اولین نگاه جامع به بازی Doom (قسمت دوم)

Doom تنها به بخش تک نفره اکتفا نکرده و خشنوت را به صورت چند نفره نیز برای بازیکنان ارایه خواهد داد. بازی‌های قبلی سری Doom به بازیکنان اجازه می‌دادند تا از طریق شبکه به یکدیگر متصل شوند و به رقابت رو در رو بپردازند. این بخش چند نفره بعدها در بازی دیگری به نام Quake رونق بیشتری پیدا کرد و یک بازی چند نفره اول شخص تیراندازی بسیار درگیر کننده را به بازیکنان ارایه داد. مارتی می‌گوید:

اگر به تاریخ و کارهایی که انجام داده‌ایم نگاه کنید، ما یک بازی چند نفره داخلی یا چیزی که خودمان آن را بسازیم یا کارگردانی کنیم نداشتیم. با این‌که Doom 3 بخش چند نفره داشت اما چیزی فراگیر نبود. در عوض بخش تک نفره آن چیزی بود که بیشترین اهمیت را به آن داده بودیم.

برای این بازسازی جدید از Doom، استودیو اید سافت‌ور تصمیم گرفته به آن چیزی نزدیک شود که بازیکنان به خاطر آن‌ها عاشق نسخه اول و دوم Doom شده بودند. تیراندازی‌های این دوره زمانه انواع و اقسام مختلفی دارند. از زد و خوردهای تاکتیکی مانند Counter-Strike و Rainbow Six گرفته تا تیراندازی‌هایی نظیرCall of Duty. اما Doom از این خط مشی بازی‌های مدرن اجتناب می‌کند و به سمت مبارزاتی سرعت‌گرا می‌رود. این مبارزات را در گذشته به نام Arena-Shooter می‌شناختیم، مبارزاتی که زمانی بازی‌های Quake و Unreal Tournament حکم‌فرمایان آن بودند. اگر بخواهیم حساب کنیم، Halo یک بازی کامل چه از نظر سرعت و چه از نظر تاکتیکی است و یکی از بهترین بخش‌های چند نفره حال حاضر را ارایه می‌دهد، اما این‌که این بازی هم بسیار مدرنیزه شده غیر قابل انکار است و علاوه بر آن، چیزی نیست که نیاز به خون و خشونت را در بازیکنان ارضا کند. اما Doom قرار است همان حس گذشته را برای بازیکنان به ارمغان آورد. تکه تکه شدن گوشت، پاشیده شدن خون، فریادهایی عمیق هنگام کشته شدن و خیلی عناصر قدیمی دیگر. اما  به نظر شما چرا این اثر باید به سمت چنین روش قدیمی برود که در حال حاضر منسوخ شده‌اند؟ خب از نظر کارگردان بازی یعنی مارتی استراتون آن‌ها خودشان دوست دارند چنین چیزی را دوباره بازی و تجربه کنند. خب بسیاری از ما هم دوست داریم دوباره همچین مبارزاتی را تجربه کنیم.

همراه با پیش‌روی ساخت بخش چندنفره در استودیو داخلی، استودیو اید سافت‌ور از استودیو Certain Affinity کمک می‌گیرد. استودیو سِرتِین اَفینیتی در کارنامه خود ساخت و همکاری بخش‌های چندنفره‌ای نظیر Halo: The Master Chief Collection، Halo 4، Halo Reach، Left 4 Dead و Call of Duty: Ghosts را دارد. با این حساب اصلا فکر نکنید که رابطه این استودیو با بازی‌های اول‌شخص غریبه است. همان‌طور که از یک بازی Arena Shooter یا تیراندازی میدانی انتظار دارید، بخش چند نفره Doom نیز فوق‌العاده پُر جنب و جوش و جذاب است. رقابت بازی به صورت ۶به ۶ صورت می‌گیرد اما شدیدا حس شلوغ بودن به شما دست خواهد داد. اگر یکی از رقبا روی سر شما پرید، به این معنا نیست که فاتحه شما خوانده است. بر خلاف بازی‌هایی مانند Call of Duty، قادر به تحمل ضربات و آسیب‌های بسیار بیشتری خواهید بود. این مبارزات جزو آن تجربه‌هایی نیست که با یک تیر کشته شوید، استودیو اید سافت‌ور قصد دارد تا درگیری‌ها جذابیت فراوانی داشته باشند و حسی شانه به شانه و برابر بودن را به بازیکنان منتقل کند. آن‌قدر یک‌دیگر را بزنید و بکشید تا تمام انرژی شما تخلیه شود!

علاوه بر این‌که مسابقات به شدت حس قدیمی بازی‌های چندین سال پیش را منتقل می‌کنند، شما المان‌ها و عناصر مختلف این بازی‌های قدیمی را نیز در Doom خواهید دید. قطعه‌های نامرئی که با یافتن آن‌ها قدرت شما افزایش پیدا می‌کند، اسلحه‌هایی که در تمام نقشه ریخت و پاش شده‌اند و درگیری‌هایی که فرق‌ خیلی زیادی با تیراندازی‌های امروزی دارد. مبارزات به گونه‌ای است که درگیری‌ها معمولا به شکل تک نفره با رقیب مخالف صورت می‌گیرد و آن‌قدر یکدیگر را می‌زنید تا خط سلامتی یکی از شما تمام شود. حتی در بازی قدرت‌هایی وجود دارد که قادر هستید به عنوان یک هیولا به سراغ دشمنان خود بروید. ریونانت‌ها و اهریمن‌های جهنمی از جمله این هیولاها هستند.

بخش چند نفره Doom حالت‌های مختلفی را شامل می‌شود. یکی از این حالت‌ها Warpath نام دارد. در این مسابقه هر دو تیم باید برای به دست آوردن نقطه‌ای خاص و متحرک تلاش کنند. چیزی شبیه به King of the Hill در بازی Halo. هر بازیکن دو اسلحه و مقداری مهمات در اختیار دارد. از جمله این مهمات می‌توان به سنسور هشدار دهنده که دشمنان نزدیک را به شما اطلاع می‌دهند یا نارنجکی که سلامتی دشمنان را گرفته و به شما منتقل می‌کند اشاره کرد. قبل از این‌که بازیکنان وارد مسابقه شوند، قادر هستند تا لیست سلاح خود را انتخاب کنند و در کنار آن نیز یک قدرت اضافی نیز در اختیار داشته باشند. این ابزار اضافی محدوده زمانی خاص خود را دارند و برای مدتی سود و برتری بیشتری را در مسابقه به بازیکن می‌دهند. مثلا می‌توانید وسیله قدرت یاب «Power Seeker» را در کنار سلاح خود داشته باشید که اجازه می‌دهد به مدت ۱۲۰ ثانیه قطعه‌های افزایش قدرت را سریع‌تر پیدا کنید. وسیله جالب توجه دیگری که تلافی «Retribution» نام دارد، به مدت ۳۰ ثانیه مکان آن شخصی که آخرین نفر شما را کشته است را به شما اعلام می‌کند تا برای لِه و لورده کردن او اقدام کنید. Supply Timer نیز به مدت ۱۲۰ ثانیه تمام عناصر افزایش قدرتی که به زودی بازیابی می‌شوند را اعلام می‌کند. در آخر نیز Armor Plating وجود دارد که قدرت زره شما را افزایش می‌دهد. این شما هستید که ابزار مورد نظر خود راانتخاب می‌کنید. البته به این صورت نیست که در ابتدای مسابقه یکی را انتخاب کنید و منتظر شوید تا در مسابقه بعد، ابزاری دیگر را تست کنید. بلکه پس از کشته شدن و در هنگام بازیابی قادر هستید به انتخاب آن‌ها بپردازید. ممکن است تعداد بیشتری از این ابزار نیز طراحی شوند. بیشتر این ابزار بر آگاهی شما نسبت به محیط اطراف تاکید دارند تا شما را به فردی موثرتر تبدیل کنند. مارتی استراتون می‌گوید:

هیچ یک از این ابزار قرار نیست بالانس را بین مسابقه دهندگان بر هم بزنند. آن‌ها قرار نیست نقش ارایه قدرت بیشتر به اسلحه یا خود بازیکن را ایفا کنند. آن‌ها فقط باعث می‌شوند تا به شکل موثرتری بازی کنید.

یکی دیگر از حالت‌های بخش چند نفره بازی کِلَن آرنا «Clan Arena» نام دارد. این حالت درست همانند بخش Breakout بازی Halo 5 عمل می‌کند. در این مسابقه هر یک از اعضا در هر دور تنها یک بار قادر به مسابقه هستند و یک بسته زندگی بیشتر ندارند. تیمی که تمام اعضای حریف را نابود کند برنده است و بر اساس امتیاز نیست. جالب است بدانید که در بخش چند نفره بازی Doom با طیف وسیع‌تری از سلاح نسبت به بخش داستانی رو به رو خواهید شد. اسنایپر، اسلحه‌های جنگی خودکار، کَنون‌، اسلحه‌های پَرتو افکن یا لیزری، سلاح سنگین و سلاح نوری هر کدام لیست مختلفی از تنوع خود را در سفره بخش چند نفره چیده‌اند. این‌که بخش چند نفره آنلاین چند نوع حالت را در خود جای داده مشخص نیست و بازی همچنان در دست ساخت است. اما این را به خوبی می‌دانیم که با مسابقاتی بسیار جذاب رو به رو خواهیم بود.

به لطف نبوغ برنامه نویسی جان کارمک، استودیو اید سافت‌ور همیشه در موتورهای بازی‌سازی قدم رو به جلویی داشت. حال این‌که جان کارمک به آکیولس پیوسته، دلیل نمی‌شود که تکنولوژی موجود در استودیو اید سافت‌ور دیگر روند رو به رشد نداشته باشد. برای Doom جدید، برنامه نویسان حال حاضر استودیو شروع به دوباره نویسی کل موتور از یک پرسپکتیو رندرینگ کرده‌اند. رندرهای جدید که بر اساس فیزیک در این بازی انجام می‌شوند، تماما اثر مستقیم بر محیط دارند. چه فیزیک، چه نور پردازی و چه سایه‌زنی‌ها تماما اثر متقابل از خود به نمایش می‌گذارند. از درخشش نوری که به یک تکه فلز منعکس می‌شود تا انعکاس هر چیزی در یک استخر خون، همگی حالتی بسیار طبیعی دارند. مارتی استراتون نسبت به اید تک 6 بسیار سرسخت و معتقد است. او در این باره می‌گوید:

این موتور قوی‌ترین تکنولوژی است که تا به حال در اختیار داشتیم. شدیدا به این تیم افتخار می‌کنم که چنین موتوری را به وجود آوردند. ما قادر هستیم همه چیز را در نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه و آن هم با وضوح تصویر 1080p اجرا کنیم. شعار تیم برنامه نویسان موتور اید تک این است که می‌خواهند بهترین بازی از نظر بصری را که در وضوح 1080p و نرخ ۶۰ فریم بر ثاینه اجرا می‌شود را توسعه دهند.

البته دارندگان رایانه‌های شخصی نگران نباشند. استودیو اید سافت‌ور برنامه‌های زیادی برای به چالش کشیدن افرادی دارد که سیستم‌های غول‌پیکر خود را سرپا کرده‌اند.

در کنار یک بخش تک‌نفره فوق‌العاده و یک بخش چند نفره تمام و کمال، استودیو اید سافت‌ور قصد دارد تا عنصر حیاتی دیگری را نیز در بازسازی Doom قرار دهد. هسته‌ای که یکی از مهم‌ترین میراث این سری به شمار می‌رود: ماد.

سری Doom تاریخ بسیار پُرباری از بخش ماد دارد. در اواسط دهه ۹۰ میلادی خیلی از بهترین تجارب بازی‌های ویدیویی از فایل‌هایی PWAD بود که می‌توانستیم برای Doom استفاده کنیم. این مادهای تولید شده به دست کاربران، بازیکنان را به بسیاری از نقاط دیگر جهان بازی‌های ویدیویی و حتی فیلم‌ها می‌برد. از سیمپسون‌ها گرفته تا بیگانه‌، انواع و اقسام سبک‌ها را در این مادها می‌دیدیم. حتی Star Wars: Dark Forces نیز یکی از این مادهایی بود که پای خود را به Doom باز کرده بود. جالب است بدانید که خیلی از بازی‌سازانی که امروزه آن‌ها را می‌شناسید، از همین بخش ماد سازی بازی Doom پای خود را به این صنعت باز کرده‌اند. تنها مشکلی که در آن زمان گریبان‌گیر بخش ماد شده بود، اشتراک گذاری طاقت‌فرسای آن بود.

برای این Doom جدید، استودیو اید قصد دارد تا این بخش ماد سازی را بسیار فراتر از افرادی ببرد که مهارت‌های برنامه‌نویسی دارند. آن‌ها دوست دارند همه بازیکنان قادر به ماد سازی شوند. مارتی استراتون می‌گوید:

هنگامی که طراحی‌های اولیه و آن چیزهایی که برای Doom می‌خواستیم را شروع کردیم، بدون هیچ شک و تردیدی می‌خواستیم تا در این بازی، بازیکنان بتوانند محتواهای خود را خلق کنند. ماد بخش جدا نشدنی و میراث Doom و اید سافت‌ور است. ما برای سال‌ها، کدهای منشا و اصلی بازی را منتشر کردیم تا مردم قادر باشند نقشه‌ها و مادهای منحصر به فرد خود را بسازند. اما فقط افرادی قادر به انجام این کار بودند که توانایی برنامه نویسی داشتند. حال در Doom جدید، می‌خواهیم به همه اجازه این ماد سازی را بدهیم، حتی آن دسته از طرفداران پر و پا قرص Doom که توانایی برنامه نویسی ندارند.

وارد نقش ماد سازی شویم. ابزاری که همین ابتدای کار به شما ارایه می‌شود و در اختیار دارید درست همانند قطعه‌های اسباب بازی‌های لِگو هستند. به این فکر نکنید که قرار است با ابزاری عجیب و غریب رو به رو شوید. با این تجهیزات، قادر هستیم تا مراحل تک نفره، همکاری دو تا چند نفره یا یک تجربه جدید مسابقات آنلاین را خلق کنیم. اطالاعات آموزشی و مرجع‌هایی که بازی در اختیار می‌گذارد، کمتر از ۱۵ دقیقه اجازه می‌دهد تا یک شخص تازه کار به راحتی شالوده خود را خلق کند و سپس به جزییات بپردازد. اگر هم یک طراح حرفه‌ای هستید، تکنولوژی مادسازی در Doom به قدری انعطاف پذیر است که می‌توانید تجارب غنی و حتی باشکوهی را خلق کنید. برای ایجاد یک تجربه خالص و جذاب، اید سافت‌ور با استودیو اِسکِلِیشن همکاری می‌کند. این استودیو پیش از این روی نسخه موبایل بازی Doom Resurrection کار کرده است. استودیو اسکلیشن به لطف رییس خود یعنی تام ماستین بهترین گزینه برای همکاری در بخش ماد است. زیرا او یکی از باتجربه‌ترین و دندان‌ تیزترین اشخاص در ساخت فایل‌های PWAD بازی‌های Doom و Heretic بوده است. تام ماستین می‌گوید:

در گذشته، همیشه باید با محدود بودن تکنولوژی سر و کله می‌زدیم و در کنار این موضوع، یافتن ابزار مورد نیاز برای ساخت و توسعه بسیار سخت بود. اما با تکنولوژی موجود در این روزها و آن اختیاراتی که در Doom جدید داریم، به راحتی قادر هستیم تا از یک فضای کاملا خالی، چیزی باشکوه بسازیم. علاوه بر این موضوع، دیگر همانند قبل نیاز به تجربه خیلی بالایی در تجربه ساخت و برنامه نویسی ندارید. اگر هیچ تجربه‌ای ندارید، نیاز نیست چندین روز و هفته مشغول مطالعه راهنماها باشید. می‌توانید تنها در ۱۰ دقیقه برای خود یک چیزی در بازی بسازید.شما  قادر به ساخت محتواهایی شگفت‌انگیز خواهید بود و به راحتی می‌توانید آن را با گیم‌پلی ادغام کنید. یا حتی اصلا می‌توانید کمی عمیق‌تر بروید و محتوایی بسیار پیشرفته‌تر بسازید. 

این نقشه مادسازی در بازی Snap Map نام دارد و آن‌قدر انعطاف پذیر است که می‌تواند حتی با نوشتن کدهای پیچیده برابری کند و در نوع خود اولین است. بدون در نظر گرفتن پلتفرم، ابزارهای تمام و کمال و بی‌نقص در دیسک بازی قرار می‌گیرد. اصلا مهم نیست با چه پلتفرمی مشغول به بازی هستید، می‌توانید محتواهای کوچک و درشت، زیبا یا باشکوه خود را خلق کنید. سپس ساخته خود را به راحتی  با دوستان و دیگر بازیکنان سراسر دنیا به اشتراک بگذارید. این محتواها می‌توانند برای بخش داستانی و تک نفره، بخش همکاری دو تا چند نفره و بخش مسابقات آنلاین باشد، اما علاوه بر این سه گزینه، شما حتی می‌توانید ابزاری خاص برای سرگرمی خود خلق کنید.

محتواهای گوناگون ساخته شده در Snap Map در دست سازندگان بسیار شگفت‌انگیز است. از مادهایی مانند دفاع از قلعه گرفته تا مراحل عجیب بخش تک نفره، یا حتی مسابقات ریسینگ، در این ماد ساخته شده است. علاوه بر خاصیت‌های منحصر به فرد و انعطاف‌پذیر Snap Chat، تمام این مادهای ساخته شده توسط کاربران در بخشی به نام SmartHub وجود دارند. با بخش‌بندی‌های انجام شده در این قسمت، یافتن مادهای مختلف کار آسانی خواهد بود. حتی بخش بهترین‌ها، برجسته‌ها، جدیدترین‌ها و بیشترین انتخاب شده‌ها نیز جزو موارد بخش‌بندی SmartHub به شمار می‌روند. همچنین مادهای ساخته شده توسط دوستان شما نیز در صفحه‌ای جداگانه به نمایش درمی‌آید و حتی قادر هستید بر اساس حساب کاربری هر شخصی که می‌خواهید، مادهای ساخته شده توسط او را پیدا کنید. از همه این موارد مهم‌تر، دانلود و آپلود این تجارب جدید در SmartHub اصلا و به هیچ عنوان وقت شما را نخواهد گرفت. مارتی استراتون برای پایان این بخش می‌گوید:

به خاطر این‌که هر یک از شما این بازی را خریداری می‌کنید، تمام این ابزارها و قطعات در محتوای خریداری شده شما وجود دارند. به لطف همین امر، اصلا نیاز به آپلود و دانلود حجم‌های سنگین ندارید و تنها چندین فایل کوچک هستند که باید آن‌ها را دریافت کنید.

وقتی که یک مجموعه، ۱۱ سال از این صنعت دوری می‌کند، موفقیت آن در هاله‌ای از ابهام قرار می‌گیرد. خیلی از بازی‌ها را دیده‌ایم که یا بیش از حد استراحت کرده‌اند و یا زمان بسیار زیادی برای ساخته شدن صرف کرده‌اند که در آخر با شکست رو به رو شدند. اما این Doom جدیدی که ما می‌بینیم، نه تنها قرار نیست شکست بخورد، بلکه قرار است لرزه به تن دیگر تیراندازی‌های اول شخص بی‌اندازد. این Doom با محتواهای بسیار زیاد، شکل و ظاهری جدید به خود گرفته و اصلا بوی قدیمی بودن نمی‌دهد. اما در عین حال کاملا حس و حال آن تیراندازی‌هایی را القا می‌کنم که زمانی همگی دوران خاطره‌انگیزی با آن‌ها داشتیم. همانند بازسازی 2014 بازی Wolfenstein، این مجموعه محبوب و مشهور استودیو اید سافت‌ور به نظر قرار است بازگشتی فوق‌العاده داشته باشد و چه طرفداران کهنه‌کار و چه بازیکنان جدید را به خود جذب کند. منتظر می‌نشینیم تا این بازی با تمام تجارب خونین و خشن خود عرضه شود تا دلی از عزا در آوریم!

تهیه شده در زومجی