پیش نمایش بازی Assassin's Creed Odyssey

مثل هر بازی دیگر و به عبارت بهتر مثل هر شکل دیگری از قصه‌گویی‌های سرگرم‌کننده که به ورطه‌ی تکرار می‌افتند، عطش طرفداران برای تجربه‌ی سالانه‌ی بازی و به دنبال آن عطش یوبی‌سافت برای سودآوری از این آثار به دیوانه‌وارترین حالت ممکن، کاری کرد که مجموعهی که در نوع خود نوآوری‌های بسیاری داشت، دیگر از جایی به بعد نتواند روند صعودی داشته باشد و حتی بعضا بیش از پیش، دچار ضعف‌های متفاوت شود. این وسط یوبی‌سافت هم بی‌کار ننشست و با اعمال تغییراتی در Assassin's Creed Syndicate، به سمت‌وسوی متفاوت‌تر شدن پیش رفت ولی دقیقا در همان نقطه، دیگر تقریبا همه متوجه شدند که این مجموعه در طول چند سال به قدری اشباع شده است که دیگر تغییراتی این‌چنین، نمی‌توانند دوباره ارزش حقیقی تجربه شدن توسط بازیکنان مختلف را تقدیم آن کنند. نتیجه‌ی چنین چیزی هم شد آن که بعد از عرضه‌ی ۱۹ بازی برای این مجموعه، Assassin's Creed Origins به شکلی محتاطانه حرکت جدی و قابل لمس این سری به طرف بازی‌های نقش‌آفرینی را آغاز کند و تبدیل به محصول خوبی شود که می‌توان در آن رده‌هایی از تغییرات هدفمند را پیدا کرد. ادامه‌ی این ماجرا یا آن‌طور که سازندگان می‌گویند، نقطه‌ی اوج این حرکت هم که قرار است Assassin's Creed Odyssey باشد. محصولی که به گفته‌ی سازندگانش، چند برابر جدی‌تر از بازی قبلی پا به دنیای RPGها خواهد گذاشت و در آن می‌توان همه‌ی عناصر پراهمیت دیده‌شده در قسمت‌های مختلف این مجموعه را در کنار ویژگی‌هایی جدید مثل امکان انتخاب دیالوگ و وجود پایان‌های مختلف برای داستان، مشاهده کرد. Odyssey مخفی‌کاری همیشگی این سری، نسخه‌ای بهبودیافته و خوش‌کیفیت‌تر از سیستم نبردهای تازه‌تر آن که در Origins با آن مواجه شدیم، عقابی که بایِک با آن مصر را از نظر می‌گذراند، نبردهایی سوار بر کشتی که Assassin's Creed IV: Black Flag آن‌ها را نشان‌مان می‌داد و خیلی عناصر دیگر مرتبط با گیم‌پلیِ مجموعه مورد بحث را برداشته است و با استفاده‌ی موازی از آن‌ها و چیزهای جدیدی مثل سیستم انتخاب دیالوگ‌ها، می‌خواهد تبدیل به کامل‌ترین اثر این مجموعه شود. اثری که قصه‌ی آن در بازه‌ی زمانی ۴۳۱ سال تا ۴۰۴ سال قبل از میلاد مسیح روایت جریان پیدا کرده است و با رفتن به صدها سال قبل‌تر از قدیمی‌ترین دوره‌ی زمانی دیده‌شده در مجموعه‌ی Assassin's Creed تا به امروز، می‌خواهد یونان باستان را به کمال، تحویل بازیکنان دهد.

اما همان‌طور که خودتان می‌دانید، یکی از جدی‌ترین ویژگی‌های Assassin's Creed جدید، چیزی نیست جز آن که شما از ابتدا تا انتهای این بازی را با کاساندرا یا الکسیوس که برادر و خواهر یکدیگر هستند، به انتخاب خودتان پیش خواهید برد. این یعنی در ابتدای بازی، بازیکن تصمیم می‌گیرد که می‌خواهد با کدام یک از این دو نفر، گیم‌پلی، داستان و در کل، بخش به بخش اثر را تجربه کند. البته سازندگان ادعا کرده‌اند که این دو شخصیت کاملا به یک اندازه قهرمان قصه‌ی بازی به حساب می‌آیند و انتخاب مابین‌شان در آغاز کار، صرفا به سلیقه‌ی مخاطب و حس او نسبت به هر یک از آن‌ها بازمی‌گردد.

بخش نبردهای دریایی حاضر در بازی هم به سادگی باید در قامت نسخه‌ای آپگریدشده و کمی متفاوت از آن‌چه تا به امروز در این مجموعه دیده‌ایم، توصیف شود. چون در Odyssey هم شما برای شکست دادن کشتی‌های دشمنان، به آن‌ها نزدیک می‌شوید و با پرتاب نیزه‌ها و تیرها به جای توپ‌های انفجاری یا زدن به بدنه‌شان با دماغه‌ی کشتی، افراد حاضر درون‌شان را تسلیم خودتان می‌کنید. یوبی‌سافت درباره‌ی بخش نبردهای دریایی، این قول را داده است که به سبب اهمیت بیشترِ حرکت کردن سریع‌تان در آب‌ها و نیاز به مانور دادن‌های پرسرعت برای حمله به کشتی‌ها و در امان ماندن از شلیک‌های آن‌ها، Odyssey سرگرم‌کنندگی بیشتری نسبت به قبل را در این قسمت ارائه خواهد کرد و افزون بر تمامی موارد بیان‌شده، با استفاده از مکانیزم‌های تازه سعی می‌کند نسخه‌ی واقع‌گرایانه‌تر و باورپذیرتری از چنین رویارویی‌هایی را به تصویر بکشد. بازیکنان می‌توانند سربازانی را که به طور مخفیانه در طول بازی شکست داده‌اند، به عنوان خدمه وارد کشتی خود کنند و البته باید به این هم توجه داشته باشند که دقیقا به مانند نبردهای زمینی، در صورتی که با سطح کم به نبرد با کشتی‌هایی با لول بالا بپردازند، یقینا به شکل منطقی شانس خاصی برای پیروزی ندارند. راستی، انجام حرکت‌های خاص با کشتی و مانورهای گوناگون برای حمله به دشمنان‌تان در درون دریاها، پاداش‌هایی نیز دارد که احتمالا به خاطرشان، وقت بیشتری روی لذت بردن از جنگاوری‌های دریایی‌تان می‌گذارید.

آن‌طور که از پیش‌نمایش‌های بازی و صحبت‌های برخی از افرادی که موفق به تجربه‌ی آن شده‌اند، پیدا است، می‌توان نسبتا مطمئن بود که Assassin's Creed Odyssey، در گرافیک فنی و هنری، ضعف خاصی نخواهد داشت. بازی با تلاش برای خلق تصویری صحیح، گسترده و جذاب از یونان باستان، احتمالا به زیبایی، تجربه‌ی بصری مناسبی را برای مخاطب خود به ارمغان می‌آورد و با ظاهر شدن در حد و اندازه‌ی ساخته‌ای نسل هشتمی، راضی‌مان می‌کند. چیزی که در کنار آزادی عمل بیشتر مخاطب برای پشت سر گذاشتن مراحل در این نسخه و صد البته اثرگذاری جدی و انکارناپذیر او در داستانِ روایت‌شده، بدون شک شانس تبدیل شدن به یکی از بزرگ‌ترین نقاط قوتِ اکشن آرپی‌جیِ جهان‌بازِ یوبی‌سافت را یدک می‌کشد. البته هنوز نمی‌توان به طور قطعی گفت که بازی روی هر کدام از چهار پلتفرم مقصدش یعنی رایانه‌های شخصی، پلی‌استیشن 4، ایکس‌باکس وان و نینتندو سوئیچ، دقیقا چه سطحی از کیفیت بصری را ارائه خواهد داد و باید اندکی صبر کرد تا دید آیا گرافیک آن روی همه‌ی کنسول‌ها هم به اندازه‌ی تریلرهایش، فوق‌العاده به نظر می‌رسد یا نه. هرچند این وسط نباید فراموش کرد که نسخه‌ی نینتندو سوئیچ بازی، در حقیقت تجربه‌ی بازی مورد بحث را به شکل ابری برای دارندگان این کنسول هیبریدی فراهم می‌کند و از قضا، فقط در کشور ژاپن به بازار می‌رود.

با توجه به آن که زومجی اندکی قبل مقاله‌ی «نگاهی به جدید‌ترین اطلاعات بازی Assassin's Creed: Odyssey» را که شامل تمامی جزئیات و اطلاعات منتشرشده درباره‌ی اثر بود منتشر کرد، دیگر نیازی به تکرار مکررات نیست و همین صحبت‌ها، برای به وجود آمدن تصوری درست از بازی در ذهن مخاطب، کافی به نظر می‌رسند. بازی Assassin's Creed Odyssey، ده روز دیگر منتشر می‌شود و باید دید که دقیقا مطابق گفته‌های سازندگان، ساخته‌ی مورد اشاره از پس برآوردن کردن انتظارات گیمرها برمی‌آید یا تجربه‌ی جنگیدن و جست‌وجو کردن و انجام مراحل اصلی و فرعی و مبارزه‌های زمینی و دریایی در یونان باستان، در آن حد و اندازه‌ای که باید، فوق‌العاده جلوه نخواهد کرد؟ سوالی که باید چند روز دیگر صبر کرد و دید که یوبی‌سافت، تصمیم گرفته چه جوابی به آن بدهد.

نظر شما چیست؟ فکر می‌کنید Assassin's Creed Odyssey، پتانسیل تبدیل شدن به یکی از موفق‌ترین و ارزشمندترین بازی‌های حاضر در مجموعه‌ی خود را دارد؟