۲۰ بازی با طولانی ترین روند ساخت

در طول سال‌های گذشته با پیشرفت تکنولوژی و گسترش صنعت ویدیوگیم، روند ساخت بازی‌های ویدیویی طولانی‌تر شده است؛ اما گاهی اوقات این زمان بیش از حد طول می‌کشد و طرفداران باید مدت زیادی منتظر عرضه یک بازی باشند.

این روند طولانی می‌تواند دلایل مختلفی باشد. غیر از پیچیده‌تر شدن روند ساخت و افزایش جزئیات بازی‌های ویدیویی، برخی آثار با مشکلاتی روبرو می‌شوند که از جمله می‌توان به تغییر استودیو سازنده، شروع مجدد یک پروژه یا جاه‌طلبی بیش از حد و کافی نبودن منابع اشاره کرد. در این مطلب قصد داریم بیست بازی با طولانی‌ترین روند ساخت را بررسی کنیم.

گلیون یک بازی اکشن ماجراجویی محصول سال ۲۰۰۴ است که توسط استودیو Confounding Factor برای اولین کنسول ایکس باکس عرضه شد. این بازی ابتدا در سال ۱۹۹۷ معرفی شده بود و اولین پروژه مستقل توبی گارد، یکی از طراحان Tomb Raider پس از جدایی از استودیو Core Design بود.

توسعه گلیون ابتدا برای پلی استیشن شروع شده بود؛ اما سپس هدف نهایی این پروژه عرضه برای دریم‌کست، بعد گیم‌کیوب و در نهایت ایکس باکس بود. پس از تاخیرهای متعدد، ناشر بازی هم تغییر کرد. بعد از انتشار بازی و عدم موفقیت آن، استودیو سازنده تعطیل شد و گارد هم به عنوان مشاور طراحی به استودیو ایدوس اینتراکتیو بازگشت.

این بازی المان‌های سکوبازی هم داشت. مانند ICO، همکاری با دو همراه خود اهمیت داشت. می‌توانستید رازهای مخفی پیدا کنید و در نهایت مثل Shadow of the Colossus، در هنگام مبارزه با باس‌ها باید از روی آن‌ها بالا می‌رفتید.

با اینکه نسخه اول استارکرفت سال ۱۹۹۸ عرضه شده بود، روند ساخت نسخه دوم در سال ۲۰۰۳ شروع شد و در سال ۲۰۱۰ پایان یافت. البته می‌توان به بلیزارد حق داد؛ زیرا ساخت دنباله یکی از بهترین بازی‌های استراتژی همزمان کار ساده‌ای نبوده است و نخواهد بود.

این بازی ابتدا در سال ۲۰۰۷ معرفی شد و یک سال بعد، بلیزارد اعلام کرد تنها یک سوم روند ساخت بازی سپری شده است. بازی در هنگام عرضه، کمپین داستانی برای دو جناح زِرگ و پروتوس نداشت؛ هرچند بعدا با الحاقیه‌های داستانی، این کمپین‌ها به بازی اضافه شدند.

بازی نتوانست به قول خود برای عرضه بتا در سال ۲۰۰۹ عمل کند؛ اما خوشبختانه عرضه کامل بازی موفقیت‌آمیز بود و هر دو گروه طرفداران و منتقدان از بازی راضی بودند و این مدت انتظار ارزشش را داشت. این بازی هنوز هم پچ‌های جدیدی دریافت می‌کند و پشتیبانی از بازی کاملا متوقف نشده است.

بازی کارآگاهی استودیو Team Bondi در هنگام عرضه در سال ۲۰۱۱ یکی از بزرگ‌ترین پیشرفت‌های تکنولوژی در صنعت ویدیوگیم را رقم زد. همین جاه‌طلبی باعث شد روند ساخت L.A. Noire طولانی شود؛ زیرا موشن کپچر باکیفیت بازی و صداگذاری‌های طولانی درکنار جهان باز کاری زمان‌بر بود.

این بازی بودجه‌ای نزدیک به ۵۰ میلیون دلار داشت و در نتیجه یکی از گران‌ترین پروژه‌های تاریخ گیمینگ بود. اما خوشبختانه بازی توانست فروش خوبی داشته باشد و شرکت راک‌استار از فروش ۵ میلیونی آن سود خوبی کسب کرد.

متاسفانه شرایط بد کاری در تیم باندی باعث شد راک‌استار همکاری خود را با این استودیو متوقف کند و پس از اینکه آن‌ها نتوانستند ناشر جدیدی پیدا کنند، درهای این استودیو در اکتبر ۲۰۱۱ برای همیشه بسته شد.

ویل رایت مغز متفکر سری The Sims و SimCity است و یکی از موسسان استودیو Maxis بود. او قصد داشت با ساخت Spore جاه‌طلبی‌های خود را تکمیل کند. در این بازی باید روند تکامل یک ارگانیسم میکروسکوپی تا تمدن پیشرفته را طی کنید.

روند ساخت بازی سال ۲۰۰۰ شروع شد، اما در طول ساخت آن، پروژه با مشکلات متعددی به‌خصوص در بخش گیم‌پلی روبرو شد. اسپور در سال ۲۰۰۸ منتشر شد و با اینکه تنظیمات شخصی‌سازی و ساختار کلی آن مورد استقبال واقع شدند، اما گیم‌پلی تکراری بازی مورد انتقاد قرار گرفت.

Spore همچنان در دسترس کاربران قرار دارد و با اینکه مدت زیادی از عرضه آن می‌گذرد، بیشتر کاربران استیم از آن راضی هستند و تنوع موارد موجود در بازی را تحسین می‌کنند.

این بازی در سال ۲۰۰۱ معرفی شد و یک پروژه MMORPG در جهانی فانتزی بود. معرفی این محصول در هنگام شروع درخشش این سبک و بازی‌هایش نظیر Everquest و Phantasy Star Online صورت گرفت. از شروع روند ساخت دارک‌فال آنلاین تا تکمیل دموی غیرقابل بازی، پنج سال کامل طول کشید.

بتای آن هم در اوت ۲۰۰۸، هفت سال پس از معرفی در دسترس قرار گرفت. البته معمولا ساخت بازی‌های MMORPG امری زمان‌بر است و دارک‌فال هم از این قاعده مستثنی نبود. تیم سازنده امیدوار بود بتواند از طریق تعداد بازیکنان فعال ماهانه، هزینه ساخت بازی را جبران کند.

اما متاسفانه بازی چندان مورد استقبال قرار نگرفت و با اینکه بسته الحاقی Unholy Wars در سال ۲۰۱۲ بهبودهای زیادی برای بازی به ارمغان آورد، سرورهای رسمی بازی برای همیشه بسته شدند. البته استودیو سازنده لایسنس بازی را به دو استودیوی بازیکن-محور فروختند و شاهد دو نسخه Rise of Agon و New Dawn بودیم. البته پشتیبانی از نسخه اول متداوم نیست و سازندگان نسخه دوم هم ورشکست شدند تا دارک‌فال پایانی غم‌انگیز داشته باشد.

استارفیلد یکی دیگر از آثار استودیو بتسدا در ژانر نقش‌آفرینی بود. انتظارات از این بازی بسیار زیاد بود؛ زیرا اولین پروژه جدید استودیو پس از ۲۵ سال بود. این بازی در نهایت پارسال عرضه شد و نمرات خوبی دریافت کرد. اولین بسته الحاقی بازی با نام Shattered Space هم اخیرا منتشر شده بود.

تاد هاوارد، مغز متفکر بتسدا گفته بود آن‌ها از سال ۱۹۹۴ ایده‌هایی برای ساخت یک بازی فضایی داشتند؛ اما به دلایل مختلفی این اتفاق رخ نداده بود. در انتها این استارفیلد بود که بالاخره توانست این طلسم را بشکند و بازی فضایی استودیو نام‌برده باشد.

استارفیلد اولین بازی این استودیو بود که با موتور Creation Engine 2 توسعه یافته بود. با اینکه روند ساخت بازی از سال ۲۰۱۵ و پس از عرضه Fallout 4 شروع شده بود، این بازی ابتدا در E3 2018 معرفی شد و هشت سال بعد به دست بازیکنان رسید.

متاسفانه توو هیومن اتفاقات تلخی را پشت سر گذاشت. با اینکه بازی در سال ۱۹۹۹ برای پلی استیشن معرفی شده بود، استودیو Silicon Knights قراردادی انحصاری با شرکت نینتندو بست و بازی انحصاری کنسول گیم‌کیوب شد. سپس بازی وارد روند بزرخ توسعه شد و هیچوقت برای کنسول نینتندو عرضه نشد.

این‌ بار تیم سازنده قراردادی با شرکت مایکروسافت بست و قرار بود شاهد عرضه یک سه‌گانه از آن باشیم. پس از گذشت تقریبا یک دهه، این بازی در سال ۲۰۰۸ روی ایکس باکس 360 انتشار یافت؛ اما نظرات و فروش متوسطی را تجربه کرد.

برنامه‌های ساخت سه‌گانه سریعا لغو شدند و سیلیکون نایتز در سال ۲۰۱۴ ورشکسته شد. دلیل آن، شکایت این استودیو علیه اپیک گیمز بود. آن‌ها مدعی شده بودند اپیک موتور بازیسازی خوبی را در اختیار آن‌ها قرار نگذاشت و دلیل روند توسعه طولانی بازی را همین اتفاق دانستند. در نهایت اپیک برنده این منازعه شد و سیلیکون نایتز محکوم به از بین بردن تمامی نسخه‌های فروخته‌نشده Too Human شد و بازی از روی شبکه ایکس باکس لایو هم حذف شد.

بعد از عرضه بازی Shadow of the Colossus در سال ۲۰۰۵ برای پلی استیشن 2، کسی تصور نمی‌کرد پروژه بعدی تیم ایکو نزدیک به یک دهه بعد عرضه شود. در واقع بازی The Last Guardian قرار بود به عنوان انحصاری PS3 منتشر شود.

بعد از معرفی بازی در E3 2009، طرفداران از نمایش رابطه بین یک پسر و همراه غول‌پیکرش شگفت‌زده شده بودند. مشکلات سخت‌افزاری باعث شدند در سال ۲۰۱۲ ساخت بازی به پلی استیشن 4 منتقل شود. تاخیرهای متعدد باعث نگرانی بازیکنان شد و با توجه به سکوت سونی از سال ۲۰۱۱، بسیاری تصور می‌کردند ساخت بازی لغو شده است.

به طور ناگهانی، بازی دوباره در E3 2015 معرفی شد و سال بعدش عرضه شد. تیم ایکو موفق شده بود بار دیگر تجربه جذابی برای بازیکنان رقم بزند؛ هرچند برخی مشکلات تکنیکی در بازی حاضر بودند تا لست گاردین پایان خوشی را تجربه کند.

شرکت ولو به عرضه بازی‌های خود با فاصله زمانی زیاد مشهور است (البته اگر برخی از آن‌ها مثل Half-Life 3 بالاخره عرضه شوند!). Team Fortress 2 هم چنین روندی را سپری کرد؛ هرچند گذر زمان ثابت کرد این همه انتظار ارزشش را داشته است و بازی با گذشت بیش از ۱۷ سال، همچنان محبوب است.

این بازی ابتدا در سال ۲۰۰۷ به عنوان یکی از سه بازی حاضر در باندل The Orange Box در دسترس قرار گرفت. تیم فورترس اصلی به عنوان یک ماد برای بازی Quake عرضه شده بود و ولو تصمیم گرفته بود سازندگان آن را استخدام کند تا دنباله‌ای برایش بسازند.

این دنباله در سال ۱۹۹۸ معرفی شد و با اینکه ابتدا گیم‌پلی واقع‌گرایانه‌تری داشت، در نهایت تیم سازنده تصمیم گرفت تا ظاهری کارتونی و رنگارنگ برای آن در نظر بگیرد. جالب اینکه شرکت ولو تقریبا نیم دهه در مورد این تغییر بزرگ صحبتی نکرده بود!

پانزدهمین نسخه از سری فاینال فنتسی روند ساخت جالبی را پشت سر گذاشت. ابتدا این بازی اسپین-آف نسخه سیزدهم سری بود و با نام Final Fantasy Versus XIII شناخته می‌شد. پلتفرم هدف آن پلی استیشن 3 بود و در آن زمان وظیفه کارگردانی بازی برعهده تتسویا نومورا بود.

شش سال بعد، این پروژه به نسخه بعدی از خط اصلی سری تبدیل شد. هاجیمه تاباتا جای نومورا را گرفت و پلتفرم‌های هدف هم تغییر کردند. در راستای این تغییرات، داستان بازی هم عوض شد و برخی صحنه‌ها و شخصیت‌ها حذف شدند یا تغییر کردند.

از بعد گیم‌پلی، نسخه پانزدهم تغییرات زیادی به خود دیده بود تا کمی عامه‌پسندتر شود. خوشبختانه این تغییرات جواب داد و بازی هم مورد استقبال قرار گرفت و هم فروش خوبی داشت؛ به‌طوری‌که یکی از پرفروش‌ترین نسخه های FF است.

در سال ۲۰۱۲ و پس از ساخت بازی Spec Ops: The Line، شرکت دیپ سیلور از استودیو Yager Development خواست تا دنباله دد آیلند را بسازند. Dead Island 2 اولین بار در مراسم E3 2014 معرفی شد و قرار بود نیمه دوم سال ۲۰۱۵ عرضه شود؛ اما اوضاع مطابق انتظارات پیش نرفت.

تیم حاضر در استودیو یگر به مدت سه سال مشغول کار روی بازی بودند؛ اما در سال ۲۰۱۵ و پس از برخی اختلاف نظرات بین ناشر و سازنده، وظیفه این کار به سومو دیجیتال سپرده شد. اوضاع با تغییر سازنده هم بهتر نشد و در سال ۲۰۱۹، سومو دیجیتال جای خود را به استودیو دمباستر داد.

در آن زمان افراد زیادی از انتشار این بازی قطع امید کرده بودند، اما خوشبختانه دمباستر توانست محصول نهایی را با کیفیت مناسبی عرضه کند. مطابق آخرین آمار، این ویدیوگیم تاکنون بالای سه میلیون نسخه فروش داشته است و Dead Island 2 سرانجام خوشی داشت.

نسخه اصلی بازی Prey ابتدا در سال ۱۹۹۵ توسط 3D Realms معرفی شده بود و قرار بود قدرت موتور بازیسازی این شرکت را نشان دهد. پس از جدایی تام هال، رهبر این پروژه در سال بعد، تیم جدیدی وظیفه ساخت Prey را برعهده گرفت.

در نهایت در سال ۲۰۰۱ بازی زیر نظر استودیو Human Head به طور کامل ریبوت شد و پنج سال بعد روی کامپیوتر و ایکس باکس 360 عرضه شد. با اینکه برخی مکانیزم‌ها مثل استفاده از پورتال‌ها برای جابجایی یکسان بودند، اما داستان و فضای بازی تغییرات زیادی به خود دید.

خوشبختانه این بازی هم رنگ موفقیت را دید و در دو ماه اول عرضه توانست بالای یک میلیون نسخه به فروش برساند. تنها نکته منفی بازی بخش چندنفره آن بود که دچار کمبود محتوا بود و منتقدان از همین قضیه انتقاد کردند.

با اینکه ابتدا قرار بود شاهد ساخت دنباله‌ای برای بازی Prey باشیم و در سال ۲۰۰۶ بازی Prey 2 معرفی شده بود، تا سال ۲۰۰۹ استودیو هیومن هد روند ساخت را شروع نکرده بود. پس از اینکه مجوز بازی به شرکت زنیمکس منتقل شد، این استودیو در سکوت از روند توسعه کنار رفت.

نسخه ساخته شده توسط هیومن هد حتی تا نزدیکی عرضه نسخه آلفا هم پیش رفته بود و دلیل جدایی آن‌ها از پروژه هیچوقت معلوم نشد. در سال ۲۰۱۴ بتسدا تایید کرد این بازی لغو شده است و مهری بر شایعات پیشین زد.

اما این پایان کار نبود و در سال ۲۰۱۶ بتسدا از ریبوت این مجموعه رونمایی کرد. کار ساخت این نسخه برعهده آرکین بود. این سازنده از المان‌ها و کانسپت‌های نسخه قبلی الهام گرفت، اما در نهایت اقدامات قبلی هیومن هد به بازی راه پیدا نکردند. متاسفانه آمار رسمی دقیقی از میزان فروش بازی در دسترس نیست، اما ظاهرا بازی از این حیث انتظارات را برآورده نکرد.

با اینکه دیابلو ۳ تا سال ۲۰۰۸ معرفی نشده بود، اما توسعه آن هفت سال قبل و از سال ۲۰۰۱ شروع شده بود. در واقع کار روی نسخه سوم یک سال پس از انتشار نسخه دوم شروع شده بود. اما دلیل این روند ساخت طولانی چه بود؟

بلیزارد هرگز به طور رسمی دلیلی برای این اتفاق اعلام نکرد، اما جاش ماسکیرا که پس از عرضه بازی در سال ۲۰۱۲ وظیفه کارگردانی آن را برعهده گرفت دلیل این زمان را فشار بالا برای ساخت دنباله‌ای در خور نسخه دوم دانست.

البته مشکلات Diablo 3 پس از عرضه هم تمام نشدند و بازی تقریبا تا یک ماه قابل تجربه نبود؛ از مشکلات اتصال گرفته تا مسائل مربوط به تعادل. در نهایت، بعد از عرضه بسته الحاقی Reaper of Souls، بلیزارد اوضاع را تغییر داد و این اثر جانشین شایسته‌ای برای نسخه دوم شد.

بازی Mother 3 در سال ۲۰۰۶ در ژاپن عرضه شد. با وجود عرضه نسخه دوم این بازی با نام Earthbound در دیگر مناطق، هیچوقت خبری از نسخه غربی آن در دیگر نقاط جهان نشد. مادر ۳ فضای دوست‌داشتنی و رنگارنگی دارد و درباره کودکانی با قدرت‌های ذهنی است، اما به خاطر برخی مضامین بسیار تاریک در دیگر مناطق در دسترس قرار نگرفت.

برخی اتفاقات و تغییرات ناخوشایند گریبان‌گیر این بازی شدند و در نتیجه بازی در بزرخ توسعه گرفتار شد. این بازی در اصل برای نینتندو ۶۴ در نظر گرفته شده بود، اما پروژه برای یک کارتریج بیش از حد بزرگ بود.

سپس قرار بود بازی برای افزونه دلفین عرضه شود، اما این افزونه شکست خورد و نینتندو پروژه را به گیم‌کیوب، کنسول بعدی خود منتقل کرد. این بازی همچنان در دسترس قرار دارد، اما تنها به زبان ژاپنی قابل تجربه است.

استار سیتیزن یکی از جاه‌طلبانه‌ترین پروژه‌های تاریخ گیمینگ است. ساخت این بازی از سال ۲۰۱۱ شروع شد و تاکنون که در اواخر سال ۲۰۲۴ هستیم، هنوز ساختش به اتمام نرسیده است و بازی در فاز ارلی اکسس قرار دارد.

این بازی چندنفره مبتنی‌بر کاوش در فضا و مبارزات هوایی است. نکته جالب اینجا است که اول قرار بود استار سیتیزن در سال ۲۰۱۴ عرضه شد، اما با گذشت ده سال هنوز هم تاریخ عرضه آن مشخص نیست!

البته لازم به ذکر است استودیو Cloud Imperium Games همچنان به‌طور مداوم روی این پروژه کار می‌کند و می‌توان امیدوار بود بالاخره روز عرضه کامل این بازی موردانتظار فرا برسد.

احتمالا این بازی اولین حدس بسیاری از افراد برای حضور در لیست موردنظر است. زمانی دوک نوکم یکی از بهترین بازی‌های شوتر اول‌شخص بازار بود و شاید اگر اوضاع مطابق انتظار پیش می‌رفت، نام او در کنار شخصیت‌هایی مثل دووم گای و مستر چیف قرار می‌گرفت.

بعد از اینکه برای سال‌های طولانی خبری از این شخصیت و بازی‌هایش نبود، نام دوک نوکم تقریبا به فراموشی سپرده شد. عرضه Duke Nukem Forever در سال ۲۰۱۱ هم تیر خلاص بر پیکر این مجموعه بود.

این بازی برای اولین‌بار در سال ۱۹۹۷ معرفی شده بود و روند ساختش یک سال قبل آغاز شده بود. توسعه بازی به مدت تقریبا یک دهه برعهده 3D Realms بود، اما این استودیو با کاهش نیرو مواجه شد و تقریبا تمامی اعضای تیم سازنده بازی شغل خود را از دست دادند.

یک سال بعد مجوز این بازی در اختیار 2K Games قرار گرفت و آن‌ها هم استودیو گیربکس، سازنده Borderlands را مسئول ساخت این اثر قرار دارند. همانطور که پیش‌بینی می‌شد، محصول نهایی یک فاجعه بود و شاید بهتر بود توسعه این بازی لغو می‌شد.

این بازی در اصل دنباله‌ای برای Metroid: Fusion بود که در سال ۲۰۰۲ برای گیم بوی ادونس عرضه شده بود. متروید فیوژن محصولی محبوب و تحسین‌شده بود و طبیعتا طرفداران انتظارات زیادی از نسخه بعد آن داشتند.

البته که آن‌ها بالاخره به دنباله دلخواه خود دست یافتند، اما این انتظار ۱۶ سال طول کشید! توسعه بازی در سال ۲۰۰۵ شروع شد و قرار بود گیم‌پلی ترس-محور فیوژن را ادامه دهد.

بازی چندین بار معرفی شد و سپس معرفی آن لغو شد! دلیل آن هم نارضایتی یوشیو ساکاموتو، تهیه‌کننده بازی از قدرت سخت‌افزاری کنسول‌های دستی DS و 3DS بود. در انتها، بازی برای نینتندو سوییچ عرضه شد و با دریافت متای ۸۸ نام خود را به عنوان یکی از بهترین آثار این کنسول ثبت کرد.

شاید بتوان این بازی را نفرین‌شده تلقی کرد. Beyond Good & Evil 2 ابتدا در سال ۲۰۰۸ معرفی شده بود و تقریبا برای یک دهه در سکوت خبری بود تا اینکه مجددا در سال ۲۰۱۷ معرفی شد. البته در آن زمان تاریخ عرضه یا پلتفرمی برای بازی اعلام نشد.

در سال ۲۰۲۰ میشل انسل، کارگردان بازی و طراح اصلی سری Rayman از یوبیسافت جدا شد. در آن زمان یوبیسافت گفت انسل برای مدتی به طور مستقیم در ساخت نسخه دوم Beyond Good & Evil دخیل نبود.

سال گذشته هم امیل مورل، کارگردان خلاق این پروژه به طور ناگهانی درگذشت. همین باعث شد بسیاری تصور کنند این پروژه در نهایت لغو خواهد شد. پس از عرضه ریمستر نسخه اول در جولای امسال، یوبیسافت اذعان کرد نسخه دوم همچنان در دست ساخت قرار دارد. باید دید در نهایت سرنوشت این بازی چه خواهد شد.

شاید تصورش سخت باشد، اما دوارف فورترس برای بیست سال در دست ساخت بود! توسعه این بازی از سال ۲۰۰۲ شروع شد و اولین نسخه آلفای آن سال ۲۰۰۶ در دسترس قرار گرفت. اما نسخه پولی این اثر با گرافیک بهبودیافته و موسیقی‌های جدید در سال ۲۰۲۲ منتشر شد.

این پروژه دو نفره در ابتدا تنها با پول‌های تقدیمی طرفداران زنده بود. Dwarf Fortress منبع الهام برخی بازی‌های مهم از جمله ماینکرفت هم بود. در این بازی امکان برد وجود ندارد و هر قلعه‌ای، هرچقدر هم خوب باشد، نهایتا سقوط خواهد کرد.

خوشبختانه طرفداران از این بازی استقبال کردند و ۹۵ درصد نظرات روی شبکه استیم نسبت به این بازی مثبت است. غیر از نسخه پولی، نسخه کلاسیک به طور رایگان قابل دانلود است. البته فراموش نکنید این بازی درجه سختی بالایی دارد؛ پس اگر در زمره افراد صبور نیستید، بهتر است سراغش نروید!

در این مطلب سعی کردیم بازی‌هایی با طولانی‌ترین روند ساخت را لیست کنیم. نظر شما دراین‌باره چیست؟ آیا به تجربه این آثار پرداخته‌اید؟ نظرات خود را در ستون کاربران با ما به اشتراک بگذارید.