Final Fantasy VII Remake، فرزندی ناخلف یا یک فاینال فانتزی اصیل؟

در نمایشگاه E3 2015 و کنفرانس خبری سونی بود که نسخه ریمیک Final Fantasy VII معرفی شد و حسابی هواداران سری فاینال فانتزی را شگفت‌زده کرد، زیرا در میان نسخه‌های متعدد این مجموعه، نسخه هفتم را می‌توان خاطره‌انگیز‌ترین و با کیفیت‌ترین نسخه دانست. کاراکترهایی مثل کلود یا سفیروث همچنان جزو بهترین شخصیت‌های شرور و قهرمان در بازی‌های ویدیویی به‌حساب می‌آیند. تا به امروز با وجود تریلرهایی که از بازی Final Fantasy VII Remake منتشر شده است، این سؤال در ذهن مخاطب شکل گرفته است که دقیقا سیستم مبارزات و تغییرات بازی به چه شکل خواهد بود؟ روی کاغذ، فاینال فانتزی 7 ریمیک بهترین بازسازی است که انجام گرفته است، زیرا اسکوئر انیکس (Square Enix)، سازنده و ناشر Final Fantasy 7 Remake، علاوه‌بر طراحی مجدد سیستم مبارزات، بلکه سبک بازی را هم به‌کل تغییر داده است و با یک محصول کاملا جدید طرف هستیم. اثری که آن را در گذشته به اسم یک بازی نقش‌ آفرینی با مبارزات نوبتی و دوربین از بالابه‌پایین می‌شناختیم، حال جای خود را به یک بازی سوم شخص با المان‌های نقش‌‌آفرینی و مبارزات مدرن داده است.

در گذشته و سری فاینال فانتزی، این نوع مبارزات در نسخه‌های مختلفی اعمال شده‌ بودند، اما رفته رفته پیشرفت کردند و در نسخه سیزدهم شاهد شکل جدیدی از مبارزات بودیم. در Final Fantasy 13، با اینکه کاراکترها به‌صورت آزادانه در محیط مبارزه حرکت می‌کردند (سیستم پارادیگم شیفت)، اما سیستم ATB همانند حال حاضر نبود و همچنان ضربات عادی کاراکترها هم به این نوار بستگی داشت. رفته رفته اسکوئر انیکس در نسخه‌ی آنلاین (فاینال فانتزی 14) این سیستم را بهبود بخشید و نوار ATB صرفا برای استفاده از مهارت‌ها، آیتم‌ها و قابلیت‌های کاراکتر اصلی مورد استفاده قرار می‌گرفت. این دسته از مبارزات، توانستند مخاطبان جدیدی را هم به سری فاینال فانتزی جذب کنند که Final Fantasy XV، حالت بسیار مدرن‌تری از سیستم مبارزات ATB را به‌همراه داشت. در اینجا استفاده از نوار ATB به استفاده از مهارت‌های هم‌تیمی‌‌‌هایتان، استفاده از مهارت وارپ (Warp) ناکتیس و همچنین استفاده از مهارت پادشاهی ناکتیس ختم می‌شد (البته اگر نسخه رویال ادیشن بازی را به‌حساب نیاوریم که تغییراتی در سیستم مبارزات بازی اعمال کرده است و ATB نقش بیشتری در مبارزات ناکتیس دارد).

حال مبارزات Final Fantasy 7 Remake دقیقا همان موردی است که در نسخه رویال ادیشن فاینال فانتزی 15 مورد استفاده قرار گرفته است، با این تفاوت که برای پر شدن نوار و استفاده از مهارت‌ها و آیتم‌ها، نیاز به ضربه‌زدن به دشمنان دارید و زمان تاثیر ناچیزی در پر شدن این نوار دارد. به‌عبارتی زمانی‌که کلود یا سایر هم‌تیمی‌هایش به دشمنان ضربه می‌زنند، نوار ATB هر کاراکتر با سرعت بسیار بیشتری نسبت به سپری شدن زمان پر می‌شود. حال پس از این اتفاق با فشردن دکمه مربوطه، بازی در یک حالت صحنه آهسته قرار می‌گیرد که به آن Tactical Mode گفته می‌شود و می‌توانید یکی از موارد ذکر شده را انجام بدهید. البته یک سری شورتکات هم برای استفاده از آیتم‌ها و مهارت‌ها در نظر گرفته شده است که می‌توانید موارد مورد نیازتان را در این شورتکات‌ها قرار بدهید. مورد دیگری که در سیستم مبارزات به یک دغدغه برای کاربران تبدیل شده است، نحوه‌ی سوییچ کردن میان کاراکترهای بازی است.

از دیگر ویژگی‌های گیم‌پلی بازی که نسخه بازسازی شده دستخوش تغییرات شده است، بلاک کردن و جاخالی دادن از ضربات است. در ساختار مبارزات نوبتی، زمانی‌که قدرت شما از دشمن‌تان بیشتر باشد یا ضربه‌ی آن‌ها روی شما کارایی نداشته باشد، احتمال دفع شدن ضربه وجود دارد. همچنین در بعضی از مواقع کاراکتر اصلی از ضربه‌ای که اعمال شده است، جاخالی می‌دهد. این درحالی است که تتسویا نومورا و تیم‌اش جاخالی دادن و دفع کردن ضربات رو در ساختار اصلی گیم‌پلی قرار داده‌اند. بازیکنان این قابلیت را دارند که در طول مبارزات با فشردن دکمه مورد نظر، ضربات را دفع کنند یا اینکه از آن‌ها جاخالی دهند. بااین‌تفاسیر سیستم مبارزات بازی، به‌نحوی طراحی شده است که کاربران را راضی نگه می‌دارد. فاینال فانتزی ۷ ریمیک نه دارای مبارزات نوبتی است و نه به یک بازی هک اند اسلش تبدیل شده است که صرفا با دکمه‌زنی کار خود را پیش ببرید، بلکه تیم سازنده سعی کرده است با اضافه کردن نوآوری‌های جدید، ساختار و پایه گیم‌پلی را حفظ کند و به نسخه‌ی اصلی وفادار باقی بماند. برای اثبات این حرف که سیستم مبارزات نسخه ریمیک اصلا بر پایه دکمه‌زنی بدون برنامه‌ریزی قبلی نیست، می‌توان‌به دشمنان و نحوه قرار گیری آن‌ها در محیط اشاره کرد.

دشمنان بازی به‌نحوی به استقبال‌تان می‌آیند که برای نابودی‌شان باید استراتژی‌‌های مبارزه‌ای مختلفی داشته باشید. برای مثال بعضی از دشمن‌ها، در فاصله‌ی دورتری از شما قرار گرفته‌اند و کلود به آن‌ها دسترسی ندارد، اما برت کاراکتری است که یک سلاح Machine Gun روی بازویش نصب است و به‌راحتی می‌تواند دشمنانی را که در فواصل دور یا محیط‌های غیرقابل دسترس قرار گرفته‌اند، از بین ببرد. محیط‌های داستان و همچنین طراحی وقایع داستانی یکی دیگر از مواردی است که اسکوئر انیکس سعی کرده است آن‌ها را با دقت و هیجان بیشتری بازسازی کند. قطعا دیدن محیط‌ها و میان‌پرده‌های مدرنیزه شده اثری که سال ۱۹۹۷ عرضه شده است، می‌توان به‌تنهایی هیجان‌انگیز باشد که اسکوئر انیکس این موارد را به‌خوبی هرچه تمام‌تر انجام داده است. برای مثال صحنه رویارویی مجدد کلود و تیفا در کافه شهر میدگار یکی از معروف‌ترین سکانس‌های فاینال فانتزی ۷ است که در تریلر رونمایی از تیفا، شاهد بازسازی و نمایش این قسمت هستیم.

به‌عنوان کلام آخر، فاینال فانتزی ۷ ریمیک نه اثری کاملا جدید و نه اثری پای‌بند به سنت‌های قدیمی است، بلکه اسکوئر انیکس به‌خوبی توانسته است یک تعادل میان ساختار قدیمی و جدید بازی به‌وجود بیاورد. ازاین‌رو بازی پتانسیل این را دارد که هم کاربران قدیمی و هم کاربران جدید از آن نهایت لذت را ببرند. تنها موردی که این میان به‌عنوان یک علامت سؤال بسیار بزرگ قرار دارد، این است که با یک بازی اپیزودیک سر و کار داریم. یوشینوری کیتاسه، کارگردان بازی Final Fantasy VII، در جریان یک مصاحبه در E3 2019 اعلام کرده است که ما از ابتدا می‌دانستیم که بازگو کردن تمام داستان جهان فاینال فانتزی ۷ محتوای بسیار زیادی را در بر می‌گیرد. ازاین‌رو اولین اپیزود با محوریت وقایع میدگار و آنچه در این شهر رخ می‌دهد، ساخته شده است. اگر به بازی اصلی برگردیم کلود و دوستان‌اش تا انتهای بازی چند بار وارد میدگار می‌شوند و هنوز مشخص نیست که دقیقا تا چه بخشی از از داستان را تجربه خواهیم کرد. ازطرفی نسخه ریمیک دارای دو دیسک بلوری است. به‌عبارتی محتویات بسیار زیادی را برای کاربران تدارک دیده‌اند. موردی که دراین‌میان وجود دارد، این است که احتمال بازگو شدن داستان زک فایر، سفیروث یا حتی جنسیس هم وجود دارد که مربوط‌به اسپین‌آف‌های Final Fantasy 7 می‌شوند.