گزارش باکس آفیس: The Girl on Train صدرنشین شد و Birth of Nation ناامیدکننده ظاهر شد

این هفته مصادف با اکران فیلم بحث‌برانگیز «تولد یک ملت» (Birth of Nation) بود، اما سینماروها بیشتر از «دختری در قطار» (The Girl on Train) استقبال کردند و این‌گونه این فیلم بالاتر از «تولد یک ملت» و دیگر فیلم‌های تازه و قدیمی جدول، به صدرنشین باکس آفیس تبدیل شد. یکی از دلایل موفقیت «دختری در قطار» این است که کمپانی یونیورسال مثل کاری که سال گذشته با «پنجاه سایه‌ی گری» (Fifty Shades of Grey)، «خشمگین ۷» (Furious 7)، «پیچ پرفکت ۲» (Pitch Perfect 2) و «بچه‌ی ناف کامپتون» (Straight Outta Compton) کرده بود، آن‌قدر از لحظ تبلیغاتی روی «دختری در قطار» مانور داد که فیلم را از یک اکران معمولی به یک رویداد سینمایی موردانتظار تبدیل کرد. به‌طوری که بسیاری انتظار داشتند که «دختری در قطار» خاطرات نه چندان دور «دختر گم‌شده» (Gone Girl) دیوید فینچر را دوباره زنده کند. فیلم اما به گفته‌ی منتقدان نه شبیه به «دختر گم‌شده» است و نه به هوشمندی آن نزدیک می‌شود.

دومین تازه‌اکران این هفته «تولد یک ملت» است. این درام زندگینامه‌ای مدتی پیش در جشنواره‌ی ساندنس با استقبال گسترده‌ای روبه‌رو شد و ۱۷ و نیم میلیون دلاری که کمپانی فاکس سرچ‌لایت خرج خرید فیلم کرد، به رکوردشکنی منجر شد. با اینکه بسیاری هنوز آن را یکی از شانس‌های اسکار می‌دانند، اما بعد از انتشار نقدهای بیشتر و مشخص شدن این حقیقت که فیلم آن‌قدرها هم که می‌گفتند خوب نیست، شانس حضور فیلم در اسکار پایین آمده است. «تولد یک ملت» اما ۷/۱ میلیون دلار کسب کرد که رقم خیلی متوسطی بعد از این همه هیاهویی که این فیلم به پا کرده است، محسوب می‌شود. یا به عبارت دیگر، این رقم حتی در مقایسه با افتتاحیه‌ی ۸/۱ میلیون دلاری فیلم «محبوب» (Beloved) که در سال ۱۹۹۸ اکران شده بود کمتر است. همچنین این افتتاحیه به‌طرز کنایه‌آمیزی کمتر از افتتاحیه‌ی ۷ و نیم میلیون دلاری درام «ایالت آزاد جونز» (Free State of Jones) با حضور متیو مک‌کانهی است که خیلی کمتر از «تولد یک ملت» مورد استقبال منتقدان و مردم قرار گرفته بود و در نهایت ۲۱ میلیون دلار در خانه فروخت.

هم‌اکنون «تولد یک ملت» برای دوام آوردن به توجه آکادمی اسکار نیاز دارد، اما از آنجایی که فیلم نقدهای چندان فوق‌العاده‌ای هم دریافت نکرده و با وجود فیلم‌های سیاه‌پوست‌محور بهتر دیگری که در هفته‌های آینده خواهیم داشت، این اتفاق بعید به نظر می‌رسد. این موضوع را هم نباید فراموش کنیم که اکثر اوقات بسیاری از سینماروها انتظار یک سرگرمی بی‌دردسر را از مولتی‌پلکس‌ها دارند. کسی که آخرهفته برای یک شب خستگی در کردن به سینما می‌رود، دوست دارد دنزل واشنگتن و کریس پرت را در حال کشتن آدم‌بدها تماشا کند و نه یک فیلم خشونت‌بارِ واقع‌گرایانه. این دلیل خوبی نیست، اما خب، کاریش نمی‌توان کرد.

سومین اکران گسترده‌ی این هفته کمدی «مدرسه‌ی راهنمایی: بدترین سال‌های زندگی‌ام» (Middle School: The Worst Years of My Life) است که به درگیری پسری با روحیه‌ی هنری با ناظم قانون‌مدار و خشک مدرسه‌شان می‌پردازد. این فیلم پس از اکران در ۲ هزار و ۸۲۲ سالن سینما، ۶/۹ میلیون دلار کسب کرد. این فیلم لایو اکشن خانوادگی که در دسته فیلم‌های پریانی دیزنی قرار نمی‌گیرد، تا زمان اکران «ترول‌ها» (Trolls) برای چهار هفته هیچ رقیبی نخواهد داشت. فیلم میانگین امتیاز A منفی را از تماشاگران دریافت کرده و کمپانی سازنده انتظار دارد که فیلم در پایان چیزی حدود ۲۷ میلیون دلار بفروشد.

اما بگذارید اخبار آمار فروش فیلم‌های قدیمی جدول را با فیلمی که چهار ماه از اکرانش می‌گذرد شروع کنیم: «در جستجوی دوری» (Finding Dory)، محصول پیکسار و والت دیزنی در حال حاضر با وجود ۴۸۵ میلیون دلار فروش خانگی در جمع «هیت‌»‌های سال قرار دارد. اما این هفته اتفاق دیگری افتاد: «در جستجوی دوری» رسما به باشگاه یک میلیاردی‌ها (رقم دقیق یک میلیارد و یک و نیم میلیون دلار) پیوست. به این ترتیب، «در جستجوی دوری» بعد از «داستان اسباب‌بازی ۳» (یک میلیارد و ۶۷ میلیون دلار)، دومین فیلم پرفروش پیکسار و پنجمین انیمیشن پرفروش تاریخ است. همچنین این رقم «در جستجوی دوری» را بعد از «زوتوپیا» (یک میلیارد و ۲۳ میلیون دلار) و «کاپیتان امریکا: جنگ داخلی» (یک میلیارد و ۱۵۳ میلیون دلار) و بالاتر از «کتاب جنگل» (۹۶۶ میلیون دلار) در رده‌ی سوم پرفروش‌ترین فیلم‌های ۲۰۱۶ قرار می‌دهد. پس، به این نتیجه می‌رسیم که دیزنی تاکنون سال فوق‌العاده‌ای را سپری کرده است. «در جستجوی دوری» در طول ۱۲ ماه گذشته، چهارمین یک میلیاردی آنها و روی هم رفته دوازدهمین یک میلیاردی تاریخ این کمپانی محسوب می‌شود.

«خانه‌ی دوشیزه پرگرین برای بچه‌های عجیب»(Miss Peregrine’s Home for Peculiar Children) در دومین هفته‌ی اکرانش ۱۵ میلیون دلار کسب کرد. جدیدترین ساخته‌ی فانتزی تیم برتون که ۱۱۰ میلیون دلار خرج ساختش شده، تاکنون ۵۱ میلیون دلار به جیب زده است. این رقم در راستای آمار «دونده‌ی هزارتو» (The Maze Runner) و درآمد ۵۷ میلیون دلاری‌اش در طول ۱۰ روز قرار می‌گیرد. «دوشیزه پرگرین» هنوز به یک اکران فوق‌العاده تبدیل نشده، اما چندان بد هم عمل نکرده است. آمار ۱۰ روزه‌ی فیلم در راستای ۵۰ میلیون دلار درآمد ۱۰ روزه‌ی «سایه‌های سیاه» (Dark Shadows) نیز قرار می‌گیرد. هرچند که بودجه‌ی «دوشیزه پرگرین» (۱۱۰) کمتر از «سایه‌های سیاه» (۱۵۰) است.

«دیپ‌واتر هورایزن» (Deepwater Horizon) کماکان با وجود بودجه‌ی ۱۱۰ میلیونی‌اش خیلی خوب ادامه می‌دهد. ساخته‌ی پیتر برگ در دومین هفته‌ی اکرانش پس از تجربه‌ی ۴۲ درصد افت فروش، ۱۱ میلیون و ۷۵ هزار دلار فروخت و مجموع درآمد ۱۰ روزه‌اش را به ۳۸ و نیم میلیون دلار رساند. این افت فروش درست بین افت فروش ۴۱ درصدی «تنها بازمانده» (Lone Survivor) و ۴۳ درصدی «خشم» (Fury) قرار می‌گیرد. هم‌اکنون درآمد ۷۰ میلیون دلاری فیلم در خانه پیش‌بینی می‌شود. پس، فیلم برای موفقیت رسما باید روی بازارهای خارجی حساب باز کند.

اکشنِ وسترن «هفت دلاور» (Magnificent Seven) نیز این هفته ۹/۱ میلیون دلار کسب کرد و مجموع درآمد ۱۷ روزه‌اش را به ۷۵/۹ میلیون دلار رساند. در مقایسه با فیلم‌های دنزل واشنگتن، به نظر می‌رسد «هفت دلاور» اکران خانگی‌اش را به جای «خانه‌ی امن» (۱۲۶ میلیون دلار)، نزدیک به «کتاب ایلای» (۹۴ میلیون دلار) و «اکولایزر» (۱۰۱ میلیون دلار) تمام خواهد کرد. در هر صورت «هفت دلاور» کارش را به عنوان یک موفقیت به سرانجام خواهد رساند. انیمیشن «لک‌لک‌‌ها» (Storks) مبلغ ۸/۴ میلیون دلار دیگر کسب کرد و درآمد ۱۷ روزه‌اش را به ۵۰ میلیون دلار رساند. خبر خوب این است که فیلم ۵۶ میلیون دلار هم در خارج از امریکا فروخته تا درآمد جهانی‌اش به ۱۰۶ میلیون دلار برسد.

The Girl on the Train

ریچل واتسون (امیلی بلانت) هر روز سوار بر قطار از کنار خانه‌ی قبلی‌اش که این روزها شوهر سابقش با همسرش در آن زندگی می‌کنند عبور می‌کند. ریچل همچنین می‌تواند خانه‌ی زوج دیگری را که در همان نزدیکی ساکن هستند نیز ببیند. به مرور زمان ریچل غرق زندگی زوج غریبه می‌شود و حتی اسمی برای آنها انتخاب می‌کند (جس و جیسون). اگرچه به نظر می‌رسد آنها زندگی ایده‌آلی دارند، اما یک روز ریچل با چیزی روبه‌رو می‌شود که همه‌چیز را درباره‌ی آنها تغییر می‌دهد. جس گم‌ می‌شود و ریچل نمی‌داند که آیا او با این اتفاق ارتباط دارد یا نه. رمان «دختری در قطار» که در سال ۲۰۱۵ منتشر شد، سریع تبدیل به کتابی شد که در دست همه دیده می‌شد. بنابراین بسیاری انتظار داشتند که این اقتباس به «دختر گم‌شده‌»‌ی امسال تبدیل شود. اما اکثر منتقدان یا فیلم را اثر متوسطی دانسته‌اند یا یکی از شکست‌های مطلق امسال.

جیمز براردینلی که ۲ و نیم ستاره به فیلم داده می‌نویسد: «به عنوان یک بی‌مووی کاراگاهی که برای استفاده توسط تماشاگرانِ بی‌اعتنا طراحی شده، فیلم به خوبی سرگرم‌کننده است، اما به عنوان یک تریلر پیچیده و هیچکاکی (الهام‌برداری واضح فیلم از "پنجره‌ی عقبی") با فاصله‌ی زیادی شکست می‌خورد». منتقد سیاتل تایمز که کم و بیش از فیلم راضی بوده می‌نویسد: «احتمالا "دختری در قطار" به شکلِ "دختر گم‌شده" تماشاگران را به لرزه نمی‌اندازد، اما بلانت کاری می‌کند تا این سواری ارزش همراه شدن با آن را داشته باشد». ریچارد روپر از شیکاگو سان‌تایمز که فیلم را دوست نداشته می‌آورد: «فیلم یک محصول گول‌زننده است که اگرچه با وعده‌ و وعید شروع می‌شود، اما خیلی زود به خاطر فیلمنامه‌ی خودش کله‌پا می‌شود و به‌طرز فزاینده‌ای مضحک‌تر و ملودراماتیک‌تر می‌شود. به‌طوری که به زور می‌توانستم در برخی از صحنه‌های پایانی جلوی خنده‌ام را بگیرم». تاد مک‌کارتی از هالیوود ریپورتر می‌نویسد: «معمای اینکه اشخاص و تکه‌های داستانی مختلف چگونه در نهایت به هم مربوط می‌شوند کمی نظر تماشاگر را جلب می‌کند، اما کاراکترها آن‌قدر سفت و تک‌بعدی هستند که حس کنجکاوی آدم را برنمی‌انگیزند». امتیاز متاکریتیک این فیلم ۴۸ است.

Birth of a Nation

«تولد یک ملت» به کارگردانی نیت پارکر، یکی از درجه‌یک‌ترین و مهم‌ترین اکران‌های مستقل فصل پاییز امسال به نظر می‌رسید. این فیلم در حالی وارد سینماها می‌شود که دوتا از بزرگ‌ترین جایزه‌های جشنواره‌ی فیلم ساندنس را برنده شده و یکی از شانس‌های اصلی مراسم اسکار امسال شناخته می‌شود. «تولد یک ملت» به نات ترنر می‌پردازد. یک واعظ مذهبی و برده‌ی آزاد شده که صاحب ثروتمندش به نات پیشنهاد می‌کند تا با موعظه کردن برده‌های نامطیعش را به کار راضی کند. اما بعد از مدتی نات دیگر قادر به تحمل ظلم‌هایی که به او و هم‌قطارانش می‌شود نیست و تبدیل به رهبر ارتشی از بردگان و سیاه‌پوست‌ها علیه سفیدهای ستمگر در ویرجینیای سال ۱۸۳۱ می‌شود.

منتقد نیویورک پُست که فوق‌العاده فیلم را دوست داشته می‌نویسد: «گسترد‌ه‌تر و عمیق‌تر از بی‌رحمی و یکنواختی "۱۲ سال بردگی". این یکی از معدود فیلم‌های مهمی است که امسال وارد سینماها می‌شود». برایان ترویت از یو.اس‌.ای تودی می‌آورد: «پارکر نمایش خارق‌العاده‌ای از نات ترنر را خلق می‌کند که نه قهرمان است و نه آدمی شرور. در پایان او به عنوان مردی به تصویر کشیده می‌شود که با تصمیماتِ سختی مواجه شده است». کنت توران که چندان از فیلم راضی نیست می‌نویسد: «پارکر به عنوان یک بازیگر موفق و نویسنده، تهیه‌کننده، کارگردان و ستاره‌ی فیلم، رویای ساختن حماسه‌ی تاریخی‌ای درباره‌ی نبرد یک مرد سیاه‌پوست به عنوان یک قهرمان انقلابی که برای بازپس‌گیری آزادی و استقلال ایستادگی کرد را داشته است... اما "تولد یک ملت" فیلمی است که در بعضی جهات با خودش در جنگ است. فیلمی که نحوه‌ی اجرایش با قصد و نیتش در نزاع است». امتیاز متاکریتیک این فیلم ۶۹ است.

گزارش باکس آفیس هفته‌ی گذشته