بررسی بازی GRID

بازی GRID برای اولین‌بار در سال ۲۰۰۸ میلادی در دسترس پلتفرم‌های نسل هفتم و کامپیوتر قرار گرفت. در آن زمان گرید توانست تجربه‌ای لذت بخش و چالش‌برانگیز از بازی‌های ماشین‌سواری داخل پیست را در دسترس کاربران قرار دهد. چالش و درجه سختی بازی به‌گونه‌ای بود که کاربر از بازی خسته نمی‌شد و تجربه‌ی بسیار خوبی را کسب می‌کرد. درواقع این چالش‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده بودند که بازیکن به‌جای ناامید شدن تلاش می‌کرد تا بازی و عملکرد خود را بهتر کند. در اوایل ۲۰۱۹ بود که کدمسترز (Codemasters)، سازنده و ناشر سری گرید، اعلام کرد که قرار است این مجموعه را ریبوت کند.

نکته این است که تمامی این موارد در ظاهر جذاب به‌نظر می‌رسند، اما کدمسترز نتوانسته است گیم‌‌پلی بازی را آنطور که باید و شاید، سرگرم کننده و خلاقانه در بیاورد. بازی از جایی شروع می‌شود که دو مسابقه با حال‌وهوای مختلف را انجام می‌دهید تا با ساختار مسابقات گرید آشنا شوید. حالت Career بازی گرید دارای ۶ بخش مختلف است. به‌عبارتی در هر بخش بازیکن ازطریق اتومبیل‌هایی با کلاس‌های مختلف به رقابت با هوش‌مصنوعی مشغول می‌شود. همچنین هر بخش دارای ۱۳ مسابقه متفاوت است که این مسابقه‌ها هم می‌تواند از چند مسابقه داخلی تشکیل شده باشد که در انتها، راننده‌ای که بیشتری امتیاز را کسب کرده است، برنده خواهد بود. زمانی‌که در هر بخش بتوانید در ۱۰ مسابقه بین نفرات اول تا سوم ظاهر شوید، یک مسابقه Showdown برای شما در دسترس قرار می‌گیرد. شودان‌ها یکی از مسابقات هیجان‌انگیز بازی GRID به‌حساب می‌آیند.

در انتها و پس از پشت سر گذاشتن چهار شودان، جواز حضور در جام جهانی GRID را به‌دست می‌آورید. نکته اینجا است که رسیدن به این مرحله کار ساده‌ای نیست و ساختار انجام مسابقات و کسب پول برای خرید ماشین‌های پیش‌نیاز مسابقات به‌گونه‌ای است که برای آزاد شدن یک شودان، باید مسابقات سایر بخش‌ها را هم تا حدی انجام دهید. به‌عبارتی درحالتی به جام جهانی گرید دسترسی پیدا می‌کنید که تمامی مسابقات داخل بازی و شودان‌ها را کامل کرده باشید. زمانی این حجم از محتوا می‌تواند شما را سرگرم کند که هر مسابقه هیجان خاص خود را داشته باشد. پس از گذشت ۶ الی ۷ ساعت از تجربه‌ی بازی GRID به این نتیجه خواهید رسید که بازی روح و هیجان ندارد که این مشکل به موارد مختلفی مربوط می‌شود.

یک بخش شخصی‌سازی هم برای بازی درنظر گرفته نشده است تا بازیکنان قدرت ماشین خود را بالاتر ببرند. تنها شخصی‌سازی بازی، مربوط‌به شخصی‌سازی ظاهر می‌شود و همچنین قبل از شروع مسابقه، می‌توانید خودرو خود را تیونینگ کنید. وقتی صحبت از ریبوت کردن یک بازی می‌شود، باید جنبه‌های مختلفی از آن را درنظر بگیریم. گرید یک بازی داخل پیست است و سعی دارد شبیه‌ساز مناسبی برای ماشین سواری باشد، اما یک بخش شخصی‌سازی داخلی ماشین نظیر تغییر موتور یا سیلندرها می‌توانست جذابیت بازی را بیشتر کند. جدا از حالت Career، کدمسترز از مسابقات آزاد هم برای کاربران استفاده کرده است که می‌توانند تنظیمات مورد نظر خود را اعمال کرده و یک بازی شخصی‌سازی شده را انجام دهند. بخش چندنفره بازی هم محتوای زیادی ندارد و صرفا برای تجربه‌ی همان حالت‌های بخش تک‌نفره به‌صورت چندنفره است. به‌عبارتی در بخش Quick Match می‌توانید به‌سرورهای بازی وصل شوید و مهارت خود در رانندگی را به‌رخ سایر بازیکن‌ها بکشید. این در حالی است که یک بخش بازی‌ خصوصی هم درنظر گرفته شده است که می‌توانید از میان دو حالت Time Attack یا Race Event یکی را انتخاب کرده و با دوست خود گرید را تجربه کنید؛ بدون اینکه بازیکن یا هوش‌مصنوعی دیگری مزاحم شما شود. دراین‌میان نمی‌توان منکر این شد که هندلینگ و کنترل ماشین‌ها به‌خوبی انجام شده است و هر اتومبیل ساختار هدایتی مخصوص‌به خود را دارد.

در بخش موسیقی و صداگذاری گرید عملکر خوبی را از خود به‌نمایش گذاشته است. در منوی بازی و بخش‌های مختلف بازی موسیقی‌های مختلفی به‌گوش می‌رسد که لذت بخش هستند. همچنین در طول بازی هم می‌توانید صدای تشویق تماشاچی‌ها را بشنوید و از همه مهم‌تر، صداگذاری وسایل نقلیه به‌خوبی انجام شده‌اند. با این‌تفاسیر، ریبوت بازی GRID باید مخصولی می‌بود که بتواند مخاطب را برای ساعت‌ها سرگرم کند و تجربه‌ی لذت بخش گذشته‌ی خود را برای هواداران این سری زنده کند، اما محصول نهایی یک بازی خسته کننده است که تنها برای چند ساعت شما را سرگرم خواهند کرد. اگر جزو آن دسته از کاربرانی هستید که به نسخه فورتزا موتور اسپرت یا Project Cars 2 دسترسی ندارید، نسخه ریبوت گرید شاید بتواند نظر شما را به‌خود جلب کند.

بررسی بازی Grid بر اساس نسخه پی سی صورت گرفته است