بررسی بازی موبایل Sky: Children of the Light
در سال‌های اخیر یکی از کلیدی‌ترین عناصر در تعیین موفقیت یا شکست یک بازی ویدیویی موبایلی، وجود یا عدم وجود امکان تجربه شدن آن در زمان‌های حداقلی و اوقات فراغت مخاطبان بوده است؛ چرا که بسیاری از گیمرها به پلتفرم گوشی‌های هوشمند نه در جایگاه یکی از مقاصد بعضی از بازی‌های درجه‌یک که به‌عنوان وسیله‌ای برای گذراندن بهتر برخی از اوقات هدررفته‌ی روز نگاه می‌کنند. بازی‌های موبایلی در اکثر مواقع حتی وقتی در بالاترین سطح کیفی قرار می‌گیرند، انگار برای ارائه‌ی سرگرمی‌های کوتاه و موقت ساخته شده‌اند و وجود امکان تجربه‌ی آن‌ها در انواع و اقسام مکان‌ها و به انواع و اقسام حالات (مثلا با صدا و بدون صدا)، برای آن‌ها حکم یک نقطه‌ی قوت را دارد.
بااین‌حال هر سال شاید تعداد بسیار کمی بازی موبایلی عالی هم پیدا شوند که علاوه‌بر طبقه‌بندی شدن در گروه آثار با کیفیت دنیای هنر هشتم، محصولاتی جدی و لایق توجه برای همگان هم هستند؛ حتی برای بازیکنان حرفه‌ای که بازی‌های ویدیویی را فقط در رایانه‌های شخصی و کنسول‌ها دنبال می‌کنند. این جنس از آثار نه برای پر کردن زمان‌های هدررفته که برای ارائه‌ی یک تجربه‌ی ویدیوگیمی کاملا جدی خلق می‌شوند و همین هم کاری می‌کند که برخورد مخاطب با آن‌ها، تماما متفاوت با بازی‌های موبایلی دیگر باشد؛ به‌گونه‌ای که بازیکن برای تجربه‌ی این آثار وقت مشخصی را کنار می‌گذارد و برای چند ساعت غرق در جهان اثر می‌شود. Sky: Children of the Light نیز به شکلی شدیدا خوشحال‌کننده، یکی از همین بازی‌ها است؛ اثری که مخاطبِ هدف خود را بین چهار الی ده ساعت و حتی طولانی‌تر سرگرم می‌کند و بر پایه‌ی جست‌وجوی دائمی بازیکن در گوشه به گوشه‌ی جهان بزرگش شکل گرفته است.
استودیوی Thatgamecompany که مخاطبان آن‌ها را با بازی‌هایی همچون Flower و Journey به یاد می‌آورند، در این بازی موبایلی و جدید که فعلا برای آیفون و آیپد در دسترس است و به‌زودی برای پلتفرم اندروید نیز منتشر می‌شود، سراغ انجام همان کاری رفته که در انجام آن تبحر دارد؛ آفرینش دنیایی عظیم، فکرشده، آماده‌ی کشف شدن و با اسطوره‌شناسی عمیق که شاید در آن هیچ کات‌سین دیالوگ‌دار یا داستان مشخص و واضحی پیدا نکنید، اما می‌توانید با گشت‌وگذار در نقطه به نقطه‌اش، به‌معنی واقعی کلمه آن را بفهمید و خودتان داستانک‌های پنهان‌شده در هر گوشه از آن را به یکدیگر اتصال دهید. بازی آیفون Sky: Children of the Light دنیایی را به تصویر می‌کشد که در آن همه‌چیز از جای درست خود خارج شده است. ارواح در قالب‌های سنگ‌مانندشان گیر افتاده‌اند و منابع انرژی جهان که البته خودش از هفت جهان گوناگون تشکیل شده، محل حضور همیشگی خود را ترک کرده‌اند. این وسط بازیکن یا به عبارت بهتر بازیکنان هم وظیفه دارند که با آزاد کردن ارواح گیرافتاده، دنبال کردن داستان‌های کوتاه زندگی آن‌ها، پشت سر گذاشتن پستی‌ها و بلندی‌ها، ستاره‌ها یا همان منابع انرژی را به محل حضور حقیقی‌شان بازگردانند و این‌چنین جهان را به همان محل دوست‌داشتنی و باشکوهی که بوده است، تبدیل کنند. در دنیای بازی بازیکن با اینکه امکان پشت سر گذاشتن تک‌نفره‌ی تمام چالش‌های اصلی را دارد، اما دائما بازیکنان دیگر را درکنار خود می‌بیند و حتی اگر مایل به انجام این کار باشد، می‌تواند سراغ برقراری ارتباط با آن‌ها و تبدیل کردن‌شان به دوست و همراه خود در ادامه‌ی کار برود. بر این اساس می‌توان گفت که Sky با سیستم به‌شدت جذاب و متفاوت مولتی‌پلیری که برای خود ترتیب داده است، به شما اجازه‌ی تجربه‌ی همه‌چیز در قالب گروه‌های یک الی هشت نفره را می‌دهد و همان‌گونه که امکان دعوت کردن دوست‌تان به بازی خود را در اختیارتان می‌گذارد، شما را دعوت به همکاری با غریبه‌ها نیز می‌کند؛ گیمرهایی شبیه به خودتان که نه شما هرگز صدای آن‌ها را می‌شنوید و نه آن‌ها هرگز امکان شنیدن صدای شما را دارند.
در حقیقت تمام پایه و اساس سیستم کوآپ بازی، روی ارتباط برقرار کردن بازیکنان با یکدیگر به کمک ژست‌ها و حالات بدن محدود شخصیت‌ها بنا شده است. شما همزمان با پیشرفت در کمپین داستانی، امکان بروز دادن رفتارهای گوناگون‌تری با استفاده از شخصیت خود را پیدا می‌کنید و در حقیقت به کمک آزادسازی هر یک از ارواح گیرافتاده، شانسی برای تقویت زبان بدن کاراکتر خویش در بازی دارید. این‌گونه مثلا می‌توانید از جایی به بعد وقتی در حال همراهی با بازیکنی غریبه هستید، امکان اشاره به نقطه‌ای مشخص را داشته باشید تا هر دو در یک جهت حرکت کنید.
این وسط امکانات ظاهرا ساده اما واقعا تاثیرگذاری مثل آهنگ خواندن با یکدیگر، در دست گرفتن دستان هم و قرار دادن کنترل کاراکترهای تمام بازیکنان همراه‌شده با یکدیگر در دست یک نفر نیز در بازی وجود دارند؛ امکاناتی که تک‌تک آن‌ها عمق همراهی شما با دیگر گیمرها را افزایش می‌دهند و بازی را بیش‌ازپیش به یک مولتی‌پلیر خوب و متفاوت تبدیل می‌کنند. جالب‌تر آن که به سبب مطلقا رایگان بودن Sky: Children of the Light، سرورهای بازی همین حالا هم به اندازه‌ی کافی و حتی بیشتر از اندازه‌ی کافی شلوغ هستند و همواره می‌توان بازیکنی را یافت که بخواهد با گیمری دیگر همراه شود.
خریدهای درون‌برنامه‌ای حاضر در این بازی رایگان، کاملا اختیاری هستند؛ به‌گونه‌ای که مخاطب هرگز در طول تجربه‌ی Sky احساس نیاز به رفتن به سراغ آن‌ها نخواهد کرد
تجربه‌ی Sky: Children of the Light به‌صورت کوآپ موضوعی است که سازندگان واقعا روی آن سرمایه‌گذاری کرده‌اند. وجود پازل‌های مطلقا چندنفره اما غیراجباری و مراحلی فرعی که امکان پیش‌روی تک‌نفره‌ی بازیکن در آن‌ها وجود ندارد، سبب می‌شود که ساخته‌ی Thatgamecompany نه مخاطب را مجبور به استفاده از کوآپ کند و نه به شکل نامستقیم این قابلیت را تبدیل به عنصری مطلقا اختیاری و کم‌ارزش از گیم‌پلی کرده باشد. سازندگان حتی به خوبی بازیکنان را به انجام کارهایی همچون قرار دادن پیام‌هایی در گوشه به گوشه‌ی نقاط بازی دعوت کرده‌اند؛ پیام‌هایی که مابقی گیمرها می‌توانند با اهدای قلب به یکی از آن‌ها بدون شناختن نویسنده‌ی آن، به مخاطبی که این پیام جذاب، معنی‌دار یا کمک‌کننده به دیگران برای پیش‌روی در بازی را در نقطه‌ی مورد نظر قرار داده است، شانس دریافت شمع‌های بیشتر را بدهند. شمع‌ها هم که مواردی کلیدی برای پشت سر گذاشتن برخی از چالش‌ها هستند و حتی دوستی دو بازیکن غریبه با یکدیگر به کمک روشن کردن آن‌ها رقم می‌خورد. پس همه‌ی این‌ها درکنار یکدیگر کاری می‌کنند Children of the Light یک گیم‌پلی هماهنگ، فکرشده و حقیقتا یک‌نفره داشته باشد که به حساب‌شده‌ترین اَشکالِ ممکن، بازیکن را به همراهی با دیگران و قاطی شدنِ بیشتر و بیشتر در جهان خود نیز دعوت می‌کند. این هم نتیجه‌ای ندارد به جز ایجاد شدن تعادلی مثال‌زدنی در گیم‌پلی که نقش به‌سزایی در موفقیت اثر در رسیدن به اهدافِ مد نظرِ خالقانش ایفا کرده است.
Sky: Children of the Light همان‌گونه که از یک بازی موبایلی رایگان با کیفیتی این‌چنین انتظار داریم، از خریدهای درون‌برنامه‌ای پشتیبانی می‌کند و قرار است تمام درآمدزایی خود را از همین طریق انجام دهد. ولی سازندگان به هیچ عنوان بازی خود را با استفاده از ترفندهای ناپسندی همچون معطل کردن مخاطب و دعوت آزاردهنده‌ی او به خرید مواردی خاص سر و شکل نداده‌اند و به جرئت باید گفت اگر قصد خرج کردن کوچک‌ترین مبلغی را هم نداشته باشید، هیچ مانعی بر سر راه بارها و بارها تجربه‌ی ۱۰۰ درصدی Sky توسط شما دیده نمی‌شود.
مراحل بازی در اوج سادگی‌شان از فضاسازی قدرتمندی بهره می‌برند و جذاب به نظر می‌رسند. البته این به‌معنی آن نیست که اشخاص مخالف با بازی‌های آرام‌سوز و شکل‌گرفته بر مبنای ریتمی کُند و آرامش‌بخش، می‌توانند از Children of the Light لذت ببرند
در حقیقت آیتم‌های حاضر در فروشگاه بازی یا برای زیباتر کردن کاراکتر شما در جهان آنلاین اثر به کار می‌روند یا صرفا سرعت پیشرفت گیمر در آن را سریع‌تر از حالت عادی می‌کنند. این موضوع هم آن‌جایی هویت اصلی خود را نشان‌تان می‌دهد که بدانید Children of the Light حتی برای یک لحظه اثری شکل‌گرفته بر پایه‌ی مراحل دشوار و شدیدا چالش‌برانگیز نیست که بازیکن در بخشی از آن به‌شدت به مشکل بخورد و مجبور به استفاده از چنین موارد پولی و خاصی بشود. البته اگر به سراغ خرید Season Passهای فصلی بازی بروید، به مرور زمان مراحل و حتی احتمالا دنیاهایی جدید در بازی در دسترس شما قرار می‌گیرند. چون در عین اینکه فصل اول Sky: Children of the Light به‌صورت رایگان عرضه شده است و داستانی کامل را به تصویر می‌کشد، Thatgamecompany برنامه‌های زیادی برای پشتیبانی دائمی و پولی از بازی تازه‌ی خود و گسترش دادن آن با روایت داستان‌هایی جدید دارد.
از هیولاهای عظیم‌الجثه و بیرون کشیده‌شده از جهان بازی‌های اوئدا تا چمنزارهایی زیبا و خیره‌کننده؛ «تنوع» یکی از بزرگ‌ترین نقاط قوت Sky: Children of the Light است
الهام‌گیری‌های مثال‌زدنی سازندگان از آثار فومیتو اوئدا (خالق بازی‌های ستایش‌شده و ماندگاری همچون Ico ،Shadow of the Colossus و The Last Guardian) چه در طراحی محیط‌های عظیم و چه در داستان‌گویی بصری و مبتنی بر اتمسفرسازی قوی، Sky: Children of the Light را تبدیل به محصولی لایق توجه در هر دوی این ابعاد کرده است. در گوشه به گوشه‌ی جهان بازی می‌توان چشم‌اندازهایی زیبا و موجوداتی گوناگون و غالبا عظیم‌الجثه را دید که حتی اگر بازیکن در لحظه متوجه چرایی حضور آن‌ها در این دنیا نشود، هرگز شکی در قرار داشتن منطقی به‌خصوص پشت رخ دادن این اتفاق ندارد. گستردگی و تفاوت قابل‌توجه محیط‌ها هم نه‌تنها چشمان مخاطب را با گرافیک فنی و هنری و نورپردازی‌های بازی که همگی باتوجه‌به توانایی‌های پلتفرم مقصد عالی هستند، نوازش می‌دهد، بلکه تاثیر به‌سزایی روی تکراری نشدن گیم‌پلی اثر می‌گذارد؛ چرا که ذره‌ذره‌ی گیم‌پلی Sky: Children of the Light روی گشت‌وگذار دائمی و حساب‌شده‌ی مخاطب در مکان‌هایی گوناگون و پیدا شدن مواردی مهم توسط او در این جهان‌های عظیم بنا می‌شود. پس اگر همین جابه‌جایی در جهان‌های گوناگون تنوع لازم را نداشت، Sky یقینا خیلی سریع‌تر از آن‌چه که باید به تکرار می‌افتاد. در وضعیت فعلی اما بازی چندین و چند دقیقه در دنیایی روشن و زیبا پیش می‌رود و یک ساعت از وقت مخاطب را به غرق کردن او در اعماق جهانی پرشده از هیولاهای عظیم و باران‌های غم‌انگیز اختصاص می‌دهد. تازه همه‌ی این‌ها فارغ از تله‌ها و گیم‌پلی پلتفرمر پرجزئیاتی هستند که در هر محیط فرم مخصوص به خودشان را دارند و امکان شکست خوردن گیمر و نیاز او به تلاش دوباره برای رسیدن به اهدافش را افزایش می‌دهند.
با اینکه سازندگان تمام تلاش خود برای محدود نشدن تجربه‌ی مخاطب به خاطر کنترلرهای لمسی را به خرج داده‌اند و بازیکن دائما می‌تواند با قرار دادن انگشتانش در نقاط گوناگون و تعیین‌شده‌ای از صفحه‌ی نمایش به حرکت دادن شخصیت روی زمین یا به پرواز و پرش درآوردن او بپردازد، اما خواه یا ناخواه باید پذیرفت که سیستم کنترل شخصیت بازی وضعیت ایده‌آلی ندارد. به همین خاطر هم وقتی چندین و چند بار برای عبور از نقاط برآمده یا فرورفته در دنیای آن به مشکل می‌خورید، دائما احساس می‌کنید که برای لذت بردن بیشتر از این تجربه نیاز به بازی کردنِ Sky با کنترلر یکی از کنسول‌های نسل هشتمی دارید. این نکته البته وجود ایرادی به نسبت بزرگ‌تر در بازی را هم نشان می‌دهد؛ ایرادی درباره‌ی تعلق نداشتن اثر به پلتفرم مقصد که راستش را بخواهید، خیلی‌ها اهمیت زیادی برای آن قائل می‌شوند. به بیان بهتر وقتی یک بازی بارها و بارها در طول تجربه شدن توسط مخاطب این فکر را که «در صورت تجربه شدن روی پلتفرم‌هایی دیگر جذب‌کننده‌تر خواهد بود» به ذهن مخاطب می‌آورد، یعنی در اصل با درنظرگرفتن مطلق نقاط ضعف و قوت این پلتفرم ساخته نشده است.
درباره‌ی Sky: Children of the Light هم زمانی این مسئله شدیدا پررنگ می‌شود که ایرادات اندک اما انکارناپذیر دوربین بازی درکنار ضعف‌های سیستم کنترلی آن چه روی تبلت و چه روی موبایل قرار می‌گیرد و هر لحظه به ما می‌فهماند که Children of the Light پس از عرضه مثلا برای پی سی، تازه تبدیل به چیزی که باید می‌شود.
بازی Sky: Children of the Light محصول استودیوی Thatgamecompany یک محصول بسیار خوب ویدیوگیمی است؛ محصولی که ایده‌پردازی و تمرکز سازندگان روی بهره‌برداری عالی از توانایی‌های‌شان را می‌توان در نقطه به نقطه‌ی آن مشاهده کرد و محصولی که همواره به شعور مخاطب خود احترام می‌گذارد. این وسط شاید گاهی بعضی از محیط‌های بزرگ بازی گمراه‌کننده به نظر برسند و بخشی از زمان مخاطب را با گم شدن بیش از اندازه‌ی او در نقاط گوناگون نقشه هدر بدهند و شاید بازی مشخصا روی پلتفرم‌های دیگر تبدیل به محصول باکیفیت‌تری بشود، اما همین حالا هم نباید غرق شدن در اعماق زیبایی‌های Children of the Light را به تعویق انداخت؛ مخصوصا به این خاطر که به‌صورت رایگان عرضه شده است و هیچ‌کس از حداقل یک بار فرصت دادن به آن، پشیمان نمی‌شود.
Sky: Children of the Light
نقاط قوت
- کوآپ خلاقانه و لایق توجه
- موسیقی و صداگذاری کم‌نقص
- گرافیک چشم‌نواز و فضاسازی‌های قدرتمند
- طراحی حساب‌شده‌ی پازل‌های محیطی ساده و جذاب
نقاط ضعف
- برخی ضعف‌های سیستم کنترل شخصیت
- گمراه‌کننده بودن بیش از اندازه‌ی نقشه در برخی مراحل