حقایق جالب فیلم The Wolf of Wall Street - گرگ وال استریت

در طی سال‌های اخیر هر زمانی‌که نام مارتین اسکورسیزی را درکنار نام لئوناردو دی‌کاپریو دیده‌ایم، شاهد یک شاهکار سینمایی بوده‌ایم؛ زوج رویایی هالیوود که یکی به‌عنوان کارگردان و دیگری در قامت یک بازیگر درجه یک، فیلم‌های بسیار قوی و جذابی را در اختیار طرفداران فیلم‌های سینمایی قرار داده‌اند. پس از ساخت فیلم‌های برجسته‌ای مانند فیلم Gangs of New York، فیلم The Departed و فیلم Shutter Island نوبت به ساخت فیلم گرگ وال استریت (The Wolf of Wall Street) رسیده است؛ فیلمی که داستان زندگی جوردن بلفورت، کارگزار بورس وال استریت را به‌تصویر می‌کشد.

همکاری دی‌کاپریو و اسکورسیزی در این فیلم نسبت به فیلم‌های گذشته این دو نفر کمی گسترده‌تر بود؛ لئوناردو دی‌کاپریو علاوه‌بر بازی در نقش اصلی این فیلم، یکی از تهیه‌کنندگان آن هم به‌شمار می‌رود. از لئوناردو دی‌کاپریو که عبور کنیم شاهد اسامی برجسته دیگری در میان بازیگران این فیلم خواهیم بود، افرادی مانند مارگو رابی، جونا هیل و متیو مک کانهی. فیلم گرگ وال استریت که در آن پستی و بلندی‌های زندگی جوردن بلفورت را خواهیم دید، در سال ۲۰۱۳ توسط استودیو Red Granite Pictures تولید و پخش شد. این فیلم که تماشای آن حدود سه ساعت زمان می‌برد در جوایز اسکار سال ۲۰۱۳ نامزد کسب پنج جایزه در بخش‌های مختلف از جمله بهترین فیلم سال، بهترین بازیگر نقش اصلی مرد و بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد که متاسفانه در هیچ‌کدام از آن‌ها موفق به کسب جایزه اسکار نشد.

ما در این مقاله اشاره‌ای به داستان و اتفاقات مهم فیلم گرگ وال استریت نخواهیم کرد، به‌همین‌دلیل داستان آن برای افرادی که هنوز این فیلم را تماشا نکرده‌اند لو نخواهد رفت. در این مقاله تنها قصد داریم تا به‌بررسی نکات و حقایق جالب این فیلم بپردازیم؛ حقایقی که شاید از آن‌ها اطلاعی نداشته باشید.

متیو مک‌کانهی با اینکه حضور کوتاهی در این فیلم داشت ولی باز هم با یک ایفای نقش بسیار خوب همه اهالی سینما را شگفت‌زده کرد. در صحنه‌ای که او و جوردن بلفورت (لئوناردو دی‌کاپریو) در اوایل فیلم در یک رستوران مشغول صحبت کردن می‌شوند، او با یک ریتم منظم مشت‌های خود را به سینه‌اش می‌کوبد. این حرکت مک‌کانهی در حقیقت یک روش برای گرم کردن صدای خود برای سکانسی است که می‌خواهد در آن بازی کند؛ نه‌تنها در این فیلم بلکه در تمام فیلم‌های که در آن حضور دارد، این کار را انجام می‌دهد.

این حرکت او به‌هیچ‌وجه در فیلم‌نامه وجود نداشت و اگر دقت کنید وقتی‌که این کار را انجام می‌دهد، دی‌کاپریو با حالتی متعجب پشت سر خود را نگاه می‌کند. او به مارتین اسکورسیزی نگاهی می‌کند و اسکورسیزی هم با اشاره سر این حرکت را تایید می‌کند و اینگونه این حرکت به داستان فیلم اضافه می‌شود و پس از اتمام حرف‌های این دو، شاهد نسخه کامل این حرکت متیو مک‌کانهی بودیم. نکته جالب اینجا است که قبل از شروع فیلم‌برداری، دیکاپریو در پشت صحنه فیلم متیو مک‌کانهی را درحال انجام این حرکت و گرم کردن صدای خود به این شکل دید و از تیم سازنده فیلم پرسید که متیو دارد چه کار‌‌‌‌‌ می‌کند؟

همان‌طور که احتمالا می‌دانید جوردن بلفورت مدت ۲۲ ماه را در یک زندان در ایالت کالیفرنیا گذرانده است. در آن زندان او همراه‌با تامی چانگ در یک سلول بوده و بیشتر اوقات خود در آن مکان را با او می‌گذراند. چانگ یک بازیگر و نویسنده آمریکایی کانادایی بود که پیشنهاد ساخت زندگی‌نامه بلفورت را به او داد. پس از آزاد شدن جوردن بلفورت، یک نبرد میان دو گروه برای گرفتن امتیاز ساخت این زندگی‌نامه در جریان بود؛ استودیو پارامونت پیکچرز کهبرد پیت را برای نقش بلفورت درنظر داشت و درسوی دیگر استودیو برادران وارنر بود که قصد داشت نقش بلفورت را به دی‌کاپریو بدهد. این نبرد را برادران وارنر پیروز شد ولی به‌دلایلی امتیاز ساخت این فیلم به شرکت Red Granite Pictures رسید و وظیفه اکران آن برعهده شرکت پارامونت پیکچرز قرار گرفت.

جونا هیل پس از ۶ سال برای اولین‌بار برای حضور در یک فیلم سینمایی آزمون داد. با اینکه مارتین اسکورسیزی او را برای این نقش درنظر گرفته بود ولی خود جونا هیل علاقه بسیاری برای حضور در این فیلم و بازی در نقش شخصیت دانی آزُف (Donnie Azoff) داشت و به‌همین‌دلیل کم‌ترین میزان دستمزد ممکن را برای ایفای نقش در این فیلم دریافت کرد. دستمزد هیل برای حضور در این فیلم به‌طرز باورنکردنی کم است؛ او برای ایفای نقش در این فیلم و برای مدت هفت ماه که مراحل تولید فیلم طول کشید، تنها ۶۰ هزار دلار دریافت کرد. با وجود دستمزد بسیار کم خود، جونا هیل به‌واسطه حضور در این فیلم میلیون‌ها دلار درآمد خالص کسب کرد. علاوه‌بر این جونا هیل برای بازی بسیار خوب خود در فیلم گرگ وال استریت موفق شد در بخش بهترین بازیگر نقش مکمل مرد نامزد کسب جایزه اسکار شود. آزف که در این فیلم نماد دل‌زدگی و عیاشی به‌شمار می‌رود، بدون شک یکی از شخصیت‌های مهم و جذاب این فیلم قلمداد می‌شود.

شخصیت مارک هانا که ایفای نقش او برعهده متیو مک‌کانهی قرار داشت، نقش پررنگ‌تری در داستان جورد بلفورت دارد. مارک هانا که یک کارگزار بورس قلمداد می‌شد یکی از افرادی بود که به جوردن بلفورت برای تأسیس شرکت استراتن اوکمانت کمک بسیاری کرد. او همچنین ۲۵ درصد از این شرکت را در همان ابتدای تأسیس آن از جوردن بلفورت خرید تا صاحب یک چهارم آن شرکت باشد؛ هانا به‌مدت دو سال درکنار جوردن بلفورت مشغول کار بود. هانا در یک دفتر شخصی مشغول آموزش دادن صدها کارمند جوان بورس بود که آن‌ها را برای حضور در استراتن اوکمانت آماده می‌کرد. مارک هانا همان‌طور که در ابتدای مقاله توضیح دادیم، نقش بسیار کوچکی در این فیلم داشت که همان نقش بسیار کوچک را متیو مک‌کانهی به بهترین شکل ممکن ایفا کرد. اگر مک‌کانهی نقش پررنگ‌تری در این فیلم دریافت می‌کرد بی‌شک جذابیت‌های این فیلم بسیار بسیار بیشتر می‌شد.

در سکانس‌‌هایی که جوردن بلفورت در هوشیاری کامل قرار دارد از لنز Flat Spherical و در سکانس‌هایی که او تحت تاثیر مواد مخدر قرار گرفته، از لنز Anamorphic استفاده شده است. در اواخر فیلم و در زمانی‌که جوردن بلفورت در حبس خانگی به‌سر می‌برد برای نشان دادن سقوط او از عرش به فرش، رودریگو پریتو از یک لنز فیلم‌برداری با قابلیت Longer Focal Length استفاده کرده است. اگر با دقت سکانس‌های مربوط‌به آن لحظات را تماشا کنید به‌سادگی متوجه تغییر لنز فیلم‌برداری و متفاوت بودن تصاویر آن‌ها می‌شوید.

در صحنه‌ای که شخصیت دانی که ایفای نقش آن برعهده جونا فیل قرار دارد بر سر یکی از کارمندان شرکت فریاد می‌کشد که چرا به‌جای کار کردن در حال تمیز کردن تنگ ماهی قرمز خود است، پس از صحبت‌های بسیار تند خود تصمیم می‌گیرد که ماهی قرمز آن کارمند را ببلعد. جونا هیل تصمیم داشت که واقعا این کار را انجام دهد و نشان دهد که مانند سایر بازیگران تمام تلاش خود را برای طبیعی‌تر نشان دادن صحنه‌های فیلم به‌کار می‌گیرد ولی قوانین دفاع از حقوق حیوانات این اجازه را به او نمی‌داد. برای به‌تصویر کشیدن آن صحنه سه عدد ماهی قرمز در محل فیلم‌برداری وجود داشت و در آن صحنه جونا هیل پس از قرار دادن ماهی در دهان خود پس از سه ثانیه آن را به یک ظرف پر از آب برمی‌گرداند تا هیچ آسیبی به هیچ‌کدام از ماهی‌ها وارد نشود.

او در مصاحبه‌ای بزرگ‌ترین پشیمانی خود را به این‌صورت اعلام کرد: «بزرگ‌ترین پشیمانی من در تمام زندگی پول‌هایی است که از مردم مختلف به‌دست آوردم و آن‌ها معمولا در این معامله‌ها هیچ سودی نمی‌کردند». او درحال‌حاضر سمینارهایی با موضوعاتی مانند پشتکار لازم برای موفقیت در بازار بورس برگزار می‌کند. در سکانس پایانی سریال و زمانی‌که شخصیت جوردن بلفورت با بازی دی‌کاپریو برای حضور در یکی از آن سمینار‌ها در سالن برگزاری آن حضور دارد، مجری سمینار یعنی فردی که او را به حاضرین در سالن معرفی می‌کند، جوردن بلفورت واقعی است. سازندگان فیلم با این کار قصد داشتند به‌خاطر کمک‌های زیادی که بلفورت به آن‌ها در طول ساخت فیلم کرده است به‌این‌صورت از او تشکر کنند.

فیلم گرگ وال استریت با بودجه بسیار سنگینی معادل ۱۰۰ میلیون دلار ساخته شد که البته زمان زیاد آن و طولانی بودن مراحل ساخت این فیلم می‌توانند توجیح مناسبی برای این رقم باشند. بااین‌حال این فیلم موفق شد در سراسر جهان به‌فروش چشمگیری دست پیدا کند. در گزارش باکس آفیس آمده است که فروش این فیلم در سراسر جهان از رقم ۳۹۲ میلیون دلار عبور کرده که این رقم فیلم گرگ وال استریت را به سودآورترین فیلم ساخته شده توسط مارتین اسکورسیزی تبدیل کرده است. نکته بسیار جالب درباره این موضوع این است که هیچ فیلمی در تاریخ هالیوود به‌اندازه این فیلم به‌صورت غیرقانونی دانلود نشده است. شاید محتوای فیلم روی مردم تاثیر گذاشته بود و آن‌ها قصد داشتن که مانند جوردن بلفورت عمل کنند. به‌هرحال اگر تعداد دفعات دانلود غیرمجاز این فیلم کم‌تر بود، این فیلم به‌راحتی می‌توانست با فروش بیشتر نسخه‌های دیجیتال خود به سود بسیار بیشتری دست پیدا کند.

چه‌کسی می‌تواند نقش یک کارگزار بورس را بهتر از یک کارگزار بورس که استعداد بازیگری دارد، ایفا کند؟ مارتین اسکورسیزی از ابتدای مراحل ساخت فیلم این موضوع را در ذهن داشت که برای نقش‌های فرعی فیلم که عموما شامل کارمندان شرکت استراتن اوکمانت بودند، از کارگزاران واقعی بورس که استعداد بازیگری دارند استفاده کند. او برای انجام این کار از حدود ۱۰۰۰ نفر تست بازیگری گرفت و درنهایت موفق شد از میان این افراد تعدادی را برای حضور در این فیلم انتخاب کند. حدود یک چهارم افراد حاضر در شرکت استراتن اوکمانت هیچ سابقه بازیگری نداشتند و واقعا کارمندان بورس بودند؛ عده‌ای از آن‌ها بعد از اتمام این فیلم به حرفه بازیگری روی آوردند. چند نفر از افرادی که کارمند بورس بودند و برای حضور در این فیلم انتخاب شدند، در حقیقت کارمندان شرکت واقعی استراتن اوکمانت به‌شمار می‌رفتند. این تصمیم مارتین اسکورسیزی باعث تعجب بسیاری از افراد حاضر در تیم سازنده این فیلم شد ولی نمی‌توان این حقیقت را انکار کرد که این تصمیم اسکورسیزی به‌شدت روی طبیعی‌تر شدن آن سکانس‌ها تاثیر گذاشته است.

مارگو رابی در مصاحبه‌ای درباره آن صحنه توضیح داد و گفت: «در آن لحظه کنترل خودم را از دست دادم و همان‌قدر که نایومی از جوردن عصبانی بود، من از طرف نایومی عصبانیت او را روی لئوناردو خالی کردم. بعد از زدن آن سیلی متوجه اشتباهی که کردم، شدم. به‌دلیل عصبانیت لئوناردو از آن سیلی حتی فکر کردم که ممکن است او از من شکایت کند؛ واقعا نمی‌دانستم چگونه عذرخواهی کنم. خدا را شکر عصبانیت لئوناردو تنها چند ثانیه ادامه داشت و سپس تمام افراد حاضر در صحنه به آن اتفاق خندیدند. پس از عذرخواهی من لئوناردو به‌دلیل جسارتی که کردم تحت تاثیر قرار گرفت و حتی پیشنهاد داد که این کار را تکرار کنم تا آن صحنه طبیعی‌تر تهیه شود ولی خب مسلما این کار را نکردم. هنوز وقتی یاد آن صحنه می‌افتم خجالت می‌کشم که چطور جرات کردم آن سیلی محکم را به‌فردی مثل لئوناردو دی‌کاپریو بزنم».

بدون شک همه ما موافق این موضوع هستیم که لئوناردو دی‌کاپریو لیاقت تمام دستمزدی که برای حضور در این فیلم دریافت کرده است را دارد. او برای حضور در فیلم The Wolf of Wall Street مبلغ ۲۵ میلیون دلار را به‌عنوان پیش‌پرداخت دریافت کرد؛ فقط به‌عنوان پیش‌پرداخت! این مبلغ معادل یک چهارم کل بودجه درنظر گرفته شده برای ساخت فیلم بود که تنها به یک بازیگر پرداخت شد. پس از اکران فیلم ارزش خالص او برای حضور در آن فیلم از مرز ۲۲۰ میلیون دلار عبور کرد که این موضوع باتوجه‌به مبلغی که به‌عنوان پیش‌پرداخت دریافت کرده بود، او را به پردرآمدترین بازیگر سال ۲۰۱۳ تبدیل کرد. ارزش خالص دی‌کاپریو پس از حضور در فیلم تایتانیک تا به امروز یک روند افزایشی داشته است که او را درحال‌حاضر به یکی از مهم‌ترین و پردرآمدترین بازیگران هالیوود تبدیل می‌کند. دی‌کاپریو همچنین یکی از گران‌ترین بازیگران حال‌حاضر هالیوود به‌شمار می‌رود؛ دستمزد او برای حضور در یک فیلم سینمایی در میان تمام بازیگران هالیوود، یکی از سنگین‌ترین دستمزد‌ها محسوب می‌شود.