بررسی بازی Katana Zero

کنترل یک سامورایی، در دست گرفتن کاتانا و لت و پار کردن یکی پس از دیگری موجودات و دشمنانی که سر راه‌تان قرار می‌گیرند، یکی از سوژه‌هایی است که هر چند وقت یک بار در هنر هشتم مطرح و آثار جذاب و باکیفیتی نیز بر مبنای آن‌ها ساخته می‌شود که مثال بارزش هم جدیدترین اثر استودیو فرام‌سافتور یعنی Sekiro Shadows Die Twice است. حال بیاییم و تصور کنیم که تمامی این سامورایی و کاتانابازی‌ها با گرافیک/سرگرم‌کنندگی بازی Hotline Miami، ریتم بالا و معرکه‌ی فیلم‌های جان ویک و خشونت فیلم‌های Kill Bill ترکیب شود و این جا است که شاهد تولد یک بازی جذاب، چشم‌گیر و شدیدا سرگرم‌کننده با نام Katana Zero هستیم.

جاستین استاندر و تیمش در استودیو مستقل Askiisoft پس از ۶ سال دست‌وپنجه نرم کردن با چالش‌های مختلف ساخت یک بازی، در پایان اثری جذاب، شگفت‌آور، خلاقانه، حساب‌شده و در ورای تمام این موارد، لایق احترام خلق کرده که تا آخرین ثانیه‌ از روایت داستان پیچیده و تاریکش، دست بازیکنی که عاشق خود کرده را رها نمی‌کند و او را به‌ یک جهان عمیق، تاریک و گیرا می‌برد که خون، تفنگ، کاتانا، تاریکی شب، روشنایی لامپ‌های نئونی بنفش و موسیقی الکترونیکی پادشاهانش هستند. در ادامه با زومجی همراه باشید تا دل این بازی را درکنار هم، بشکافیم و ببینیم که جاستین استاندر طی این ۶ سال، چه اثری خلق کرده و تک تک جنبه‌های آن را زیر ذره‌بین ببریم.

روایت‌داستان بازی در اسرارآمیزترین شکل ممکن آغاز می‌شود، پیش می‌رود و به‌نتیجه می‌رسد. شما یک قاتل قراردادی هستید که استفاده از سلاح‌های گرم در مرامش جایی ندارد؛ یک کیمونو را که دیگر کاراکترها آن را «لباسِ حمام» توصیف می‌کنند می‌پوشد و بهترین دوستش، کاتانای او است.

بازی در مراحل ابتدایی، با قرار دادن پرونده‌های قتل مختلف در مسیر قهرمان داستان و گیمری که آن‌ها را به‌سرانجام می‌رساند، سعی می‌کند او را برای بازیکن شخصیت‌پردازی کند و پس از گذشت یک ساعت و خوردی از تجربه‌ی ۴ الی ۵ ساعته‌ی بازی، داستان‌گویی خود را وارد فاز اصلی‌اش می‌کند؛ اینجا است که اتفاقات متنوع و پیچیده‌ی بازی، یکی پس از دیگری بر سر راه بازیکن قرار می‌گیرند و در پایان و با یک گره‌گشایی دیوانه‌وار، او را برای قسمت دومی که با نقش بستن عبارت to be continued وجودش تایید می‌شود، با دنیایی از سؤال‌های بی‌پاسخ و تئوری‌های مختلف رها می‌کند. شخصیت‌های مختلفی درطول داستان بازی معرفی و پرداخته می‌شوند اما، همه‌ی آن‌ها پرداخت مناسب و عالی قهرمان داستان را ندارند و احتمالا در قسمت دوم، ملاقات‌شان خواهیم کرد و شاهد پرداخت بهترشان خواهیم بود. بازی از یک سیستم انتخاب دیالوگ جالب و خلاقانه بهره می‌برد و سیستم مذکور، باعث می‌شود تا بتوانید به‌روش خودتان، شخصیت قهرمان داستان را شکل بدهید و مسیر داستان را به‌شکلی که دوست دارید، تعیین کنید؛ نتیجه‌ی این مهم، ارتباط بیشتر بازیکن با بازی و صدالبته، پدید آمدن نتایج مختلف برای پایان‌بندی داستان بازی است که ارزش تکرار بالای «کاتانا زیرو» را در پی دارد.

داستان بازی با‌وجود ایراداتش در پرداخت برخی از کاراکترهای مهم، تقریبا بی‌نقص است و روایت داستانی این‌چنینی، با این سطح از روایت، پیچیدگی، تعلیق و گره‌گشایی برای یک بازی ساید-اسکرول اکشن، سبکی که آثارش از داستان صرفا به‌عنوان یک بهانه‌ی ساده برای توجیه اکشن‌ها استفاده می‌کنند، دست‌آوردی حقیقتا بزرگ است و تیم سازنده‌ی بازی را بابت این موضوع باید تحسین کرد. از داستان بازی که بگذریم، به‌گیم‌پلی آن می‌رسیم که در بالاترین سطح و بهترین فرم ممکن، بازیکن را سرگرم می‌کند و لحظاتی جذاب را برایش به‌ارمغان می‌آورد.

همان‌طور که پیش‌تر هم ذکر شد، «کاتانا زیرو» اثری ساید-اسکرول اکشن است که مبارزه با سلاح سرد، از تکه‌پاره کردن دشمنان با ضربات شمشیر کاتانا گرفته تا پرتاب اشیاء مختلف مثل چاقو، کوکتل ملوتوف، شیشه‌ی نوشابه و حتی گلدان در آن حرف اول را می‌زنند. همین ابتدا باید بگویم که چینش دشمنان و طراحی مراحل در بهترین حالت ممکن انجام شده و با تجربه‌ی بازی خیلی راحت متوجه خواهید شد که تیم جاستین استاندر در این ۶ سال از ساخت بازی، چقدر خوب، حساب‌شده و باجزئیات مراحل بازی را طراحی کرده است. استفاده‌ی قهرمان داستان از آن محلول ویژه که پیش‌تر پیرامونش صحبت شد، به او قابلیت آهسته کردن زمان را می‌دهد و شما در هر لحظه که دل‌تان بخواهد می‌توانید زمان را آهسته کنید، نبردهای سریع و پر زد و خورد بازی را با تمرکز بالا به سرانجام برسانید و در موقع لزوم، مثل کاراکتر نیئو از فیلم‌های ماتریکس گلوله‌هایی که به‌سمت‌تان شلیک می‌شوند را بشمارید و تک تک، آن‌ها را به‌شخص تیرانداز برگردانید!

دشمنان شما با هرضربه‌‌تان از بین می‌روند؛ صدالتبه که این موضوع برای شما هم صادق است و با دریافت یک ضربه شاهد مرگ سامورایی بی‌نام‌تان خواهید بود و به‌لطف چک‌پوینت‌های متعدد بازی که در شروع هر استیج ثبت می‌شوند، ریتم بالای بازی با هر بار مردن کاهش نمی‌یابد و تجربه‌ی اثر اینقدر برای‌تان لذت‌بخش خواهد بود که مرگ‌ها و شروع‌های پیاپی‌ استیج‌های بازی هم نمی‌توانند مانعی را سر راه لذت بردن‌تان قرار بدهند. صحبت از دشمنان بازی شد و باید بگویم که آن‌ها از تنوع بالا و خوبی برخوردار هستند و با حضوری جذاب و هیجان‌انگیز، مبارزاتی پر تب‌و‌تاب را برپا خواهند کرد. تنوع دشمنان عمق خوبی به‌مراحل بازی می‌دهد و رویارویی با هرکدام از آن‌ها نیازمند برنامه‌ریزی و داشتن یک استراتژی خوب است؛ مثلا برخی از دشمنان با سپر به شما ضربه می‌زنند و برای کشتن‌شان باید از پشت به‌شان ضربه بزنید یا دیگر دشمنان شمشیرزن می‌توانند ضربه‌ی شما را دفع کنند و برای‌تان دردسرساز شوند. معرفی دشمنان جدید تا آخرین لحظه از بازی ادامه می‌یابد و گیم‌پلی اثر به‌هیچ‌وجه برای‌تان تکراری نخواهد شد.

درکنار گیم‌پلی شدیدا جذاب، اعتیادآور و سرگرم‌کننده‌ی بازی که وظیفه‌اش را به‌درستیِ هرچه‌تمام‌تر به‌انجام می‌رساند، صداگذاری/موسیقی و جلوه‌های گرافیکی بازی را داریم که دهان هر گیمری را آب می‌اندازد! جاستین استاندر و تیمش در ادامه‌ی روند ساخت یک بازی همه‌چیز تمام، افکت‌های صوتی و موزیک‌هایی شدیدا باکیفیت را در اثرشان قرار داده‌اند تا گیمر، هرچه بیشتر و کامل‌تر در دنیای بازی غرق شود. از افکت‌ برخورد ضربات مختلف مثل ضربه‌ی کاتانا با اندام دشمنان، برخورد گلوله‌ها با شمشیر، صدای انفجارها و مواردی از این دست، بازی را دوست‌داشتنی‌تر و تجربه‌اش را خواستنی‌تر می‌کند. برای دیالوگ‌گویی‌های کاراکتر از صداپیشه‌های حقیقی استفاده نشده و صرفا نمایش دیالوگ‌ها روی صفحه که به‌طبع حساسیت دیالوگ، افکت‌های صوتی/بصری مختلف نمایش داده می‌شود، انجام شده و از نکات قابل تحسین آن، پخش صداها و افکت‌هایی کاملا تأثیرگذار حین نقش بستن دیالوگ کاراکترها روی صفحه هستیم که به‌دقیق‌ترین و خلاقانه‌ترین شکل، احساسات جاری در گفت و گوها را منتقل می‌کند.

درکنار گیم‌پلی سریع و خون‌بارِ «کاتانا زیرو» این جلوه‌های گرافیکی بازی هستند که نام بازی را در ذهن‌مان حک می‌کنند. سازندگان برای ترسیم شکل و شمایل اثرشان از سبک « گرافیک پیکسلی» بهره برده‌اند و در این زمینه هم موفق عمل کرده‌اند. رنگ‌آمیزی جذاب محیط‌ها و تلفیق رنگ‌های مخالف مثل سیاه و سفید و قرمز و آبی درکنار هم، تضادها و جلوه‌های دیدنیی را ترتیب داده‌اند که به‌گفته‌ی جاستین استناندر، بخشی از این تصویرسازی گرافیکی با الهام از پوسترهای فیلم راندن (Drive) با بازی رایان گاسلینگ، ساخته‌ی تحسین‌شده‌ی نیکولاس ویندینگ رفن انجام شده است؛ فیلمی که در ساخت بازی «هات‌لاین میامی» هم الهام بخش بوده است. درکنار رنگ‌آمیزی‌های چشم‌نواز، طراحی کاراکترها و تنوع معماری مراحل بازی نیز از نکات بصری درخشان بازی است که آن را در پله‌های بالای برج ارزش‌گذاری‌مان قرار می‌دهد.

در پایان و برای نتیجه‌گیری باید گفت که Katana Zero، ساخته‌ی تیم Askiisoft که شرکت دیوالور دیجیتال آن را منتشر کرده با ارائه‌ی یک بخش داستانی قوی، گیم‌پلی سرگرم‌کننده، سریع و لذت‌بخش درکنار جلوه‌های صوتی/دیداری روح‌نواز، آن تجربه‌ی شگفت‌انگیز که پیش‌تر با «هات‌لاین میامی» داشتیم را به‌شیوه‌ی خودش زنده و تکرار می‌کند. اگر نینتندو سوییچ یا یک کامپیوتر کاملا معمولی همراه‌با ماوس و کیبورد دارید، در تجربه‌ی Katana Zero درنگ نکنید!

این بازی روی پلتفرم پی سی بررسی شده است