اولین نگاه به بازی Dreams
Dreams را اولین بار در کنفرانس E3 2015 سونی دیدیم، کنفرانسی که تقریباً به مذاق هر گیمری خوش آمد و البته طرفداران پلیاستیشن را نیز به روی ابرها برد. استودیوهای بازیسازی بزرگ و کوچک تازهترین بازیهای خود را معرفی کردند و با سوپرایزهایی که این نمایش داشت، همه با رضایت خاطر با نمایشگاه امسال خداحافظی کردند. اما در بین خیل عظیم بازیهایی که دیدیم، شاید Dreams با اینکه معرفی کوتاهی هم نداشت، کمتر مورد توجه قرار گرفت. «رویاها» نه به عنوان یک بازی جدید ناامیدکننده بود و نه اثر استودیوی گمنامی است، بلکه دلیل توجه کمتر را میتوان در ماهیت بازی و هدفی که دارد جستجو کرد. الکس ایوَنز، یکی از بنیانگذاران استودیوی مدیا مولکول این نکته را تأیید میکند و حتی خودش نیز اذعان دارد که توضیح دقیق بازی کار چندان راحتی نیست. بعد از معرفی «رویاها»، خیلی از طرفداران در شبکههای اجتماعی و خود نمایشگاه این سوالها را در سر داشتند: این بازی دقیقاً قرار است چه چیزی باشد؟ آیا با آن باید فیلم ساخت؟ آیا میتوان در خود بازی، بازیهای کوچکتر دیگری ساخت؟ ایونز معتقد است بعد از عرضهی بازی، خود کاربران جواب این سوالها را خواهند داد اما خیال ما را نیز راحت میکند که «رویاها» قطعاً یک بازی است، اما اینکه هر گیمر چگونه با آن ارتباط برقرار کند و چه تجربهای برای خود رقم بزند، کاملاً بر عهدهی خودش است.
با توجه به چیزی که در کنفرانس سونی دیدیم، میتوان گفت هر کاربر قادر است دنیایی کاملاً مخصوص خودش در بازی خلق کند و با کاراکترها و مکانیسمهای گیمپلی که برای آن تعریف میکند، یک بازی کامل برای خود بسازد. به عبارت دیگر، هرکس به رویاهای خود جامهی واقعیت میپوشاند و با ابزارهای بسیار سادهای که در اختیارش قرار گرفته، با چند کلیک و حرکت کنترلر، دنیای رویایی خودش را خلق میکند. تا اینجا شاید ایدهی کلی بازی دستتان آمده باشد اما هنوز از چند و چون کار مطمئن نیستیم و خب، سازندگان نیز در طی روند ساخت بازی تا حدودی چنین احساسی داشتند. آنها با یک ایدهی اولیه - ساختن رویاها - شروع کردند و با پیشروی در روند توسعه، تغییرات کوچک و بزرگ بسیاری بر روی بازی ایجاد کردند. به تعبیر ایونز و مارک هیلی کارگردان خلاقیت بازی، روند ساخت بازی به صورت جریان سیال ذهن بوده و آنها به طور مداوم در طی روند توسعهی «رویاها»، دنبال یافتن ایدههای جدید و ایجاد تغییرات گوناگون روی آن بودند. بازیای که الان میبینیم، با ترکیبی از ابزارهای فنی مانند موتور بازیسازی و ذهنهای خلاق سازندگان ساخته شده است.
«رویاها» قطعاً یک بازی است، اما اینکه هر گیمر چگونه با آن ارتباط برقرار کند و چه تجربهای برای خود رقم بزند، کاملاً بر عهدهی خودش است.
ویژگیهای اجتماعی و چندنفرهی بازی هم خودش جنبهی کاملاً متفاوت و متنوعی به تجربهی بازی اضافه میکنند. در بازیای که هدفش ساختن بازیهای دیگری درون خودش است، آنلاین بازی کردن یعنی مجموعهای از هزاران گیمر که دور هم جمع شدهاند و یک مسابقهی ساخت بازی ترتیب دادهاند. مسابقههایی وجود دارند که در آنها طراحان و توسعهدهندگان، در مدت زمان ۲۴ ساعت تیمهایی تشکیل میدهند که با همکاری و طوفان فکری، در نهایت یک بازی هرچند کوچک تولید میکنند. «رویاها» دقیقاً همین کار را در ابعاد بسیار بزرگتر انجام میدهد. اگر فکر میکنید ساختن مجسمه کار بیهودهای است و به دنبال ایدههای جذابتری برای بازی خود میگردید، حتماً میتوانید کسی را پیدا کنید و تیمی تشکیل دهید تا اثری بزرگتر خلق کنید.
این جنبه از Dreams ما را یاد معروفترین بازی مدیا مولکول، یعنی Little Big Planet میاندازد. تعداد مرحلههایی که کاربران برای این بازی ساخته بودند بیشمار بود و بسیاری از آنها تجربههایی بسیار خلاقانه در اختیار گیمرها میگذاشتند. حال با دسترسیهای بیشتری که در «رویاها» به کاربر داده شده، اساس و پایه و حتی منطق بازی را هم خود گیمرها خلق میکنند و باید منتظر تجربهی عجیبترین مراحلی در بازی باشیم که از ترشحات ذهنی کاربرانش نشأت گرفته. به دلیل همین گستردگی بیش از حد بازی است که حتی سازندگان بازی هم چندان از شکل نهایی آن آگاه نیستند. احتمالاً به زودی شاهد عرضهی نسخهی آزمایشی «رویاها» باشیم تا مدیا مولکول با بررسی نظرات کاربران، بازی را در جهات مورد نظر آنها بسازد.
ایونز معتقد است در زمینهی شکلدهی به فرم نهایی بازی، سرویسهای استریم ویدیو مانند یوتیوب و توییچ میتوانند نقش پررنگی ایفا کنند. گیمرها با مشاهدهی ساختههای یکدیگر، ایدههای تازهای میگیرند و با الگو قرار دادن آثار دیگر کاربران، بازی شخصی خود را میسازند. سازندگان هم با نظارت دقیق خود روی نحوهی تعامل گیمرها با بازی، در صدد ایجاد امکانات جدیدی برمیآیند که ضمن راحتتر کردن روند ساخت و پرداخت بازیها، امکانات بیشتری هم در اختیار کاربران قرار دهند.
شاید چیزی که بعد از ایدهی اصلی بازی نظرها را به خود جلب کرد، گرافیک ظاهری بازی و شمایل بصری آن باشد. گرافیکی که نه بسیار پرجزئیات بود و نه خیلی ساده و مینیمال. چیزی که از ظاهر بازی در دموی E3 آن دیدیم تا حدود زیادی مطابق هدف و مقصود بازی است، ظاهری رویاگونه که اشیا در آن به هرشکلی که بخواهند حضور دارند و هیچ درست و غلطی وجود ندارد. همانطور که ایونز در معرفی بازی اشاره کرد، گیمر میتواند از یک تجربه در بازی به تجربهای کاملاً متفاوت برود و این انتقال درست مانند همانی است که ما در خواب و رویای خود میبینیم: یک آن در جنگل پر دار و درختی هستیم و لحظهی دیگر در محل کار خود، بدون اینکه حتی متوجه این تغییر محیط شویم. شاید در «رویاها» شما مشغول یک بازی اولشخص و در حال کشتن زامبیها باشید، اما وقتی داخل اتاقی میشوید صحرایی عظیم را مشاهده کنید که یک سفینهی فضایی هم در حال پرواز است و هیچ دلیلی هم وجود ندارد که نتوانید سوار آن سفینه شوید. در «رویاها» قرار نیست چیزی با عقل جور دربایید، تنها باید از تجربهی بیحد و مرز خود لذت ببرید.
در «رویاها» قرار نیست چیزی با عقل جور دربایید، تنها باید از تجربهی بیحد و مرز خود لذت ببرید.
اما برای کسانی که وقت یا حوصلهی خلق رویاهای خود را ندارند، مراحل از پیش ساختهشدهای در نظر گرفته شده تا با مکانیسم کلی بازی آشنا شوند. اگر تریلر بازی در E3 را در ذهن داشته باشید، حبابهایی را که در انتهای آن تریلر نشان داده شد را به یاد دارید. آن حبابها شامل مراحلی هستند که توسط کاربران دیگر یا خود مدیا مولکول ساخته شدهاند. وسعت هر مرحله یا بازی هنوز مشخص نیست اما سازندهها تضمین میکنند که محتوای خوبی برای شروع در انتظار طرفداران خواهد بود. اشتراکگذاری در بازی حرف اول را میزند و شما میتوانید از کوچکترین شیئی که خلق کردهاید تا حتی یک مرحلهی کامل را با نام خودتان در اختیار دیگران قرار دهید.
همانطور که گفتیم الکس ایونز اعتراف میکند که توضیح «رویاها» کار سختی است اما به عقیدهی او زمانی که بازی در دسترس جامعهی گیمرها قرار گیرد، موفقیت زیادی به دنبال خواهد داشت. برای کسانی که آرزو دارند کیفی مانند همانی که دام کاب در «تلقین» در اختیار داشت داشته باشند و تنها با فشردن یک دکمه، وارد دنیایی از رویاهای شخصیسازیشده شوند، شاید بازی «رویاها» بتواند تا حدودی عطش آفرینش آنها را رفع کند. آن دسته از گیمرهایی هم که بیشتر ترجیح میدهند مرحلههای از پیش طراحی شده را بازی کنند و چندان علاقهای به ساخت و ساز ندارند، میتوانند از کتابخانهی عظیم رویاهای دیگران بهره ببرند. فعلاً باید منتظر باشیم و ببینیم واکنش گیمرها - غیر از سردرگمی و تعجب - نسبت به نسخههای اولیهی قابلبازی «رویاها» چگونه خواهد بود و سازندگان چه مسیری را برای نهایی کردن اثر خود پیش میگیرند.
مدیا مولکول چهار سال است که روی این بازی کار میکنند و اگر حافظهی خوبی داشته باشید، به یاد دارید که در اولین مراسم معرفی پلیاستیشن 4 اوایل سال ۲۰۱۳، بدون اینکه نامی برده شود اشارهای به Dreams شد اما از آن زمان به بعد دیگر تمام روند ساخت بازی در سکوت خبری طی شد. سازندگان قول دادهاند در هفتهی بازی پاریس که از ۶ آبان آغاز میشود، اطلاعات بیشتری در اختیارمان قرار دهند. تا آن زمان باید صبحها رویاهای خود را یادداشت کنیم تا به محض دسترسی به نسخهی آزمایشی بازی، بتوانیم آنها را به واقعیت پیوند دهیم.
تهیه شده در زومجی