بررسی بازی Resident Evil 0 HD Remaster

اکثر طرفداران سری رزیدنت اویل، حتی قدیمی‌ترین آن‌ها، در اولین تجربه خود از بازی وارد قصر نسخه اول شدند و در قالب یکی از شخصیت‌های جیل ولنتیاین یا کریس ردفیلد این بازی را تجربه کرده‌اند. قصری که در آن برای اولین بار موجودی به نام زامبی را ملاقات کردیم و اولین برخورد ما مجموعه رزیدنت اویل زمانی است که ویروس تی توسط آمبرلا کم کم شیوع پیدا کرده و کم کم همگان را به کام خود می‌کشد و به زامبی تبدیل می‌کند. پس از این نسخه هم که نسخه‌های دوم و سوم بازی وقایعی را در دل شهر راکون سیتی روایت کردند و در نهایت در نسخه چهارم و پنجم هم به آفریقا رفتیم و به کل فضای داستان بازی عوض شد. با این حال شاید در طی تجربه کردن هریک از نسخه‌های کلاسیک رزیدنت اویل، این فکر به ذهن‌تان خطور کرده باشد که آیا پیش از قسمت اول بازی هم اتفاقاتی رخ داده‌اند که تاثیری در رستاخیز زامبی‌ها و تبدیل مردم راکون سیتی به زامبی داشته باشند؟ رزیدنت اویل زیرو دقیقا با همین هدف اولین بار در سال ۲۰۰۲ عرضه شد تا اتفاقاتی پیش از وقایع قسمت اول را شرح دهد و تکمیل کننده پازل ناقص داستانی مجموعه اویل باشد.

دانلود ویدیو با رزولوشن SD360p | دانلود ویدیو با رزولوشن HD720p | دانلود ویدیو با رزولوشن HD 720p از شاتل‌لند

داستان بازی، از یک سری قتل مشکوک آغاز می‌شود. جایی که اعضای تیم براوو از نیرو‌های پلیس استارز برای بررسی این اتفاق به جنگلی در اطراف راکون سیتی اعزام می‌شوند. با این حال شرایط به خوبی پیش نمی‌رود و هلی‌کوپتر حامل این گروه دچار سانحه شده و مجبور به فرود اضطراری می‌شود. ربکا چمبرز یکی از اعضای این تیم است که به تازگی به عضویت استارز در‌آمده و قصد دارد به پلیسی کار‌آزموده تبدیل شود. این گروه خیلی زود با خودرویی واژگون شده روبرو می‌شوند که پس از بررسی مدارک موجود، مشخص می‌شود که حامل بیلی کوئِن، افسر سابق ارتش آمریکا و متهم به قتل فعلی بوده و در حال حاضر اثری از بیلی نیست و ماموران حامل وی هم هردو کشته شده‌اند. ربکا خیلی زود مامور تعقیب و ردیابی بیلی می‌شود و همین امر وی را به داخل یک قطار در دل جنگل می‌کشاند؛ قطاری که مربوط به تشکیلات آمبرلا است و افراد مرتبط با این سازمان را حمل می‌کند.

در داخل قطار، اوضاع مطابق انتظار ربکا پیش نمی‌رود و تنها کسانی که به پیشواز وی می‌روند مسافرین قطار هستند که نه به شکل انسان، که در قالب زامبی از وی استقبال می‌کنند. البته شخصیت اصلی داستان ما خیلی زود بیلی را هم در این قطار ملاقات می‌کند و علی‌رغم لج بازی‌های اولیه، پس از مدتی متقاعد می‌شود که بدون کمک وی شانسی برای زنده ماندن در این وضعیت پیچیده نخواهد داشت. البته بیلی و ربکا تنها افراد «زنده» حاضر در قطار نیستند و مامورین امنیتی آمبرلا هم برای پیدا کردن دلیل مرگ و میر افراد حاضر در آن وارد قطار شده‌اند و با دستور مستقیم آلبرت وسکِر و برای مخفی ماندن آلوده شدن مسافرین آن، تصمیم می‌گیرند تا این قطار را به کل نابود کنند. به هر حال و در نتیجه همکاری بیلی و ربکا، شخصیت‌های ما وارد سازمان آمبرلا می‌شوند و ادامه داستان بازی در این قسمت جریان دارد.

در یکی از بهترین قسمت‌های بازی، شاهد فلش بکی به گذشته بیلی و زمانی که وی در ارتش فعالیت می‌کرد، هستیم که انتظار می‌رود این میان پرده دلیل کشتن ۲۳ نفر به دست وی را شرح دهد، ولی کپ‌کام خیلی ساده از کنار این موضوع عبور می‌کند و تا پایان داستان هم مشخص نمی‌شود که آیا بیلی واقعا این افراد را به قتل رسانده یا خیر و اگر جواب این مساله مثبت است، دلیل آن چه بوده است؟ شخصیت پردازی نه چندان خوب شخصیت‌های بازی باعث می‌شود تا هرگز حسی را که به کاراکتر‌هایی مثل جیل، کلیر، لئون یا کریس داشتیم به پروتاگونیست‌های زیرو نداشته باشیم و این مساله را به جرات می‌توان اصلی‌ترین ضعف داستانی این بازی عنوان کرد.

در Resident Evil Zero HD، فعالیت‌های شما در کل به سه بخش تقسیم می‌شوند. اول گشت و گذار در محیط برای پیدا کردن آیتم‌ها و جاسازی آن‌ها در قسمت موردنظر است که در این بین باید با زامبی‌ها، موجودات جهش یافته مثل سوسک و عنکبوت‌های غول پیکر و هانتر‌ها مبارزه کنید. سپس نوبت به حل معما‌ها می‌رسد که از قضا از این حیث شاهد پازل‌های جالبی هم در بازی هستیم که اکثرا بر اساس همکاری بیلی و ربکا طراحی شده‌اند و به عنوان نمونه می‌توان معمای اتاق شطرنج را نام برد. آخرین بخش گیم‌پلی بازی هم مبارزه با غول آخر‌ها است که در کل هفت مورد مبارزه این شکلی در بازی داریم که از مبارزه با یک عقرب غول پیکر تا نبرد با تایرنت را شامل می‌شوند.

یکی دیگر از مواردی که در رزیدنت اویل زیرو گاهی آزار دهنده می‌شود، سیستم Inventory بازی است. مدیریت آیتم‌ها همواره در نسخه‌های کلاسیک ایول امری ضروری بوده و باید برای داشتن فضای کافی با چند آیتم خداحافظی می‌کردید یا آن‌ها را در قسمتی برای روز مبادا انبار می‌کردید. با این حال زیرو این رویه را تا سرحد اعصاب خرد کن بودن ادامه داده و در بسیاری از مواقع فقط می‌توانید یک سلاح و آیتم‌های ضروری (آیتم‌هایی که برای پیشروی در بازی به آن‌ها نیاز دارید) را حمل کنید و گاهی حتی برای این آیتم‌ها هم با مشکل جا مواجه خواهید شد که هرگز نکته مثبتی برای بازی محسوب نمی‌شود. مشکل بعدی در بخش گیم‌پلی زاویه دوربین است که البته مشکل خیلی شایعی نیست و فقط در برخی قسمت‌ها روبروی شخصیت قرار می‌گیرد و دشمنان هم از پشت دوربین وارد صحنه می‌شوند که باعث می‌شود هیچ دیدی از آن‌ها نداشته باشید و این مسئله مخصوصا در برابر دشمنان سریع‌تر مثل هانتر‌ها کار را بسیار دشوار می‌کند تا حداقل به لطف این مشکل، هر از گاهی شاهد کشته شدن گیمر در بازی باشیم. کنترل‌های بازی مشکل خاصی ندارند و فقط می‌توان به این مورد اشاره کرد که کنترل‌های نسخه پی‌سی بهینه نشده و به همین دلیل باید از کنترلر به جای موس و کیبورد استفاده کنید.

مورد بعدی در مورد روند بازی، بحث ارزش تکرار آن است. مثلا در نسخه سوم از سری رزیدنت اویل، پس از اتمام بازی حالت «مزدوران» فعال می‌شد یا می‌توانستید با سلاح‌های بهتر و با مهمات نامحدود مجددا بازی را تجربه کنید. زیرو گزینه‌های اینچنینی در اختیار گیمر قرار نمی‌دهد و آن‌ها را با حالت Wesker Mode جایگزین کرده است. در این حالت همان‌طور که از نام آن پیدا است، می‌توانید با شخصیت آلبرت وسکر بازی را تجربه کنید. این شخصیت در اصل جایگزین بیلی می‌شود و شخصیت ربکا هم کماکان در بازی وجود دارد و فقط به جای لباس گروه استارز، لباسی سیاه رنگ و چرمی به تن کرده که مشابه پوشش وسکر است. در این حالت می‌توانید از توانایی‌های منحصر به فرد وسکر مثل شلیک‌های لیزری و حرکت بسیار سریع استفاده کنید و جز این موارد نکته خاصی به بازی اضافه نمی‌شود که خیلی ارزش تکرار آن را بالا ببرد.

در کنار گرافیک فنی معمولی، گرافیک هنری بازی هنوز هم مثل بقیه نسخه‌های کلاسیک سری زیبا است و ثابت می‌کند که حتی گذر زمان هم نمی‌تواند ارزش هنر را پایین بیاورد. اتمسفر کلی بازی و طراحی‌های محیطی آن به بهترین شکل ممکن صورت گرفته‌اند و علی‌رغم این که تنوع محیطی کمی در بازی دیده می‌شود، ولی همین موارد موجود هم کاملا زیبا هستند. از شب بارانی که بر روی سقف قطار حرکت می‌کنید و قطرات باران به شدت با شما برخورد می‌کنند گرفته تا طراحی محیط‌های صنعتی مرکز تحقیقاتی آمبرلا همگی به بهترین شکل صورت گرفته‌اند و فضاسازی بسیار زیبایی را در بازی شاهد هستیم که می‌تواند به خوبی گیمر را در خود غرق کند.

یکی دیگر از مواردی که تاثیر زیادی بر اتمسفر یک بازی دارد، موسیقی‌های استفاده شده در آن است که در این مورد زیرو ترکیبی عالی از موسیقی و سکوت را ارائه می‌دهد. سکوتی که در برخی قسمت‌های بازی حاکم می‌شود حکم آرامش قبل از طوفان را دارد و خیلی زود خود را در برابر زامبی‌ها یا دشمنان دیگر خواهید یافت. موسیقی آرامش بخش اتاق‌های ذخیره هم در این نسخه به زیبایی هرچه تمام‌تر نواخته می‌شود و علی‌رغم این که بیرون از اتاق هم خیلی خطرناک نیست، ولی این موسیقی کماکان لذت بخش است. در بخش باس فایت‌ها هم آهنگ تندی پخش می‌شود که هیجان خوبی به این بخش‌ها می‌بخشد. در کنار موسیقی خوب، صداگذاری بازی کاملا معمولی است و از صدای شلیک اسلحه‌ها گرفته تا صداگذاری شخصیت‌ها و دشمنان همگی در این سطح هستند. البته صدای ماشین تایپ در حین ذخیره کردن بازی کماکان لذت بخش است!

در مجموع‌، رزیدنت اویل زیرو اگر یک بازسازی کامل از نسخه قدیمی این اثر بود، می‌توانست به خوبی مخاطب ظاهر پسند فعلی را هم جذب خود کند و افرادی که تا امروز شانس آشنایی با این بازی را نداشتند هم به سراغ آن بروند؛ با این حال اگر از طرفداران Resident Evil هستید و به دلیل عدم عرضه این بازی بر روی کنسولی غیر از گیم کیوب و بعد‌ها Wii شانس تجربه آن را نداشتید، این نسخه بهترین فرصت برای تجربه بازی است. تجربه‌ای که ۶ الی ۷ ساعت زمان نیاز خواهد داشت و هرگز در این مدت خسته کننده نمی‌شود و صد‌البته با وجود تمام مشکلات ذکر شده، خیلی بهتر از برخی نسخه‌های اخیر این سری عمل می‌کند.

زومجی چگونه یک بازی را بررسی می‌کند؟