Grid، چشیدن هیجان رانندگی با جدید‌ترین ساخته کدمسترز
بالاخره بعد از گذشت تقریبا یک نسل، Grid به میادین رقابت بازی‌های مسابقه‌ای بازگشته است. این بازی که در اصل چهارمین نسخه از سری محسوب می‌شود، به‌نوعی یک ریبوت به حساب می‌آید و قرار است تا از عنصری که اولین نسخه از این مجموعه را موفق کرده بود، استفاده کند. عنصری که استودیوی کدمسترز آن را Racecraft می‌نامد.
هنگامی که صحبت از بازی‌های اتومبیلرانی می‌شود، ناخود آگاه به یاد عطش پیروزی و آن حس ناب مسابقه دادن می‌افتیم. صدای غرش ماشین‌ها، دود حاصل سابیده شدن لاستیک‌ها به آسفالت و رقابت تنگاتنگی که برای قهرمانی پدید می‌آید، همه و همه آدرنالین خون طرفداران را بالا می‌برند و باعث می‌شوند تا این سبک از بازی‌ها طرفداران بی شماری پیدا کنند. هرچه نباشد، چه کسی از شنیدن موسیقی مورد علاقه‌ی خود هنگامی که با اتومبیل سوپر اسپورتش در حال ویراژ دادن در خیابان‌های خلوت شهر زیر نور آفتاب غروب است، بدش می‌آید؟
هندلینگ و کنترل ماشین‌های بازی توسط همان افرادی طراحی شده است که بازی Dirt Rally 2 را به تجربه‌ای عالی بدل کرده بودند
بازی‌های شبیه‌ساز اتومبیلرانی زیادی در این نسل برای PS4 عرضه شده اما تعداد کمی از بازی‌سازان حاضر به دست درازی به سبک آرکید بوده‌اند؛ به همین جهت، استودیوی Codemasters بازی جدید خود یعنی Grid را به‌عنوان محلی که طرفداران سبک شبیه‌ساز برای خوشگذرانی انتخاب می‌کنند، معرفی کرده است که تعریف بسیار دقیقی به نظر می‌رسد. هندلینگ و کنترل ماشین‌های بازی توسط همان افرادی طراحی شده است که بازی Dirt Rally 2 را به تجربه‌ای عالی بدل کرده بودند. فیزیک بازی Grid تقریبا براساس واقعیت طراحی شده و جزییات و ظرافت زیادی در آن به کار رفته است. بااین‌حال، واکنش‌های غیر واقعی‌ای نیز دریافت خواهید کرد که تجربه‌ی بازی را جذاب‌تر می‌کند. بازی کاملا آرکید نیست اما قطعا قوانین فیزیک بازی از جزییات مرسوم دیگر بازی‌های شبیه‌ساز و جهان واقعی کمتر پیروی خواهد کرد. به‌عنوان مثال، هنگامی که بازیکن با سرعت بالایی به گوشه‌ای میلغزد، ماشینش به دلایلی به دیوار برخورد نخواهد کرد. طبیعتا، برای انجام چنین چرخش و دورزدن‌هایی، هر کسی به تکیه دادن به دیگر ماشین‌های اطراف دل خوش می‌کند اما این دقیقا جایی است که Grid ویژگی‌ای کاملا جدید نسبت به رقبای خود ارائه می‌دهد. در بازی سیستمی رقابتی طراحی شده است که در آن هوش مصنوعی رقیبان، رفتار بازیکن را در طول مسیر رصد می‌کند و واکنش‌های او را نسبت به خود می‌سنجد. اگر بازیکن از کنار یکی از رقبا با شدت عبور بکند و تنه به تنه‌ی ماشین او بزند، آن رقیب به دشمن او تبدیل خواهد شد و کینه‌ی او را به دل خواهد گرفت که این قضیه با نمادی قرمز رنگ در بالای آن ماشین معلوم می‌شود. سپس هدف اصلی آن رقیب رسیدن به خط پایان مسابقه پیش از بازیکن می‌شود حتی اگر به قیمت مسدود کردن عمدی مسیر یا سبقت گرفتن‌های عجیب و غریب از گیمر باشد. در Grid، رقبا واقعا جوری رفتار می‌کنند که انگار از بازیکن متنفرند. کدمسترز خیلی به هوش مصنوعی طراحی شده توسط خود افتخار می‌کند، به طوری که اعلام کرده است که در بازی شبیه‌ساز رانندگی دیگری جز بازی‌های F1 2019 ( دیگر ساخته‌ی همین استودیو) و Grid، چنین رقابتی را میان اتومبیل‌ها برای جلو زدن از یکدیگر، نمی‌توان یافت.
در Grid، رقبا واقعا جوری رفتار می‌کنند که انگار از بازیکن متنفرند
پیشرفت گرافیکی بازی نسبت به دیگر آثار کدمسترز کاملا مشهود است. از فیلتری که بازی را شبیه به فیلم‌های سینمایی می‌کرد دیگر خبری نیست و این ویژگی جای خود را به رنگ‌های اشباع شده، افکت‌های شیشه‌ی با کیفیت‌تر و خطوط جای تایر متراکم‌تر داده است. در بازی همچنین مفسری وجود دارد که راجع به نحوه‌ی عملکرد بازیکن صحبت می‌کند اما برخلاف دیگر آثار مرسوم، صدای او از دل محیط بازی به گوش می‌رسد و به‌صورت مستقیم به اسپیکر‌های گیمر منتقل نمی‌شود. در خود ماشین نیز فقط چند نکته‌ی کوتاه از خدمه‌ی گودال به گوش می‌رسد که با فشردن دکمه‌ای می‌توان به صحبت‌های بیشتری از آن‌ها گوش کرد. انتخاب هم تیمی‌ها نیز با سیستم وفاداری جدیدی همراه شده است که در آن هر ۷۲ نفر هم تیمی بازیکن باتوجه‌به احساسی که به او دارند، به دستورالعمل‌هایش واکنش نشان می‌دهند. شاید بازیکن قصد داشته باشد تا از یک نفر خبره برای همکاری با خود درخواست کند اما او جواب مثبت ندهد در صورتی که امکان دارد کسی با کمی مهارت کمتر که به بازیکن علاقه‌ی بیشتری دارد و احترام بیشتری برایش قائل است، سریعا پیشنهاد او را قبول کند.
سیستم تخریب پذیری بازی در نسخه‌ی پیش‌نمایشی که برای منتقدان ارسال شد، صرفا شامل چندین خراش و شکستگی می‌شود (همچنین آسیب‌هایی مکانیکی در بازی وجود دارند که روی هندلینگ ماشین تاثیر می‌گذارند) اما تیم سازنده در حال اضافه کردن سیستم خرد شدنی در بازی هستند که اجازه می‌دهد تمام قطعات حول یک محور تکه تکه شوند. اینکه تا چه حد این سیستم روی تخریب ماشین‌ها تاثیر گذار است بستگی به مدل ماشین مورد نظر دارد و به علت پیروی از قوانین ایمنی دنیای واقعی، هر خودرو با خودروی دیگر تفاوت می‌کند. بااین‌حال، چندین ماشین بدون برند نیز در بازی وجود دارند که با خیال راحت می‌توان به نابود کردن آن‌ها پرداخت. صحبت از تخریب شد، با اینکه حالت محبوب Destruction Derby در بازی وجود نخواهد داشت ( حداقل در زمان انتشار)، بااین‌حال گیمر‌ها زمانی‌که در لابی بخش چند نفره‌ی بازی منتظر شروع مسابقه هستند، می‌توانند با ماشین‌های خود در یکی از مسیر‌های آن حالت محبوب به تخریب ماشین‌های یکدیگر بپردازند و خوش بگذرانند که البته، این حالت هیچ تاثیری در امتیاز‌ها و رنک بازیکن نخواهد داشت و صرفا جهت سرگرمی در بازی گنجانده شده است. به‌عنوان مثال جزیره‌ی قبل از شروع شدن بازی در Fortnite را به یاد آورید که در آن بازیکنان به سر همدیگر شلیک می‌کنند با اینکه از بی فایده بودن آن کار مطلعند و فقط برای گذران وقت آن را انجام می‌دهند.
شکی در آن نیست که Grid جدید همان حس و حال بازی‌های قبلی سری را زنده خواهد کرد و پلی‌استیشن نیز کاملا تشنه‌ی یک بازی آرکید اتومبیلرانی است. سیستم دشمنی بازی بسیار جذاب به نظر می‌رسد و پتانسیل تبدیل شدن به نقطه‌ی قوت این بازی را دارد. اگر دلتان برای یک بازی ریسینگ هیجان انگیز تنگ شده است، منتظر Grid باشید که در تاریخ ۱۱ اکتبر سال جاری (۱۹ مهر) برای پلی‌استیشن 4، ایکس‌باکس وان، کامپیوتر و گوگل استادیا منتشر خواهد شد.
این مقاله ترجمه‌ای از مقاله‌ای در Playstation Official Magazine Uk شماره‌ی ۱۶۵ است.