روایت عشق و انتقام از قاب The Last of Us Part 2
در دنیایی که فروپاشیده است و هر گوشهاش بوی مرگ و خاطره میدهد، هنوز چیزی وجود دارد که نفسها را در سینه حبس میکند: «زیبایی خاموشِ ویرانی». The Last of Us Part II فقط قصه انتقام و بقا نیست؛ نمایشگاهی است از تصاویر تلخ اما باشکوه، تضادهایی میان نور و تاریکی، میان زندگی و پوسیدگی. این بازی همانقدر که با خشونتش تکاندهنده است، با چشماندازهایش شاعرانه و عمیق است. در مطلب پیش رو نگاهی تصویری میاندازیم به دنیایی که هر قابش، روایتی است از عشق، خشم و انسانبودن در میان خرابهها. این شما و این The Last of Us Part II:
The Last of Us Part II تنها یک بازی ویدیویی نیست؛ بلکه پنجرهای است به جهانی شکسته که در دل ویرانیاش، زیباییهای بسیاری موج میزنند. هر قاب، هر لحظه و هر چشمانداز، تکهای از روایتی انسانی است که با خشونت و ظرافت در هم تنیده شده است. مرور تصاویر فوق نه تنها یادآور قدرت بصری این اثر ماندگار، بلکه فرصتی است برای تماشای احساسیترین جلوههای یک دنیای پساآخرالزمانی؛ از دریچه نگاهی که همزمان در جستوجوی بقا و معنا است.