حقایق جالب سریال Lost - گمشدگان

اگر اهل سریال‌های تلویزیونی باشید بدون شک سریال Lost (گمشدگان) را حداقل برای یک بار تماشا کرده‌اید. به‌این‌دلیل حداقل یک بار که تماشای این سریال در دفعات دوم و سوم بسیار لذت‌بخش‌تر از دفعه اول آن است. سریال لاست به‌قدری اطلاعات و پیچش‌های داستانی متفاوت در جلوی شما قرار می‌دهد که مسلما تنها یک بار تماشای آن برای درک تمام جنبه‌های این سریال کافی نخواهد بود. این سریال در ژانر درام و علمی تخیلی قرار می‌گیرد و در مجموع دارای ۶ فصل و ۱۲۱ قسمت است. پس از اینکه لویید براوون، رئیس وقت شبکه ‌ای‌بی‌سی (ABC) ایده ساخت یک سریال علمی و تخیلی را در سر داشت، نمونه اولیه داستان این سریال توسط جی جی آبرامز و دیمن لیندلوف به او داده شد و پس از موافقت مقامات رسمی این شبکه سریال لاست به مرحله تولید رسید. این سریال از تاریخ ۲۲ سپتامبر ۲۰۰۴ (اول مهر ۱۳۸۲) تا ۲۳ می ۲۰۱۰ (دوم خرداد ۱۳۸۹) از این شبکه پخش می‌شد که روزبه‌روز به طرفداران و بینندگان این سریال اضافه می‌گردید تا جایی که در مقاطعی به پربیینده‌ترین برنامه تلویزیونی جهان تبدیل شد.

ما در این مقاله خط داستانی و پیچیدگی‌های این سریال را مورد بررسی قرار نخواهیم داد و تنها به‌بررسی نکات و حقایق جالب آن می‌پردازیم. این سریال به‌اندازه‌ای جزییات ریز و درشت دارد که مطمئنا بیان تمامی آن‌ها در یک مقاله نخواهد گنجید ولی سعی کردیم که جالب‌ترین حقایق آن را برای شما همراهان همیشگی سایت زومجی فراهم کنیم؛ حقایقی که شاید از آن‌ها اطلاع نداشته باشید.

در سل ۲۰۰۴ برنامه Survivorبزرگ‌ترین و پربیننده‌ترین برنامه تلویزیونی به‌شمار می‌رفت. در تاریخ سپتامبر ۲۰۰۴ (زمانی‌که سریال Lost شروع شد) هشت فصل از این برنامه پخش شده بود و فصل نهم آن در آستانه پخش قرار داشت. در آن زمان هیچ برنامه‌ای قادر به رقابت با این برنامه تلویزیونی نبود؛ هر قسمت از برنامه Survivor حدود ۲۰ میلیون نفر بیننده به‌خود اختصاص می‌داد‌. این موضوع رئیس شبکه ABC یعنی لویید براون را به‌فکر ساخت یک نسخه تخیلی از برنامه Survivor انداخت. به‌عبارتی دیگر او تصمیم داشت تا داستان افرادی که در شهر‌های مجلل زندگی می‌کنند ولی در یک منطقه دورافتاده گیر افتاده‌اند را به‌تصویر بکشد. او بارها این سناریو را با خود مرور کرد و داستان محصولاتی مانند برنامه Survivor، فیلم Cast Away، برنامه Gilligan's Island و کتاب Lord of the Flies را برای ساخت سریال مورد نظر خود بررسی کرد. در آن زمان او به‌هیچ‌وجه به موضوعی مثل سفر در زمان یا جابجایی جزیره فکر هم نمی‌کرد. به‌‌هرحال تمام این ایده‌‌های او به ساخت یک محصول بسیار با کیفیت منتهی شد.

زمانی‌که ساخت این سریال توسط مقامات شبکه ABC تایید شد، وظیفه نوشتن فیلم‌نامه و کارگردانی آن برعهده جی جی آبرامز و دیمن لیندلوف قرار گرفت. این دو نفر قصد داشتند تا داستان پیچیده‌ای شامل اسطوره‌شناسی، پیچش داستانی مخصوص هر قسمت و تغییرات ناگهانی مربوط‌به جزیره را تهیه کنند. بااین‌حال مسئولان شبکه ‌ای‌بی‌سی اصلا از این ایده استقبال نکردند و با پیچش زیاد سریال به‌شدت مخالف بودند. آن‌ها عقیده داشتند که درکنار یک داستان کلی ساده، هر قسمت داستان خودش را داشته باشد (دقیقا مانند سریال‌های درام کلیشه‌ای). آبرامز و لیندلوف با نظر آن‌ها موافقت کردند و به آن‌ها اطمینان دادند که هر قسمت داستانی جدا خواهد داشت و برای دنبال کردن داستان آن اصلا نیازی به یادآوری اتفاقات قسمت‌‌های گذشته نخواهد بود. خب این اولین دروغی بود که آبرامز و لیندلوف به مسئولان شبکه ‌ای‌بی‌سی تحویل دادند. نتیجه به‌طور کامل برعکس حرف‌های آن‌ها از آب درآمد و بدون شک همه طرفداران این سریال از این دروغ بزرگ بسیار خوشحال‌اند.

همان‌طور که در ابتدای مقاله اشاره کردیم، سریال گمشدگان توسط رئیس شبکه ‌ای‌بی‌سی یعنی لویید براون به‌مرحله تولید رسید و او برای نوشتن فیلم‌نامه و کارگردانی آن لیندلوف و آبرامز را انتخاب کرد. لویید براون به آن دو نفر آزادی بسیار زیادی برای نوشتن فیلم‌نامه و داستان آن هدیه داد و درنهایت داستانی که لیندلوف و آبرامز تهیه کردند به‌هیچ‌وجه بدون خرج کردن مقدار زیادی پول هرگز تهیه نمی‌شد؛ همان‌طور که سریال لاست یکی از پرهزینه‌ترین سریال‌های دوران به‌شمار می‌رود. در آن زمان ساخت قسمت اول یک سریال بسیار پرخرج که زمان آن حدود یک ساعت بود، چیزی حدود چهار الی پنج میلیون دلار هزینه داشت. هزینه ساخت قسمت اول سریال لاست چیزی حدود ۱۵ میلیون دلار بر دوش سازندگان آن قرار می‌داد. مقامات بلندپایه دیزنی (صاحب شبکه ‌ای‌بی‌سی) از شنیدن این رقم سرسام‌آور عصبانی شدند و براون را برای نشان دادن دادن چراغ سبز به چنین پروژه دیوانه‌وار و بسیار پرهزینه، اخراج کردند. البته آن‌ها اطلاع نداشتند که این سریال به بزرگ‌ترین برنامه تلویزیونی تبدیل خواهد.

برخلاف بسیاری از سریال‌ها یا می‌توان گفت تمام فیلم‌ها و سریال‌ها که سازندگان آن‌ها با گرفتن آزمون از بازیگران آن‌ها را باتوجه‌به شخصیت‌های فیلم‌نامه سریال یا فیلم انتخاب می‌کنند، سازندگان سریال لاست این آزادی را به بازیگران دادند که باتوجه به مهارت‌های خودشان، شخصیت‌های سریال را شکل دهند. برای مثال شخصیت کیت در فیلم‌نامه اصلی یک تاجر خانم میانسال بود ولی بعد از گرفتن تست از اوانجلین لیلی شخصیت کیت به یک خلافکار جوان تبدیل شد. شخصیت چارلی یک خواننده سبک راک پا به سن گذاشته بود که از دوران طلای خود عبور کرده است ولی در فیلم شخصیت او را یک خواننده جوان می‌بینیم که با مشکلات معروف بودن دست‌و‌پنجه نرم می‌کند. شخصیت ساویر در فیلم‌نامه اصلی یک مرد کلاهبردار خوش‌پوش، تحصیل‌کرده و بسیار نرم و لطیف بود ولی در فیلم به یک شخص بدون سواد آنچنانی و بسیار خشن و بدون احساس تبدیل شد. شخصیت‌های هارلی، سان، جین و سعید اصلا در فیلم‌نامه وجود نداشتند؛ زمانی‌که بازیگرهای این شخصیت‌ها در آزمون این سریال شرکت کردند، سازندگان آن تصمیم به خلق شخصیت‌هایی متناسب با آن‌ها گرفتند. این موضوع واقعا شگفت‌انگیز است.

با اینکه در تمام مدت سریال با یک جزیره ناشناخته با یک تاریخ بسیار پیچیده در یک مکان مرموز سروکله می‌زنیم ولی تمام این اتفاقات در یکی از جزایر هاوایی فیلم‌برداری شده است. تمام سریال در جزیره‌ای به نام ol' Hawaii و سکانس‌هایی که در ساحل فیلم‌برداری شده است در ساحل قسمت شمالی هاوایی و در منطقه‌ای به‌نام Mokulēʻia تهیه شده‌اند. فیلم‌برداری سکانس‌هایی که در فضای سرپوشیده جریان دارند، مانند صحنه‌های مربوط‌به ایستگاه‌های مختلف دارما در یک استودیو به‌نام Hawaii Film Studio در مرکز هاوایی انجام شده است. نکته جالب درباره مکان‌های فیلم‌برداری این سریال این است که تمام سکانس‌های سریال که در شهر اتفاق می‌افتند درواقع در قسمتی از شهر Honolulu تهیه شده‌اند. سازندگان سریال قسمتی از این شهر را با خصوصیات شهر‌های آمریکا ادغام کردند تا کاملا مانند شهرهای آمریکایی به‌نظر برسد. مردم آن قسمت که مدت‌ها با فضای شهر خود زندگی کرده بودند برای مدتی با فضا و خصوصیات شهرهای آمریکایی به زندگی خود ادامه دادند.

برخی از بازیگران این سریال برای حضور در مکان فیلم‌برداری سریال مشکلات زیادی داشتند و برخی از آن‌ها برعکس دسته اول از آن مکان لذت می‌بردند. اوانجلین لیلی بازیگر نقش کیت در شهر Kailua در ۱۲ مایلی محل فیلم‌برداری یک خانه بسیار زیبا را با قیمت بالایی خریداری کرد. او از سپری کردن زمان آزاد خود در آن مکان لذت می‌برد ولی این موضوع دوام زیادی نداشت. در اواسط فیلم‌برداری فصل سوم این سریال و در زمانی‌‌که او در حال ایفای نقش در محل ساخت سریال بود، خانه او آتش می‌گیرد و با خاک یکسان می‌شود. در این حادثه به کسی آسیبی نرسید ولی لیلی در مصاحبه‌ای درباره این موضوع گفت:‌ «دوستان و نزدیکان من در آمریکا از دست من بسیار عصبانی بودند چون اوقات فراغت خودم را در هاوایی می‌گذراندم و به آمریکا برنمی‌گشتم. آن‌ها همیشه از این موضوع ناراحت بودند ولی من واقعا از حضور در آن مکان لذت می‌بردم». او در ادامه با حالت شوخی گفت:‌ «من حتی به آن‌ها برای آتش گرفتن خانه‌ام مشکوکم. شاید این کار آن‌ها بوده که بلاخره من را از این مکان خارج کرده و به آمریکا کشاندند».

باران‌های بی‌وقفه هاوایی بسیار معروف هستند. تهیه‌کننده این سریال یعنی کارلتون کیوس در مصاحبه‌ای به این موضوع اشاره کرد و گفت: «یک روز که مشغول فیلم‌برداری بودیم باران شدیدی شروع به باریدن کرد. ما فیلم‌برداری را متوقف کردیم و تصمیم گرفتیم بعد از اتمام بارش باران دوباره فیلم‌برداری را شروع کنیم. بارش باران بلاخره متوقف شد ولی نه در همان روز یا در روز بعدی، آن بارش باران ۴۲ روز طول کشید که باورش بسیار سخت است. تمام تجهیزات ما کاملا خیس شده بودند و گِل و لای، آن مکان را به‌معنای واقعی کلمه بی‌استفاده کرده بود. بلاخره موفق شدیم با تمعیدات مناسب فیلم‌برداری را شروع کنیم. بسیاری از باران‌هایی که در صحنه‌های مختلف سریال می‌بینید باران مصنوعی نیستند و واقعا در زیر بارش شدید باران آن صحنه‌ها تهیه شده‌اند».

روز قبل از فیلم‌برداری قسمت انفجار دریچه ایستگاه Swan در فصل پنجم بارش شدید باران باعث شد تا تمام آن مکان زیر آب برود. سازندگان سریال برای تخلیه آب آن‌جا یک پمپ تخلیه آب تهیه کردند که آن‌هم به‌دلیل زیاد بود مقدار آب و گِل‌آلود بودن آن نتوانست کامل آب آن منطقه را تخلیه کند و به‌‌دلیل سهل‌انگاری مسئول پمپ تخلیه آب، آن پمپ هم به دیگر تجهیزات غرق شده در آن مکان اضافه شد. اگر با دقت آن قسمت را ببینید زمانی‌که تمام وسایل موجود به سمت دریچه پرتاب می‌شوند یک پمپ تخلیه آب هم مشاهده خواهید کرد که به سمت دریچه کشیده می‌شود. آب جمع شده در آن مکان بلاخره با سختی فراوان تخلیه شد و پس از چند روز تیم سازنده سریال موفق به شروع دوباره فیلم‌برداری در آن مکان شدند.

• حدود ۵۰ کودک در طول سریال نقش آرون، فرزند کلیر را بازی کردند.

• تمام قسمت‌های آخر فصل‌های مختلف توسط دیمن لیندلوف و کارلتون کیوس نوشته و توسط جک بِندر کارگردانی شده‌اند.

• شخصیت کلیر در سریال عاشق کره بادوم زمینی بود ولی بازیگر نقش او یعنی امیلی دی‌راوین به بادوم زمینی حساسیت دارد و خوردن بادوم زمینی باعث تشنج او می‌شود.

• جی جی آبرامز قبل از شروع مراحل ساخت فیلم بازی جورج گارسیا را در یک قسمت از برنامه Curb Your Enthusiasm دیده بود و به‌قدری از بازی او خوشش آمد که شخصیت هارلی را تنها برای حضور او در سریال خلق کرد.

• ایان سامرهلدر (بون) اولین بازیگری بود که برای حضور در این سریال انتخاب شد و اولین شخصیت اصلی سریال بود که از داستان آن کنار رفت.

• در دریچه معروف سریال که روی آن کلمه Quarantine نوشته شده بود را دیمن لیندلوف به خانه برد، آن را صاف کرد و سپس به یک میز غذا خوری جمع و جور تبدیلش کرد.

• هیچ شخصیتی در سریال وجود ندارد که در تمام قسمت‌های آن حضور داشته باشد.