آخر هفته چی بازی کنیم؛ از اثری رایگان تا یک استراتژی تمام‌عیار

طبق روال چهارشنبه‌ها، بازهم در قسمتی دیگر از سری مقاله‌های آخر هفته چی بازی کنیم، به سراغ معرفی چهار بازی در سبک‌های مختلف می‌رویم؛ این هفته، سعی کردیم بازی‌هایی را معرفی کنیم که بازهم در سبک‌های متنوعی باشند و در نتیجه بتوانند افرادی با سلیقه‌های مختلف را سرگرم کنند. پس بدون توضیحات بیش‌تر، به سراغ معرفی بازی‌ها برویم:

Spec Ops: The Line را به جرات می‌توان در آن دسته از بازی‌های ویدیویی قرار داد که هرگز به آن جایگاه و محبوبیتی که لایقش بودند، دست پیدا نکردند. این بازی در سال ۲۰۱۲ منتشر شد و خب اگر بخواهیم خیلی مختصر و مفید اصلی‌ترین دلیلی را که باعث شده تا پیشنهادش کنم بگویم، نشان دادن آن روی تلخ، تاریک و بی‌رحم جنگ به شکلی بسیار واقع‌گرایانه و تاثیرگذار است.

داستان بازی Spec Ops: The Line، در شهر دبی جریان دارد و سازندگانش، تلاش زیادی کرده‌اند تا به جای ساخت اثری صرفا اکشن که در کشتن و جلو رفتن خلاصه شود، آن اتفاقات احساسی و آزاردهنده‌ای را که سربازان در جریان جنگ‌ها تجربه می‌کنند، به‌تصویر بکشند و خب راستش را بخواهید این کار را هم به‌قدری خوب و دقیق انجام داده‌اند که هنوز هم با گذشت ۹ سال از انتشار و عرضه شدن بازی‌های مختلف، Spec Ops: The Line می‌تواند با داستانش شدیدا بازیکن را تحت تاثیر قرار بدهد.

البته که در کنار ارائه داستانی واقعا جذاب که نامزد دریافت جایزه‌های مختلفی هم در آن سال شده بود، بازی از حیث گیم‌پلی هم اصلا و ابدا اثر بدی نیست و تجربه شوتر سوم‌شخص قابل قبولی را ارائه می‌دهد. Spec Ops: The Line هرچند در زمان عرضه خیلی با اقبال خوبی از طرف گیمر‌ها روبه‌رو نشد و در نتیجه از حیث فروش هم دستاورد خاصی نداشت، ولی با گذر زمان بیش‌تر و بیش‌تر مورد توجه قرار گرفت؛ پس اگر شما هم تا امروز به سراغ این بازی نرفته‌اید، الان وقت مناسبی برای این کار است.

چند وقت پیش بازی Crusader Kings 3 منتشر شد و حسابی طرفداران آثار استراتژی عمیق و پرجزییات را درگیر ماجراجویی و سر و کله زدن با مولفه‌های مختلفش کرد. اگر شما هم کلا به این سبک از بازی‌ها علاقه دارید و در ماه‌های گذشته ساعت‌های طولانی را صرف این اثر کرده‌اید، خب شاید بد نباشد تا کمی تنوع را چاشنی بازی کردن‌تان کنید و به سراغ یکی دیگر از آثار شرکت پارادوکس اینتراکتیو یعنی بازی Hearts of Iron IV بروید.

Hearts of Iron IV، دقیقا مثل Crusader Kings 3 یک تجربه استراتژی عظیم، پر از مولفه‌ها و جزییات ریز و درشت است و بازیکنان را به دوران جنگ جهانی دوم می‌برد؛ جایی که امکان انتخاب از بین یکی از کشور‌های درگیر این جنگ را خواهید داشت و باید با اتخاذ تصمیم‌های درست، سرنوشت کشورتان را تعیین کنید.

ذکر این نکته که در کل Hearts of Iron IV هم بازی پیچیده‌ای است و باید حوصله سر و کله زدن با موارد متعددی را داشته باشید، واجب است ولی خب اجازه ندهید این مساله، شما را از تجربه بازی دلسرد کند؛ چرا که این پیچیدگی نه‌تنها یک ایراد برای آن به‌حساب نمی‌آید، بلکه اصلا یکی از دلایلی است که این اثر و خیلی از دیگر ساخته‌های مشابه پارادوکس را از بازی‌های استراتژی دیگر متمایز می‌کند و مطمئن باشید اگر کمی صبر و حوصله داشته باشید و مکانیک‌های بازی را یاد بگیرید،‌ آنقدر غرق این دنیای پر از شگفتی خواهید شد که دل کندن از آن واقعا برای‌تان سخت خواهد شد!

هفته گذشته، یکی از کاربران عزیز پیشنهاد داد که در این مقاله‌ها به‌سراغ بازی‌های رایگان هم برویم و خب به همین دلیل بازی پیشنهادی کاربرانِ این هفته را اختصاص دادیم به یک اثر رایگان؛ اثری که البته یک دلیل دیگر هم برای حضورش در این لیست وجود دارد و آن، چیزی نیست جز معرفی شدن نسخه ریمستر دیابلو ۲. Path of Exile، اولین بار در سال ۲۰۱۳ منتشر شد و اولین نکته‌ای که خیلی‌ها در موردش ذکر کردند، شباهت زیاد آن به سری دیابلو و ارائه تجربه نقش آفرینی هک اند اسلش مشابهی بود که شدیدا هم بازی کردنش را جذاب می‌کند.

Path of Exile، با اینکه سال‌های نسبتا زیادی از عرضه‌اش می‌گذرد، اما مدام با محتویات جدیدی پشتیبانی می‌شود و نسخه دوم آن هم در دست ساخت است. برای تجربه این بازی، فقط به یک اکانت استیم و دانلود بازی از طریق این پلتفرم نیاز خواهید داشت و بعد، می‌توانید کاملا رایگان غرق یک دنیای فانتزی شدیدا وسیع و پرجزییات شوید و با ساخت شخصیت دلخواه خودتان، در مناطق مختلف آن هیولا بکشید، لوت کنید و مدام شخصیت‌تان را قوی و قوی‌تر کنید.

یک نکته مهم دیگر در رابطه با Path of Exile،‌ اینکه هم می‌توانید به‌تنهایی و مثل یک بازی آفلاین از این اثر لذت ببرید و هم اینکه در صورت علاقه داشتن، به تعامل با بازیکنان دیگر بپردازید و مخصوصا، وارد نبرد‌های PvP بازی شوید که نمی‌توان منکر جذابیت‌شان شد.

یکی از دلایلی که کلا باعث شد نوشتن این سری مقاله‌ها را شروع کنیم، معرفی کردن آثاری بود که به هر دلیلی شاید خیلی شناخته‌شده نباشند و مخصوصا در گذر زمان، به کل از خاطر خیلی‌هایمان پاک شده باشند. I Am Alive دقیقا یکی از همین بازی‌ها است که شاید وقتی صحبت از یوبی‌سافت باشد، کم‌تر کسی در بین آثارشان اسمی از این بازی هم ببرد؛ با این حال اگر شما هم مثل من عاشق محیط‌های آخرالزمانی و اتمسفرِ خاص آن‌ها هستید، I Am Alive با همه ایراداتش ارزش چند ساعت وقت گذاشتن را دارد.

داستان بازی، یک سال پس از اتفاقی وحشتناک در آمریکا جریان دارد؛ جایی که زلزله‌هایی مهیب، شهر‌های مختلف را ویران کرده‌اند و خب این اتفاق جدا از اینکه باعث مرگ خیلی‌ها شده، آوارگی خیلی‌های دیگر و کمبود شدید منابع را هم در پی داشته است که معمولا این اتفاق، آن روی ترسناک انسان‌ها را آشکار می‌کند؛ انسان‌هایی که در تلاش برای بقا، هر رفتار غیرقابل‌انتظاری را بروز می‌دهند. داستان I Am Alive در چنین فضایی روایت می‌شود و بازیکنان با هدایت شخصیتی که در جستجوی همسر و فرزندش است، باید در این دنیای بی‌رحم سفری را برای رسیدن به هدف داشته باشند.

راستش را بخواهید اگر بگویم I Am Alive اثر بی‌نقص و درجه یکی است، دروغ بزرگی گفته‌ام؛ ولی خب قطعا خیلی‌هایتان خاطراتی از بازی‌هایی در ذهن دارید که شاید ایراد‌های مختلفی داشته باشند، ولی هرکدام به هر دلیلی در ذهن‌تان ثبت شده و خاطره‌ساز شده‌اند و خب این ساخته یوبیسافت هم پتانسیل تبدیل شدن به چنین اثری را دارد. هرچند کنترل‌ها کمی خشک هستند و گیم‌پلی کلا جذابیت خاصی ندارد، ولی داستان بازی، خیلی خوب آن حس جهانی آخرالزمانی را منتقل می‌کند و مخصوصا در نشان دادن چهره بی‌رحم انسان‌هایی که تا چندی پیش فقط مردمی عادی بودند، موفق ظاهر می‌شود. پس اگر به آثاری با چنین فضا و روایتی علاقه داشته باشید، I Am Alive هم می‌تواند تجربه نسبتا کوتاه ولی سرگرم‌کننده‌ای باشد.

مثل همیشه،‌ نظرات خودتان را با زومجی به‌اشتراک بگذارید و اگر بازی هست که می‌خواهید در قسمت بعدی معرفی‌اش کنیم، از شنیدنش خوشحال خواهیم شد!