موشکافی تریلر Assassin's Creed Shadows | از راز و رمز شینتو تا حقیقت سامورایی سیاه پوست

تریلر سینمایی Assassin's Creed: Revelation را به‌یاد دارید؟ همان صحنه‌های معرکه از نبرد اتزیو مابین یک مشت سرباز در سرزمین سرد مصیاف که با نمایش شبح الطائر، نفسمان را در سینه حبس کرد؟ تریلر سینمایی Assassin's Creed 3 و Assassin's Creed: Brotherhood چطور؟ خیلی به عقب نرویم؛ روز اولین نمایش رسمی از بازی Assasins' Creed Valhalla چطور؟ ساعاتی که به‌هنر دستان باس‌لاجیک (Bosslogic) خیره شدیم تا پوستر اسسینز کرید بعدی را نقاشی کند و در نهایت، تریلر بازی پخش شد. برای ما عاشقان اسسینز کرید، روز رونمایی از یک قسمت جدید AC به‌مثابه رویدادی سنتی و دینی است؛ مثل روز عید می‌ماند. روزها و ساعاتی که طی آن‌ها، تولد عضوی جدید از خانواده‌ی مجموعه محبوبی که با کاراکترهایش قد کشیدیم و خاطره‌ ساختیم را جشن می‌گرفتیم؛ حالا چند سال از آن دوران گذشته است. روز رونمایی از تریلر Assassin's Creed: Shadowsِ؛ همان اسسینز کرید که سالیان سال آرزویش را داشتیم؛ اساسین بازی در ژاپن. رونمایی از تریلر اما، زیر حمله بی‌پایان گیمرها بابت نمایش سامورایی سیاه‌پوست قصه (بله، سامورایی) که اتفاقا شخصیتی واقعی در تاریخ ژاپن فئودال است، رنگ می‌بازد.

شاید اساسینز کرید طی سالیان اخیر با تغییرات گسترده در گیم‌پلی، حسابی ما هوداران قدیمی را دلسرد کرده بود اما، باز هم با این وجود نمی‌توانستیم تریلرهای جذابی که در زمان معرفی بازی‌های جدید AC پخش می‌شد، آن اتمسفر و آن جو را بی‌خیال شویم. شاید در نگاه اول حس کنیم که دیگر در این شرایط سنگ روی سنگ بند نخواهد شد، اما اگر از من می‌پرسید، می‌گویم حالا دیگر زمان آن رسیده تا اسسینز کرید، یک بار دیگر  خودش را به‌گیمرها ثابت کند. فکر می‌کنم شما هم مثل من بر این باور باشید که مجموعه اسسینز کرید، هرگز بیشتر از الان به اثبات مجدد خود نیاز نداشته است؛ بازی Assassin's Creed Shadows که چند سالی می‌شود آن را با اسم رمز Assassin's Creed Red می‌شناسیم، وظیفه‌ای بسیار سنگین را بر دوش دارد؛ بعد از سه‌گانه اخیر مجموعه AC که با اوریجینز آغاز شد، با آدیسی ادامه پیدا کرد و با والهالا تکمیل شد، این سری محبوب تلاش کرد تا ساختار گیم‌پلی خود را متحول کند. تلاشی که در عین سود مالی دیوانه‌وار، و جلب نظر هواداران جدید و بی‌شمار، به‌دور شدن از هویت گیم‌پلی سری منجر شد و طرفداران قدیمی را دلسرد کرد.

این وسط اما شرکت یوبیسافت با تولید بازی AC Mirage نشان داد که هنوز هم رگ خواب طرفداران قدیمی را بلد است. شرکت فرانسوی که با میراژ، دوزاری‌اش افتاد که ساختار کلاسیک AC همچنان محبوب و جواب است، حالا این امکان را دارد تا یک بار دیگر خودش را به‌هواداران قدیمی اثبات بکند. حالا نوبت به Shadows رسیده. قسمتی جدید از اسسینز کرید که بالاخره و بعد از سالیان سال انتظار، این مجموعه را به ژاپن فئودال خواهد برد. در این مقاله ویدیویی، علاوه بر بررسی جزئیات تاریخی/فرهنگی تریلرهای اخیر بازی و تحلیل میزان وفاداری‌شان به فرهنگ و تاریخ ژاپن، نمایش اخیر گیم‌پلی این بازی را مرور و جزئیات ساختاری گیم‌پلی AC Shadows  را بررسی خواهیم کرد. همراه زومجی باشید.

تماشا در یوتیوب

دروازه توری/Torri/鳥居 نماد آئین شینتو و هویت کشور ژاپن، و میمون به‌عنوان یک ایزد محافظ در آئین شینتو قاب آغازین تریلر جدید AC: Shadows بودند. اشاره‌های ریز و درشت به‌شینتو در پوستر و تریلرهای اخیر بازی، از حضور قدرتمند شینتو و مشخصه‌های این آئین ژاپنی در بازی خبر می‌دهد

گیم‌پلی بازی در رویداد Ubisoft Forward، با نمایی از یک میمون و دروازه توری (Torri/鳥居) در پس‌زمینه آغاز شد. میمون در آئین شینتو، نماد یک نگهبان مقدس و قدرتمند به‌شمار می‌رود؛ و ایزدهایی مثل ساروگامی (Sarugami) از جمله معروف‌ترین خدایان شینتو  هستند که در قامت یک میمون، از ژاپن و مردمانش حراست می‌کنند. میمون‌های مقدس و محاظف در کنار سایر مولفه‌های ادبی و معارف کنفوسیوسی، تکه‌ای دیگر از معارف و عقاید چینی است که پیش از قرن ۷ میلادی، وارد سرزمین ژاپن و به‌تکه‌ای جدا نشدنی از سنت‌های ژاپنی بدل شد. 

دروازه‌های توری هم اساسی‌ترین نمادهای ورود به‌ ایزدکده‌های آئین شینتو به‌حساب می‌آیند و نماد گذر از سرزمین مادی و قدم گذاشتن به یک سرزمین مقدس هستند. این اولین باری نیست که پوسترها و تریلرهای AC: Shadows به آئین شینتو اشاره می‌کنند و بدون شک، شینتو و اسطوره‌شناسی ژاپن یکی از محورهای اساسی تجربه این بازی خواهند بود. 

حضور یاسوکه در اسناد «شینجو کوکی» نوشته یک سامورای با نام اوتا گوچی

 در ادامه با جناب یاسوکه همراه می‌شویم که اخیرا، به‌مرکز حواشی پیرامون AC: Shadows بدل شده بود. احتمالا در جریان هستید که یاسوکه‌ی سیاه‌پوست، شخصیتی کاملا واقعی است که ظاهرا در سال ۱۵۸۱ و همراه با مبلغان دینی اروپایی، پا به ژاپن گذاشت. منابع تاریخی از جمله اسناد شینجو کوکی (Shinjo Koki) نوشته شده توسط یک سامورای با نام اوتا گوچی و کتب نوشته شده توسط افرادی مثل فرانسوا سولیه‌ر  که از جمله مبلغان دینی اروپایی در دوره فعالیت اودا نوبوناگا محسوب می‌شدند، اسنادی معتبر هستند و بر واقعی بودن یاسوکه مهر تایید می‌زنند. طبق محتوای موجود در این منابع،‌ قدرت بدنی بالای یاسوکه و رنگ تیره پوست او، به‌سادگی تمام اودا نوبوناگای بزرگ را متحیر کرده بودند که در نتیجه‌ی آن، یاسوکه خیلی زود به نوبوناگا نزدیک و به‌یکی از مهم‌ترین خدمه‌ی او تبدیل شد. حالا سوال مهم، آیا یاسوکه یک سامورای به‌حساب می‌آمد؟

 برای جواب به این سوال. اول باید معنی کلمه «سامورای» را بدانیم. کلمه سامورای در زبان ژاپنی، با عنوان «خدمت‌گزار/خادم» ترجمه شده و از لفظ ژاپنی سابورافو/سامورائو (さぶらふ　侍う) ریشه می‌گیرد که ریشه آن هم با «خدمت کردن، همراه شدن» ترجمه می‌شود. برای درک بهتر از طبقه‌بندی نظامی/میلیتاریسم ژاپنی، باید بدانیم که در تاریخ نظامی این کشور، دو طبقه بسیار مهم وجود داشت. طبقه سامورای و طبقه‌ای با عنوان «بوشی». دو گروه کاملا متفاوت با شرح وظایف، ایدئولوژی، ساختار و خدمات کاملا متفاوت.

فعالیت‌های غیر نظامی (بروکراسی و سیاست، تدریس، قضاوت در دادگاه، کشاورزی، فعالیت‌های درباری) از جمله مهم‌ترین وظایف طبقه سامورای در دوران صلح را شکل می‌داد

یک سامورای در دوران صلح، هنرهای رزمی را آموزش می‌دهد

طبقه سامورای، گروهی بود که در خدمت یک ارباب زمین‌دارِ فئودال یا همان دای‌میو/Daimio/大名، فعالیت و خدمت می‌‌کرد. طبقه سامورایی تحت تاثیر فیلم‌ها، ویدیوگیم‌ها و محتویات مدیوم‌های فرهنگ عامه/پاپ‌کالچر اصولا اشتباه به‌ما معرفی شده‌اند و چیزی که خیلی‌ از ما در مورد این افراد در نظر نمی‌گیریم، این است که وظایف طبقه سامورای هرگز و هرگز به‌شرکت در جنگ خلاصه نمی‌شد و فعالیت‌های نظامی، تنها بخشی از خدمات این افراد به‌حساب می‌آمد. هر عملی که در راستای خدمت به دای‌میو و مردم تحت سلطه حاکم فئودال انجام می‌گرفت، در حیطه وظایف طبقه سامورای قرار می‌گرفت. وظایفی از جمله شمشیر زدن در میدان نبرد، گرفتن مالیات از مردم، فعالیت‌های بروکراتیک و سیاسی ، قضاوت در دادگاه‌‌ها ، نگهبانی از اماکن مهم، نگه‌داشتن شمشیرهای ارباب دای‌میو که خیلی‌ها این مورد را به‌یاسوکه نسبت می‌دهند، تدریس (آموزش شمشیرزنی و سواد، نویسندگی  و حتی کشاورزی، همه و همه از جمله وظایف این دسته از افراد به‌حساب می‌آمد.

 در نتیجه، یاسوکه چه در زمانی که شمشیرهای اودا نوبوناگا را حمل می‌کرد و چه در زمانی که در رکاب دای‌میو شمشیر می‌زد و از او محافظت می‌کرد، یک سامورای تمام و کمال به‌‌حساب می‌آمد. پس به همین دلیل است که از یاسوکه با عنوان «یاسوکه» در تاریخ ثبت شده و در این موضوع، هیچ تردیدی نیست. در سوی دیگر، طبقه بوشی وجود دارد. بوشی در زبان ژاپنی، یعنی مبارز، جنگ‌آور. این افراد در واقع همان سربازان معمولی هستند که از یک جنگ‌سالار پول می‌گیرند و در جنگ‌های او شرکت می‌کنند. مثل یک سری مزدور. این افراد برخلاف طبقه سامورای، کدهای اخلاقی تاثیر گرفته از ذن بودیسم را دنبال نمی‌کنند و زندگی مزدور مابانه‌ای داشتند. تفاوت دو طبقه بوشی و سامورای از آن بحث‌های مفصل در تاریخ ژاپن است و ادامه‌ی آن قطعا در این مقاله نمی‌گنجد، اما برای شناخت بهتر طبقه سامورای و یاسوکه‌ی سیاه‌پوست، باید به‌این موضوع اشاره می‌شد؛ چرا که دو طبقه بوشی و سامورای،  متاسفانه در طی چندین و چند سال اخیر  و در مدیوم‌های جریان اصلی، تمرکز روی جنبه نظامی طبقه سامورای به‌اندازه‌ای بالا بوده که اکثرا و به‌اشتباه، این گروه را با طبقه بوشی اشتباه می‌گیرند و گستره فعالیت‌های دسته سامورای عموما نادیده گرفته می‌شود.

یک نگاره اِماکی (Emaki/絵巻) و کهن با محوریت یاسوکه؛ قدرت بدنی «هیولا-مانند» یاسوکه در نگاه ژاپنی‌ها، او را خیلی زود به‌یکی از نزدیکان اودا نوبوناگا بدل کرد

حالا اساسینز کرید که همیشه روایت‌گر یک تاریخ خیالی بوده، آمده و سامورای بودن یاسوکه را گسترده‌تر کرده است، او را به‌یک سامورای تمام‌عیار تبدیل کرده و ماهیتی توشیرو میفونه-وار از فیلم یوجیمبو را به او داده است. در تریلر می‌بینیم که یاسوکه در میان مردم شهر فوکوچی‌یاما از استان کیوتو قدم می‌زند و مردم به‌او احترام می‌گذارند. به‌هر حال او یه سامورایی بالا مقام و از نزدیکان اودا نوبوناگا به‌شمار می‌رود. واکنش‌ها به یاسوکه هم در نوع خود واقعا جالب است؛ شرقی‌ها اصولا پیرامون افراد خارجی و غیر چشم‌بادامی کنجکاو هستند و حالا می‌توانید تصور کنید که دیدن یک مرد قوی هیکل با رنگ پوست متفاوت، چقدر برای ژاپنی‌های قرن ۱۶ میلادی می‌توانست جالب و عجیب باشد!

در ادامه، یاسوکه از یکی از مردم شهر، ماموریت می‌گیرد تا کار یک سامورای فاسد را یک‌سره کند. اینجا با توجه‌به اطلاعاتی که به‌ما داده شده است، محدوده حضور هدف برایمان مشخص شده و در ادامه، باید محل دقیق مخفی شدن دشمن مدنظر را پیدا کنیم. نکته جذابی که تو قسمت‌های اخیر سری هم اجرا شده بود و باعث می‌شود تا بازیکن برای پیدا کردن هدف خودش، حسابی حواسش را جمع بکند. با پیدا کردن جناب سامورایی فاسد، نوبت به‌مبارزه می‌رسد. تقریبا در تمامی اسناد تاریخی (از جمله مواردی که پیش‌تر بهشون اشاره کردیم) از قدرت هیولا-مانند یاسوکه به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های او یاد شده است. این ویژگی یاسوکه، در گیم‌پلی AC: Shadows نیز ترجمه شده و مبارزه با این کاراکتر، بسیار سنگین، خونین و پر سر و صدا خواهد بود. به‌نظر سیستم مبارزه در AC: Shadows در واقع نسخه‌ای واقع‌گرایانه‌تر از سیستم فایت تو اساسین والهالا، آدیسی و اوریجینز باشد؛ جایی که دشمنان، آنقدرها هم اسفنجی نخواهند بود و حالا می‌توانیم برش‌های مرگبار کاتانا را احساس کنیم. یاسوکه مشخصا کاراکتری پر سر و صدا و قدرت‌مند است و نائوئه هم یک نینجای بی‌صدا و یک اساسین واقعی. این نکته هم باید متذکر شد که موزیکِ بازی در زمان کنترل یاسوکه و فایت با دشمن، حال و هوای هیپ‌هاپ مدرن به‌خود می‌گیرد. 

آلبوم موسیقی بازی با همکاری گروه موزیک ته‌که ته‌که (TEKE TEKE) نواخته شده و همین حالا می‌تونید چهار قطعه از آلبوم موسیقی بازی را گوش کنید. این گروه راک ژاپنی، آثار خود رو با حال و هوای فیلم‌های اکشن دهه ۷۰ و ۸۰ ژاپن ترکیب می‌کند. مثلا آن‌ها قطعه Ezio Family از بازی را به‌معجون بامزه‌ای از ترکیب وسترن اسپاگتی و موسیقی کلاسیک ژاپنی بدل کرده‌اند. اگر گفتید قبلا چنین ترکیبی را در چه اثری دیده بودیم؟ Kill Bill تارانتینو.  

شباهت اسسینز کرید شدوز و کیل‌بیل اما فقط به موزیک محدود نیست، قصه نائوئه و مسیر انتقامش از سامورایی‌های فاسد، و عطش بی‌پایانش برای انتقام، برایم یادآور قصه‌ی بئتاریس کیدو از شاهکار کوئینتین تارانتینو است. طبیعت سرد و خشن نائوئه در ترکیب با روحیات به‌نظر لوتی مسلک، صلح‌طلب و عدالت‌جوی یاسوکه‌ای که مشخصا با الگوبرداری از فیلم‌ها و کهن‌الگوهای کلاسیک سینمای سامورایی طراحی شده، می‌تواند ترکیب واقعا جذابی را شکل بدهد؛ اگر یوبیسافت کمی باهوش باشد پرداخت مناسبی را برای این دو کاراکتر ترتیب ببیند، قطعا می‌تواند با نائوئه و یاسوکه داستان جذابی را تعریف بکند. 

حالا به‌سراغ نائوئه می‌رویم. از همان لحظه اول که کنترل نائوئه به بازیکن منتقل می‌شود، با یه سری نکته مهم روبه‌رو هستیم. اول، نوار نمایش‌دهنده میزان دیده شدن نائوئه توسط نگهبانان. بازی با نائوئه از یک تجربه مخفی‌کاری واقعا تمیز و جذاب خبر می‌دهد؛ در زمان کنترل این شخصیت، باید مراقب میدان دید نگهبانان باشیم؛ «سایه‌ها» مهم‌ترین یاران نائوئه برای از بین بردن اهداف او به‌شمار می‌روند. توانایی سینه‌خیز رفتن، از بین بردن منابع نوری، بهره‌گیری از تکنیک‌های جدید پارکور و یک قلاب که اجازه دسترسی سریع به نقاط مرتفع نقشه را می‌دهد، گیم‌پلی نائوئه را به‌جهشی واقعا جدی در مخفی‌کاری سری AC بدل کرده است.

 خزیدن در سایه‌ها، پرت کردن حواس نگهبان‌ها، صعود به نقاط مرتفع از معماری ژاپنی و پریدن روی سر دشمن از همه جا بی‌خبر و خلاص کردنش با هیدن بلید، دقیقا همان گیم‌پلی نینجایی بود که ما عاشقان مجموعه AC مدت‌ها برایش خیال‌پردازی می‌کردیم. در واقع، بازی با نائوئه حسابی حال‌وهوای تجربه بازی‌های سکیرو، تنچو و صدالبته، اسپلینترسل را زنده خواهد کرد. در نهایت نائوئه هدفش را نابود کرده و خونش رو می‌ریزه، و سپس، نوبت به‌فرار می‌رسد. البته که نائوئه هم یک مبارز مرگبار است و اصلا نباید توانایی مبارزات او را دست کم گرفت، اما قدرت بدنی کمتر او نسبت‌به یاسوکه، موردی است که نمی‌توانیم آن را نادیده بگیریم.

ظرافت‌ تماشایی حرکات یک نینجای چابک و خشونت سرد این دختر شینوبی، مبارزه با نائوئه را جذاب می‌کند. نائوئه چابک، خشن و آسیب‌پذیر یا یاسوکه‌ی چالاک، تنومند و شکست‌ناپذیر؟ با کدام یک بازی را تجربه خواهید کرد؟ یوبیسافت با گیم‌پلی یاسوکه و نائوئه، بر این است تا رضایت هواداران قدیمی و جدید سری اسسینز کرید را جلب بکند. به‌لطف استقبال گسترده از اساسینز کرید میراژ، شرکت فرانسوی حالا می‌داند که رویکرد کلاسیک در طراحی مراحل سری اساسینز کرید هنوز هم پرطرفدار است و در سوی دیگر، هرگز دلش نمی‌خواهد سود دیوانه‌واری که با اوریجینز، آدیسی و والهالا تجربه کرد را از دست بدهد. اساسینز کرید شدوز جایی است که سری اساسینز کرید می‌تواند یک بار دیگر خود را به‌هوادارای این مجموعه ثابت کند. نظر شما چیست؟ فکر می‌کنید که یوبیسافت با این بازی می‌تواند دوباره مجموعه محبوبش را به دوران اوج خود باز گرداند؟ دیدگاهتان را برای زومجی بنویسید. 

---