دموی بازی Kitchen کپکام برای مورفیوس، وحشتناک ترین تجربه واقعیت مجازی!
کارلی شِوَلیِر یکی از خبرنگاران سایت VR Scout است که در غرفههای نمایشگاه امسال حضور داشت و دموهای هدستهای واقعیت مجازی را امتحان کرد. او در غرفهی کپکام تجربهی بسیار ترسناکی را از سر گذرانده و به گفتهی خودش حتی از نوشتن گزارش آن کمی خجالتزده است، چرا که بعد از برداشتن هدست از روی سرش با گروهی از حضار مواجه شده که زیر لب میخندیدند درحالی که او اشکهایش را از صورتش پاک میکرد.
او به غرفهی کپکام رفته بود تا دموی بازی Kitchen را امتحان کند، بازی ترسناکی که برای هدست مورفیوسسونی ساخته شده و قصد دارد موتور بازیسازی جدید کپکام که مخصوص واقعیت مجازی است را به نمایش بگذارد. کارلی بعد از درآوردن هدست در حالی که دستهایش میلرزید، فرمی را در مقابل خود میدید که یکی از اعضای کپکام به او داده بود تا امضا کند. آن مرد به او گفت: «تو واقعاً عکسالعملهای خوبی داشتی، ما میخواهیم از آنها در یک تریلر استفاده کنیم.»
واقعیت این است که عکسالعملهای کارلی، واقعی بودند. این دمو واقعاً او را زهره ترک کرد.
البته خود کارلی میگوید به ندرت در معرض دیدن خشونت قرار میگیرد. او یک گیمر نیست و فیلمهای خشن را نیز نگاه نمیکند، بنابراین هر تجربهای که شامل عنصر سورپرایز ناگهانی باشد باعث واکنش او میشود و حتی تا چند ساعت بعد از آن، استرس میگیرد. به گفتهی خودش، او در کل کمی حساس است.
حال تصور کنید او در یک واقعیت مجازی است، به یک صندلی بسته شده و تمام اتاق مقابلش را هم خون فراگرفته. احتمالاً چنین واکنشی از او چندان غیرطبیعی نیست:
یا این یکی:
او بدون اینکه بازی را لو بدهد به چند نکته اشاره میکند تا ثابت کند چرا دموی Kitchen در زهره ترک کردن مخابطش به این خوبی عمل میکند.
نورپردازی و طراحی
طراحان این دمو با استفادهی هوشمندانه از نور، اتمسفری آشنا و البته وهمآلود به محیط بازی دادهاند. درست از لحظهای که دمو آغاز میشود، نور شدیدی گرد و خاک محیط را روشن میکند و حرکت آنها باعث میشود به سوی سایههای نرمتر گوشهی اتاق توجه کند. برای دیدن محیط اتاق نور کافی وجود دارد ولی آنقدر نیست که ماهیت اشیای دور یا پشت سرتان را تشخیص دهید. این تعادل عالی باعث میشود ذهنتان شما را گول بزند و قبل از اینکه هر اتفاقی بیافتد، برای خودش محیط را بررسی کند.
استفاده از فضا و صدا
یکی از مشکلاتی که بسیاری از سازندگان بازیهای واقعیت مجازی با آن رو در رو هستند، اختیار کامل کاربر در دیدن محیط اطراف خود در هر زمان است. این مشکل جدید چالشی برای سازندگان ایجاد میکند که با استفاده از راهحلهای خلاقانه، چشم او را در فضا طوری هدایت کنند که این عمل اجباری به نظر نرسد و کاربر همچنان اختیار خود را داشته باشد. Kitchen این کار را بینقص انجام میدهد، بازی با استفاده از صداها، اشیای موجود در صحنه و ترسی که باعث میشود همیشه حواستان جمع باشد (حتی اگر چندان مایل به این کار هم نباشید) از تمام محیط اتاق استفاده میکند.
بازی با احساسات
از همان لحظهای که وارد این تجربه میشوید، استرس وجودتان را فرا میگیرد چرا که متوجه میشوید با وجود اینکه کنترلر را در دست دارید، به هیچ کارتان نخواهد آمد. شما به صندلی بسته شدهاید و بیحرکت هستید. سازندگان از این ویژگی درماندگی در طول دمو به نفع خود استفاده کردهاند. شاید بدترین قسمت ماجرا زمانی باشد که حتی با اینکه چشمانتان را میبندید، تصاویر همچنان در ذهنتان زنده هستند.
دیدن یک فیلم ترسناک با دوستانتان چندان تجربهی ناگواری نیست اما تجربهی یک بازی ترسناک به وسیلهی هدستهای واقعیت مجازی باعث میشود چیزی که بیش از هرچیزی از آن میترسید، جلوی چشمانتان ظاهر شود و به شما لبخند بزند.
منبع: VRScout
نظرات