است. زمانی که دانته به قلعه عظیم و بزرگ بازی می‌رسد، راه خود برای پیدا کردن موندوس را ادامه می‌دهد.

زمانی که مبارزه شروع شد و مدتی از آن گذشت، دانته به شدت احساس ناامیدی و ضعف کرد که ناگهان صدای مادر خود را شنید و در ادامه، مشخص شد که تریش زنده است و با آمدن به میدان نبرد، قدرت خود را در اختیار دانته قرار می‌دهد و وی به‌واسطه قدرت تریش، موندوس را برای همیشه از صحنه روزگار محو می‌کند. نکته‌ی جالب داستان Devil May Cry، این بود که تریش در تمام مدت فکر می‌کرد یک شیطان است زیرا موندوس خالقش بود اما در پایان بازی، شاهد اشک ریختن تریش هستیم که دانته به وی‌ می‌گوید: «تو یک انسان هستی زیرا یک شیطان هرگز گریه نمی‌کند.» پس از اتمام تمامی ماجراها و فرار تریش و دانته از جزیره درحال تخریب، این دو دوست وارد همکاری با یکدیگر شدند و نام دفتر Devil May Cry را به Devil Never Cry تغییر می‌دهند.

در میان داستان مجموعه Devil May Cry، بد نیست نگاهی به داستان انیمه سریالی Devil May Cry: The Animated Series داشته باشیم. پس از وقایع نابودی موندوس، به‌نظر می‌رسید دانته کسب و کار خوبی را برای خود دست و پا کرده باشد اما، قرض و بدهی تنها دستاورد دانته بود. در یکی از روزها شخصی به‌نام پتی وارد دفتر Devil May Cry شد و دانته را به‌عنوان یک محافظ شخصی استخدام کرد! داستان در انیمیشن ژاپنی Devil May Cry تا اواسط روایت آرامی دارد؛ پتی دخترکی با شخصیت و رفتارهای دخترانه است که مدام از دانته ایراد می‌گیرد و باعث اعصاب خوردی وی می‌شود. همچنین پتی بیشتر وقت خود را در دفتر سپری می‌کند و مشغول نظافت می‌شود و از آن طرف دانته مشغول انجام ماموریت‌های کسل کننده است. در ادامه داستان، دانته برای اینکه بتواند بدهی خود به لیدی را پرداخت کند، مجبور است ماموریت‌هایش را انجام دهد و از طرفی تریش مشغول شکار هیولاها به صورت تک‌نفره است تا بتواند کسب و کار خودش را به‌عنوان یک شکارچی شیطان، راه بیاندازد.

داستان انیمه با یک روایت از حال و روز شخصیت‌های اصلی این مجموعه آغاز و ادامه داده می‌شود. شاید بتوان شروع اصلی انیمه را از نیمه دوم‌اش دانست؛ جایی که تریش، لیدی و دانته یک ماموریت رده بالا را به صورت مشترک قبول می‌کنند و مشخص می‌شود که مادر پتی از خاندان جادوگرها بوده است و در گذشته قدرت ابیگیل، یکی از لردهای باستانی شیاطین را مهر و موم کرده است. درادامه ماجراجویی‌های دانته، شخصیت منفی انیمیشن ژاپنی دویل می کرای به مخاطب معرفی می‌شود؛ سید، شیطانی قدرتمند که هدف‌اش از بین بردن مهر و موم ابیگیل و به‌دست آوردن قدرت این لرد باستانی است. در انتها و نبرد پایانی، شاهد رویارویی لیدی و تیرش با شیاطینی هستیم که توسط سید (Sid) احضار شده‌اند و دانته به سراغ مبارزه و از بین بردن سید می‌رود. یکی از نقاط قوت این انیمه، مبارزه‌ی پایانی آن است که بسیار نفس‌گیر و دراماتیک طراحی شده و دیالوگ‌هایی که بین دانته و پتی رد و بدل می‌شوند، به‌خوبی هرچه تمام‌تر کار شده است. پس از تمامی این اتفاقات، سه دوست شیطان کش برای ماموریت‌های مختلفی استخدام شدند که مدام با یکدیگر شرط می‌بستند که کدام یک، پیروز میدان خواهد بود. ظاهرا روزهای خوش به سراغ دانته و دوستانش آمده بودند.

نویسنده با زیرکی هرچه تمام‌تر در همان ابتدا وقایع را جوری به‌نمایش می‌گذارد که دانته، یک شخصیت منفی است و شما در نقش قهرمان داستان باید به‌دنبال دانته بروید و او را شکار کنید اما همه می‌دانیم که اینطور نیست و قطعا دانته چیزی در مورد گروه The Order می‌داند که مخاطب از آن بی‌اطلاع است. به‌عبارتی نویسنده سعی می‌کند از همان ابتدا دید مخاطب به The Order را به‌صورت خاکستری به‌تصویر بکشد و رفته رفته روی واقعی آن‌ها را نشان دهد و مخاطب تنها با یک هدف به دنبال دانته است و آن هم ملاقات با دانته و دانستن دلیل کاری است که وی در ابتدای بازی انجام داد. یکی از حقایق جالب، رویارویی نرو با اولین باس بازی است که این شیطان عظیم الجثه به نرو می‌گوید که رفتار و ظاهر تو شبیه شخصی است که آن را می‌شناسم. اگر نگاهی به بازی زمانی داستان و روایت داستانی شخصیت ورجیل داشته باشیم، می‌بینیم که ورجیل با این شیطان جنگیده و او را شکست داده بود. درادامه نرو متوجه می‌شود که The Order of Sword، خود دلیلی برای ورود شیاطین به شهر Fortune است و به‌واسطه اگنوس، دانشمند روان‌پریش گروه The Order، در حال کار روی سلاح‌های شیطانی و شمشیر یاماتو هستند. شمشیر یاماتو به‌قدری قدرتمند است که فقط توسط فرزندان اسپاردا قابل کنترل است. حال در صحنه رویارویی نرو و اگنوس وی به دست این دانشمند دیوانه اسیر می‌شود که ناگهان از طریق یاماتو، قدرت واقعی نرو بیدار می‌شود و شاهد کنترل یاماتو توسط نرو و به‌واسطه دست‌های شیطانی‌اش هستیم. این بخش از داستان هم خود دلیل دیگری است که بفهمیم میان نرو و ورجیل، یک رابطه خانوادگی وجود دارد. یکی از نکات خوب داستان، رشته‌ای بودن و پایان‌بندی خوب آن است؛ از یک طرف نرو و فهمیدن راز گروه The Order و نجات معشوقه‌اش از دستان سنکتوس و در سوی دیگر، سه دوست افسانه‌ای مجموعه (تریش، دانته و لیدی) که مثل همیشه وظیفه نابودی شیطان و گروه The Order of Sword را دارند. در پایان داستان، دانته یاماتو را به نرو می‌سپارد تا از این شمشیر پر قدرت برای مقاصد شیطانی استفاده نشود.

مشکل اینجا است که لوسیا دیوانه‌تر از این صحبت‌ها است و بار دیگر به سراغ اریوس می‌رود و به‌همین دلیل، متیر به دانته می‌گوید که آرکانا را نگه دارد و تا دیر نشده است، لوسیا را نجات دهد. به‌رسم عادت دانته بار دیگر از سکه خود استفاده می‌کند و مجبور به موافقت با مادر لوسیا می‌شود. زمانی که دانته به‌محل مورد نظر می‌رسد ، لوسیا را اسیر شده مشاهده می‌کند و برای زنده نگه داشتن لوسیا معاوضه وی با آیتم آرکانا را به اریوس پیشنهاد می‌دهد و پس از دادن این آیتم به اریوس، به او حمله می‌کند. اما همه چیز مطابق میل دانته پیش نمی‌رود و اریوس برای زنده نگه داشتن خودش، دانته را بین دوراهی بزرگی قرار می‌دهد. حال دانته یا باید لوسیا را انتخاب کند یا کشتن اریوس را که در نهایت مجبور به نجات جان لوسیا می‌شود. پیامد این کار باز شدن دروازه جهنم توسط اریوس و بحث میان لوسیا و دانته برای ورود به دروازه جهنم و نابودی آرگوساکس است. درانتها دانته برای آخرین بار از سکه خود استفاده می‌کند و وارد دروازه جهنم می‌شود. دانته قبل از رفتن‌اش سکه‌اش را به لوسیا می‌دهد و لوسیا متوجه می‌شود که هر دو سمت سکه درواقع یک تصویر وجود داشت! پس از کشته شدن اریوس به دستان لوسیا و از بین رفتن آرگوساکس به دستان دانته، خبری از دانته و بازگشت‌اش به زمین نشد. تنها اطلاعات در دسترس، این است که دانته با موتور خود به اعماق جهنم رفت زیرا پورتال باز شده از زمین به جهنم، بسته شده بود. اما یک تئوری از بازگشت دانته به زمین حکایت می‌کند که بر اساس آن، در سکانس پایانی بازی صدای موتور دانته توسط لوسیا شنیده می‌شود و لوسیا در دفتر دانته منتظر بازگشت وی است!

اما به‌عنوان بخش پایانی، بد نیست نگاهی جزئی به نقاط قوت و ضعف نسخه‌های متفاوت این مجموعه داشته باشیم. اولین نسخه از مجموعه Devil May Cry، بهترین عملکرد از نظر منتقدان را دارد و از حق نگذریم، جدای از مسائل گرافیکی، نسخه اول بهترین نسخه مجموعه است. چه از نظر داستان سرایی چه از نظر گیم‌پلی و باس فایت‌ها، بازی Devil May Cry هیچ کم و کاستی ندارد. این در حالی است که از نسخه دوم تا چهارم، هیدتاکی ایتسونو کارگردانی مجموعه Devil May Cry را برعهده گرفت. نسخه دوم را می‌توان ضعیف‌ترین نسخه از مجموعه دانست و آن هم به‌خاطر وجود باس‌ها و دشمنانی فوق العاده ساده‌تر نسبت به نسخه‌های پیشین بود. البته می‌توان این اتفاق را گردن تغییر تیم سازنده و کارگردان بازی انداخت که با حال و هوای این مجموعه آن چنان آشنا نبود اما در Devil May Cry 3، ایتسونو مشکلات گذشته را رفع کرد و اثری را ارائه داد که عده‌ای آن را بهترین نسخه از مجموعه دویل می کرای می‌دانند. یکی از ویژگی‌های بارز نسخه سوم، پیشرفت گرافیکی و مبارزات هیجانی‌ترش بود. البته نباید منکر شخصیت ورجیل و کاریزماتیک بودن این شخصیت و دو مبارزه نفس‌گیرش با دانته باشیم. پس از یک غیبت چندساله، چهارمین نسخه از مجموعه Devil May Cry روانه بازار شد که سر و صدای مخاطبان را به‌دنبال داشت. یکی از دلایل نارضایتی‌ها تغییر شخصیت اصلی داستان از دانته به نرو بود که خب وجود این نارضایتی‌ها امری طبیعی است زیرا هواداران در جریان سه نسخه به دانته عادت کرده بودند. از طرفی داستان بازی Devil May Cry 4 با اینکه مد پسند بود اما در حد و اندازه سه نسخه پیشین ظاهر نشد. با تمام این تفاسیر دلمان برای بازگشت دانته، برای کشتن شیاطین و به‌دست آوردن Orbهای قرمز رنگ، برای آن میان‌پرده‌های هیجان انگیز و جوک‌ها و کل‌کل‌های شخصیت‌های بازی با یکدیگر تنگ شده است؛ برای تمامی این موارد دلمان‌ تنگ شده است و به‌شخصه امیدوارم هرچه زودتر شاهد معرفی جدیدترین نسخه از این مجموعه باشیم.