بررسی بازی Paper Mario: The Origami King

در میان استودیوهای بازیسازی نینتندو، اینتلیجنت سیستمز (Intelligent Systems) را می‌توان یکی از استودیوهای قدیمی دانست که تابه‌امروز نسخه‌های مختلفی از مجموعه ماریو و همچنین اولین نسخه از Metroid را توسعه داده است. اینتلیجنت سیستمز خالق مجموعه Fire Emblem هم به حساب می‌آید که جدیدترین نسخه از آن تابستان گذشته عرضه شد و توانست بازخوردهای بسیار خوبی را کسب کند.

دراین‌میان یکی از مجموعه‌هایی که اینتلیجنت سیستمز‌ آن را هربار با شکل و شمایلی متفاوت توسعه می‌دهد، مجموعه Paper Mario است. اولین نسخه از Paper Mario در سال ۲۰۰۰ برای نینتندو 64 عرضه شد و توانست به یکی از موفق‌ترین بازی‌های ساخته شده با محوریت شخصیت ماریو تبدیل شود. یکی از ویژگی‌های جالب مجموعه پیپر ماریو، این است که اینتلیجنت سیستمز هر نسخه از آن را با گیم‌پلی متفاوت توسعه می‌دهد.

دانلود ویدیو از آپارات‌ | تماشا از یوتیوب

به‌عبارتی آن‌ها در هر نسخه ساختار جدیدی با ایده‌هایی تازه را پیش می‌گیرند که در نوع خود بسیار خوب است، اما ریسک بالایی دارد. بااین‌حال در صنعت بازی‌های ویدیویی استودیوهای مختلفی را دیده‌ایم که در ساخته‌های خود ریسک کرده‌اند و به موفقیت رسیده‌اند. بازی Paper Mario: The Origami King هم از مکانیسم‌هایی استفاده کرده که بعضی از آن‌ها برای اولین‌بار در این مجموعه استفاده شده است. بعضی از این ویژگی‌ها به‌خوبی با ساختار بازی مطابقت دارند و باعث سرگرمی بیشتر مخاطب شده است، اما بعضی دیگر، آنطور که باید و شاید خودنمایی نمی‌کنند.

درواقع اُلی که خود را شاه اوریگامی می‌خواند، به‌واسطه‌ی تکنیک آکاردئونی کردن کاغذها، ذهن آن‌ها را تسخیر کرده است. هدف اُلی این است که تمامی Toadهای Mushroom Kingdom را از بین ببرد و از آن‌ها انتقام بگیرد. اولین سوالی که در ذهن مخاطب به‌وجود می‌آید، این است که چرا اُلی قصد نابودی Toadها را دارد. داستان‌سرایی Paper Mario: The Origami King یکی از نقاط قوت آن به حساب می‌آید. بازی شروع خوبی دارد و با گذر زمان سرعت قصه‌گویی خود را حفظ می‌کند تا اینکه در یک الی دو ساعت آخر، به اوج خود می‌رسد. جمع‌بندی داستان هم به‌خوبی انجام و به تمامی سؤال‌های بازیکنان پاسخ داده می‌شود.

مجموعه Paper Mario همیشه به شوخ طبعی کاراکترها با یکدیگر معروف بوده و در اوریگامی کینگ هم شاهد شوخ طبعی‌های بسیار خوبی میان کاراکترها هستیم. در گوشه‌وکنار بازی شخصیت‌ها با یکدیگر شوخی‌های مختلفی را انجام می‌دهند و حتی درون مایه طنز دیالوگ‌ها و صحبت‌های آن‌ها بعضی وقت‌ها به سایر بازی‌های ماریو اشاره می‌کند. دراین‌میان شاهد دو کاراکتر داستانی جدید هم هستیم که یکی از آن‌ها کاراکتر مثبت و دیگری کاراکتر منفی بازی است. اُلی، شخصیت منفی داستان، کاراکتری است که خود را شاه سرزمین اوریگامی می‌داند و از Toadها متنفر است.

با پیشروی در خط داستانی به‌خوبی اهداف او نشان داده شده و بازیکن متوجه می‌شود که چرا اُلی قصد نابودی و آکاردئونی کردن Toadها را دارد. همچنین او با آکاردئونی کردن سایر شخصیت‌های جهان ماریو نظیر گومباها و شای گای‌ها، شکل و شمایل جدیدی از آن‌ها را نشان می‌دهد. دومین شخصیت جدید داستان اولیویا، خواهر اُلی، است که در این ماجراجویی به ماریو کمک می‌کند تا اُلی را شکست دهد. او هم شخصیت پردازی قابل قبولی دارد و با گذر زمان پخته‌تر می‌شود.

گیم‌پلی Paper Mario: The Origami King جایی است که اینتلیجنت سیستمز ایده‌های جدیدی را در آن پیاده‌سازی کرده است. اولین و اصلی‌ترین تغییر The Origami King نسبت به نسخه پیشین، استفاده از محیط‌های جهان باز است. نسخه‌های پیشین هم از المان‌های نقش آفرینی و ماجراجویی استفاده می‌کردند، اما بیشتر شبیه‌به یک بازی سیاه‌چال محور بودند که گشت‌وگذار در جهان بازی و انجام فعالیت‌های مختلف نقش حیاتی در آن ایفا نمی‌کند.

محیط‌های Paper Mario: The Origami King دارای آیتم‌های مخفی مختلفی است. بعضی از آن‌ها، شامل آیتم‌های مبارزه‌ای و بعضی دیگر شامل قلب‌هایی برای ارتقای نوار سلامت است. یکی دیگر از تغییرات The Origami King نسبت‌به سایر بازی‌های نقش‌آفرینی، این است که هیچ پروسه پیشرفتی برای ارتقای قهرمان داستان درنظر گرفته نشده است و شما به واسطه‌ی قلب‌هایی که پیدا می‌کنید، تاحدی میزان آسیب رسانی خود را هم افزایش خواهید داد. نقش اصلی قدرت ماریو برعهده سلاح‌های شما است که با پیشرفت در بازی، سلاح‌های با ارزش‌تری را کسب می‌کنید.

این در حالی است که نوع طراحی پازل‌های هر باس سبب شده تا این ویژگی شکل واقعی خود را به‌نمایش بگذارد و بازیکن حسابی به چالش کشیده شود، زیرا معمای شکست دادن هر باس شامل نوع حرکت شما در محیط و استفاده از ویژگی تغییر حلقه‌ها می‌شود. همچنین در فازهای متفاوت هر باس فایت هم باید از ولیومنتال‌های (Vellumental) متفاوتی استفاده کنید (مهارت‌های داستانی که برای ازبین‌بردن هر روبان کسب می‌‌کنید). دراین‌میان محدودیت‌هایی هم نظیر زمان و تعداد دفعات تغییر حلقه محیط مبارزه برای کاربر درنظر گرفته شده تا استرس بازیکن در کامل کردن هر پازل و پشت سر گذاشتن چالش دوچندان شود.

در گوشه‌وکنار بازی و همچنین کشتن دشمنان و باس‌ها سکه‌های متعددی را کسب می‌کنید و متقاعد می‌شوید که مدام از این روش استفاده کنید. حتی اگر از آن‌ها هم استفاده نکنید، چینش دشمنان در محیط اصلا کار سخت و پیچیده‌ای نیست، زیرا پس از گذشت چند مبارزه، پترن آن‌ را یاد خواهید گرفت. ازطرفی، بااینکه امکان دارد سلاح‌های شما در وسط مبارزه خراب شوند و قبل از مبارزه فراموش کنید که آن‌ها را تعویض کنید، اما آیتم‌های مبارزه‌ای قدرتمند و کاربردی‌ای در فروشگاه و محیط قرار داده شده که می‌توانید با آن‌ها به‌راحتی دشمنان را از بین ببرید. به‌عبارتی وجود سکه‌های بیش از حد و آیتم‌های قدرتمند نسبت به دشمنان، چالش نبرد را به کمترین حد رسانده و جذاب به‌نظر نمی‌رسند. همچنین با گشت‌وگذار ساده در محیط‌ها، تعداد متعددی از Toadها را پیدا و آزاد می‌کنید. هرقدر که Toad بیشتری را پیدا کنید، نقش آن‌ها در نبردها پررنگ‌تر می‌شود و درصد حل معما بالاتر می‌رود.

ازاین‌رو در باس فایت‌ها، شاید سکه‌ها برای افزایش زمان مفید باشند، اما Toadها کمک حال شما نخواهند بود و همچنان خودتان باید نقطه ضعف دشمنان و نحوه حرکت در محیط را شناسایی کنید. به همین دلیل موارد جانبی روی تجربه‌ی شما تاثیر گذار نخواهند بود. بااین‌حال گیم‌پلی Paper Mario: The Origami King تنها به کشتن و گشت‌وگذار در جهان بازی ختم نمی‌شود، بلکه استودیو اینتلیجنت سیستمز مینی گیم‌های جالبی را هم در طول داستان برای بازیکنان درنظر گرفته که هرکدام از آن‌ها طراحی خاص و منحصربه‌فردی دارند. بعضی از این مینی گیم‌ها، حکم بازی با مرگ را دارند و باید در انجام آن‌ها حسابی دقت کنید.

گرافیک هنری و طراحی‌های پیپر ماریو: اوریگامی کینگ، اصلی‌ترین نقطه قوت بازی است. شاید این بازی فاقد گرافیک واقع‌گرایانه و جلوه‌های بصری خیره‌کننده باشد، اما از نظر گرافیک و طراحی‌های هنری، یکی از بهترین‌ها است. Paper Mario: The Origami King دارای پنج محیط اصلی و تعدادی سیاه‌چاله‌ است که هرکدام از آن‌ها طراحی متفاوتی دارند. محیط‌های هنری بازی دارای رنگ‌بندی بسیار خوبی هستند و همین مورد سبب شده تا محیط‌های چشم‌نوازی را مشاهده کنیم.

از نظر تعداد دشمنان و باس‌ها هم اینتلیجنت سیستمز کار خود را به بهترین شکل ممکن انجام داده است. باس‌های متعددی باتوجه‌به تعداد محیط‌های اوریگامی کینگ طراحی شده که سیستم مبارزه‌ای تمامی آن‌ها با یکدیگر متفاوت است. ازاین‌رو بازیکن در هر نبرد باید استراتژی‌های مختلفی را پیاده‌سازی کند تا بتواند از نقطه ضعف باس‌ها به‌عنوان یک مزیت برای برنده شدن استفاده کند. دشمنان عادی هم معمولا کاراکترهایی مثل شای‌ گای‌ها، گومبا‌ها و سایر دشمنان ماریو هستند که در این نسخه با انواع و اقسام آن‌ها روبه‌رو می‌شویم.

از نظر فنی هم Paper Mario: The Origami King فاقد مشکل خاصی است و بااینکه در بعضی از اندک صحنه‌های مبارزه‌ای شاهد افت فریم هستیم، اما روی تجربه‌ی بازیکن تاثیر گذار نیستند. موسیقی را می‌توان یکی دیگر از نقاط قوت بازی Paper Mario: The Origami King دانست که ساندترک‌ها حسابی گوش‌نواز و متنوع ساخته شده‌اند. هر باس فایت موسیقی مخصوص به‌خود را دارد و این مورد شامل محیط‌ها هم می‌شود. همچنین امکان دارد بخش‌های مختلف یک محیط هم موسیقی‌های مجزایی داشته باشند و بعضی از آن‌ها به‌قدری خوب است که برای مدتی کنترلر را رها می‌کنید تا به آن‌ها گوش دهید.

بازی Paper Mario: The Origami King با اینکه دارای مشکلاتی در گیم‌پلی است، اما اگر به کل بازی و تجربه‌ی ۳۰ الی ۴۰ ساعته‌ی آن نگاه کنیم، می‌بینیم که لحظات سرگرم کننده و هیجان‌انگیزی را در اختیار کاربر قرار می‌دهد و بعضی وقت‌ها حتی فراموش می‌کنید که نبردهای بازی بیش از حد ساده طراحی شده است. اگر جزو کاربران نیتندو سوییچ هستید و به‌دنبال یک بازی شاداب و رنگارنگ می‌گردید که بتوانید یک تجربه بسیار خوب را در آن کسب کنید، Paper Mario: The Origami King گزینه‌ی بسیار مناسبی است.

بررسی بازی روی نینتندو سوییچ انجام شده است